Snelweg en gebakken vis
Stap in, we gaan weg. Zes sardientjes aan een stok waren nog nooit zo veel geweest! Een boot vol zand, wat rivierriet, verse sardientjes , olijfhouten sintels en de perfecte punt van zout . Het zijn de hoofdingrediënten voor een goede espeto malagueño. Na een winter waarin de sardines dun zijn na het uitzetten, komen de maanden zonder fouten, waarin ze hun pracht en al het vet dat ze smaak geeft terugkrijgen. In de provincie Malaga zijn tientallen strandtentjes waar je kunt genieten van dit eenvoudige maar voortreffelijke gerecht en prijzen die variëren van anderhalve euro tot tien euro. Daarom gaan we op een route door het oude National Highway 340 die ons van kust tot kust zal leiden, van Nerja tot Manilva , totdat we een sardinegezicht hebben.
Natuurlijke sardientjes
Nerja Het is een stad van blauwe zomers, straten waar de Brits accent klinkt meer dan Andalusisch en een balkon van waaruit heel Europa naar Afrika kijkt. De kust is de meest aantrekkelijke van heel Malaga. En niet alleen vanwege het kristalheldere water van de Natuurgebied van de kliffen van Maro en Cerro Gordo , ook omdat er enkele van de meest populaire strandbars in de provincie zijn. Een van zijn klassiekers is Bijlesdocent , op de burriana strand en waar een groot deel van de serie met Chanquete in de hoofdrol is opgenomen. Jammer dat ze daar geen spiesjes hebben, alleen gegrilde sardientjes , die vergelijkbaar is, maar niet hetzelfde. Voor de nostalgische is het een verplichte stop. Ook voor wie rijst zo vaak wil herhalen als hij wil: als je de eerste gang paella bestelt, kun je herhalen tot je genoeg hebt van dezelfde prijs.
Het uitzicht op de kust van Nerja
Maar laten we naar de onze gaan. Zonder haast en willen genieten begint de beste espetera-route vanuit Nerja door het oude Rijksweg 340 . Aan de rand van de stad ligt het Playazo-strand, met een grote parkeerplaats om de auto zonder veel zorgen te laten staan. Een korte wandeling van 150 meter brengt ons bij de eerste sardienentempel: Mauri strandbar . Het restaurant wordt vandaag beheerd door de broers Francis en Manuel , hoewel zijn ouders het in juni 1990 openden. Sindsdien is de omgeving praktisch intact gebleven - een zeldzaamheid aan de Costa del Sol - waardoor het een heel bijzonder hoekje is geworden. Zozeer zelfs dat je je vingers op vrijwel dezelfde manier met een spies bedekt als vijftig jaar : in een gazon tuin naast het zand van het strand en met de golven op slechts een paar meter afstand.
"De spiesjes die Francis maakt zijn erg rijk en de natuurlijke omstandigheden versterken de ervaring nog eens ", zegt Manu. Als begeleiding bevelen ze in Mauri de gefrituurde vis aan waar enkele van de beste stukjes van de zee van Malaga passen: roze, inktvis, rejo, takjes, inktviskuit, gebakken garnaal of tong, onder andere. Probeer zeker de pil pil gamba's die nog gemaakt worden met het moederlijk recept of de paella gemaakt met houtvuur.
De N-340 Van daaruit gaat het naar het westen tussen rotondes, bochten, woonwijken en soms zo dicht bij de wateren van de Middellandse Zee dat het op stormachtige dagen een beetje eng is om te rijden. Maar het weer is zacht aan deze kusten, dus vergeet het maar en geniet van het rijden. U passeert Torrox Costa, Algarrobo Costa en, ten slotte, een kleine plaats die onopgemerkt blijft door de overgrote meerderheid van de toeristen: Baai van Velez. Het klinkt je misschien niet bekend in de oren, maar de favoriete vismarkt van veel van de geweldige restaurants van Malaga is daar gevestigd.
Een van de meest is Visrestaurant Mani , die profiteert van de nabijheid, aangezien het praktisch aan de poorten van de vismarkt ligt. Daar weten ze elke avond goed de vruchten te plukken van het werk van de lokale vissers. Een kleine chambao voor de deur van het restaurant dient als boot om de hengels aan te steken en een paar sardines te prikken, wat hier een echte delicatesse is. Praten over de kwaliteit van het product is hier duidelijk : het is voldoende om door hun vitrines te lopen om te zien dat de vis vers is. Geopend in 1963 , Manuel Peláez en zijn familie zijn een instelling in het gebied, net als hun heerlijke friet uit Malaga. U kunt ook afhalen bestellen.
De weg blijft, in slechts vier kilometer, Zee toren, Wijk Vélez-Málaga die altijd al onafhankelijk wilde zijn. Door Andres Tore Tore-straat je kunt naar het lange strand gaan, waar we een speciale stop zullen maken bij het restaurant Playa Tropical, dat iedereen daar kent als carmen restaurant . Het werd geopend aan het begin van de 21e eeuw, het ligt aan de Paseo Marítimo zelf en is een voorbeeld van het goede zeemanschap van de regio Axarqui. Ook staat die kwaliteit niet altijd op gespannen voet met een mooie presentatie, hoge prijzen of moderne decoraties. Hier heerst traditie en is de sardinespies een echte weerspiegeling , zoals de rijke vis die van de Veleña-vismarkt komt of de ongelooflijke smaak van gegrilde inktvis.
In de buurt is een andere klassieker, de chiringuito De Boqueron , die in 1971 werd geopend en nog steeds een keuken onderhoudt met smaken zoals die van thuis. Als je wilt, heb je binnenkort een unieke kans om beide voorstellen te proberen en ze te combineren met de muziek van The Prodigy, Los Fabulosos Cadillacs, Nada Surf, Iván Ferreiro of La Pegatina in de Weekend strand . Het wordt heel dichtbij gevierd, aan het einde van de Paseo Marítimo de Torre del Mar, tussen 5 en 8 juli. Is er een betere begeleiding voor een festival?
sardines spiesen
terug naar de 340 , een goede optie is om naar het noorden te rijden, wanneer het N-340a wordt en het historische centrum van . te bezoeken Velez-Malaga of sla zelfs de A-356 op om het hart van de regio van La Axarquia . Vanaf deze weg kun je omwegen maken richting witte dorpjes, waaronder Comares opvalt, die letterlijk een heuvel bekroont. Het bereikt ook Canillas de Aceituno en Sedella , aan de voet van de top van het touw . Maar aangezien in deze bergen de spiesen niet bepaald de hoofdrolspelers zijn, is het interessantst om terug te keren naar de 340 om binnen te komen wanneer we terugkeren naar de heerlijke gegrilde sardines. Almayate en Benajarafe , waar praktisch elke strandbar geweldige sardientjes serveert.
De Sloep valt op, met een mooi terras, gastronomie van een zekere moderniteit en perfecte sardines geroosterd in riet. Het heeft hangmatten en zelfs Balinese bedden voor een perfect dutje met het geluid van de golven als de belangrijkste soundtrack. Zodra je zin hebt in een nieuwe duik in de beste kleine vissen, is het tijd om te stoppen bij de strandbar Vooruitgang Claro, in La Cala (Rincón de la Victoria). Het voortreffelijke product waarmee ze werken, maakt het eten daar een beleving: Conil mul, steels, coquinas, kegels, búsanos, peregrinas... en natuurlijk spiesjes.
De Andalusische Axarquia
De volgende bestemming brengt ons dichter bij de hoofdstad van de Costa del Sol, Malaga , waar nog steeds een wijk is waar de zeevruchtenkeuken nog niet is omgezet in Aziatische fusion. Gaat over De stok, misschien wel een van de weinige hoeken van Malaga waar het beste van de 20e eeuw nog leeft: overal kinderen, vissers die de middag doorbrengen aan het strand, de geluiden van flamencogitaren, huizen met open deuren en gezinnen die Parcheesi spelen tot het ochtendgloren op de promenade Maritime. De afdruk wordt gewaardeerd. En zijn aroma's ook.
Ga gewoon zitten aan een van de tafels op het strandzand van de El Zagal strandbar. Daar slaan ze een halve eeuw wijsheid op om een van de beste espetos van de stad te dienen. De espeteros zijn Argentijns, maar ze hebben een hart uit Palencia: de zorg waarmee ze de sardines behandelen en de sintels verzorgen op een houten boot zijn details die je niet snel zult vergeten. Evenmin de smaak van spies vis. Zeebrasem, zeebaars of inktvis die, verschroeid door het langzame vuur van olijfhout, een sublieme smaak krijgt. Vergeet niet om een paar goede mosselen of een heerlijke frituur uit Malaga te bestellen. Als ze je paella aanbieden, vraag dan om een bord. En wil je iets verfrissends drinken, ga dan voor de sangria. Je zal terug komen.
de Zagal
Ook opmerkelijk in El Palo is de onlangs ingehuldigde Peña Barcelona . Een strandbar waar je je kleuren moet vergeten in ruil voor wat sardientjes die op de Titanic reizen. Daar is de traditionele spitboot getuned in de vorm van de mythische oceaanstomer. Door de hutten zie je de vissen, wiens rook lijkt op te stijgen uit de vier schoorstenen van het schip . Het idee kwam van Adrián Rosa, die deze strandbar een paar dagen geleden heropende na vele jaren verbonden te zijn met de keukens van het restaurant van zijn familie. Nu krijgt de rots ook heerlijke vleeswaren, vispatronen om mee te nemen en een vernieuwde menukaart. En dat allemaal tegen zulke goedkope prijzen dat als je door Malaga komt het nog altijd goedkoper is om hier elke dag te eten dan om thuis te koken. Als je wilt omkleden, heb je in El Palo ook de meest buitenlandse optie om naar ** El Tintero ** te lopen, een mythische plek waar half Spanje (en de wereld) hun gerechten laat schreeuwen alsof het een vis is markt en om te luisteren naar de klassieker "and I charge...".
Munoz Brothers
Als u de brug over de zeepmakers kreek , betreedt u het grondgebied van Pedregalejo, een wijk waar u kunt genieten van het goede werk van klassieke strandbars zoals Las Palmeras, gebroeders Muñoz of een van de oudste, die van Andrés Maricuchi. Met deze naam vind je zonder twijfel een van de beste plekken in Malaga om vis te eten. Ook veel wijsheid, zoals die van Juani, een espetero die niet zo lang geleden elke dag op zee ging vissen. Kleinzoon en zoon van vissers, praat met hem over vistuig zoals zegens of sardines Het is allemaal een eerbetoon aan de traditie. Net als hun verhalen over hoe alles gaat om een vreugdevuur te maken en een deel van de vangst van de dag op het strand te roosteren met de rest van de vissers.
Al dat goede werk zit hem in het bloed en daarom is hij een van de mensen die de kunst van espetos het beste kent. En als je nog porties durft te bestellen, durf dan met alles: hier staat het product garant voor kwaliteit. En als je romantisch wordt, kom dan langs Nereus Scheepswerven , waar ze een prachtige tentoonstelling hebben georganiseerd met foto's uit het verleden. Vlokken, cenacheros en sardines schitteren in enkele van de snapshots die de moderniteit waarschijnlijk nooit meer zal zien.
Spuug in Maricuchi
Terugkerend naar het westen langs de kustweg, is het de moeite waard om af te slaan bij Torremolinos, een oude visserswijk die onafhankelijk werd van Malaga aan het einde van de jaren 80. Het zenuwcentrum van gebakken vis is er altijd geweest in de buurt van de Carihuela, waarvan de bewoners altijd hebben geleefd van de vruchten van de zee. De ontwikkeling van het toerisme vanaf de jaren 50 van de vorige eeuw opende ook nieuwe mogelijkheden buiten het vissen zelf met de opening van restaurants en strandbars waar de buren hun kennis uitten. En waar konden ze het smakelijke aanbieden? vis en schaaldieren uit deze hoek van de baai van Malaga
Miguel weet het goed. dat als kind altijd tussen de tafels van de strandbar rende De leeuwen , die zijn grootvader in 1962 opende. "Wat mij als kind het meest opviel, was hoe de spiesjes werden gemaakt en ik lette altijd op alle details", zegt deze jonge man die de prijs won voor de beste spies ter wereld. provincie Malaga afgelopen zomer. De sleutel, volgens zijn verhaal, is om de sardine het juiste punt te geven. "Als het je lukt om te voorkomen dat het rauw of droog wordt, zal het voortreffelijk zijn" , verzekert hij, hoewel de nabijheid van de sintels of de hoeveelheid en het moment van toevoegen van het zout ook van invloed zijn. In De leeuwen Je hebt gelijk of gelijk met de sardines, maar als je Miguel een andere vis ziet spiesen, zul je hem er ook om vragen. De specialiteit is de spies van zeebaars, die op deze manier gekookt wordt en een bijzondere smaak krijgt. En als je verslaafd raakt, maak je geen zorgen: Miguel heeft ook een bedrijf om zijn heerlijke spiesjes naar elk evenement te brengen. Of het nu je bruiloft, verjaardag of een groot feest met je vrienden is, de ober thuis zal verschijnen met een kleine boot vol strandzand, goed olijfhout, riet en veel sardines zodat, waar je ook bent, je zit op het strand.
En als je verder wilt, de Nationale 340 gaat verder naar Fuengirola, een gemeente van waaruit het fuseert en samenvloeit met de snelweg A-7 naar Manilva, al op de grens met de provincie Cádiz. Onderweg blijf je duizend-en-één opties hebben om te blijven genieten van sardines in spies: van El Limonero in Fuengirola naar Los Cañizos in Marbella , langs elke boot die je ziet vol zand en brandende houtblokken. Sardines wachten op je!
Munoz Brothers