Een gedragscode en kleding om als een local naar Parijs te gaan
EERSTE GEBOD: JE HEBT EEN MENING OVER ALLE DINGEN
Een pro Parijzenaar je kunt niet aan de zijlijn blijven staan in een gesprek . Dialoog en confrontatie van meningen zijn het centrum en de motor van Parijse diners en bijeenkomsten. Ze geven altijd hun mening over alle onderwerpen, over onderwerpen die ze kennen en over onderwerpen die ze niet kennen. Het belangrijkste is om de sluwheid te hebben genoeg om te weten hoe ze met elkaar om moeten gaan, zelfs als ze niet weten waar ze het over hebben, zonder onwetend te lijken.
Daarnaast is het essentieel om in hun toespraak te laten zien dat ze dingen duidelijk hebben. Of het nu gaat om belangrijke zaken zoals doelen in het leven of werk, of grillen zoals jouw keuze bij het kopen van brood (ze weten precies welke bakkerij jouw favoriet is, wat de beste tijd is om te gaan, evenals de gaarheid en het niveau van goud dat ze verkiezen voor hun traditioneel stokbrood ) .
Sluwheid op sociale bijeenkomsten als een manier van leven
TWEEDE GEBOD: KIJK NIET WANNEER JE KRUIST
Alleen "toeristen" wachten voorzichtig op hun beurt bij de verkeerslichten voordat ze oversteken. De Parijzenaar steekt met een lichte arrogantie direct de straat over, rolt: "Ze gaan stoppen ja of ja, ik heb haast en ik heb geen zin om te wachten."
Het probleem is dat de Parijzenaar ook rijdt en in de rol van automobilist dezelfde mentaliteit heeft. dan wordt het een machtsstrijd , een nogal riskante missie die je moet vermijden, vooral als je geen rasechte parijse
De sluwheid zit in de subtiliteit van hoe ze het doen, zonder er veel belang aan te hechten, lanceren ze gewoon . Bij een geschil bestaat uw protest uit een eenvoudige maar doeltreffende fronsen, de beroemde steenbolk en als het ernstig is een schouderlift. We moedigen u niet aan om zoals zij te zijn, maar profiteer van deze informatie als u op zoek bent naar begeleiding; Het zal u helpen om te onderscheiden wie inheems is.
kruisen. Zonder te kijken. En heel zeker van jezelf.
DERDE GEBOD: ALLE PARTIJEN ZULLEN EEN THEMA WORDEN
De uitnodiging voor een feest gaat meestal gepaard met een zin zoals: kostuum nacht (gratis of met richtlijnen), of de dresscode is zo of het concept van de nacht is…
Het is heel gebruikelijk om te moeten dragen “ geef aan wie je bent ”, een afschuwelijk kledingstuk dat je outfit compleet vernietigt (witte sokken met donkere schoenen, een kneumuts of ondergoed aan de buitenkant). En ze zijn zeer, zeer participatief. Ze hebben een geweldig gevoel voor humor en weinig angst voor spot , gaan ze die avond met hun kleding de metro in en gaan ze zonder complexen naar hun soirée.
Het is niet verwonderlijk dat ze zich in hetzelfde jaar als Romeinen hebben verkleed voor een verjaardag, skikleding hebben gedragen naar een lentefeest, pruiken, hoeden en valse snorren hebben gebruikt, zich hebben beladen met accessoires voor de soiree overdressed van je beste vriend of gekleed in smetteloos wit voor de _ Dîner en Blanc. _
De feesten zullen altijd een thema hebben of niet
VIERDE GEBOD: JE KENT DE METROLIJNEN OP NUMMER EN KLEUR
De Parijzenaar weet het precies aan welke kant van het platform te staan? op elk station om de tijd te optimaliseren. En als hij het heeft over de metro, verwijst hij naar alle haltes binnen de centrale omtrek die hij als Parijs beschouwt, Districten 12, 14 en 15 tellen niet mee en de 13ème arrondissement begon te "bestaan" sinds de inhuldiging van de ** Cité de la Mode et du Design **.
Zonder naar de kaart te kijken, kunnen ze het je vertellen hoe kom je op een bestemming? , met uitwisselingen inbegrepen, en als je opschiet de beste uitweg. Rekening houdend met het feit dat er 16 lijnen in de metro van Parijs zijn, zijn mentale GPS is helemaal niet slecht; niet "fenomenaal" (alles blijft hangen).
Samenvatten, "Parijs" in hun taal, is alles wat zich in het pure centrum van Parijs bevindt , de rest, zijn de "randen". Gentrificatie speelt hen parten omdat ze hun referenties opnieuw moeten definiëren en zich moeten openstellen voor onontgonnen gebieden zoals bushaltes Metro Marx Dormoy om de Grand Train niet te missen, de kortstondige bar van de zomer.
De Parijzenaar weet altijd aan welke kant van het platform hij moet staan
**VIJFDE GEBOD: JE ZULT NIET VLIEGEN (...VEEL)**
Het is belangrijk om je voortreffelijk te gedragen en een beetje van jezelf te laten houden, voordat je een compliment geeft, " een compliment, het verdient het” . Parijzenaars mogen nergens door verrast worden, om hun kwetsbaarheid niet te tonen. Als ze praten over de voordelen van iets, brengen ze een "niet slecht", "oké"... vergezeld van een neutrale uitdrukking, in plaats van te zeggen "koel" of "fantastisch". Ze tonen hun enthousiasme niet lichtvaardig, tenzij ze willen laten zien dat ze met weinig tevreden zijn, dat ze niet lang geleefd hebben of dat ze wat naïef zijn.
Een gemene deler is om te laten zien dat je een beetje bent "blabla" (onverschillig), relatief belang hechten aan momenten waarop anderen zich verwonderen. Het beheersen van enthousiasme geeft je wat "charme" bij het onderwerp en draagt bij aan het ongenaakbare imago van de parisienne.
Nee, dit is niet gebruikelijk
ZESDE GEBOD: JE ZULT EERST DE NIEUWE MODIEUZE PLEKKEN KENNEN
Het hoofd van de Parijzenaars is gestructureerd zoals die van een stadsblog . Ze kennen de naam van alle trendy plekken; of ze nu detox, biologisch, glutenvrij, vleesetend zijn... ze kennen de beste cocktailbars, wijnbars… Zonder de tentoonstellingen en artiesten van het moment te vergeten, bijna voor de opening.
Als je een trendy nieuwe bar of restaurant hebt geopend, je moet ze nu kennen! Ze moeten niet alleen hun locatie weten (inclusief metrohalte). Ze moeten ook iets weten over de biografie van de eigenaar of chef-kok en natuurlijk we moeten al het mogelijke doen om als eerste te vertrekken, voordat het democratiseert en banaal wordt.
Niets ergers voor hen dan in het openbaar toe te geven dat ze niet in het nieuwe zijn geweest plek om te zijn , dit zou ons naar het noodlottige wiel leiden, van iets niet weten en daarom geen mening kunnen geven (wat ons naar het eerste gebod leidt) . Als ze door een "ernstige" omstandigheid een restaurant niet kennen, moeten ze beweren dat het uit eigen vrije wil was, en ervoor zorgen dat ze een slechte echo van de plaats hebben. De kracht van informatie zal het enige wapen zijn om status te behouden.
Je moet altijd weten wat er in de mode is
ZEVENDE GEBOD: JE HAAT EN HOUDT VAN PARIJS MET DEZELFDE INTENSITEIT
Een Parijzenaar veracht Parijs , verveelt hem, verstikt hem en ontvlucht hem vele weekenden. Af en toe "moeten ze de stad uit" ; in het voorjaar, omdat het er gezellig is en ze van de gelegenheid gebruik maken om nabijgelegen kastelen en stadjes te bezoeken; in de zomer omdat er geen Parijzenaars zijn en de stad wordt overgenomen door buitenlanders; in de herfst is het tijd om naar de landhuis van een vriend en in de winter is skiën heilig.
Ze bekritiseren hem als ze in Parijs zijn, maar als ze weg zijn beschermen ze hem en missen hem, niets is te vergelijken met zijn stad, zijn cultuur, zijn gebruiken, zijn gastronomie... En als de eerste zonnestralen beginnen en het weer het toelaat om de apéro op de terrassen te nemen, zijn ze patriottischer dan ooit, dan #parisjetaime . Sommigen kunnen zelfs de Seine oversteken en van oever wisselen om naar een dak te gaan; als ze ervoor hebben gekozen om in de rechterzijde of in de rivieroever, Het is geen toeval, ze hebben een goed excuus nodig.
Je zult Parijs in gelijke delen liefhebben en haten
**ACHTSTE GEBOD: JE ZIET ONDER GEEN ENKELE OMSTANDIGHEID ER ALS EEN TOERIST **
Er is geen enkel excuus om een foto van een monument te maken, sterker nog, je zult ze zelden vol ontzag voor de Place Vendôme of La Place de la Concorde. Ze vermijden drukke plaatsen waar ze reizigers kunnen tegenkomen en hun camera's extatisch door de schoonheid van de lichtstad.
Er is een lijst van de verboden plaatsen. Ze picknicken niet op Champ-de-Mars, ze gaan naar Buttes-Chaumont Park; ze lopen niet door de deur van Galeries Lafayette, maar kiezen voor Le Bon Marché. Zelfs niet gek gaan winkelen op de Champs-Elysées als ze naar de rue Vielle du Temple kunnen gaan. Het komt nooit bij hen op om een wijntje te drinken bij La Place du Tertre en veel minder in de bar van de film amelie ; heeft nog nooit een Bateau Mouche gevangen en ze zijn verbaasd als je het ze vraagt. Ze zien de Eiffeltoren vanaf hun scooter op weg naar hun werk en het is lang geleden dat ze in het Louvre zijn geweest. Ze zijn niet meer in Saint Michel geweest sinds ze aan La Sorbonne hebben gestudeerd. Ze zullen niet eten bij de mythische bristro's van Saint-Germain-des-Pres tenzij er een persevenement is, een coole vernissage, of hun lieftallige oma erop staat. Dan vertellen ze het bijna als een avontuur.
Deze houding is de HORROR voor de Parijzenaar
NEGENDE GEBOD: JE HEBT ALTIJD EEN VOLLE AGENDA
Hij is de koning van de organisatie, alles is gepland en je weken zitten vol met zorgvuldig gekalibreerde plannen, dus je moet ze maanden van tevoren om een koffiepubliek vragen.
Na de bijbehorende planningsberichten over de tijd en het ontmoetingspunt komen ze altijd een beetje hectisch en een beetje laat aan om te laten zien dat ze het druk hebben en hoeveel je hun kostbare tijd moet waarderen.
Het moment van de aanpak komt, het is bijna een werkafspraak die begint met een sleutelzin van het type “quoi de neuf” , die je uitnodigt om te praten over het nieuws van werk, liefde en geplande vakanties... Een goede Parijzenaar weet hoe hij moet reageren met een vasthoudende toespraak zodat je beurt niet voorbijgaat. Hij zal de kampioensrol hebben, de eerste die het gesprek beëindigt en zich verontschuldigt dat hij moet vertrekken omdat hij een theater heeft.
Altijd met plannen. VOOR ALTIJD.
TIENDE GEBOD: JE MAG GEEN STRIDENTE KLEUREN DRAGEN
In Parijs neemt de totale look zwart en als er andere kleuren worden gekozen, zijn ze marineblauw of antraciet... Ze gaan niet verder dan de sobere en onopvallende tinten. In de kantoorruimtes zie je 's ochtends golven mensen in "uniform" met trenchcoats en zwarte jassen. En als je een rode jas durft te dragen, voel je je ongepast als verkeerslicht.
De zomermaanden zijn iets anders, als je eenmaal de perfecte goudtint hebt na een weekend op Cap Ferret of Île de Ré, kun je je beige, crème, wit en pastelkleuren veroorloven. De fluortinten zullen u verlaten voor uw vakantie op Ibiza of Saint Tropez.
Neutrale kleuren als een manier van leven