De buurt van El Palo is een van de hoofdrolspelers van deze rapporten
De biznagas, de sotarraje, de flake... Deze typische Malaga-concepten, maar nu al getuigenis of op het punt te verdwijnen, zij zijn degenen die Javier España in zijn video's met respect en tederheid moet portretteren.
“ Ik ging naar Candado, kwam in de grotten van asperón [zandsteen] en haalde met mijn nagels het zand eruit ,Ik stopte het in een emmer, en ik ging het verkopen aan Limonar, om mijn kinderen te eten te geven”, vertelt een buurman uit El Palo in een van de stukken. Later vertelt hij het verhaal van het schip La Soledad, waar 25 mannen, allemaal familie, mee hebben gevaren. Ze gingen vissen tijdens Pesach. Ze kwamen nooit meer terug.
"Ik ben hier een paar jaar geleden mee begonnen, omdat ik verliefd ben op Malaga en zijn mensen", vertelde Spanje aan Traveller.es. De videograaf vindt zijn bronnen in de traditionele wijken van Christus van kapucijnen en Christus van de epidemie , al verklapt hij liever niet veel meer: “De illustere Enrique uit Malaga, beter bekend als ' gelukkige jongen ', leerde me om de informatiebronnen niet te onthullen”, zegt hij, verwijzend naar een personage dat sterk aanwezig is in de stad, dat ook in een aantal van zijn clips is verschenen.
"Ik vind de thema's van mijn video's in vrienden en sociale netwerken, en zelfs in de grootouders die elkaar elke dag op het plein ontmoeten", vervolgt hij. Zij zijn de absolute hoofdrolspelers van deze verhalen die het weinige dat nog over is van dat vissende en traditionele Malaga verzamelen: "Ik heb tranen in mijn ogen als ik naar oudere mensen luister en nadenk over hoe de dingen zijn veranderd ”, legt de professional uit
Een van zijn toekomstige projecten is om door te gaan met het opnemen van verhalen van weinig bekende buren, zoals die van ** Juanele, "de ondersteunende espetero", die al jaren immigranten verwelkomt, of die van Antonio 'El Almendrita', ** amandelverkoper die velen van ons hebben zien werken en waarvan we eindelijk het verhaal kennen.
"Deze 'korte verslagen' zijn ' geweldige banen ’”, wijst Spanje erop. “Ik kan er maanden over doen om ze te filmen en te monteren; het publiek ziet alleen die twee minuten, maar daarachter zitten vele weken audiovisueel werk”.
Elke inspanning is het echter waard voor deze beeldliefhebber, die in de jaren 90 een camera pakte om hem nooit meer los te laten: “Het doel van deze reportages is om de geschiedenis van Malaga vanuit een ander gezichtspunt te herbeleven. Je hoeft niet de andere kant op te kijken: we moeten luisteren naar de gevoeligheid die door het hart van de stad wordt overgebracht ”, culmineert.