Wat kunnen we beschouwen als een reis, niet langer de reis van je leven, een avontuur, een bezoek of louter toerisme? Het is een vraag die vaak terugkomt in de zoektocht van de reiziger voor het authentieke, wanneer het wordt voorgesteld iets ontdekken en geen genoegen nemen met aanbevolen koppen van de klassieke reisgids.
We kunnen terugkijken en proberen te identificeren, van alle reizen van ons leven, die een echte mijlpaal waren, een echte vondst en niet alleen een verzameling ansichtkaarten. Misschien die waar? er gebeurt iets onverwachts ? Misschien als er iemand opduikt waar we niet op gerekend hebben? Wat zoeken we, op de achtergrond, over duizenden kilometers, in honderden steden en met honderden activiteiten? En bovenal, hoe kunnen we elke reis maken? niet alleen "nog een reis"?
Luchtschip2, Schotland.
Om het te begrijpen, is het misschien de moeite waard om terug te spoelen: tijdens de industriële revolutie, en naarmate de handel, de productie van goederen en vooral het transport werden getransformeerd, ervaringen begonnen te vinden ook zijn niche in de markt. groeide de fabrieken en steden, maar vergrootten ook de mogelijkheden om zich te ontwikkelen door de aanpassing aan verschillende plaatsen, culturen of talen.
De mens begon te overleven als vanzelfsprekend om zijn zorgen te dragen een paar stappen hoger en vind nieuwe bronnen van vrije tijd en plezier.
Zoals met veel andere trends die opkwamen in de late achttiende eeuw, toerisme ontwikkelde zich tot zijn absolute overbevolking, een proces dat geen einde lijkt te hebben en waarvan we getuige zijn in een heel andere context, wanneer, meer dan een voorrecht, reizen is bijna een sociale plicht. Soms verandert het plezier in de overweldigd door luchthavens, operators, reserveringen...
Venetië, of de bewuste trip tegen overtoerisme.
Maar net als in andere gebieden bereikt de exponentiële groei van het toerisme een keerpunt. De gevolgen van de industriële revolutie fuseren met de eerste grote stappen van de technologische revolutie en dat wordt weerspiegeld in veel van de gewoonten dat leek gemaakt om te blijven.
Vanaf die eerste familiereizen met touroperators, gingen we verder met onze eigen stappen in Interrail, die manier om treinen te missen zonder rust. Sommigen contracteerden hun eigen vluchten en durfden gedesoriënteerd te raken met papieren kaarten in verre steden, waar het VVV-kantoor de eerste halte was en alleen intuïtie hen vertelde waar ze moesten eten. Nog steeds van cybercafés, velen van ons verbonden met couchsurfing ontdekken de waarde van interactie met de lokale bevolking, weg van de asepsis van hotels.
Met dezelfde motivatie en al beschermd door de beveiliging van de smartphone, sommige we bleven liften als vervoermiddel. Op elke plaats begonnen verschillende sociale netwerken of applicaties het organiseren te vergemakkelijken bezoeken met de lokale bevolking en om soortgelijke toeristen te ontmoeten, met dezelfde visie op wat wil je van je reis?
Mozambique, een van de sterbestemmingen van NUBA.
Toen werd het mogelijk tijd op een meer geïmproviseerde manier plannen, maar ook nauwkeuriger. Het is bijvoorbeeld het geval van Lokaal, waar bewoners aanbieden om ons hun favoriete plekjes in besloten vorm te laten zien. Ze hebben iets soortgelijks geleverd Airbnb-ervaringen.
Langs deze lijnen verschenen ook zogenaamde 'signature trips', georganiseerd door zeer prestigieuze bedrijven, zoals nuba of pangaea . Ondertussen richten diensten zoals G Adventures of Teamtravel zich op het samenbrengen mensen die niet alleen willen reizen maar ze kunnen het schema niet in evenwicht brengen met hun vrienden. Klinkt als iets voor jou? Het is dat keerpunt van de generatie millennial, waarin sommigen kinderen hebben, anderen zich wijden aan hun partner en anderen zijn opgaan in hun werk.
Het is een paradoxaal scenario, waarin het gebruik van nieuwe technologieën versmelt met de ambitie om iets authentieks te vinden, barst de zeepbel van routine in de grote stad en breng ons terug naar echt menselijk.
Paolo de Nadai, oprichter van WeRoad.
“Fabio en ik waren het zat proberen vrienden te vinden die naar dezelfde bestemming en in hetzelfde plan als wij willen reizen”, zegt hij Paolo de Nadai, oprichter van WeRoad, een van de bedrijven in de sector in dit nieuwe tijdperk. “Dus hebben we een ander formaat bedacht van kleine groepen, dezelfde leeftijd en reisstijl, dat ze in plaats van een gids nog een collega zouden volgen”, vertelt De Nadai over de eerste stappen van zijn bedrijf, al in Spanje na vijf jaar vasten groei in Italië: “We wekten meteen interesse; de eerste reserveringen ze bereikten de maand van de stichting”.
Het verklaart echter ook moeilijkheden van deze eerste stappen in een niet geheel gewijde sector: “Het meest gecompliceerde was… dat mensen ons vertrouwen, het was nodig om het model uit te leggen en de mogelijke angsten om met vreemden te reizen.
Dit bereiken ze door de taal van hun publiek te gebruiken, met berichten via WhatsApp en, in het algemeen, werken aan wat ze leuk vinden, telt Margaret Galluzzo, een communicatiemanager van het bedrijf, terwijl we doorlopen een berg in IJsland. Uiteraard past de vorm van het gesprek bij uw opmerkingen. “ Het belangrijkste is om een gemeenschap te creëren en laat dit model zich via mond-tot-mondreclame verspreiden.”
IJsland kan de roadtrip van je leven worden.
Bovenal reageren bedrijven als WeRoad op een generatiebehoefte Zoals de oprichter aangeeft: "we focussen op" jonge generaties en door gebruik te maken van de ervaring in ScuolaZoo (zijn eerste bedrijf), zijn we in staat om als geen ander gemeenschappen op te bouwen, wat een differentiële factor op onze markt.
Volgens De Nadai zelf, er zijn er veel die nog twijfelen in het licht van dit soort reizen, is het genereren van een merk essentieel om het vertrouwen te vergroten. 'Het gaat om mensen en relaties' legt uit, waarbij hij erop wijst dat de organisator ook voor elke groep vergelijkbare profielen moet garanderen, met een reisstijl vergelijkbaar.
In deze regel, en toen we bijna klaar waren met de tocht, legt Margherita Galluzzo uit dat "verschillende analisten bestuderen" coördinator evaluaties en reizigers om een ideale ervaringscurve te tekenen, met pieken van emoties, meer sociale momenten en anderen van rust en vrije tijd die de twee weken verrijken die elke reis gewoonlijk duurt”.
Malama Surf Experience, surfen en yoga voor vrouwen in El Palmar, Cádiz.
Een essentieel onderdeel is begrip Wie gaat de groep vormen? “Het zijn over het algemeen jonge professionals van in de dertig. Tot 64% heeft geen stabiele relatie en ze bevinden zich op een cruciaal moment in hun leven, zeer actief en waarin het is niet gemakkelijk te organiseren met zijn vrienden of nieuwe en interessante mensen ontmoeten”, reageert De Nadai.
In feite, al tijdens het afdalen van de IJslandse berg, verzekert de excursiecoördinator Michele Passini dat hij waarneemt een meerderheid van de vrouwen die niet durven alleen reizen, evenals mannen die mensen willen ontmoeten.
Natuurlijk, "ze zijn ook steeds meer" stellen en kleine groepen vrienden die zich aanmelden voor dit formaat”, waarin de coördinator (die niet begeleidt) gewoon een andere reiziger is: iemand die geniet praktische informatie en training voor uw werk, maar die de verbazing deelt met de groep.
Alex Turner, leider van de Arctic Monkeys.
Naarmate uw klanten ouder worden, nemen ook hun behoeften toe. Daarom heeft WeRoad de leeftijdscategorieën en het soort ervaringen uitgebreid, zoals: motor- of boottochten, en overweeg door te gaan met muziekfestivals.
Misschien is dat waar de antwoorden op de vragen waarmee dit artikel begon. Die grap voor de Pokhara-meren, een toast in een vieze bar in Ha Noi, de toevallige ontmoeting met enkele Arctic Monkeys-fans voor zijn concert in Glasgow, de louterende pauze met vreemden na een trektocht in Albanië of zo concert in het donker in een grot in Shiraz.
Hoezeer de industrie ook evolueert, vriendschap, het relationele, is in feite wat we gewoonlijk met ons meenemen van elke bestemming, die in ons geheugen verwerft de gezichten van degenen die het hebben gedeeld met ons. Nu zijn het er steeds meer hulpmiddelen om het aan te moedigen.