De Dominicaanse voorraadkast
Dominicanen staan vroeg op op het ritme van tambora, güira en accordeon om de dag vrolijk te maken. De merengue en bachata harmoniëren met de heerlijke geuren die uit pannen en ketels in de keukens komen, waardoor het halve eiland tot leven komt. Over het algemeen is het ochtendbereik gestempeld met een Creools stempel: vers fruit, knollen (gekookt en gepureerd), eieren (gefrituurd, roerei, gekookt), salami ( gestoofd of gebakken), verse kaas, sappen en melk , vergezeld van de wereldberoemde Dominicaanse koffie (zie Rum, tabak, koffie en cacao) . De zon komt op, en dan het zingen van de ' groentetelers ’ (boeren), die gemotoriseerd en met de ‘luidsprekers’ (luidsprekers) op vol volume aan hun distributieroutes door het hele land beginnen.
Evenzo schrapen sommige blokken ijs om te vullen met hun siropen en gefermenteerde jagua en ananas de beroemde guayaos of koud-koud -soort van granita, typische Dominicaanse drank–, terwijl anderen hun onweerstaanbare mabíes de bejuco uit bevroren vaten halen, of de punten van zwaarlijvige kokosnoten snijden met hun scherpe machete om hun verse water in glazen met ijs te gieten, soms bestrooid met rum.
als de lunch is de belangrijkste maaltijd van de dag , een grote voorraad producten vult de voertuigen van de groentetelers : cassave, zoete aardappel, yams en yautia's , allemaal vers geoogst; malse groenten zoals bananen, aubergines, stengels, sperziebonen, maïs en avocado's ; kruiden en verse kruiden: Koriander, koriander recaito, fijne prei, peterselie, oregano, paprika, knoflook en uien, citroenen, zure sinaasappel . Natuurlijk hebben ze ook allerlei bonen en rijst bij zich. Huisvrouwen (of dienstmeisjes) gaan erop uit om onderhandelen over prijzen en in het algemeen een voorraad aanleggen voor 'vandaag', aangezien de energievoorziening het in sommige gevallen niet toestaat om bepaalde voedingsmiddelen op te slaan. Voor wat niet is bereikt, of als de verlangens en mogelijkheden anders zijn, zijn de veelzijdige colmados en beroemde markten een andere aantrekkelijke optie, omdat ze alles en nog veel meer bevatten.
Plaat van tostones (gebakken weegbree)
MAKING LAND
De zogenaamde Dominicaanse vlag wappert trots aan de meeste tafels in Het Spaans . De rijst, ofwel gekookt 'wit' geserveerd met gestoofde bonen (rood, zwart, wit, linzen, duivenerwten, tuinbonen) om het te bekronen; of in 'moro' (rijst gekookt met deze bonen) zal de rechterhand van de . zijn vlees (kip, rundvlees, varkensvlees en in mindere mate geit), of soms vis, gestoofd of gebakken. Hoe meer middelen het huis heeft, de vlag groeit, vergezeld van wat frituren (o.a. bananentostones, yucca of maïsarepitas), een frisse salade en af en toe een plakje avocado. zijn opgenomen soepen en crèmes (pompoenroom, oude kippenbouillon) , gebak en lasagne (van rijst, rijpe bakbanaan of yucca, gevuld met rundergehakt of kip en kaas), stoofschotels, locrio en veel meer.
Het evenement wordt afgesloten met talloze zoete lekkernijen, waaronder de rijstpudding , de beignets , de majarete , de brood pudding, de jalao , de pudding , de Guave Casquito's Y fruit op siroop r.
Rijstschotel met bonen
Als er een omtrek van regen is, zal dit zonder twijfel een indicatie zijn dat het overal waarschijnlijk zal eten sancocho . Is hij lekkerste stamppot van het hele land en een van de platen meest representatieve van de Creoolse keuken . Het is overal verkrijgbaar en wordt in alle regio's in gelijke mate genoten, hoewel er versies van zijn (met zeven soorten vlees, bonen, duivenerwten, zelfs zeevruchten). De basis en kookmethode zijn hetzelfde: kip, rundvlees Y varkensvlees worden gewassen met bittere sinaasappel en gekruid met knoflook, koriander, lekkere pepers, oregano en zout . Ze worden apart gebakken in een hete ketel en vervolgens gemengd met hun sappen en water om een geweldige Soep kokend. Hieraan zijn toegevoegd stukjes cassave, banaan, pompoen en andere boodschappen en het wordt op een laag vuur gelaten totdat elk ingrediënt zijn bijdrage levert in termen van smaak en textuur.
De hoeveelheid en soorten vlees , de reclame bonen of duivenerwten en het moment waarop dit wordt gedaan (dat is wat een sancocho zal geven) meer romig of bouillonachtig ) hangt af van de smaak van de persoon die het bereidt. Het wordt geserveerd als soep, vergezeld van witte rijst en plakjes avocado, zure sinaasappel- of citroenpartjes en hete saus . Tijdens het diner keren de knollen terug naar de ster op tafel. Ze worden over het algemeen gekookt en versierd met ingelegde ui of bieslook , vergezeld van eiwitten (salami, ham, vlees, ei en gebakken kaas) .
De traditie blijft door de tijd heen , en we zien hoe de goede week en de vastentijd. Op vakanties als deze zoete bonen zijn bijna verplicht en het verbruik van vis neemt toe (vooral de heilige vrijdag ) ; de gefrituurde vis , de Creoolse gestoofde kabeljauw , de haring locrio en verscheidene anderen zullen in die dagen regeren. Tijdens de kerst is de bladcakes (van weegbree, cassave of andere knollen) kleed de tafels aan naast de vereerde gebraden varkensvlees in puya, telera brood, zoete aardappeltaart, lerenes (smakelijke en knapperige aardappelknollen), fruitbrood, Russische salade en andere lekkernijen die van huis tot huis verschillen.
Traditionele Dominicaanse sancocho
DE OORSPRONG
Alles wat in de Dominicaanse Republiek wordt gegeten, is een interessant product van het mengsel tussen de lokaal, de invloed van verschillende culturen en de evolutie ervan in de tijd . Het klimaat en de geografische ligging zijn zeer bevorderlijk voor overvloed. De inheemse bewoners van Quisqueya , de Taínos, hadden rijke en diverse hulpbronnen, sommige endemisch, andere geërfd van nabijgelegen stammen van de Antillen en de Caribische kusten van Zuid-Amerika, die tegelijkertijd verrasten Dikke darm.
Volgens de historicus Tolentino Dipp, Op latere reizen kwamen de Spanjaarden met meer kracht terug en brachten ze producten mee die niet in het Caribisch gebied te vinden waren: vee, meel, granen en zaden, groenten en groen, fruit en citrus , klein wild en andere producten zoals: spek, olie, azijn, zout, kaas, rozijnen, canarische suikerriet , olijven, kappertjes, sesam, saffraan, worstjes en natuurlijk kwam. Ze introduceerden ook de aardappel , de nieuwe aanwinst die ze in Zuid-Amerika hadden ontmoet, en de tomaten Y zoete pepers uit Mexico.
Een jonge Dominicaan komt van de visserij om zijn vangst te verkopen
SMAKEN VAN AFRIKA
Tot spaans en amerikaans je moet de . toevoegen afrikaans erfgoed van de slaven , die veel meer dan alleen personeel meebrachten naar de Dominicaanse gastronomie. De congo pinda , de duivenerwten en en hij smelt ze kwamen aan met de duizenden slaven die gedwongen waren om het land te bewerken in de groeiende industrie van riet en suiker. Door hun toestand konden ze niets anders meenemen, maar volgens de verhalen in het boek sloegen hun dragers producten in om ze vervolgens te voeren: banaan en yam, malagueta en parelhoen, ze kwamen onder andere aan op volgende reizen en werden ontvangen door de Afrikaanse slaven die de leiding hadden over de keuken, die ook overeenkomsten vonden in sommige van de lokale producten. Maar zijn grootste bijdrage was zonder twijfel creatief.
Historici laten zien dat ze waren zij die hun producten en kennis in de pot hebben gemengd met wat werd geleerd van lokale en Spaanse ingrediënten en technieken, maakte plaats voor een nieuwe smaakmaker, een nieuwe mengelmoes sui generis die de ' creools eten ’. Op deze manier voegde de Afrikaanse banaan zich bij de Spaanse viand en de Taíno yucca, het beste voorbeeld van deze mix van culturen is de beroemde Dominicaanse sancocho, en vele andere gerechten die de Creoolse tafel vertegenwoordigen. De gewoonte om knollen te bakken en te pureren (mangú), met zoete banaan (banaan naar de ketel), verpakt in blad (pastels in blad), 'moro' van duivenerwten of ander graan, of de kamer (stoofpot van maïs, vlees, duivenerwten, auyama en groenten), zijn de beste voorbeelden van deze transculturatie, evenals technieken zoals het gebruik van de pilón, stoomkoken en braden in as.
stoofpot van bonen
De erfenis van barbecue , een praktijk geleerd van de Taínos met hun 'bucán' (houten grill die wordt gebruikt om te braden), de 'boekanier', die zich later in het westelijke deel van het eiland vestigde, liet ons geperfectioneerd. Ze jaagden op ongetemd vee, rookten hun vlees tussen deze houten roosters en droogden hun huiden om handel te drijven met de vrijbuiters en piraten die in het geheim naar het eiland kwamen om voedsel te halen.
Canarische immigranten vervingen op slimme wijze maïs door hun gebruikelijke tarwe om de nostalgie van hun gerechten aan te pakken: de gofio, de goede mesabe, Golf arepa zijn onder andere enkele van de gerechten die zijn achtergelaten door het Canarische erfgoed. In feite zijn de overeenkomsten tussen twee van hun respectieve vlaggenschipgerechten, de Canarische stoofpot en Creoolse sancocho , liggen voor de hand: vergelijkbare versies van Afrikaanse bouillon op basis van weegbree en viands.
VAN DOMPLINES TOT TORTILLA'S
Later werd een belangrijke groep van de Engelse en Nederlandse koloniën van de Antillen en bevrijdde slaven uit het Amerikaanse Zuiden, genaamd ' cocos ', vestigden zich in het noordoosten en oosten van het eiland en droegen ook bij aan hun gebruiken: gemberbier of ' yinjabie ’ (gemberdrank gemacereerd en enkele dagen gerijpt), engels brood (gemaakt met knollen zoals yautia), coconet (rustieke kokoskoekjes), knoedels ( Gekookte bloembroodjes met room en ei of, meestal gedoopt in wat saus en geserveerd als bijgerecht), de ik diende (vis met maïsmeel) , de calalú (Caribische groene soep, met molondrones), the Johnny Taart (van gebakken maïsmeel) en zijn afstammeling, de ' yaniqueque ’ Creools (van tarwebloem, en gebakken). Deze, samen met guavebes (drankje op basis van) rum met bessen van de guavebessenboom gekookt met kaneel en andere kruiden ) zijn zijn prachtige erfenis (inclusief de praktijk van het koken van vis met kokosnoot), nog steeds erg aanwezig in Samaná en het oosten van de Republiek.
Het eiland is er altijd geweest zoet' voor buitenlanders . Arabieren, Chinezen en Italianen arriveerden op hun beurt en stelden hun quipes, spaghetti, rijst en vele andere elementen die al deel uitmaken van het dagelijkse voedingsleven van de Dominicaan. De tortilla en de Mexicaanse smaak het heeft wortel geschoten en de Noord-Amerikaanse invloed is ook duidelijk en groeit. Na meer dan vijf eeuwen, Dominicaanse gastronomie Het heeft zeer sterke smaken. . Een laatste ingrediënt, waardoor uw keuken zich van de andere onderscheidt, is de 'geen probleem' houding . Die deugd, die het vanaf het begin van haar geschiedenis mogelijk maakte om de bijdragen van al deze culturen met open armen te ontvangen, is vandaag nog steeds de speciaal snuifje , de aanraking van gratie van de gerechten die Dominicanen trots presenteren in hun tafels dagelijks.
*Rapport gepubliceerd in de monografie van Condé Nast Traveler 'Dominicaanse Republiek', nummer 79 .
*Misschien ben je ook geïnteresseerd...
- Dominicaanse Republiek: het Caribisch gebied zonder Instagram
- Opkomende gastronomische krachten I: Mexico
- Opkomende gastronomische krachten II: Peru
- Opkomende gastronomische krachten III: Brazilië
- Emerging Food Powers IV: Tokyo