Santos Bacana op Cuba
"Ik raakte geobsedeerd door Levantijns rationalisme na het zien van een tentoonstelling David Sardaña en Inigo Lanz die de geometrieën en materialen illustreerde van de blokken die in de jaren zeventig in dat gebied werden gebouwd”, zegt hij Santos Bacana , filmmaker en een van de oprichters van het collectief Klein Spanje , zenuwcentrum van een nieuwe Spaanse beweging die opkomt in de bloeiende stad De engelen .
Zijn echte naam is Allvaro Santos , hoewel het bij zijn achternaam is dat mensen hem kennen sinds hij een kind was. De rest van zijn artiestennaam werd geconsolideerd in benidorm in de zomer van 2016.” Ik heb een gebouw gevonden dat niet op mijn lijst stond -van zijn geplande route langs de Levantijnse kust om zijn obsessie te onderzoeken-, de Playmon Bacana. overdonderde me De westkant is een wit traliewerk met bijna gestroomlijnde halfronde ramen, maar de kant die uitkijkt op de zee is vol glazen terrassen met luifels."
Santos Bacana gefotografeerd door Taylor Thompson.
"Ik dacht dat weinig dingen mij beter vertegenwoordigen dan dit gebouw: aan de ene kant sober en elegant en aan de andere kant smakeloos en traditioneel , dus ik heb zijn achternaam gestolen”, bekent de eveneens acteur, wiens huidige passie heet Klein Spanje , het meest veelbelovende project van de filmscène met een Spaanse stempel in Los Angeles.
Bacana is ook verantwoordelijk voor muziekvideo's zoals de bolero Een gif - gerold in de Château Marmont van Los Angeles- en Verdelen -in Havana en met een cameo opgenomen door Eliades Ochoa, oprichter van Buena Vista Social Club -, beide uit Madrid ** C. Tangana **.
Hier zijn weinig details over bekend groep Spanjaarden vestigden zich in Californië , maar beetje bij beetje maken ze lawaai als referent van de visuele underground in Verenigde Staten van Amerika : “We hadden zoveel gefantaseerd over het idee van een klein Spanje hier wat? de naam verscheen vanzelf. Na We zijn aan het groeien, beginnend... en nu hebben we net de volgende versnelling gezet”, verduidelijkt hij.
Frame van C. Tangana in 'Un poison', in Los Angeles.
Namen zoals die van de zanger Lourdes Hernandez (Russisch rood), de cameraman Arnau Valls (de video Barefoot in the Park, door **James Blake met Rosalía **, heeft haar deelname), de fotograaf Silvia Grave (verantwoordelijk voor de inleidende titels van de serie) Amerikaans horrorverhaal: Apocalyps ), de directeur Sergio Castella (Nike, Audi, Mango...), de filmmaker Mariano Schoendorf of de directeur fotografie Cristina Trenas (de eerste vrouw die meedingen naar de prijs voor beste fotografie bij de Goya Awards), resoneert elke keer dat het project aan het licht komt, en consolideert zichzelf ook als een groep goede vrienden naast medewerkers van Santos Bacana.
Natuurlijk altijd met het onvoorwaardelijke gezelschap van de schrijver en stylist María Estrada en de producer María Rubio (“de Maris”), de filmmaker Rogelio González en “Pucho” , zoals vrienden C. Tangana noemen.
“Ik ben vijf jaar in Los Angeles geweest. Als ik het van een afstand bekijk, denk ik dat de energie die ik toen had en vooral de absolute onwetendheid over wat het betekende om in deze stad te komen wonen Ze hebben me hier laten eindigen. Misschien had het ook te maken met die heel erge crisis die er in Spanje was”.
Achter de schermen tijdens de opname van de video voor het nummer 'Para repartir', door C. Tangana in samenwerking met Alizzz.
Toch is het Spanje het terugkerende thema dat nooit ophoudt aanwezig te zijn in zijn werk. “Het komt waarschijnlijk door de romantisering van het verleden en van de wortels, het is een proces dat ik bij veel mensen heb gezien. Als ik aan Spanje denk, denk ik niet zo vaak aan een land als de weg die naar mijn stad gaat, de cassettes van mijn grootvader of de kinderen op het strand in Puerto... Je onthoudt en verbetert alleen het mooie, en ik denk dat dat van invloed is onze eigen visie op Spanje ”.
Het meest recente kort van zijn vriend Roger, met een adellijke titel heiligen en met in de hoofdrol Bacana, benadrukt het: "Ik vind vreugde in nostalgie... Ik droom van Spanje voor wat ik daar heb achtergelaten ”, zegt hij terwijl een opeenvolging van beelden van Vlaamse Barbies wordt geprojecteerd terwijl hij definieert “de aristocratie komt tot minder” met een Julio Iglesias-cassette, een doos Fontaneda-koekjes, ansichtkaarten uit Castilla en flamenco- en olé-onderzetters.
Santos Bacana in Los Angeles
Een verlangen dat niet betekent dat je relatie met Verenigde Staten van Amerika een belangenverstrengeling zijn, maar eenvoudig: de fusie met de Amerikaanse cultuur het is uiteindelijk degene die het vanaf de geboorte heeft meegebracht, gaan koppelen en aanvullen in plaats van het te domineren.
“Eerst wilde ik me meer inleven in de Amerikaanse wereld en Ik denk dat het een goed idee was om de wortels even te parkeren. Toen begon ik mensen te ontmoeten met dezelfde achtergrond die in dezelfde omstandigheden leefden. Het is anders. Er ontstaat een specifiek empathie, je deelt nostalgie en zelfs enkele oude nationale tradities herstellen, zoals: de gab ", rekening.
Heiligen in Los Angeles, door Jorge Gómez.
Het zal om deze reden zijn dat zijn relatie met C. Tangana zo soepel is verlopen. “We ontmoetten elkaar in Las Vegas tijdens de 2016 Latin Grammy's via Roge (Rogelio Gonzalez), regisseur en goede vriend van beiden die ik vergezelde om een video op te nemen".
"Vanaf dat moment, wij drieën hebben ideeën uitgewisseld en feedback bij alles wat we doen. Pucho en ik begonnen elkaar muziek te sturen, vooral Rumbas, coupletten en Cubaans lied Omdat we allebei van ze houden. Hoewel ik een grote fan ben van het stedelijke aspect, vanaf het begin en om die reden Ik associeerde me meer met zijn benadering van traditionele muziek , dat is ook de reden waarom ik uiteindelijk A Poison met hem schreef of reisde naar Cuba ", Ga zo door.
Ze rolden alle kanten op Havana (behalve in Oud Havana), van Miramar tot Oost-Havana. Vrijwel alle sequenties spelen zich af op plaatsen waar architectuur belangrijk is, zoals de Náutico de Marianao, Deportivo José Martí of Casa Alonso.
"Een luxe. De beste herinnering was schieten in de Amerika Theater , omdat alle groten daar zijn geweest, inclusief Sara Montiel en Lola Flores , van wie een prachtig schilderij de zaal bekroont. Ik denk in de rest van de wereld het is onmogelijk om een art-decogebouw te vinden dat zo intact is En met zoveel geschiedenis.
Santos weet de stereotypen van toeristen te doorbreken en zich deze tegelijkertijd eigen te maken in zijn vintage wereld, zoals het mythische Chateau Marmont hotel of het dansparadijs dat restaurant Floridita is van een gif. Iets wat hij bereikt door egoïstisch te zijn.
"Als ik aan Spanje denk, denk ik niet zozeer aan een land als wel aan de weg die naar mijn stad gaat, de cassettes van mijn grootvader..."
“Diep van binnen zou ik willen dat al die stukjes in de toekomst kleine herinneringen aan mij worden. Ik wil een verfraaide versie laten zien van de plaatsen die ik heb gekend en van de momenten waarmee ik heb gefantaseerd”, zegt hij.
Het zal ook reflecteren condominium , zijn eerste korte, geschreven samen met Lourdes Hernandez , waarin hij ook voorkomt.
"Het is een tekenfilm" Hollywood van tegenwoordig. de visie van deze buurt is in het begin onwerkelijk en teleurstellend? , maar na een tijdje en verschillende onthullingen begint de essentie ervan te verschijnen”, verduidelijkt hij terwijl hij erkent dat DE. Het is geen gemakkelijke stad.
“Het meest interessante gebeurt op privéplekken en op straat zie je alleen auto’s, het klassieke ‘papier-maché’ en af en toe een eigenzinnige voetganger. Het verandert veel als je kijkt naar de stad die was: Broadway-theaters, studio's zoals Paramount, mythische plekken zoals Cicada, Sunset Tower of het Eames-huis ; plaatsen waar die wereld blijft ademen. Zulke plekken kom je elke dag tegen.
Santos Bacana op Cuba
En wat brengt de toekomst? Klein Spanje in deze chaotische stad? “ we willen films maken , zoals iedereen hier, maar het idee heeft een plaats binnen andere universa, zoals design of mode. Wij zijn ook geïnteresseerd bier drinken en een aperitief krijgen of feesten zoals die van ons, die laat eindigen”. Welkom, meneer Bacana.
C. Tangana tijdens de opnames van 'Para repartir'