Gelegen in Bjørvika-buurt, waar de rivieren Akerselva en Alna de Oslofjord ontmoeten, Munchmuseum heeft net haar deuren heropend met een nieuwe structuur die de vorige tentoonstellingsruimtes met vier vermenigvuldigt.
De elf nieuwe tentoonstellingshallen huis de verzameling van werken van Edvard Munchu grootste ter wereld –meer dan 26.700– waardoor het museum een van de grootste ter wereld is die aan één kunstenaar is gewijd.
De Spaanse architectuurstudio Herreros is verantwoordelijk geweest voor het ontwerp van het gebouw, vijf keer groter dan het origineel, transformerende de skyline van de Noorse hoofdstad.
Onder de meest opvallende werken vinden we monumentale muurschilderingen zoals: Zon (1909), van bijna 8 meter, evenals verschillende versies van Munch' meest emblematische werk, De Schreeuw, waaronder een vroege studie in pastel uit 1893 en een latere versie uit 1910.
Ook, Tracey Emin, een van de beroemdste en meest controversiële kunstenaars in het Verenigd Koninkrijk, exposeert op twee verdiepingen wat is zijn eerste grote Scandinavische show.
Een passief gebouw.
DE VERZAMELING
26.313 vierkante meter, 13 verdiepingen, 11 galerijen –met 4.500 vierkante meter galerieruimte– en zo'n 26.700 werken -meer dan 200 op permanente tentoonstelling- zijn enkele van de overweldigende figuren van het Munch Museum.
De belangrijkste kern waaruit de collectie bestaat, was: geschonken door Edvard Munch zelf aan Oslo stad en herbergt meer dan de helft van zijn bekende werken.
Onder de 26.700 werken vinden we: schilderijen, houtsneden, foto's –Munch kocht in 1902 een Kodak-camera en wordt tegenwoordig beschouwd als een van de eerste kunstenaars die experimenteerde met zelfportretfotografie–, tekeningen en aquarellen van Edvard Munch van 1873 tot 1944.
De collectie bevat ook veel andere items uit de oorspronkelijke erfenis van Edvard Munch aan de stad, zoals: drukplaten en lithografische stenen, duizenden brieven en zo'n 10.000 items van zijn persoonlijke bezittingen.
'De schreeuw' (De schreeuw).
Degene die momenteel te zien zijn, zijn: verdeeld in verschillende zones: Edvard Munch: Oneindig, Edvard Munch: Monumentaal, Edvard Munch: Shadows, Edvard Munch: Van dichtbij en Edvard Munch: Alles is leven.
Het museum heeft ook geboekt een ruimte voor tijdelijke tentoonstellingen, die monsters van zal hosten Noorse en internationale artiesten, die de blijvende invloed van Munch op de generaties kunstenaars die volgden zal onderzoeken.
Elke prijswinnaar Edvard Munch Kunstprijs (EMAA) krijgt een solotentoonstelling in het Munch Museum. De eerste kunstenaar die exposeert wordt aangekondigd in januari 2022 en daarna de tentoonstellingen van eerdere winnaars zoals: Camille Henrot, Laurence Abdu Hamdam en Kerstin Bratsch.
Een van de grootste musea ter wereld gewijd aan één kunstenaar.
EDVARD MUNCH, IN HET OOG VAN OSLO
"Munch transformeert de skyline van Oslo, maar buigt respectvol voor de stad om hem heen." Dit is de visie van de architecten voor het nieuwe museum, die heel duidelijk zijn dat begrip - en reflectie - Edvard Munch doormaakt voor het niet accepteren van de conventionele regels en voor het nooit opgeven.
Het gebouw is er, het is krachtig aanwezig en het maakt deel uit van de stad. In de woorden van Juan Herreros, oprichter van de studio Estudio Herreros, het museum zegt: "Ok, hier ben ik. Ik heb de erfenis van de belangrijkste kunstenaar in de geschiedenis van Noorwegen en ik kijk gefascineerd naar Oslo en de fjord, omdat het de stad en haar collectieve dromen zijn die mij hebben gevormd”.
Het architectonisch voorstel Juan Herreros en zijn partner, Jens Richter, is gebaseerd op het idee van een museum in de vorm van een toren, waar de belangrijkste functies verticaal zijn georganiseerd.
Dus met zijn 57,4 meter hoog, bekleed met panelen van gerecycled aluminium, geperforeerd met verschillende gradaties van doorschijnendheid en met zijn bovengedeelte schuin, is de toren al een oriëntatiepunt zichtbaar vanuit alle hoeken van de stad.
Juan Herreros en Jens Richter.
De toren staat op een podium van drie verdiepingen en heeft twee zones: een statisch en een dynamisch. De statische zone is een gesloten betonconstructie, dat voldoet aan strikte eisen op het gebied van veiligheid, vochtigheid en natuurlijk licht om de kunst binnenin te beschermen.
De dynamische zone daarentegen heeft een open en transparante gevel met uitzicht op de stad, en daar kunnen bezoekers zich verplaatsen tussen de verschillende tentoonstellingsruimtes.
Het bovendek opent naar een observatiegebied, biedt een aantal van de meest spectaculaire uitzichten van Oslo. De bedoeling van de architecten? "Laat bezoekers niet alleen de kunstwerken ontdekken, maar ook Oslo en zijn geschiedenis."
Het uitzicht: een van de sleutels tot het Munch Museum.
GEEN MILIEUVOETAFDRUK, HOGE ARTISTIEKE VOETAFDRUK
De eerste steen van het nieuwe museum werd in 2016 gelegd, na een lang en verhit debat over het ontwerp en de locatie, niet anders dan degene die leidde tot de bouw van het oorspronkelijke museum in Tøyen.
Gedurende de hele reis totdat het eindresultaat werd gevonden, is het project te allen tijde gepland volgens: programma criteria ToekomstGebouwd, wiens visie is om dat te laten zien? “klimaatneutrale stedelijke gebieden, gebaseerd op hoogwaardige architectuur, zijn mogelijk”.
De gebouwen die deze benadering volgen, moeten dus: de uitstoot van broeikasgassen met minstens de helft verminderen in vergelijking met conventionele moderne gebouwen in relatie tot: transport, energieverbruik en materiaalkeuze.
Mis het restaurant op de 13e verdieping niet.
Veel van de architecturale beslissingen van het project zijn genomen op basis van één belangrijke factor: het weer. De gesloten gevel, op het oosten gericht, vermijd overmatige verwarming in de zomer en natuurlijk ventilatiesysteem energie besparen in de dynamische zone.
Ook, “De façade geeft Munch een raadselachtige en steeds veranderende aanwezigheid in Bjørvika Bay, weerspiegelt de indrukwekkende lichtomstandigheden in Oslo die voortdurend veranderen gedurende de dag en tijdens de verschillende seizoenen”, zegt Jens Richter van de Herreros-studio.
Het gebouw, gebouwd met h koolstofarm beton en gerecycled staal, voldoet verder aan de passiefbouwnormen, d.w.z.: het energieverbruik wordt verminderd met behulp van passieve maatregelen zoals: extra warmteterugwinning, extreem geïsoleerde ramen en uitstekende algehele isolatie.
De nieuwe structuur wordt met vier vermenigvuldigd met de vorige tentoonstellingsruimtes.
EVENEMENTEN, WORKSHOPS EN MEER
De ervaring in het Munch Museum gaat veel verder dan de tentoonstellingsruimtes en biedt een uitgebreid evenementenprogramma waaraan bezoekers van alle leeftijden kunnen deelnemen.
Bijvoorbeeld, onderzoeks- en conserveringsfaciliteiten ze zijn toegankelijk voor het publiek, zodat iedereen kan leren hoe het werk van het behoud van de Munch-erfenis wordt uitgevoerd. Ze zijn ook gepland concerten, lezingen en schilderworkshops voor kinderen en volwassenen.
Het museum heeft ook ruimtes om te eten en te drinken en een restaurant met uitzicht op de 13e verdieping.
“Het gebouw maakt deel uit van een generatie nieuwe musea over de hele wereld dat ze culturele instellingen herdefiniëren en dat ze evolueren van het concept van historisch archief naar plaatsen voor sociale bijeenkomsten, plekken waar iedereen elkaar kan ontmoeten en iets nieuws kan ontdekken” zegt Juan Herreros.
Het museum bevindt zich in de wijk Bjørvika.
DE INAUGURAL TENTOONSTELLING... EN DEGENEN DIE KOMEN
In het openingsprogramma van het museum vinden we de tentoonstelling Tracey Emin / Edvard Munch: De eenzaamheid van de ziel (De eenzaamheid van de ziel), die te bezoeken is tot 2 januari 2022.
De show, samengesteld door Kari Brandtzæg , onderzoekt de invloed van Edvard Munch op Tracey Emin en hoe zijn handwerk zijn werk tientallen jaren heeft gevormd.
Bezoekers zullen getuige zijn een “dialoog” tussen de twee kunstenaars, met nieuwe werken van Emin naast Munch-stukken uit de museumcollectie die Emin persoonlijk heeft geselecteerd.
Tracey Emin / Edvard Munch: De eenzaamheid van de ziel.
De volgende tentoonstelling, die plaatsvindt van 12 februari tot 8 mei 2022, is Het wilde oog (El Ojo Salvaje) en zal zich richten op de relatie tussen het surrealisme en enkele van de belangrijkste symbolistische kunstenaars, zoals Paul Gauguin, Odilon Redon, August Strindberg, Edvard Munch en Auguste Rodin.
Van 30 april tot 28 augustus kunnen we zien Satyricon en Munchu , een sample waarin de Noorse black metalband Satyricon het werk van Edvard Munch zal ontmoeten.
“Bezoekers van het nieuwe museum kunnen altijd ervaar de hoogtepunten van Edvard Munch's artistieke carrière, samen met wisselende tentoonstellingen van werken van andere kunstenaars”, zegt Stein Olav Henrichsen, directeur van het museum.
26.313 vierkante meter, 13 verdiepingen en 11 galerijen.