Misdaad en straf in de Solovietski
Na het bezoek aan het eiland Kizhi, onze Noordse reisgidsen Ze bieden ons een rondleiding door de? natuur en geschiedenis van de republiek Karelië naar onze volgende bestemming: de Witte Zee en de Solovetsky-eilanden , al in de provincie Archangelsk.
Net als in de eerste aflevering, startpunt is Petrozavodsk , wiens prachtige en zorgvuldige stalinistische architectuur vormt het contrapunt van de schaduwen die diezelfde periode in de regio achterliet, zoals we zullen zien volgens wij verhuizen naar het noorden.
Vervolg de reis door de Republiek Karelië
Eerst het kanaal oversteken tussen de Witte en Oostzee (aan de overkant van het Onega-meer), gebouwd door dwangarbeid (tot honderdduizend gevangenen) in 1933 en geportretteerd door de avant-garde kunstenaar Alexander Rodchenko , in een iconisch propagandawerk over deze prestatie van de eerste vijfjarenplan.
Terwijl Rodchenko nam foto's en theoretiseerde over esthetiek, naast een van de negentien sluizen van het kanaal het drama van Sandarmoj groeide, de somber bos waarin meer dan zevenduizend gevangenen ze werden doodgeschoten in volledige stalinistische terreur.
Vandaag, gedenkplaten en herinneringen die door bezoekers en familieleden worden gebracht, zijn als een inconsistentie tussen de heldere en rijke aard van de plaats. In een kleine kapel (uiteraard van hout) , leest u de veroordelingen van de slachtoffers.
Ze zijn gewoon de sinister verhaal en de schoonheid van het landschap de twee uitgangspunten die ons naar de Solovetski-archipel.
MEER DAN EEN EXCURSIE
Het bereiken van de Solovetsky heeft een expeditiepunt. Zowel met de trein als met de auto moet je eerst naar de verre stad Kem , in de noordelijke uithoeken van Karelië.
Dat is de locatie, dat geruchten zijn toponiem toeschrijven aan de acroniem voor K Ebyanoi Materi (tegen je verdomde moeder), zeg dat: Peter I Ik zou neuriën terwijl ik de . onderteken overtuigingen Dat verbannen hun vijanden hier.
traditionele huizen
Of het nu waar is of niet, het is bewezen dat hier twee eeuwen later de... gevangenen van het sovjetregime (dezelfde die uiteindelijk de zouden bouwen) Witte Zee-Oostzeekanaal) ze wachtten tot de zee was ontdooid zodat ze konden inschepen in de richting van de Solovetsky's.
Als trieste erfenis van die donkere tijd worden we in Kem ontvangen door oud en gesloopte militaire installaties , een in onbruik geraakte luchthaven en een grote spoorweg infrastructuur. Presenteert a schaarse stedenbouw , met huizen die uit tussen het bos
Naarmate we dichter bij de zee komen, vallen de muggen onze nek aan. Naast de steiger een hotel en een restaurant Ze bieden het enige vleugje gastvrijheid voor de bezoekers waar we de nacht voor doorbrengen neem de ochtendboot richting de archipel.
Als het in de winter is Noorderlicht degenen die verrassen met hun kleuren, in de zomer de alomtegenwoordig licht van witte nachten leidt uiteindelijk tot desoriëntering van degenen onder ons die er niet aan gewend zijn.
de zon, die in Petrozavodsk of St. Petersburg Het komt om zich achter de horizon te verschuilen, hier is het alleen sporen een paar kleine cirkels in de meeste torenhoog. De dagen en nachten verschillen niet veel meer dan door de schema's van sommigen gerookte vis winkel of door de routines van de lokale bevolking.
Geschiedenis en natuur in de Witte Zee
Het toerisme is overwegend Russisch en voltooit deze moeilijke route met zeer duidelijke bedoelingen: gemotiveerd door religieuze kwesties , passie voor Russische erfgoedgeschiedenis of gretigheid avontuurlijk. Echter, in dit 2021 van beperkingen en gesloten grenzen , sluipt een of andere clueless naar binnen en vraagt of je niet kunt met de auto aankomen naar de eilanden.
Er is geen auto waard. En verwacht niet dat de typisch cruiseschip , waarschuwen ze je. We controleren het de volgende dag: we gaan aan boord van gesloten schepen , met kleine ramen en afdekkingen zonder stoelen, die de passagier beschermen tegen de temperaturen en meestal ongunstige klimatologische omstandigheden.
Het zijn deze extreme omstandigheden die de eilanden zo een woestenij van rust en ook degenen die hun legende begonnen te smeden.
Net zo het schip vaart door de wateren van de Witte Zee , vergezeld van een paar walvissen en het ontwijken van vlakke eilanden en alsof je geschoren bent door de kou, kun je je de geschiedenis voorstellen van de monniken German en Savvati , die hier in de vijftiende eeuw kwam om te kunnen bidden zonder de afleiding van de groten religieuze centra van Novgorod.
ORTHODOX GELOOF EN COMMUNISME
Een ontoegankelijkheid die vandaag de dag nog steeds bestaat en wordt erkend: in 1992 de eilanden werden geregistreerd in de unesco werelderfgoedlijst als een "uitzonderlijk voorbeeld van monastieke nederzetting in de vijandige" Noord-Europese omgeving , wat prachtig illustreert geloof, vasthoudendheid en ondernemerschap van de late middeleeuwse religieuze gemeenschappen.
Op een boot stappen is een essentiële ervaring
Was deze locatie voor de ascese van de monniken een paradijs, voor vele anderen was het een veroordeling: in 1923 creëerde een van de eerste Sovjet-gevangenenkampen (GOELAG) , die in hun beginstadia het overvloedige recyclen Russische religieuze infrastructuur.
Het komt tot uiting in het kleine museum die, vanuit een oude kazerne, ons het verhaal vertelt van hoe de aanvankelijke modelgevangenis (met culturele activiteiten, een eigen pers en productie van goederen) werd een overbevolking, kou en uitbuitingskamp.
Paradoxaal genoeg werden er sancties ingevoerd in het kloostercomplex , die sinds de oprichting had straf cellen.
Daar recreëren de gidsen de evolutie van het kloosterleven en de transformatie van deze ruime en lichte kamers tot een gevangenis. In die mate dat een gat in de muur herinnert aan de... opstelling van de fresco's (nu al gedekt), wiens pictogrammen dienden als schietdoelen voor het leger om hun schietvaardigheid te testen.
Solovetski-klooster
Helaas verkiest het huidige management van het complex pragmatisme boven behoud van deze historische bezienswaardigheden , die meer dan één kost walging van UNESCO en de historici.
Door de gangen van zijn muur lijden we, midden juni, de kou van poolstromen . In de kamers met kleine ramen en ruwe muren begrijpen we hoe de eerste bewoners niet alleen zochten een plek voor afzondering , maar ook voor gevangenisstraf, straf, opgraving van schuld.
Het onberouwvolle geloof van de monniken maakte deze eilanden tot een van de laatste bastions van verzet voor de oude gelovigen, die geconfronteerd werden met de... Patriarch Nikon en tsaar Alexei I om traditionele orthodoxe praktijken te behouden, in het licht van a hermodellering van rituelen belast met 1653.
Meeste van de oude gelovigen huidige woonplaats in Latijns-Amerika of de Kaukasus , maar hier is de doctrine bewaard gebleven, zoals een hotelmedewerker ons vertelt.
Vandaar dat veel van de toeristen nog steeds zijn? pelgrims dat zodra je van boord gaat verzamelen en isoleren in opvangcentra aangepast voor hen, in de diepten van het eiland.
TOENDRA EN HARINGEN
De gebruiken zijn echter gemoderniseerd en velen van ons kiezen voor bezoeken aan de natuur, waarvan Karelische berken (gedraaid en kort) Ze bereiken de zee en vermengen zich met de overwegend toendralandschap.
En van buiten gaan we naar binnen: kleine familierestaurants maak een einde aan de dagen of help de waait wind en regen.
Architectuur nodigt ons uit om terug in de tijd te reizen
Ze bereiden op de best mogelijke manier de voortreffelijke? Witte Zeevis: gebakken of gerookt , met niet meer dressing dan een stukje brood of wat gekookte aardappelen. eigen monastirskaya trapeza (zijn kantine) accepteert bezoeken om aan te bieden meer traditionele gerechten dan eetgewoontes.
Wandelen door de lege kamers van het klooster of door de straten getrokken tussen oude gevangenisbarakken , het gevoel van incoherentie, van onenigheid, dat het landschap en de witte nachten afgeven, herhaalt zich.
De kleine architecturale evolutie maakt het niet alleen gemakkelijk om de stadia van de geschiedenis van deze archipel duidelijk te visualiseren, maar ook van Rusland zelf: de orthodoxe pijlers , het utopische communistische erfgoed en het proces van ontmanteling van de jaren negentig.