De Cabriel-rivier terwijl deze door El Vallecillo, Teruel . loopt
Aan de oevers van de rivier de Cabriel, de dennenbossen en mediterrane struiken worden vermengd met uitgestrekte akkers waarin olijfbomen, amandelbomen en wijnstokken de boventoon voeren.
De wateren van de belangrijkste zijrivier van de rivier Júcar reizen, gekanaliseerd in een stortvloed van buitengewone kleur en zuiverheid, langs meer dan 200 kilometer die zich uitstrekken door de provincies Teruel, Valencia, Albacete en Cuenca, voordat hij zich bij de oude rivier de Sucro voegt - de naam die de Romeinen aan de Júcar gaven - in zijn waanzinnige race naar een zoute dood in de wateren van de Middellandse Zee.
Niet minder dan 52 gemeenten, verspreid over de vier provincies die door de Cabriel worden omgeven en waarin slechts 20.000 mensen wonen, vormen de Vereniging van Gemeenten Ribera del Cabriel , een symbool van landelijk spanje dat, geleidelijk en onherstelbaar, leegloopt.
Echter, het plattelandstoerisme en de recente aanwijzing –door UNESCO– van de Cabriel Valley als biosfeerreservaat aan de horizon verschijnen als een schitterende kans om een einde te maken aan een bloedvergieten die dit deel van het land dreigt te ontvolken.
De wateren van de belangrijkste zijrivier van de Júcar-rivier lopen door de provincies Teruel, Valencia, Albacete en Cuenca
UNESCO BIOSFEER RESERVE
Het dichte volume zet de Cabriel om in een belangrijk hydrologisch reservaat en bron van leven voor de flora en fauna van de vallei.
Het landschap gevormd rond de rivier, de zuiverheid van het water –beschouwd als de beste kwaliteit in Europa, vanwege de ontvolking van het stroomgebied en het gebrek aan economische activiteiten die een impact kunnen hebben–, zijn belangrijke historische verleden –ondersteund door belangrijke archeologische vindplaatsen, zoals de grotschilderingen van Villar del Humo, uitgeroepen tot werelderfgoed– en zijn biodiversiteit , leidde ertoe dat UNESCO in juli 2019 de uitbreiding van Valle del Cabriel as Biosfeerreservaat.
En het is dat ze in de Valle del Cabriel, naast het huisvesten van een zeer diverse vegetatie, bewonen roofvogels, zoogdieren –zoals de ongrijpbare rivierotter– reptielen, amfibieën en vissen.
De mensen die nog steeds verankerd zijn in deze prachtige landen zien deze aanduiding met hoopvolle ogen, hun steeds magere landbouw- en vee-inkomsten kunnen aanvullen met inkomsten uit groeiend toerisme.
De wateren van de Cabriel terwijl deze door Casas de Ves, Albacete . stroomt
BUITENACTIVITEITEN
De Cabriel-vallei is een ideale plek voor plattelandstoerisme, met alles wat het omvat. Een veelvoud aan paden, met weinig helling en geschikt voor alle doelgroepen, Ze gaan door velden waar terrassen van landbouwgewassen worden afgewisseld met beboste plekken – waarin populieren, wilgen en witte dennen overheersen – en de typische oevervegetatie, zoals riet, riet en riet.
Enkele van de drukste routes zijn: De sikkel van water (PR CU-50, 8 km), die van De Chorreras (PR CU-53, 13,5 km) en die van de vier rivieren (PR CU-54, 20 km).
Degenen die op zoek zijn naar iets sterkere emoties, kunnen kiezen voor activiteiten zoals: een mountainbiketocht (MTB CU-02) en de canyoning (in het Nationaal Monument van Las Chorreras). Op het hoogtepunt van adrenaline-pompende avonturen zijn twee ervaringen die eindigen op -ing: bungeejumpen en raften.
springen van een brug op 30 meter op het blauwe water van de Cabriel is iets dat kan worden gedaan in de stad leid ons . Iets lichters is het onderwerp van ga de rivier af in een opblaasbare boot, omdat het geen erg veeleisende stroomversnellingen heeft.
Voor degenen die van de natuur houden, maar niet zo dol zijn op grote fysieke inspanningen, een bad in het frisse en schone water van de Cabriel of vogels kijken is een goede optie. Met geduld en goede uitrusting kunnen ze dankbaar zijn voor het feit dat ze zich in een optimaal gebied bevinden om steenarenden, Bonelli's adelaars en ransuilen te observeren. **
Cascada del Molino de San Pedro, in de Sierra de Albarracín
WARME LENTE EN ONTSPANNING
Er is echter geen grotere ontspanning in de Valle del Cabriel dan die aangeboden door sommige kuuroorden, zoals La Concepción, dicht bij de Albacete stad Villatoya.
Hier zorgen drie veren: wateren, licht alkalisch en hard, van ongeveer 28 graden, waarvan de helende eigenschappen halverwege de negentiende eeuw door artsen werden gecertificeerd (hoewel ze al sinds de 18e eeuw werden gebruikt). Sindsdien zijn mensen uit verschillende delen van Valencia, Castilla La Mancha, Aragón en zelfs Murcia naar de Cabriel-spa's gekomen om de effecten van chronische reuma en andere aandoeningen te verlichten. **
Momenteel bevinden we ons in een samenleving waarin directheid en draaikolk de overhand hebben en er zijn niet weinigen die naar de Cabriel-kuuroorden gaan om kom tot rust in een benijdenswaardige natuurlijke omgeving.
Thermaalwatercircuits, sauna's, Turkse baden, chromotherapie, hydromassages, ijsfonteinen... Dit zijn slechts enkele van de beschikbare ontspanningsmogelijkheden.
GASTRONOMIE
Een andere manier om ontspanning te kanaliseren is door middel van gastronomie, en in de Cabriel-vallei is dit rijk en gevarieerd. Typische gerechten van het gebied zijn de? morteruelo, ajoarriero, gazpacho, migas, pap, wildgerechten, stoofpot, longanizas, bloedworst of manchego ratatouille , de lekkerste zijn wentelteefjes, muffins, broodjes (gebakken), appelbeignets en verschillende soorten taarten in de snoepsectie.
de restaurants Diana Huis (Alborea, Albacete) en Huis El Molic (Alcalá del Júcar, Albacete) zijn twee goede opties om deze heerlijke gastronomische voorstellen te proeven.
Alcalá del Jucar
GESCHIEDENIS EN ERFGOED
Alcalá del Júcar is precies een van de meest pittoreske stadjes in de omgeving, met zijn huizen die, ineengedoken, klimmen langs een meander die boven het water van de Júcar-rivier uitsteekt. De geplaveide straatjes, oude kerken en die unieke arena ter wereld zijn enkele van de meest opvallende toeristische attracties.
Hoewel er ook bepaalde overblijfselen zijn van Romeinse wegen in het gebied, is het meest waardevolle archeologische juweel van de Cabriel-vallei de grotschilderingen van Villar del Humo (Cuenca).
Iets meer dan dertig stations op de kalkhoudende muren van de Sierra van de snaren – daterend uit een periode tussen 6.000 en 1.500 voor Christus. van C.– show, in rode, zwarte en witte kleuren, antropomorfe en zoömorfische figuren die scènes uit het dagelijkse leven van die tijd vertegenwoordigen, zoals jagen, verzamelen, oorlog en dansen.
Uit deze gesteentemonsters blijkt dat: Deze prachtige plekken worden al sinds de prehistorie door de mens bewoond en dat is het moment waarop we ons het drama moeten realiseren van dat prachtige Spanje dat beetje bij beetje leegloopt. **
De grotschilderingen van Villar del Humo (Cuenca).