Holbox, het Caribische eiland waar we allemaal zouden willen wonen
Toen ik mijn reis naar Mexico aan het organiseren was, besloot ik dat één stop, wat het ook kostte, in Holbox zou zijn. Ik wist heel weinig over dit kleine eiland ten noorden van Mexico, maar de foto's alleen al waren het waard . Niets vergeleken met de werkelijkheid natuurlijk.
Februari, met een gemiddelde temperatuur van 25 graden, verwelkomde me in dit kleine paradijs op honderden kilometers van mijn huis. Om hier te komen reizen we naar de haven van Chiquilá ten noorden van het schiereiland Yucatan , en ongeveer twee uur van de luchthaven cancun met de auto
De reis was aangenaam voor ons omdat de chauffeur besloot om de snelweg te nemen die door alle dorpen gaat voordat hij Chiquilá bereikt. Pure vegetatie en leven!
Veerboten naar Holbox , die slechts ongeveer 30 minuten duren, vertrekken elke twee uur. Omdat het een heel klein eiland is, meet ongeveer 2 km breed en 40 km lang en ze leven er bijna in 1.500 mensen , heeft de bezoekerstoegang gereguleerd, hoewel meer dan ze zouden moeten invoeren, maar dat is een andere zaak.
De tocht met de veerboot was een heel gezicht , niet alleen voor het uitzicht, maar omdat we het geluk hadden om dolfijnen in vrijheid zien . Hebben ze ons welkom geheten op het eiland? Misschien wel, want dolfijnen worden zelden gezien volgens wat de lokale bevolking ons vertelde. Dus de reis begon met geluk.
Het eiland vanuit vogelperspectief.
De aankomst was niet minder spannend. Een maalstroom van tot taxi's omgebouwde golfkarretjes stond bij de uitgangen van de veerboten, omdat: het verkeer van andere soorten voertuigen op het eiland is niet toegestaan ; het fijne witte zand, het asfalt van het hele eiland, de lage gekleurde huizen met geweldige muurschilderingen, de zon en de vegetatie waren de beste gastheren.
Ons hotel, Holbox-wolken , was aan de andere kant van het eiland, het laatste pad dat grenst aan de Yum Balam beschermd reservaat , dus met emotie namen we een golfkar dat heeft ons daar gebracht. Onderweg toerden we door het centrum van Holbox, en er zijn geen woorden om de emotie te beschrijven die dit is Fisher's stad , vrolijk, gezellig, mooi en spannend.
We liepen door de straten en plotseling verscheen de zee. De ansichtkaarten waren idyllisch: een immens strand met bijna wit turquoise water, kalm als ik nog nooit eerder had gezien, Holbox-letters op houten stokken aan de kust genageld , gekleurde hangmatten, meeuwen en de huisjes bij de zee, gewoon perfect.
Op het eiland, een van de meest beschermde door de Mexicaanse regering, ze staan de toegang van grote hotelketens of supermarkten niet toe , alle handel is lokaal en de hotels zijn eco-resorts de meerderheid. Bovendien mogen ze geen gebouw bouwen dat de essentie van de stad niet respecteert.
Dus een paar km van de zeespiegelstijging Holbox-hutten , wit, met robuuste houten balkons en rieten daken. en aan de andere kant, het tropisch regenwoud . Plotseling begreep ik waarom, zodra ik aankwam, er een panel was met grond en woningen in Holbox. “Iedereen wil hier blijven en wonen”, dacht ik.
Zijn muurschilderingen maken ieders leven gelukkig.
WANNEER JE HET PARADIJS OMHELST
Mijn eerste advies, als je erover denkt om hier te komen, is dat je het woord tijd uit je hoofd wist . Bestaat niet. Het is hier heerlijk weer , is gestopt en gaat door tot na zonsondergang alsof er geen einde aan was.
Holbox is een waar paradijs, daarom vraag ik jullie er voor te zorgen . Dat je de posters ziet waarop de beschermde soorten van het eiland verschijnen, sommige vind je wandelend langs het strand of fietsend. val ze niet lastig Ze waren voor jou.
In feite heeft het eiland een lange geschiedenis omdat het al werd bewoond door de Maya-beschaving, hoewel de aanwezigheid van andere beschavingen teruggaat tot 1852 . Daarnaast is ze een echte overlever, want het dook weer op na een orkaan in 1886 die alles verwoestte.
Flamingo's, meeuwen, wasberen , allerlei soorten tropische vissen, schildpadden -die paaien op de stranden- en walvishaai . Deze laatste zijn de "toeristische attractie" bij uitstek van het eiland.
**De meeste waarnemingen zijn in augustus (hoogseizoen) **, maar ze bereiken de reserves van Kaap Catoche en Yum Balam (“Lord Jaguar” in de Maya-taal) van mei tot september. Deze soort is sinds 2010 beschermd door NOM 059, dus aanraken is niet meer toegestaan.
Het misbruik was zodanig dat de boten dichtbij kwamen en hun vinnen bezeerden, daarom mag het nu nog maar 10 meter naderen in boten . Kan flits ook niet gebruiken Alleen geautoriseerde personen kunnen bezoeken.
Het is belangrijk dat u er rekening mee houdt dat u niets in zee of door de straten gooit; Y vermijd plastic zoveel als je kunt . het eiland heeft beperkte recyclingbronnen Daarom blijven veel van deze containers gestrand, waardoor dit prachtige landschap wordt bezaaid.
Holbox-wolken. Paradijs, toch?
IN DE WOLKEN
Holbox heeft 34km met nog maagdelijke stranden en vier aangewezen natuurgebieden: Passie Eiland , een klein eilandje op 10 minuten van Holbox, Kaap Catoche , het puntje van de Mexicaanse kustlijn dat alleen per boot te bereiken is, Yalahau , een enorme bron die wordt beschouwd als een fontein van de jeugd vanwege zijn gemineraliseerde wateren; en Vogeleiland , een eilandje bedekt met mangroven.
We kwamen aan in Las Nubes, op de grens van Yum Balam , waar alleen de zee en de mangroven bestaan . Als het paradijs ooit heeft bestaan, dan was het op dit stuk land in de Mexicaanse Caraïben. Holbox Clouds is een eco-luxe hotel maar met de essentie van de constructies van het eiland.
Hun 27 kamers zijn gedistribueerd vormen een klein gehucht van huisjes met witgekalkte muren die contrasteren met het groen van de torenhoge palmbomen en de overvloedige vegetatie in het gebied. Alles straalt rust en kalmte uit.
Het beste aan de Clouds is hun toewijding aan het eiland en hoe ze de gast dat hebben kunnen laten begrijpen luxe kan ook duurzaam zijn.
hun hutten.
In de kamers die ze hebben? geïnstalleerde LED-verlichting , alle voorzieningen zijn biologisch, ze hebben ook een gecontroleerd programma van handdoeken om uit te geven wat nodig is en ze bieden gezuiverd water in glazen kannen als alternatief voor plastic.
Hun inzet strekt zich ook uit tot hun keukens, waar ze gebruiken alleen biologisch afbreekbare producten , in feite zijn de rietjes die ze aanbieden gemaakt met maïszetmeel . Ook soorten die permanent gesloten zijn, zoals slakken, kreeften of tandbaarzen, evenmin.
Ik waarschuw je nu dat je geest een klein stukje van deze magische plek zal innemen omdat het onvergetelijk is.
Wakker worden met een van je typisch en zelfgemaakt ontbijt , spring in zee met een peddelbranding en geniet van de zonsopgang in Holbox tussen zijn tongen van fijn zand. Er vliegen meeuwen en vele andere vogels tussen, omdat hun biodiversiteit oneindig is; en onder je voeten, Je zult niet kunnen stoppen met het bewonderen van de ongrijpbare bewegingen van de mantaroggen.
Sluit de dag af door te dineren op het heerlijke menu van het restaurant met de zonsondergang , hier zijn ze vooral uniek. Wat moet je proberen? Hun seizoensgebonden aguachiles , kreeft -de delicatesse van het eiland bij uitstek-, en de vis van de dag. mijn favoriet is de zijne Tamarinde margarita . Van een andere wereld!
Hopelijk zegt een wasbeer je welterusten...
Heerlijke wijting uit Las Nubes.
PLANNEN OM HET EILAND UIT TE DRUKKEN
Er zijn veel activiteiten om geniet van holbox . Misschien ben jij een van degenen die tevreden zijn met het zijn voor de zee, en geloof me dat ik alles zou geven om het gewoon nog een keer te bewonderen. Dus als dat jouw optie is, zal het ook succesvol zijn. Inderdaad, hier is de zon erg sterk dus vergeet je bescherming niet, noch uw muggenspray voor de nacht.
U kunt de dag wandelend aan zee beginnen . Over zee? Ja zo is het. Je kunt de hele kust van Holbox bereizen, praktisch zoals Mozes de wateren oversteekt, want overdag gaat het tij en vormt zich tussen de kust en de zee een tong van wit zand wat erg leuk is om een wandeling te maken als de zon opkomt.
In het stadscentrum zijn er veel restaurants om te gezond ontbijt Y souvenirwinkels dus het kost je niet om jezelf af te leiden. Hoewel luister naar me als ik je dat vertel je kunt het beste het motto van het eiland volgen: "maak geen plannen".
We besloten een ontspannen ochtend door te brengen in het boetiekhotel Ser CasaSandra. Deze plek is het resultaat van het idee van de kunstenaar Sandra Perez Lozano , daarom is het meer dan een hotel als uw thuis.
Vanaf het terras van CasaSandra.
Een huis met 17 slaapkamers en een luxe villa , een prachtige tuin met een zwembad en verschillende ruimtes waar u uw yucatecan regionale keuken . Elke hoek ademt kunst: van de tuin tot de constructies gemaakt met solferino hout.
Vanuit CasaSandra kun je de rust en het uitzicht vanuit de hangmatten op het strand naast de . niet missen maïsreep, de perfecte bar om een verfrissend drankje te bestellen , noch de massages van de Spa .
trakteer uzelf, je hoeft geen hotelgast te zijn om het te doen.
Tussen de middag serveren ze ** een heerlijk menu van chef Roberto Solís **. Ze maken de tomatensalade, de vistartaar in groene saus, de? octopus knettert en de quesadilla's. Hoewel er niets boven aankomen vanaf het strand en probeer de verse vis van de dag in mojosaus of knoflooksaus . Er is geen vergissing mogelijk!
's Avonds zijn de diners zeer aangenaam op het terras met uitzicht op het strand. Er is misschien geen lokale pompoenrisotto zo lekker op het eiland. Hun chocolade tamale en guave cheesecake zijn onvergetelijk.
Hier een diner of lunch.
ALS WIJ VOEDSEL ZEGGEN DAT DAN IN MINSTENS...
Je moet altijd terug naar Holbox, dat is zeker. Maar als je hier weggaat, en aangezien je een post-vakantiedepressie krijgt, laat het dan zijn dat je er met volle teugen van hebt genoten.
Je kunt niet weggaan zonder het te proberen de typische kreeftpizza? . Er zijn verschillende plekken om het te doen, als je iets goedkoops wilt kun je naar Pizzería Edelyn of in Cariocas. mis ook niet hun verse garnalen? (wat we kennen als garnalen) die in elk restaurant op het eiland aanwezig zijn.
Een goede manier om afscheid te nemen van het paradijs is door naar een van de magische zonsondergangen te kijken. de onze was van het strand van Punta Coco. Dankzij het team van CasaSandra dat voor ons een picknick op het strand organiseerde, konden we in stijl afscheid nemen. Klinkt onvergetelijk, toch? Het is dat het was.