Wijn in een glas, waarom niet?
Ik heb het duidelijk: of alle betrokkenen bij de wijnsector (pers, restaurants, sommeliers, wijnhuizen en wijnboeren) we doen nu iets om de meubels van deze industrie die zo van ons is te redden of het schip zinkt; langzaam en hopeloos . Als een immense walvis gestrand in een levendig heden dat het niet helemaal begrijpt.
De kwam een snobistische, pedante en gecompliceerde planeet is geworden, terwijl dit eigenlijk alleen maar om plezier had moeten gaan , om grijze dagen te verlichten en ervaringen te delen. Maar nee, en zo gaat het.
De waarheid ligt voor de hand: het kan niet erger voor ons . De cijfers laten geen twijfel bestaan: de consumptie van wijn door het jongere publiek daalt elk jaar ten gunste van andere dranken zoals bier en consumptie per persoon is in 12 jaar met 15% gedaald en behoort tot de laagste in Europa.
Plus? Momenteel staat de ** internationale prijs van Spaanse wijnen op 1,10 euro per liter**, de laagste ter wereld.
In een zo'n sombere scène Ik ben er in ieder geval zeker van dat we vandaag (zoals zoveel andere keren) alleen kunnen terugkijken om een stap vooruit te zetten: hoe en in welk scenario dronken onze grootouders slechts een paar generaties geleden?
Chatos in Madrid, txikitos in Donosti, zuritos in Bilbao, wijnkelders in Galicië, buchitos in Huelva of manzanilla-stokken in Cádiz ; korte borrels en dat onbezorgde borrelen, voor een bar (of rond een tafel) en altijd, altijd, in goed gezelschap: wijn als excuus. Waarom gaan we in godsnaam niet terug naar het drinken van wijn in een glas?
Ik spreek met Luis Gutierrez (een van de mensen die ik het meest bewonder in het wijnuniversum, met een unieke uitstraling), National Gastronomy Award en Robert Parker-proever in Spanje, Argentinië, Chili en Jura: “ We hebben de wijnwereld zo ingewikkeld gemaakt dat we mensen bang maken . Er is niets dat me bozer maakt dan iemand die je dat vertelt ‘Ik drink geen wijn, want ik begrijp het niet…’ Maar wat valt er te begrijpen? Wat zullen mensen weten over vlees en hoe goed ze het eten! Je vindt het leuk of niet? Dat is alles! De wijn in een porrón, in een laars, in een Zalto glas, of op de morro! Het gaat erom dat je ervan geniet! ”.
En het is dat ik, net als Luis, begrijp dat als we het hebben over een '61 Cheval Blanc , zijn ding is een geblazen glazen beker en Chet Baker op vinyl , achtergrond; maar voor een gekke woensdag? precies dat "liturgie" van het glas, de kurkeikkurk en de honderden aroma's ze zijn verantwoordelijk voor steeds minder mensen die wijn benaderen: en het verbaast me niet.
Nog niet zo lang geleden was wijn ons handelsmerk, het hedonistische icoon —samen met olijfolie— uit deze tellurische en levendige Middellandse Zee. Want “wijn beweegt de lente, **vreugde groeit als een plant” (Neruda)**, en we moeten terug naar die plezierige consumptie.
denk min of meer hetzelfde Cesar Ruiz, verantwoordelijk voor de La Tintorería wijnkelder (C/ Gurtubay nº 4), “Er zijn mensen die zeggen dat het enige geldige glas in de wereld van wijn het is degene die de wijnstok vormt bij het snoeien ervan . Misschien is het niet het voorkeursformaat voor kenners, misschien geeft het glas ons enkele voordelen die het glas ons niet biedt, maar, Hebben we echt zoveel parafernalia nodig om onze dorst te lessen met een goed glas wijn? Ik denk het niet, hoewel het waar is dat grote flessen hun bereidingen en momenten nodig hebben, een eenvoudige, lichte en frisse wijn van degenen die de dorst lessen, zou zonder probleem in een goed dun glas kunnen worden gedronken en een beetje langwerpig zijn. Kortom, waar het om gaat is niet zoeken naar excuses om te genieten en je keel te verkoelen, **Hang the Zurito!** ”
wijnen om te drinken, zoek naar minder complicaties. Ook in drankjes, en alleen zorgen maken over geluk; want wijn is plezier en gezelschap. Niets meer.
Niets minder.