vlees chebureki
Van alle mogelijke vertalingen die er zijn voor het concept van ryumochnaya , de meest nauwkeurige is, naar alle waarschijnlijkheid, "door" . Het idee, althans in zijn oorsprong, is hetzelfde, hoewel de ryumochnaya voor mensen is en niet voor paarden.
Waar bestaat het uit? Voor een gewoonlijk dorstig volk, zoals de Russen, is het beter de drank verstrekken onder minimale gezondheidscondities (en temperatuur) die de slachtoffers van dorst achterlaten blussen in de open lucht met stilstaand water in plassen.
In Rusland heb je geen dorst
Dat was min of meer wat er door zijn hoofd ging. de autoriteiten van Leningrad tegen het einde van het Stalin-tijdperk.
Gezien de restaurants en eetgelegenheden niet voor iedereen toegankelijk waren en daarom stopte men niet met drinken waar ze maar konden (in de straten, de portalen, de pleinen...), werd besloten om een aantal kleine etablissementen in woonwijken: de ryumochnaya's.
De creatie ervan, in serie, was een revolutie en gaf aanleiding tot een nieuw concept van gastvrijheid en sociale relaties. Ze zijn zoiets als een McAuto (excuseer de ketterij) van wodka , een bar waar je kunt blijven tot sluitingstijd, maar waar het beter is doordacht om "een snelle te pakken" en naar huis te gaan.
Hoge tafels zonder stoelen, capaciteit voor ongeveer 25 personen en kleine kopjes of ryumkas (wodka voor de meer traditionele en port voor de intellectuelen) geduwd wacht niet te lang op de terugweg.
Veel van deze etablissementen boden, om de drank te begeleiden, een klein broodje (of butterbrod) en toen werden ze hernoemd buterbrodnaya's.
Natuurlijk, uiteindelijk, zoals de schrijver Leonid Repin ons vertelt, "glazen wodka je wilde er een paar, maar na vier boterhammen was je het zat, dus tegen het einde van de avond waren ze net aan het vormen torens van Pisa van sandwiches".
Moskou Ryumochnaya
Kortom kleuraccenten en nostalgie. Wat ons zorgen baart, is te begrijpen dat het uiteindelijk gaat om: Pubs in Sovjet-stijl en hoe ze nu zijn. De eerste verschil met ryumochnayas originelen is dat maar weinigen het oorspronkelijke doel van toegankelijk zijn voor alle doelgroepen.
Schuldig? Ja, de gevreesde gentrificatie. De wilde prijzen van huren in het centrum van Moskou of St. Petersburg maken dat er in de hoofdstad fundamenteel vijf zijn ryumochnaya's die hun prijzen intact houden naast de geur van zoute augurken, zuurkool en gerookte vis.
ZYUZINO
Je moet naar de buitenwijken van Moskou om te vinden LA Ryumochnaya met hoofdletters , de ryumochnaya van alle ryumochnaya's.
Is genaamd Zyuzino en concentreert zich op het behoud van de geest van die bar-dichters dat in de jaren zeventig dit soort plekken een sfeer van intellectualiteit heeft gegeven en dat in een bredere context heeft bijgedragen tot de alcoholcultuur romantiseren.
Afgezien van de impact op de volksgezondheid, zou het zonder hen moeilijk zijn om plaatsen zoals deze te vinden, met regelmatige tentoonstellingen, concerten en recitals als context voor een echte Russische partij. De kapitein en vaandeldrager, de zanger Pjotr Mamonov, die steeds minder vaak optreedt.
Het eten en drinken is eenvoudig en typisch voor de Sovjet culinaire traditie Als zo'n concept bestaat.
Petrovitsj-restaurant
PETROVICH
Aan de lijn is de Petrovitsj-restaurant. Opgericht door buitenlanders in de jaren negentig, is het tegenwoordig een cultusinstelling voor de generatie die in dat decennium opgroeide. Het merkwaardige is dat van deze klanten alleen hun lichaam verouderd is, omdat zijn kleding, zijn karakter en zijn mentaliteit gaan gewoon door.
Minstens begint iemand in leer gekleed en een cowboyvest te zingen een lied van Anna Pugacheva en Vladimir Visotsky, Vier Victory Day of trap af Tolstoj bespreken. Een mix tussen intellectueel en vulgair dat definieert precies hoe die jaren moeten zijn geweest.
Het menu is gebaseerd op hetzelfde: gemarineerde haring, stroganoff, ingelegde komkommers en kaviaar met blini's. De humor van de decoratie, met portretten en foto's van alle historische persoonlijkheden van het land, leg de naam uit : ze verschijnen allemaal met hun patroniem veranderd in de meest typische mogelijke, Petrovich: Lev Petrovitsj Tolstoj, Joeri Petrovitsj Gagarin, Vladimir Petrovitsj Lenin.. . die alleen de toestand van deze plek beïnvloedt als een echte karikatuur van de lokale cultuur.
DRUZHBA
De intellectuele airs van Zyuzino en Petrovich worden weggeblazen in de ryumochnaya Druzhba, dat is overgebleven van nostalgie en romantiek om te worden bewaard als in zijn oorsprong; dat wil zeggen, in alcohol.
Kaviaar met blini's
In alcohol en olie , om precies te zijn, want meer dan drankjes, is hun specialiteit chebureki - een gefrituurd deeg, meestal gevuld met gebakken vlees sterk verwerkt. Het absorptievermogen is het meest effectief voor: proef de verschillende soorten wodka met lokale snelheid. Gelegen in het hart van de stad, is dit etablissement een zeldzaam gezicht vanwege zijn eenvoud en vertrouwdheid.
CCCP
De naam is een intentieverklaring. Het wordt ook gedefinieerd als: tsjeburechnaya, maar zijn menu is uitgebreider en vooral goedkoop, mogelijk een een van de goedkoopste in het stadscentrum.
Zoals veel traditionele ryumochnaya's, zijn de openingstijden van CCCP alleen overdag en biedt het zeer eenvoudige gerechten onder kleurrijke portretten van Stalin, leuzen van Lenin en kleine Komsomol-vlaggen.
Het is een netwerk van gebouwen verspreid over het centrum van Moskou, meestal in kelders waar niemand komt zo niet met de bedoeling van drink elke norm van historisch geheugen. De krijgshaftige behandeling van zijn staf is minder grappig, maar nog steeds Sovjet.
WAT ZIJN NEORUMOCHNAYA'S?
Tot zover de traditie. En vanaf hier, gentrificatie. De neoryumochnayas . Na de golf van Chinese restaurants (sommigen zeggen dat loempia's en de sushi zijn typisch Moskou-eten) en cocktailbars , komen de ryumochnaya's opnieuw naar voren met een nieuw gezicht.
Shirokaya na Shirokuyu, op Krivokolieni Street
Steeds meer mensen herformuleren het concept van hun pand om de groeiende Sovjet-nostalgie te combineren met een meer eigentijds tintje (en prijzen).
Als de inspiratie afkomstig is van plaatsen zoals de reeds genoemde, is het onderdeel dat hen echt verenigt de gastronomische cultuur die erop gebaseerd is: typisch Sovjet-voorgerechten zoals sandwiches, haring, augurken of pielmeni (gekookt en gevuld deeg) en uitgewerkt met veronderstelde verfijning.
En om te begeleiden het modieuze drankje: nastoiki. Hoewel het varieert, is de gradatie meestal lager dan die van wodka en zijn er alle smaken, van chocolade en Hariboo of limoncello zelfs de traditionele bosvruchten, koffie of appel.
ZINZIBER
Het is een van de typische bars in het typische bardistrict van Moskou. Het heeft drie vestigingen (in Chisty Prudi, Novokuznetskaya en Arbatskaya is het 24 uur per dag geopend) en alle drie zitten vol met karakters die je alleen zou kunnen vinden in de alcoholische odyssee van Moskou-Petushki , meestal jonge mensen die aangetrokken werden door de lage prijzen en dat ze het veroverden met een onbrandbare feeststemming.
Zinziber is een lied voor improvisatie en het onverwachte. Het bier is net zo verschrikkelijk als de toiletten eruit zien, maar cocktails, eten en nastoika's houden de bar draaiende? vol met dorstige Moskovieten, die op de tafels dansen en op de grond eten. Muziek is een pluspunt: het is zo haalbaar luister naar Camela en Oasis, zoals Piazolla en Tsjaikovski.
SHIROKAYA NA SHIROKUYU
Als het is om eer te bewijzen aan de Moskou-Petushki gedicht , de aangegeven plaats is Shirokaya na Shirokuyu, aan de Krivokolieni-straat. Beter bekend als de-servische-bar-die-nooit-sluit- , het is niet alleen een goed toevluchtsoord als je 's nachts wordt verrast door een sneeuwval, het is ook een goede manier om de cocktails uitgevonden door de held Venichka Erofeev, hoofdpersoon van het gedicht Moskou-Petushkí en auteur van de meest stroboscopische drankjes.
Helaas worden de ingrediënten niet aanbevolen voor mensen (pure alcohol, antivriesvloeistof, eau de cologne, enz.), maar in Shirokaya na Shirokuyu (betekent "van breed naar breed") Ze brengen hem een goed eerbetoon met wat nastoiki die ons meenemen naar de geest van dit geweldige werk.
Alleen daarvoor (en zeker niet voor het eten) is deze plek een bezoek waard. Oh ja, en ook voor de leuke terras dat elke zomermiddag opfleurt.
SVOBODA
De tegenpool van wat tot nu toe en in deze zelfde is beschreven Krivokolieni straat - wiens naam, letterlijk "kromme knie" , dient als waarschuwing - is een van de meest modieuze neoryumochaya's in Moskou, Svoboda (vrijheid).
Een tegenstrijdige naam met zijn lange staarten, overvolle bars en overmatige hygiëne voor de verwachtingen gegenereerd door een bezoek aan de ryumochaya. Natuurlijk rechtvaardigt het menu het wachten: gestampte komkommers zijn een delicatesse en de nastoiki, de gevaarlijkste.
MECHTI
Op deze gouden mijl Mechti spant de kroon. Van ons vorige drankje is het tien minuten lopen naar het zuiden, in de wijk Kitai Gorod en in de buurt van een van de klassieke steegjes van de nachtelijke ondergang, de straat van "De Smarties". Mechti definieert perfect het concept van neoryumochnaya, met zeer rijke en originele nastoiki.
Hoewel minimaal, volgen de voedselopties die lijn: typische Sovjet-tapas verrijkt met wat meer eigentijdse ingrediënten. De plek, ingebed in de begane grond van historische huizen, kijkt uit over een van de meest levendige pleinen van de stad, waar het publiek van de omliggende bars en restaurants samenkomt.
zoals ik zei Vladimir Majakovski: "De dorst wordt niet geblust met sap." Laat iedereen het begrijpen zoals ze willen, maar deze plaatsen kunnen helpen om dichter bij de geest van hun zin te komen, of op zijn minst, naar de geest van deze stad dat de dichter zo goed begreep met zijn verzen.