Caboalles
De Laciana-vallei, biosfeerreservaat , verrast ons stap voor stap, kilometer na kilometer, terwijl we door zijn kronkelende wegen reizen: steile bergen, weelderige bossen... die in deze tijd van het jaar bedekt zijn met een maagdelijk witte mantel. Het is een groen en bergachtig gebied gelegen aan het meest westelijke uiteinde van de Cantabrische Bergen , waar talrijke soorten beschermde fauna leven, zoals de Cantabrische auerhoen, en ja, het is een strategisch punt voor de beer waarneming.
De rivieren, in de richting van de Atlantische Oceaan, hebben een orografie van oneffenheden gebeeldhouwd die eindigt in duizelingwekkende kliffen . Nu stroomt het water helder en schoon, maar er was een tijd dat... zwart gekleurd als kolen , aangezien deze vallei vele jaren van mijnbouw heeft geleefd. Een voor velen onbekend gebied waar we watervallen, watervallen en plekken vinden die ons aan het Amazone oerwoud zelf doen denken.
Lumajo
Ons startpunt zal zijn Villablino (ongeveer 4 uur van Madrid op de A-6 en CL-626), de hoofdstad van de regio Laciana , voordat u afslaat om enkele van de ansichtkaartsteden van de vallei te verkennen. Deze stad, met 8.000 inwoners, ligt op een hoogte van 1.020 meter. De Laciana-vallei omvat in totaal 14 dorpen ; wij, op deze reis, zullen ontdekken Caboalles de Abajo, Robles en Lumajo , die in de winter een sprookje worden Hans Christian Anderson.
we moeten Caboals de Abajo . Hier kunnen we verblijven in de Appartementen L'abiseu , die de traditionele architectuur van het gebied intact houden, gebaseerd op steen, hout, leisteen en smederij . We worden ontvangen door Isa en José, die ons uitgebreid informeren over de mooie plannen die we in de omgeving kunnen maken. Op slechts 10 km afstand ligt het skigebied Valle de Laciana de Leitariegos en, heel dichtbij, Natuurpark Somiedo.
Caboals de Abajo
We installeren ons, steken de open haard in onze kamer aan en openen de ramen van het appartement dat ons een onovertroffen uitzicht geeft op de Devesa , een dicht bos van eiken-, berken-, beuken- en hazelnootbomen dat verschillende routes biedt.
We komen dichter bij elkaar La Senda boerderij waarvoor het lijkt alsof de tijd niet is verstreken. Arancha verwelkomt ons en laat ons zien hoe vee vroeger werd verzorgd, hoe we ze moesten voeren, schoonmaken, melken en tenslotte maken we onze eigen kaas. La Senda biedt ook routes en paardrijtochten aan.
We willen de geschiedenis van dit gebied grondig kennen en daarom benaderen we de Nou Maria , een van de meest emblematische mijnputten in de hele vallei en ook bekend om zijn trieste geschiedenis. Op 17 oktober 1979 kwamen hier tien mijnwerkers om het leven . Meer dan vier decennia later blijft hun geheugen intact in deze put waarin ze hulde brengen aan hun inzet en toewijding.
Op slechts 15 minuten afstand (Carretera CL-626) ligt de stad Laciana Oaks . Hier zullen we onderweg een essentiële stop maken om te genieten van de Leonese gastronomie. Zo komen we bij Landelijk hotel van La Bolera om onze laarzen aan te trekken met traditionele en zelfgemaakte recepten uit León . We gaan hun glazen eetkamer binnen waar Fernando en Pili ons verwelkomen: "al onze gerechten zijn handgemaakt".
Kerk van San Xuliano
We raden de soesjes met botillo en Mencía-reductie en de heerlijke risotto van boletus en Parmezaanse kaas aan. Maar men kan niet in León zijn zonder de gepaneerde cecina met aardappelen en paprika's te proeven, of de kabeljauwlende die op lage temperatuur is gekookt. En ga natuurlijk niet weg zonder hun frisuelos , enkele pannenkoeken gemaakt met bloem, melk en eieren, die gedompeld zijn in een heerlijke en dikke warme chocolademelk.
Het beste is om na zo'n heerlijk banket warm in te pakken en door het prachtige stadje Robles te slenteren. We ontmoeten de Kerk van San Xuliano, een prachtige 11e-eeuwse parochiekerk in Romaanse stijl , de oudste in de hele Laciana-vallei, uitgeroepen tot monument van provinciaal belang. De klokken luiden luid en markeren 6 in de middag (pam, pam, pam, pam, pam, pam), de zon gaat beetje bij beetje onder terwijl de horizon overgaat in het blauw en oranje van een zonsondergang die op ons netvlies blijft staan.
De volgende dag gingen we naar de stad Lumajo (LE-492) bekend als Het balkon van Laciana de stad met de hoogste hoogte zijn waarin slechts 72 mensen wonen . Adolfo en zijn vrouw verwelkomen ons bij de ingang van de stad, die ons een warme koffie van hun huis brengen en ons vertellen dat deze stad van vaqueira-oorsprong is en dat veel boeren hier van overal komen op zoek naar werk: "Hier hebben we niet' t hebben geen cafetaria, maar om het goed te maken, hebben we onze gastvrijheid; deze koffie is pot , en ik hoop dat het je opwarmt.”
We verdwalen in de stad als we de verschillende stenen huizen ontdekken, hoewel allemaal met hun besneeuwde daken waardoor ze erg op elkaar lijken, wegen met een dikte van 60 centimeter sneeuw die ons tot boven de knie bereiken... een avontuur dat zij de inwoners van Lumajo gewend zijn. Vanaf hier zien we de cornon (2.194m), de hoogste top in de hele vallei , die een essentiële route heeft voor bergliefhebbers.
Lumajo
10 minuten lopen naderen we de Cereizales-waterval , een van de hoogste in de hele provincie León, die gedeeltelijk is bevroren door lage temperaturen. vroege lente de stroom wordt vermenigvuldigd zodat een tweede waterval wordt gevormd.
We nemen een foto om dit moment te vereeuwigen in de Laciana-vallei, een zeer rustig, onbekend gebied dat ons helemaal heeft gecharmeerd. Een plek om dagenlang te ontdekken en eraan te denken hier, verdwalen, zal nooit tijdverspilling zijn.
Cereizales-waterval