Panoramisch uitzicht over Monaco
In de eerste jaren van de 20e eeuw, toen autoracen een zaak was van gentleman-coureurs, dat wil zeggen van de enigen die een auto konden kopen, de meeste circuits waren stedelijk.
De straten van **Madrid, Barcelona, Havana, Buenos Aires, Le Mans of Monza** waren het circuit waar die onverschrokken piloten elke zondag hun leven riskeerden.
Slechts één van de historische Formule 1-stratencircuits overleeft in bedrijf, dat van Monaco (Monte Carlo). De eenzitters brullen door de smalle straatjes van het centrum van het vorstendom, waar je de rest van het jaar de Rolls Royce, Ferrari, Bentley of Maserati van de welvarende inwoners van dit kleine landje kunt zien.
Stirling Moss bestuurde de Maserati 250F in 1956
De oorsprong van deze Grand Prix gaat terug tot 1929 en het was een initiatief van de Automobile Club de Monaco en zijn algemeen commissaris, Anthonie Noghes.
De eerste poging werd afgewezen door wat nu bekend staat als de International Automobile Federation (FIA) omdat ze een race hadden ingediend die buiten het kleine gebied ging, dus ze zetten een circuit op dat letterlijk profiteerde van de straten van de enige stad in het land, Monaco.
Wat toen een beetje grappig had kunnen zijn, want de eerste winnaar, een Bugatti, reed een gemiddelde snelheid van 80 km/u, vandaag is het een uniek spektakel waar glamour, luxe en de Côte d'Azur worden vermengd met snelheid en de geur van remmen en verbrand rubber.
Traditioneel werd de F1 Grand Prix van Monaco verreden op Hemelvaartsdag, in mei, maar de laatste tijd is het om logistieke en kalenderredenen gehouden op een datum dicht bij die viering. Dit jaar zijn dat 24, 26 en 27.
Wijlen Ayrton Senna rijdt op het stratencircuit van Monaco
EEN BIJZONDERE CARRIRE
Deze Grand Prix zit vol eigenaardigheden, bijvoorbeeld vrije training wordt verreden op donderdag in plaats van vrijdag en de race is slechts 270 km in plaats van de gebruikelijke 300.
En de organisatoren betalen geen vergoeding om deel te nemen aan het Wereldkampioenschap, in theorie vanwege zijn historische karakter (Monaco heeft sinds 1955 ononderbroken F1 gehost), maar mogelijk zijn ook de goede belastingvoorwaarden die het Prinsdom biedt aan veel van de hoofdrolspelers van het F1 Circus van invloed.
Het was ook waar voor het eerst, in 1933, de startopstelling werd bepaald door kwalificatietijden. Dat gebeurde tot dan toe door loting. Het heeft de langzaamste bocht in het kampioenschap, hij wordt gereden met 50 km/u, de zogenaamde Loews-curve, hoewel het tegenover het Faimont hotel ligt.
Dit is de laatste afslag voordat u de tunnel boven het hotel ingaat. En misschien wel het meest opmerkelijke is dat inhalen is bijna onmogelijk.
Elk even jaar wordt ook gevierd een paar dagen voor de Historische Grand Prix van Monaco, dit jaar is dat van 11 t/m 13 mei. Een test waarin historische voertuigen doen mee in verschillende categorieën en dat dient om te testen of alles perfect is voor F1.
De Loews-curve is de langzaamste in het kampioenschap en wordt gereden met 50 km/u
STEDELIJKE TRANSFORMATIE
Monaco ondergaat een radicale transformatie voor zijn Grand Prix. De straten zijn omzoomd met hekken en vangrails, de wegen die naar het circuit leiden zijn afgesneden, tribunes worden opgezet en alle prijzen stijgen naar de stratosfeer.
De startlijn, finishlijn en het rechte stuk bevinden zich op Boulevard Albert I, tegenover de oude haven, of Port Hercule, waar op racedagen De meest luxueuze jachten ter wereld liggen afgemeerd omdat je vanaf ze een deel van de route kunt zien.
Aan deze boulevard staan ook de boxen en het podium, maar aangezien het een smal weggetje is en er geen andere ruimte is dan alles op een rij te zetten, de winnaar moet een stukje rennen om zijn prijs op te halen.
Jachten vs. Sta op de Grand Prix van Monaco
Als we de route van de race willen reproduceren we moeten een bocht maken boven Santa Devota, een kleine kapel onder een rots die de patroonheilige van het Prinsdom verwelkomt. In deze curve zijn enkele jaren spectaculaire ongelukken gebeurd.
Heel dicht bij hier, aan de Rue Grimaldi, is de officiële winkel van de Automobile Club de Monaco, onmisbaar bezoek voor autoliefhebbers en op nummer 15 van dezelfde straat, de Boutique Formule 1, gespecialiseerd in miniatuurautootjes.
Het Casino de Monaco, waar de Massenet-curve zich bevindt
NAAR HET CASINO
Het circuit stijgt dan langs de Avenue d'Ostende en Avenue de Monte Carlo richting Plaza del Casino, waar u de de Massenet-bocht die wordt gemaakt met vol gas en met de auto's die tegen de vangrails schuren.
In de buurt zijn de winkels van de meest luxueuze merken, in de Jardines del Casino, voor een balkon met uitzicht op de zee. Na een paar bochten om het plein te omzeilen, we zien de bocht van de Fairmont bergopwaarts, een moeilijke haarspeldbocht om te trekken.
Nog een paar bochten en we gaan de tunnel in die ons met een zachte afdaling naar de haven brengt. De Quai des Etats Unis grenst aan de zee en de aanlegplaats en vermijdt het gemeentelijk zwembad, dat zijn ruimte van de zee heeft gestolen, en draait scherp naar rechts om weer op het rechte stuk uit te komen.
F1-coureurs doen deze cursus 78 keer en bereik een topsnelheid tot 295 km/u
René Dreyfus aan het stuur van zijn Maserati
Beklimmingen, afdalingen, haarspeldbochten en spectaculaire uitzichten ze leiden de weg voor degenen onder ons die niet op snelheid worden gedrukt. Langs de hele route zie je de gaten in het asfalt om de palen te planten van de hekken die de omheiningen afbakenen die op racedagen de baan worden.
Buiten het vliegseizoen wordt het in januari ook gevierd in Monte Carlo-rally, waarbij het hotelaanbod tegen meer redelijke prijzen is.
In Monaco zijn er veel hotels voor alle smaken, maar twee goede aanbevelingen kunnen de Columbus Monte-Carlo zijn, die in 2001 werd ingehuldigd door de F1-coureur David Coulthard en die een prachtig uitzicht heeft, of het Monte-Carlo Bay Hotel, ook met uitzicht op zee en met een enorm zwembad met een witte zandbodem want in dit kleine land zijn er ook geen stranden.
Michael Schumacher aan het stuur van de Formule 1-auto
LITERATUUR BIJ 300 KM/H
Ik dood, van de veelzijdige Italiaanse auteur Giorgio Faletti, begint met enkele moorden in de Monte Carlo F1 Grand Prix en ontwikkelt zich met een snel onderzoek in Monaco en omgeving.
Trip naar het centrum van de Formule 1, door Carlos Miquel, is een verzameling anekdotes voor gepassioneerden en nieuwsgierigen en in Grand Prix The Runner, door Hans Ruesch, die een coureur was van de jaren '30 tot de jaren '50 van de 20e eeuw, een coureur vertelt over zijn leven in de tijd dat de hele F1 op stratencircuits werd geracet.
Je kunt er het hele jaar door rijden (behalve racedagen)
De zee en het asfalt wachten op u in Montecarlo!