Wortel chiclana: verspilling van Cadiz-essence
"Ik kom uit de plaats voor de vier kusten en ik kan met trots zeggen dat ik geen enkele dag van mijn leven in La Banda heb geslapen", vertelt hij ons, evenals wie het ding niet wil, Manuel Manzano, de voorzitter van de Coöperatieve Unie van Wijnbouwers Chiclaneros , binnen twee minuten na de vergadering.
In het begin zal het u waarschijnlijk overkomen, net als wij: u begrijpt geen enkel woord. Geen probleem dat niet kan worden opgelost met een paar korte verklarende zinnen - dezelfde die ons ontmaskeren, voor de goede orde.
blijkt Chiclana van de grens , deze zeer stad in Cadiz in het midden van Costa de la Luz vol met attracties, het is verdeeld in twee delen, gescheiden door de rivier de Iro: De band Het is gelegen in het meest perifere gebied en was vroeger omringd door velden, vandaag grotendeels omgevormd tot woningbouwprojecten. De plaats , is echter de historische Chiclana: die in het centrum van de stad, die leeft bij het geluid van de kerkklokken en waar het leven zich direct afspeelt in de smalle straatjes. De rivaliteit tussen elkaar, zoals je je kunt voorstellen, is historisch (hoewel uit genegenheid natuurlijk): wat is een beter excuus om het dagelijks leven op te fleuren?
Het punt is dat dit express klasse van chiclan essentie Het wordt ons gegeven terwijl we de domeinen van de coöperatie betreden, die —uiteraard — in het hart van De plaats . We wilden het stukje geschiedenis begrijpen dat wijn jarenlang tot een van de economische pijlers van deze stad maakte, die tegenwoordig beter bekend staat om zijn luxe hotels in Novo Sancti Petri , zijn infarctstranden en zijn golfbanen.
Wortel chiclana: verspilling van Cadiz-essence
Wij, die altijd een beetje meer krabben op zoek naar die andere voordelen die het hart van elke bestemming echt voeden, luisteren naar de uitleg die ons onthult dat een deel van de wijnen die daar worden geproduceerd, wordt gekocht bij hun 180 leden voor de wijnmakerijen van Jerez , aangezien Chiclana ook tot de . behoort Marco de Jerez . Ondertussen bezoeken we de faciliteiten van de coöperatie waar de druivenmaalmachines, persen en fermentatietanks zich al voorbereiden op de aanstaande oogst. In september begint de ophef.
HET GEHEUGEN AAN VERLEDEN
Het punt is dat er een dag was waarop in Chiclana waren er meer dan 90 wijnmakerijen . vertel ons Chano Moreno, van Bodega Manuel Aragón , nog een van de weinige vier die zich vandaag verzetten tegen.
We lopen tussen eeuwenoude laarzen en ademen sterk die geur in die alleen zuidelijke wijnen uitstralen . We gaan door de albero onder dekking van verhalen die onze cicerone ons probeert te vertellen: de gevechten over wat er met dit elixer gebeurt, zijn eindeloos. En als we oorlogsverhalen zeggen, doen we dat in de meest letterlijke zin: de historische confrontatie die plaatsvond voor de kust van Chiclana in 1811 tussen de Fransen aan de ene kant en de Engelsen, Spaans en Portugees aan de andere kant , vindt nu zijn mooiste eerbetoon in de witte wijn die het wijnhuis zojuist met zijn naam heeft gedoopt. De slag om de modder.
Chano staat erop dat we genieten van deze voortreffelijke wijnen die zo naar Cadiz smaken, en terwijl hij ons vertelt over de toewijding van deze oude familiewijnmakerij die in 1815 werd opgericht voor duurzame landbouw, gebruiken ze het afval van de wijn om de wijnstokken of rozenstruiken te bemesten als informanten om verschillende plagen te bestrijden, komt een van zijn beste, de fijne schuur . zoals alleen iemand die het al zijn hele leven doet weet. Dit is pure glorie!
De hippische club van Chiclana
Tussen de slokjes door — en natuurlijk af en toe een stukje kaas — zien we op de bodem van de wijngaarden en tussen lommerrijke dennenbossen hoe een groep vrienden geniet van een originele paardrijtocht. Is er een authentieker scenario dan dit? Ze vertellen ons meteen dat de excursies worden georganiseerd door de Paardrijden in het Koninklijk Centrum , a hippische club chiclanero met aantrekkelijke activiteiten om Chiclana vanuit een ander oogpunt te leren kennen. Wat, gaat hij wandelen?
TUSSEN ESTORES EN SALINAS: HET ANDERE LEVEN VAN CHICLANA
Die Chiclana die wortels trekt en ernaar streeft om tand en nagel vast te houden naar de tradities van je leven openbaart zich op zijn eigen manier. Je moet alleen weten hoe je moet zoeken.
Daarin lopen we — op zoek naar de meest authentieke kant — als we de naderen Zoutvlaktes van Chiclana , het enige ambacht dat in de stad bestaat en waar je alles over deze opwindende wereld kunt leren in het interpretatiecentrum, en een behandeling kunt krijgen in de natuurlijke spa - de grote hoeveelheden mineralen zijn zeer gunstig voor de huid — of geniet van een gerecht op basis van estuariumvis in je restaurant.
Zoutvlaktes van Chiclana bij zonsondergang
Rocío, onze gids door a uniek landschap vol witachtige poelen , vertelt ons dat zeewater binnenkomt via Sancti Petri en bereik, door zijn moerassen , de plaats waar we elkaar ontmoeten. Sommige poorten geven hen eerst toegang tot het estuarium, een uitgestrekte lagune waarin ook vissen met de stroming binnenkomen: zeebaars, tong, glad en goudkleurig zijn enkele van de soorten die erin groeien . Dankzij dit is er nog een diepgewortelde Chiclanera-traditie die leeft: estuarium vissen.
En waar bestaat het uit? Welnu, het is een techniek die aan het einde van elk jaar wordt uitgevoerd, wanneer de vissen de juiste maat hebben bereikt, waarvoor de vissers hun wateren betreden, uitgerust met kistennetten om het ontvissen uit te voeren. Op een volledig traditionele manier worden ze in het nauw gedreven en de vangst verzameld. De show is zo aantrekkelijk dat veel mensen ernaar komen kijken. Dit soort lekkernijen proberen is trouwens zo eenvoudig als het bestellen in uw restaurant.
Vis opzij, en verder met de zoutvlakten —die we hebben uitgezet—, blijkt dat de wateren die ze bereiken doen dat met ongeveer 37 gram zout per liter . Wanneer ze hun reis van de estuaria en door de oproepen beëindigen brede ronden van retentie en smalle ronden van parkiet , de kristallisatoren bereiken, waar het water blijft verdampen tot het een concentratie tussen 250 en 300 gram zout bereikt. De resulterende schat wordt handmatig verzameld. Of het nu maagdelijk zout, fleur de sel of vlokken is, het is een natuurlijk wonder!
LATEN WE EENS OVER ETEN PRATEN
Het is tijd om te doen waar we zo van houden: een land leren kennen om zijn smaken. en binnen zijn Chiclana, dat is Cádiz puur en eenvoudig , kan maar één ding betekenen: hier kan niets fout gaan.
Om er een goed beeld van te geven gaan we naar Zeevruchten Castilië , a bar-cocedero waar Jesús, die al op 16-jarige leeftijd in de hotelindustrie begon te werken en al vier jaar verschillende bedrijven heeft met betrekking tot zeevruchten, op ons wacht om ons te verrassen met enkele van de voordelen van het menu. Op tafel twee van zijn sterrecepten: zijn Carabinero Campero —gehakte semi-rauwe garnalen met kwarteleitje - en de Gegrilde inktvis eitjes op regañá met zeewiermayonaise en gebakken zeewier . Sprakeloos.
Fornuis Castilla Zeevruchtenbar
Je hoeft niet ver te gaan om een andere onbetwistbare gastronomische tempel te bereiken. In dit geval, gewijd aan brood: de creampie Het is lang geleden dat het nog een Chiclana-claim werd en dat weet hij heel goed Daniel Ramos , het absolute genie van zuurdesem. Bij aankomst in zijn werkplaats betrapten we hem op het snijden van varkenszwoerd om een van zijn meest geprezen broden te maken: chicarrones uit Chiclana , Zeker.
En dat is precies zijn geheim: niet alleen de kwaliteit van zijn broden, gemaakt met het beste product en waaraan hij alle tijd en geduld besteedt die ze verdienen; ook haar inzet, die nog steeds riskant is, om te innoveren met onvoorstelbare recepten en ingrediënten. Brood met rode tonijn uit Gadira, met inktvis in de inkt of met tomaten uit Conil; uitbrander van garnalenomelet of algenhamburgerbroodje . Want iets is echt geworden broodchef ! Zozeer zelfs dat hij, samen met zijn vrouw, Mari Ángeles, alle uren van de dag en meer werkt om niet alleen zijn klantenkring te bedienen, maar ook een groot deel van de gerenommeerde restaurants — waaronder Michelin-sterren — in de provincie Cádiz.
Maar het gastronomische aanbod van Chiclana is immens: bijna net zoveel als zijn grondgebied. Want waar we het zien, Er wonen meer dan 80.000 mensen, verspreid over meer dan 200 vierkante kilometer..
De 'broodchef' aan het werk
Om de meest kustversie te verkennen, gaan we naar Sancti Petri, waar de overblijfselen van een oud vissersdorp dat ooit was gewijd aan de almadraba . Daar besloten we te kijken naar de Bongo Beach Bar , waar Zaida, druk achter de bar, haar glimlach niet uitwist, terwijl ze zonder aarzelen bevestigt dat ze geluk heeft om mee samen te werken de beste uitzichten in heel Chiclana . Welke? Degenen die geven Kasteel van Sancti Petri, gebouwd in de 17e eeuw op een prachtig eiland aan de monding van de Sancti Petri-kanaal en omringd door de meest turquoise wateren die we ons kunnen voorstellen. Proeven: een gegrilde blauwvintonijn waar we bijna van moeten huilen . Het kasteel bezoeken: zo eenvoudig als het huren van een excursie met Zaida's eigen zeilschool.
Slechts twee stappen verwijderd Het huis van de vuurtorenwachter en met —meer— ongelooflijke uitzichten op de moerassen, is zij de chef Meme Rodriguez , uit Malaga, hoewel uit Chiclana door adoptie, die tussen pannen en kachels beweegt om een origineel tintje te geven aan het product van het gebied. De situatie van het restaurant belooft ons al een unieke ervaring: op deze precieze plek Vroeger woonde de vuurtorenwachter die voor de kasteelvuurtoren zorgde, die hij elke dag per boot aankwam . Het enige geval in Spanje, vertelt Meme, waarin de vuurtorenwachter en de vuurtoren op verschillende plaatsen stonden.
Wij vrolijken op met een Chiclana oester met mojito granita en limoen lucht . Het heeft ook een rode tonijn degustatiemenu : van het voorgerecht tot het dessert, werkelijk alles wordt gemaakt met verschillende delen van de blauwvintonijn uit Barbateña Gadira. De passie en het enthousiasme dat Meme in de uitleg van elk van de gerechten stopt, maakt de ervaring absoluut onvergetelijk.
Het beste uitzicht op Chiclana?
Bij zonsondergang vraagt het lichaam om een wandeling op het strand, en de de modderige Het heeft kilometers en kilometers om ons in te verheugen: acht, niet meer en niet minder. Het beste? Van daaruit zijn de zonsondergangen enorm. We waren zo blij met het gebied dat we, om te slapen en door te gaan met het zoeken naar die meest authentieke kant van Chiclana, verbleven in Sancti Petri . Daar, in het kleine familiehotel Sancti Petri Marsh en met een prachtig uitzicht op dit natuurlijke symbool vinden we de rust die we zoeken.
En ook de laatste hand aan dit artikel. Er kan geen betere zijn.