Hoe verbreekt chef-kok Diego Guerrero de verbinding?
“Ik ben minder productief als ik de hele dag aan het werk ben. Ik heb geleerd dat het super noodzakelijk is om de keuken te verlaten om er weer in te gaan” . Met deze uitspraak, even bot als suggestief, begint de kleine reis die Diego Guerrero de toeschouwers voorstelt. Een verandering van omgeving die in zijn geval niet betekent dat je de koffers moet pakken, maar trek je gitaar of zet de speakers aan en laat de geest vanzelf vliegen. De akkoorden, de melodieën, de ostinato's en het spel van timbres van de muziek is het ware vlak , uw ticket naar elke andere plek waar u kunt reflecteren, kunt ontsnappen aan het dagelijkse leven en uzelf opnieuw kunt uitvinden als maker.
Dit hele proces is niet zomaar een fetisj, want deze bekroonde ambachtsman van ingrediënten en mengsels speelde een hoofdrol in een van de meest voorbeeldige catharsis in de recente geschiedenis van de Spaanse keuken. Het was in 2014 toen hij besloot zijn comfortzone en de twee Michelin-sterren die hij had in een van de meest traditionele restaurants in Madrid, de Allard Club, te verlaten om zijn geest op te frissen en het persoonlijke avontuur van DSTAgE . "We realiseerden ons dat we, om te verbeteren, het restaurant moesten verlaten, inspiratie moesten zoeken en helemaal opnieuw moesten beginnen", zegt Guerrero. Twee jaar later, de beloning om opnieuw erkend te worden met twee Rode Gids-sterren toonde aan dat de impasse de moeite waard was geweest.
In deze zorgvuldige documentaire benadrukt Diego Guerrero het belang van zijn specifieke ontsnappingsroute: "Ik luister altijd naar muziek", zegt hij met een glimlach . Een realiteit die iedereen heeft ervaren die met hem heeft gewerkt of die gewoon dichter bij zijn figuur wilde komen. En het is dat een van de meest herhaalde anekdotes in interviews, fotosessies en recepties is wanneer mensen hem vragen het volume zachter te zetten en 'terug te komen' op aarde. "Ik heb een soundtrack om me heen nodig" rechtvaardigt met veel sympathie vanuit de woonkamer van zijn huis. Op deze manier definieert hij de constante aanwezigheid van deze kunst in zijn leven, niet als de protagonist van een rustmoment, maar als de beste metgezel om het werkritme in zijn keuken te creëren en te behouden.
Een ander aspect van Diego Guerrero's grappige persoonlijkheid dat wordt onthuld, is hoe grappig hij is als hij zijn koksbuis ophangt. "Ik ga graag uit, ik verbreek graag de verbinding, ik denk dat het nodig is" Toevoegen. Zo luistert hij met plezier en onbezorgd naar een concert of proost hij simpelweg met een Zacapa rumcocktail waarin hij laat zien dat goede drankjes niet alleen aanwezig zijn in de kelder en bar van zijn tempel in Madrid. Een overweldigende en creatieve persoonlijkheid die verrast heeft Kamilla Seider, chef-host van deze serie: "Diego is nog cooler dan ik dacht", zegt hij.
Met De kunst van langzaam , onthult Ron Zacapa dat er achter elk creatief gastronomisch concept niet alleen uren inspanning zitten, maar ook tijd, reflectie en inspiratie. Dat wil zeggen, dingen kunnen niet in een haast worden gedaan. Een concept dat de basis vormt van het creatieproces sinds deze Guatemalteeks distillaat , een van de beste rum ter wereld, wordt gecreëerd door uitstekende grondstoffen te combineren met zorgvuldige veroudering. En het is dat om deze unieke en gastronomische smaak te verkrijgen, Rum Zacapa Het is gemaakt met de eerste persing van suikerriet, beter bekend als maagdelijke honing, en wordt gerijpt op meer dan 2.300 meter hoogte, in wat bekend staat als "Huis van de wolken", op vaten die eerder Bourbon, Pedro Ximenez en Jerez hebben gerijpt.
_ Alle video's van dit project zijn te zien op de website van Ron Zacapa en met in de hoofdrol deze culinaire genieën. _*