Foodtruck op het strand, ontmoetingsplek voor surfers
Vijfenveertig minuten ten noorden van Biarritz, auto-GPS onderbreekt opnieuw onze discussie over de oorsprong van surfen in Europa. Zoals aangegeven zijn we net aangekomen op onze bestemming: ** Hossegor .**
Directe koers naar het strand langs de altijd drukke Paul Lahary Avenue, Gevels in Baskisch-Franse stijl naast elkaar bestaan in harmonie met de glanzende etalages van bekende mode- en surfmerken.
Een groep tieners, met hun boards ingenieus bevestigd aan fietsen, ze halen een oude Ford-pick-up in die erop staat het verkeer te vertragen: “Rustig aan, jongens!” , lijkt het te zeggen. Als mensen zich in Hossegor haasten, is dat omdat er zijn goede golven.
De pannenkoek smaak vers gemaakt concurreert met die van de hamburgers. Voordat we het strand bereikten, stopten we bij a foodtruck. wafels en ambachtelijke bieren, fruitsmoothies en mooie mensen. Marta Lanzetti en Emanuele Costabel verplaatsen hun foodtruck door Hossegor. Vandaag parkeerden ze in de Duinboulevard, naast de kerk omgedoopt tot Surf kerk.
Richard Ellerington en zijn gezin zijn uit Engeland verhuisd om de dit project die zijn passie voor de golven combineert met spirituele gesprekken tegelijkertijd in het Engels en Frans.
Hosegor, Frankrijk
Binnen is de aankleding van de kerk erg leuk en als er geen bijeenkomsten zijn, Het werkt als een cafetaria. Hier genieten we van een uitstekende koffie terwijl we het gesprek hervatten over het ontstaan van surfen in Europa.
We hebben besloten dat mogelijk de eerste surfvakantie naar Europa dateert uit 1956, toen Peter Vertel , legendarische Hollywood-scenarioschrijver en echtgenoot van Deborah Kerr, was in Pamplona opnames van de film Partij! De zon komt ook op, gebaseerd op de roman van Ernest Hemingway.
Viertel had verstopt meerdere surfplanken tussen de omvangrijke filmploegen en, zodra het filmen voorbij was, stak hij over de grens om naar Biarritz te gaan, waar ik wist dat perfecte (en gevaarlijke) buisgolven braken.
De jonge Fransen waren gefascineerd om te zien de schrijver die op de golven rijdt en, slechts drie jaar later, de eerste surfclub in Frankrijk.
Sindsdien is er veel gesurft. De borden Industrie, die ons in staat stellen om te schuiven op de golven - en op de besneeuwde hellingen van de bergen en op het asfalt– wordt het steeds meer ingewikkelder.
En de branding zal worden olympische sport in japan 2020, hoewel het nog niet beslist is of de wedstrijden in zullen plaatsvinden de zee of in het zwembad van golven ontworpen door Wave bedrijf, het bedrijf van Kelly Slater, de enige surfer die elf keer de **wereldtitel van de ASP**, de Professional Surfing Association, heeft gewonnen.
Er zijn al veel professionals die toegeven dat ze hebben gevonden beste golven in het zwembad van Slater dat in veel van de wedstrijden internationaal in de oceaan.
Maar de zee is van iedereen en de kwaliteit van de golven van Hossegor heeft dit kleine Franse stadje veranderd in de europese hoofdstad van surfen en het podium, samen met zijn buren Seignosse en Capbreton, Quiksilver Pro France, een van de competities ster van het internationale circuit.
Relais du Lac, slapen op een gezellige plek met uitzicht op zee
In Hossegor lijkt het strand oneindig: zeven kilometer goudkleurig zand die in feite ononderbroken doorgaan tot Mimizan , honderd kilometer naar het noorden.
Met een van de meest consistente zandbodems op het continent, biedt Hossegor drie surfbare toppen: La Nord, La Graviere en La Sud.
Het is niet ongewoon om elite-surfers tegen te komen, zoals Jeremy Flores, de nieuwste Billabong-kampioen Pipeline Masters uit Hawaï, of Tom Curren, Legendarisch voormalig kampioen en inwoner van Hossegor, die we gelukkig in actie op het water hebben gezien, laat in de middag.
Zelfs voor degenen die niet van plan zijn het wetsuit aan te trekken, is het een waar genoegen loop op blote voeten langs deze eeuwige stranden het observeren van de voorouderlijke sport van de Polynesische koningen met de laatste lichten van de dag de horizon kleuren.
Restaurant van de Quiksilver Boardriders Campus-winkel, in Saint Jean de Luz
De volgende ochtend, na gebruik te hebben gemaakt van de eerste vroege golven, maken we een excursie naar Sint Jan van Luz, 40 minuten naar het zuiden, om de plaats te bezoeken waar veel van de esthetisch universum van surfen: de Quiksilver Campus.
Hier, in een houten gebouw met enorme ramen, de nieuwste collecties kleding en accessoires van het merk worden gecreëerd.
Door loopbruggen met elkaar verbonden, vormen de verschillende afdelingen een soort boog rond een centraal gebouw, de agora.
Er zijn speeltuinen, een skatepark, grote eetzalen badend in het licht van de Landes en jongeren van verschillende nationaliteiten die van de ene plaats naar de andere trekken met hun laptops.
Een fietser-surfer die op het strand slentert
Valerie Hell, ontwerper van Roxy, Quiksilver's damesmerk, legt ons uit hoe het werk aan elke nieuwe collectie is: “In teams, meestal twee mensen van verschillende afdelingen, reizen we naar bestemmingen met een uitgesproken persoonlijkheid esthetiek in elke hoek van de wereld.
Toen kwamen we allemaal samen om te beginnen met ontwerpen met de behoeften van Roxy-surfers in gedachten. Zij zijn de nieuw het meisjes van de sector en degenen die kleding tot het uiterste dragen”.
Naast de kantoren is een van de hoofdwinkels: Boardriders Campus. Het is bijna onmogelijk om over te steken meer dan 750 m2 zonder in de verleiding te komen iets te kopen.
Zittend op het terras van de cafetaria, tussen Iberische hammen en foto's van atletische surfers, We keren terug naar het oorspronkelijke gesprek van de reis.
Maar nu met nog een interessant feit: de eerste surfplank die Europa binnenkomt aangekomen onder de arm van de Alava Ignatius van Aranda, consul in Hawaï tussen 1911 en 1914.