Een reis over secundaire wegen om een door de zee omarmd land te ontdekken
We reisden van ** Gijón ** naar Avilés , over de kust en de uitkijkpunten die beide gemeenten omringen. Een opeenvolging van oneindige stranden en magische bossen , bezaaid met pre-romaanse kapellen, hórreos, modernistische gebouwen en avant-garde kunst die we kunnen ontdekken van spannende wegen.
Dit gebied van Asturië wordt herboren na de industriële ontmanteling die het in de tweede helft van de 20e eeuw heeft ondergaan, en hoewel veel Asturiërs moeten blijven emigreren om de fabes te zoeken, er is iets begonnen te veranderen en dat is te zien.
Het verdwijnen van fabrieken en scheepswerven heeft het mogelijk gemaakt om grote verstedelijkte ruimtes te herstellen en een deel van de pracht terug te winnen die ze meer dan een eeuw geleden hadden. De zee heeft haar stedelijke bekendheid herwonnen en daarachter schilderen de uitbundige Asturische bergen het landschap in alle tinten groen.
Gijón, ons basiskamp
OMRINGD DOOR ZEE
Dit is een perfecte bestemming voor een weekendje of bridge. Asturië is goed verbonden met het centrum en het oosten van het schiereiland, Vreemd genoeg zijn de in behandeling zijnde werken de werken die het dichter bij het naburige Galicië brengen.
We nemen Gijón als uitvalsbasis en zodra we aankomen, laten we de auto op een parkeerplaats staan en gaan wandelen naar Strand van San Lorenzo een stedelijke zandbank van bijna drie kilometer die heeft zijn embleem in La Escalerona, gebouwd in de jaren '30 van de 20e eeuw om toegang tot de arena mogelijk te maken voor bezoekers die op dat moment al begonnen te arriveren.
Gijón is een stad die uitnodigt om te flaneren, te genieten en te eten. Links van het strand begint en eindigt Campo Valdés om Cimadevilla , de oude visserswijk.
Cimadevilla, een schiereiland omgeven door de zee, Het is al sinds de Romeinse tijd het hart van Gijón. De deur van de wijk is de Iglesia Mayor de San Pedro, de meest emblematische en waar al zijn inwoners willen trouwen. Vandaag is er een bruiloft en wachten de doedelzakspelers tot de bruid en bruidegom vertrekken, want in Asturië zijn doedelzakken en cider op alle feesten aanwezig.
Cimadevilla en zijn kleurrijke huizen
EEN BUITENMUSEUM
Het hele noorden van Cimadevilla, met uitzicht op de zee, is het spectaculaire park van La Atalaya . Op het hoogste punt, de Santa Catalina-heuvel, vinden we Elogio del Horizonte (1990), een gigantisch beeldhouwwerk van Chillida ; en naar het westen Noordoosten, door Joquin Vaquero , een eerbetoon aan de wind die in de zomer de wolkenlucht zuivert.
Gijón is de afgelopen decennia uitgegroeid tot een openluchtmuseum. Joaquín Rubio Camín, Miquel Navarro, Miguel Ángel Lombardia, Alejandro Mieres of Pepe Noja Ze hebben de pleinen, straten en parken van de stad versierd om de wandelaar te verrassen of de natuur te versieren.
Fernando Alba geïnstalleerd in Mayán de Tierra vier stalen deuren met gaten, ongeveer vijf meter hoog, die markeer de kardinale punten en ze creëren een merkwaardige show van licht en schaduwen als de zon ondergaat.
De oude vissershaven was in de 18e eeuw de bestemming van de Cantabrische walvisvaarders en De straat Tránsito de las Ballenas herinnert aan die handel, hoewel het tegenwoordig een elegante jachthaven is, en de oude Rula (vismarkt), een tentoonstellingsruimte. De haven van El Musel, op de achtergrond, was waar de industriële ontwikkeling van deze regio in de 19e eeuw begon.
In Praise of the Horizon, door Eduardo Chillida
Aan het einde van de omgeving van het schiereiland Cimadevilla, **op de Plaza del Marqués worden we begroet door een sculptuur van Don Pelayo (de eerste Asturische koning)** die uitkijkt over de zee en het kruis omhoog houdt dat vele eeuwen later een van zijn nakomelingen beroemd geworden op de Formule 1-circuits over de hele wereld.
Het commerciële en financiële centrum van Gijón staat vol met gebouwen in modernistische stijl, met duidelijke art nouveau-elementen, gebouwd aan het begin van de 20e eeuw door de rijke lokale bourgeoisie, die architecten uit Barcelona haalde om hun huizen voor hen te bouwen.
GASTRONOMISCHE WOORDENSCHAP
De wandeling wekt de eetlust en het is tijd om te eten. In Gijón stelt de gastronomie nooit teleur, je hoeft alleen maar de woordenschat te leren om de letter te begrijpen. Andaricas (nécoras), llampares (limpets), oricios (zee-egels), parrochas (kleine sardines) of pixín (zeeduivel) zijn de namen van enkele emblematische producten.
De Asturische gastronomie heeft essentiële bijdragen geleverd aan de wereldkeuken zoals de fabada, de Cabrales-kaas of de rijstpudding. De basis is de hoge kwaliteit van de producten van het land, de vis en schaaldieren uit de Golf van Biskaje, het Asturische 'rode' vlees, de producten uit de tuin en de essentiële cider, aanwezig in alle bars. De visstoofschotels zijn de meesterlijke toets en de lokale referentie.
KAAP VAN ROTSEN
Goed gevoed en uitgerust gingen we vroeg op pad om te verkennen de grillige kust van Gijón in westelijke richting naar Cudillero.
Kaap van Penas
De plaatsen die we willen bezoeken zijn te bereiken via de snelweg maar wij hebben gekozen voor de secundaire wegen die ons in staat zullen stellen de zee te naderen en zie de overblijfselen van het verleden. Een route van zo'n 78 km waarin we bijna altijd de zee in zicht hebben, als ware het een galerij boven de Golf van Biskaje.
We gingen naar het noorden op de AS-118 door de steden Candás en Luanco. De weg, met vloeiende bochten en een goed wegdek, het stelt ons in staat om de torens van verlaten mijnen of scheepsmotoren half ondergedompeld in de zee te zien, terwijl de zon opkomt.
Aangekomen bij Viodo gaan we naar het noorden naar zie Kaap Peñas. Het is maar twee kilometer, maar het is de moeite waard, want op dit punt, dat doet denken aan blikjes mosselen en kokkels, de uitzichten zijn spectaculair. Er is een houten promenade aan de rand van de klif waar je doorheen kunt lopen.
EN ROUTE NAAR AVILÉS
Vanaf Viodo gaat onze route zuidwaarts langs de AS-328 grenzend aan de monding naar de bodem, waar Avilés op ons wacht.
De stad, een van de belangrijkste industriële centra van de 20e eeuw, hij beleefde de reconversie met enorme hardheid.
De oude stad, uitgeroepen tot historisch-artistieke plek, heeft door renovaties veel van zijn oude pracht teruggekregen. Het meest unieke architecturale element zijn de arcades Ze dienen als beschutting tegen de gebruikelijke regens.
Niemeyer Center, in Avilés
De stad staat vol met karakteristieke gebouwen, zoals Ferrera-paleis, nu omgebouwd tot een luxe hotel met een elegante tuin, of het Palacio Valdés Theater uit 1920. Armando Palacio Valdés schreef in Avilés enkele van de bestsellers van het einde van de negentiende en het begin van de twintigste eeuw, een soort romantische soap, nu een beetje archaïsch.
Wie heeft het uiterlijk van deze stad in 2011 radicaal veranderd? Braziliaanse architect Oscar Niemeyer met het culturele centrum dat zijn naam draagt. Dit is het enige werk in Spanje van de architect uit Brasilia, Pritzker Prize-winnaar en Prins van Asturië in 1989. Het was in feite een geschenk aan Asturië van de architect, die het als zijn beste werk in Europa beschouwde.
INDIANEN EN SURFEN
We volgen de kustlijn en bereiken de Salinas strand , een van de belangrijkste toeristische centra in Asturië en het hele jaar door een paradijs voor surfers.
Van het strand, bij N-632 We gaan naar het westen, steken de Nalón-rivier over en komen aan in Somado (Somao, zoals de lokale bevolking het noemt). In dit deel van de route zijn we omgeven door het typische Asturische bos, carbayos, kastanjebomen, varens, laurier, gaspeldoorn maar ook herbebossing van eucalyptus.
Salinas-strand
De stop in Somao is bedoeld om de opvallende architectuur van de stad te zien, waar de typisch Asturische landelijke huizen staan naast opvallende herenhuizen in modernistische stijl. Ze werden rond 1900 gebouwd met het fortuin van de naar Cuba geëmigreerde buren en werden naar de mode van het moment gemaakt in een modernistische stijl, met galerijen, glas-in-loodramen en elegante tuinen waarin palmbomen niet mochten ontbreken. Het is alsof je terug in de tijd reist of jezelf onderdompelt in een film.
Vanuit Somao keren we terug naar de N-632 om ** Cudillero , een klein en charmant stadje** te bereiken met een haven zo klein en goed verzorgd dat het bijna een sprookje lijkt. Het enige probleem is dat er op sommige dagen te veel mensen zijn voor de grootte van de stad. Misschien om deze reden, om zichzelf te beschermen tegen invasies, de bewoners, de pixuetos hebben hun eigen taal, onmogelijk te begrijpen door buitenstaanders.
Van Cudillero keren we terug naar Gijón door snelweg A8 dat stelt ons in staat om te doen de afstand van 58 km in iets meer dan een half uur en overweeg een opeenvolging van dokken en fabrieken, de industriële versie van de regio.
ZWART GEBIED
Gijon is het land van literatuur en zwarte roman. Elk jaar, in juni of juli en sinds 1988 in volledige industriële reconversie, Zwarte Week wordt gevierd een initiatief van de schrijver Paco Ignacio Taibo II, gericht op de misdaadliteratuur en dat is uitgebreid tot strips en historische en fantastische romans.
Het is niet ongewoon om op deze aarde interessante auteurs te vinden, zoals: Xuan Xose Sánchez Vicente wat in? onder het viaduct rekening gehouden met de ineenstorting van de marinesector tijdens de overgangsjaren. De tunnel , door de lokale schrijver David Barreiro, richt zich op de jaren negentig.
Bovendien kan deze reis worden gebruikt om een roman van Palacio Valdés te recenseren en te zien hoe de wereld in iets meer dan een eeuw is veranderd. Lees bijvoorbeeld zuster Saint Sulpice, The Lost Village, Pastoral Symphony of The Government of Women.
Cudillero