De geschiedenis van de Pazo die was en kan worden
“Wie zijn geschiedenis niet kent, is gedoemd die te herhalen” . Met deze zin, zo krachtig waar, de honderd en oneven hoofdstukken van De beschermheilige van het kwaad, een geluk van kathodische catharsis over een van de donkerste afleveringen van het Colombiaanse heden, de narcoterrorisme (en al gezegd, het loutere bestaan) van Pablo Escobar. Een manier om, als het mogelijk is, die diepe wond te helen die is achtergelaten door zo'n donkere episode in de geschiedenis van een volk.
Je hoeft niet naar Colombia om de schade en de littekens die drugshandel heeft achtergelaten op een samenleving te benaderen. We hebben het hier, om de hoek. **Het is voldoende om naar Galicië te kijken, en naar een gebied, dat van de Rias Baixas**, om een omgeving binnen te gaan die de aanwezigheid van drugshandelaren onder de inwoners mogelijk niet volledig heeft overwonnen, mensen die, zoals Escobar zelf in Medellín, zelfs met bewondering bekeken.
DE SLECHTE
De Galicische drugshandel heeft de mensen veel klappen uitgedeeld, maar in zekere zin zijn ze ook verschenen louterende afleveringen, bevrijdende hoofdstukken die vooruitgaan, zonder uit het oog te verliezen wat er achterblijft, om te voorkomen dat het nog een keer gebeurt. _ Farina _ , het boek van Nacho Carter dat tegenwoordig bijna iedereen weet van zijn ontvoering (maar dat kun je hier lezen, tussen de regels van Don Quichot), en zijn omzetting in een televisieserie , kan worden beschouwd als onderdeel van die catharsis.
Als louterend middel is het op zichzelf een van de afleveringen die in dit fabelachtige en intense journalistieke werk voorkomen: de bekering van een van de symbolen van de hausse in de drugshandel in Galicië in een ruimte waar mensen die revalideren kunnen werken Landbouwarbeid.
De overgang van een historische boerderij die door een drugshandelaar was gekocht en gebruikt om drugsgeld wit te wassen, werd de symbool van de strijd tegen de drugshandel.
Dat, dat alles, **is nu Pazo Baión**, een waar symbool van wat een . was “narco albarino ”, omgezet in een van de belangrijkste wijnen in het gebied vanwege de kwaliteit van de grondstof.
Herfstlandschap van Pazo Baión
Omdat narcoalbariños er is meer (in een land van wijngaarden is het niet verwonderlijk dat veel drugsbaronnen wijnbedrijven gebruikten als schild voor het witwassen van geld), **maar geen enkele met een eigen naam zoals Baión was **.
“De antithese van “Sito” (Miñanco) was Laureano Oubiña Piñeiro (…) Het beste voorbeeld van die tweede soort smokkelaars die, nauwelijks wetend hoe ze moesten schrijven, betaalrekeningen hadden waar nullen niet in pasten. … Het opereerde tussen Vilagarcía en Vilanova, de laatste plaats waar het uiteindelijk de emblematische Pazo de Baión zou kopen”.
Zo vertelt Carretero dat de Pazo de Baion kwam in de handen van deze "koning van hasj" in Galicië . Een symbool van uiterlijk vertoon om het met drugs bevlekte geld te verbergen waarmee recht werd gedaan. Hij is geopereerd tijdens Operatie Necora in 95 en zijn verhaal begon weer te veranderen.
SINDS DE XV EEUW
Omdat niets in de vijftiende eeuw, de tijd dat het werd gebouwd, voorafschaduwde dat de... Pazo Baión zou een pad van verrassingen afleggen . Thuisbasis van meerdere Galicische nobele sagen , viel in handen van de Indiaan Adolfo Fojo , een miljonair keerde terug van Argentinië wie heeft het hervormd en zelfs hij kwam wijn maken in zijn Granja Fontán , zoals het toen heette (volgens Fernando Salgado in de Pontevedra-krant ) .
Maar zijn erfgenamen hadden niet veel interesse in landbouw en Oubiña wist hem in 1987 te pakken te krijgen , gouden eeuw van drugshandel in de Rias.
Mogelijk werd de narco aangetrokken door de majesteit van de pazo en het feit dat het was een van de grootste landgoederen in Galicië . In feite won Oubiña de race om het eigendom van de clan van charlins , een familie van dealers met een zeker Siciliaans tintje, zoals de auteur van farina op zijn pagina's.
Pazo Baión-wijngaard
“Don Laureano ontpopte zich als een machtige wijnmaker die Albariño Pazo de Baión-wijn op de tafels van de beste restaurants zette. Zo'n vertoon zou hem duur komen te staan. Het pand zou worden getransformeerd - en dat is het nog steeds - in de symbool van de gouden eeuw van de drugshandel . Het was de plek die de moeders hadden uitgekozen om hun kreet in de lucht te plaatsen en voor... Bediende om de helikopter te landen, regenjas in de lucht, tijdens de operatie Nécora. Justitie greep in 1995 definitief de gril van Oubiña", schrijft Carter.
VAN SCHADUW NAAR HERBOREN
Vanaf 1995 ging de Pazo Baión over in handen van de staat, die zijn 25 hectare wijngaarden , geplant in de 70 en hekjes op stenen palen die uit hun eigen steengroeve waren gehaald, zouden ze voor altijd verloren zijn.
Hij stond de productie van wijn af aan Freixenet voor een tijdje, en van die grond kwam Vionta , de albariño van de Catalaanse groep , hoewel in 2008 de Pazo uiteindelijk werd geveild en, in het leven, een coöperatie die bestond uit bijna 300 boeren in de regio pakten het aan . De geschiedenis van Pazo Baión begon in andere termen te worden geschreven.
Onthoud het verleden om verder te leren
De coöperatie richtte een ander bedrijf op en ondertekende, aan het hoofd van het uitwerkingsproces, de adviserende oenoloog Pepe Hidalgo , die samen met de architect verantwoordelijk was voor de verbouwing van een verouderd pakhuis Cesar Portela . En van daaruit naar "maak een pazo-wijn" zoals God gebiedt. Want 25 hectare veertigjarige Albariño moest goed benut worden.
Hidalgo vertelt met een zekere ironie dat, toen hij met zijn team kuilen aan het graven was (kleine opgravingen om de samenstelling van een bodem te achterhalen), de dorpelingen keken met enige argwaan : misschien dachten ze dat ze daar naar op zoek waren vermeende verborgen geld van Oubiña die de politie probeerde te vinden zonder succes, na de valse aanwijzingen die de vrouw van de narco, Esther Lago, de agenten gaf, zoals Carretero ook in het boek vertelt.
DE WIJN
Pazo Baión is ook de naam van, tot nu toe, alleen wijn uit de kelder (die op het punt staat om eruit te halen) geweldig tot geweldig, een Albariño gemaakt van druiven van de late oogst, en die Hidalgo definieert als "technisch halfzoet"), een serieuze en statige witte die, net als de albarino's inpakken , een paar maanden rust op de droesem.
Gastronomisch, lekker en rijp , is een witte om te eten, aan wiens voorbereiding arbeiders in het revalidatieproces hebben deelgenomen. En dankzij welk deel van de omzet van de wijnmakerij (5%) gaat naar sociale projecten. Een verstandige manier om de wond te sluiten, zonder die duistere geschiedenis te vergeten die niet meer herhaald mag worden.
Adviesprijs Pazo Baión 2016: ongeveer €16-18.
Albariño Pazo Baion