'Street art' als aanjager van verandering
Van straat tot straat waar alles gebeurt. Dit kan worden samengevat in de transformatie van de Santa Maria-straat , epicentrum van het initiatief ** ART OPEN DOORS ** dat sindsdien 2011 ontwikkelt zich in de Oude wijk van Funchal.
De verslechterende situatie in de oude wijk van de hoofdstad van Madeira, vooral na de overstromingen in 2010, leidde tot José Maria Montero , maker van het project.
“Ik hou van de historische delen van de steden, daarin ligt de basis van de lokale cultuur. Het is een schande om de staat van degradatie te zien waarin sommigen van hen worden gevonden” , vertelt Traveler.es.
Amália Rodrigues in de tussenkomst van Gabriel Motta
Na wat eerste onderhandelingen kwam er op 20 augustus 2010 een presentatie van het project en een eerste deur tussenbeide. OPEN COVER ART werd in de wacht gezet totdat de Tasca Literária Dona Joana Rabo-de-Peixe werd geopend. De interesse in het project van de eigenaar en voormalig minister van Toerisme, João Carlos Abreu, zorgde ervoor dat het niet in de vergetelheid raakte.
Op 6 april 2011 heeft de kunstenaar Mark Milewski hij zou de eerste zijn die een deur zou schilderen, die op ** nummer 77 aan de Calle Santa María.** Het zou een maand duren om het af te maken.
sneller zou het zijn Gonçalo Martins, wiens tussenkomst begon en eindigde op 9 april, waardoor het **deurnummer 81-83** als eerste klaar was.
Sindsdien hebben zeven jaar een lange weg afgelegd, net zoveel als de 220 deuren van winkels of verlaten en vervallen ruimtes die door de klap weer tot leven zijn gekomen schilderen, beeldhouwen, fotografie of schrijven.
Elke artistieke expressie is welkom, precies zoals het is elke burger die zijn kunst wil tonen. Er zijn slechts twee voorwaarden: Respecteer de omgeving en de rest van de deelnemers.
Het begon allemaal met haar
Voor Montero zijn alle deuren van grote waarde, "omdat ze zijn" de bijdrage van mensen die met liefde zijn gemaakt om leven te geven aan deze vergeten ruimtes”.
Onthoud echter liefdevol “de deur kwam tussenbeide door een negenjarig meisje dat erin haar liefde voor dieren toonde” of een ander, controversieel, omdat "het verwees naar de politieke leider van het eiland en werd bevolen om wit te worden geschilderd door de Kamer van Funchal, ik of waardoor de kunstenaar het woord 'Censuur' in het rood heeft geschilderd”.
Nadat de aanvankelijke bureaucratische barrières zijn overwonnen en de typische terughoudendheid van de bewoners is overwonnen, is het initiatief, dat nog steeds aan de gang is, succesvol genoemd kan worden.
Interventie door Fátima Spinola op nummer 4 van calle dos Barreiros
“Vanaf het begin was het duidelijk dat dit project algemeen aanvaard zou worden en een impact zou hebben op het leven op het eiland, aangezien er is veel creativiteit en goede wil in de mensen, het was alleen nodig om 'de vonk aan te steken' om de 'partij' van licht en kleur op straat te laten springen…” , schrijven ze op de kunstwebsite open deuren.
“De balans is positief in termen van dynamiek van de ruimte. Op cultureel vlak is Sommige artistieke ruimtes zijn gerealiseerd, zoals galerijen, waarvan sommige zijn geopend door de kunstenaars die aan de poorten hebben deelgenomen”, blikt Montero terug.
EEN Paul Pestana , een werknemer van een souvenirwinkel aan de Calle Santa María, vindt het resultaat mooi en beschrijft het als openluchtmuseum dat onder meer de handel heeft doen toenemen. "De beste tijd om ze te zien is 's ochtends of' s avonds," vertelt hij aan Traveller.es.
Want eigenlijk is de straat Santa María niet langer een doorgangsstraat naar een straat waar alles gebeurt. Omdat, zoals Montero verdedigt, “Kunst speelt een belangrijke rol in de transformatie van een stad en vooral als het is als het kunstproject van open deuren: een ingreep gemaakt door de mensen en voor de mensen, aangezien de belangrijkste functie van dit project is om een aangenamere ruimte te bieden aan zijn bewoners”.
Interventie door Helena Berenguer op nummer 79 op Calle Santa María
Ondanks het succes van het project, ontkomt Montero niet aan kritiek. “Het doet me verdriet dat deze doelstelling in deze ruimte niet voor 100% is gerealiseerd, aangezien Het is de toeristische paden ingeslagen en de lokale bevolking is vergeten ten gunste van toeristische marketing".
"Ik denk dat er nog een lange weg te gaan is. de politici die de steden besturen, die sterk worden beïnvloed door economische macht en hun ogen gesloten hebben voor het welzijn van de bevolking” , zin.
Een project gemaakt door de mensen en voor de mensen