Gelukkig lijkt er een mondiaal bewustzijn te ontstaan dat deze dieren beschermt...
Het is moeilijk om een positief gezicht te zien in de gecompliceerde situatie die de wereld de laatste tijd doormaakt. echter, de vrijlating van 78 Thaise olifanten , die toeristen niet meer op hun rug hoeven te dragen, zou er een kunnen zijn.
Het besluit om de dikhuiden uit hun ketenen te bevrijden -letterlijk- het is alweer een tijdje geleden , maar de gezondheidscrisis heeft het voor een paar maanden versneld. "Op 23 maart 2020 heeft de Thaise regering vanwege de situatie van het Coronavirus aangekondigd dat alle niet-essentiële bedrijven moeten sluiten tot 13 april. Toen werd besloten dat dit het moment zou zijn om de olifantenshow en de toeristische wandelingen in het Maesa-kamp", zeiden degenen die verantwoordelijk zijn voor het bedrijf op hun sociale netwerken op 30 maart.
"Die dag werden alle stoelen die voor die ritten werden gebruikt, uit het kamp verwijderd. Er zullen geen olifanten meer zijn die lasten dragen , zijn er geen shows meer voor bezoekers. Wanneer Maesa Camp weer opengaat, zullen mensen komen kijken dat olifanten olifanten zijn, dat ze van nature leven, sociale groepen vormen met elkaar en plezier hebben", vervolgt de verklaring.
"De manager van het Maesa-olifantenkamp, de Anchalee Kalmapijit, besloot dat het zover was tijd voor een verandering ", reflecteert Traveller Colin Penberthy, hoofd van de afdeling Public Relations van Maesa Elephant Camp.
Deze afbeelding maakt al deel uit van het verleden van het Maesa Elephant Camp
"De oude shows die deze dieren aanbieden, evenals hun montage, zijn tegenwoordig zeer controversiële activiteiten. Mensen zijn nu beter geïnformeerd en er is een algemene beweging naar een meer ethische praktijk voor alle natuurattracties, niet alleen de olifanten. De meeste toeristen willen deze wezens nu in een natuurlijke omgeving zien en zich gedragen op een manier die voor hen normaal is."
"Maar het gaat niet alleen om zaken: het gaat erom wat goed is voor olifanten . Onze oprichter, Choochart Kalmapijit, is vorig jaar helaas overleden, en we willen dat Maesa Elephant Camp [nu gerund door zijn dochter] iets speciaals wordt om zijn nagedachtenis te eren en zijn nalatenschap voort te zetten. En wat is een betere manier dan de olifanten vrij te zien genieten van het leven", legt Penberthy uit.
DE EERSTE DAGEN IN VRIJHEID
"Aanvankelijk het was raar voor hen "herinnert de professional zich. "Ze waren gewend aan de routine om vanaf het begin van de dag vastgeketend te worden en het zadel op hun rug te leggen. Plotseling ontdekten dat het niet meer gebeurde, zorgde ervoor dat ze niet te ver wilden afdwalen van waar ze waren", vervolgt hij.
"Ook waren de mahouts ("temmers") op hun hoede voor de verandering. Ze wisten niet zeker hoe ze zouden reageren. We moesten ze trainen om hun olifanten onder controle te houden zonder een haak te gebruiken , maar door alleen verbale commando's te geven. Het was een leerproces voor zowel het personeel als de dieren."
Echter, na die eerste momenten vol twijfels, nu, minder dan een week later, beginnen de positieve effecten van de verandering voelbaar te worden: "Olifanten ze beginnen hun ware karakter te tonen zegt Penberthy.
“We begonnen te zien dat sommigen speels zijn, sommigen ondeugend, sommigen houden liever afstand en maken eenzame wandelingen door het kamp... Ze vormen hun sociale groepen, maken vrienden met elkaar. Het is ontroerend om naar ze te kijken als ze aan dit nieuwe hoofdstuk in hun leven beginnen.
Als alles weer normaal wordt, ja, dan zullen de olifanten blijven genieten van hun welverdiende vrijheid, maar het kamp zal nog niet heropenen: het zal enige tijd duren om de faciliteiten van het Thai Elephant Care Centre, dat deel uitmaakt van hetzelfde bedrijf, in de Chang ( "de olifant"), een ruimte van musea en educatieve ruimtes -met gratis toegang- en een centrum voor de bescherming van wilde dikhuiden die nog steeds in het land zijn, evenals het verbeteren van het ziekenhuis voor deze dieren dat al aan de gang is.
Ze zullen ook proberen om gedomesticeerde olifanten een beter leven te geven, met een mahoutschool waarin respectvolle trainingsmethoden aan deze professionals worden gegeven. Evenzo zal de plaats geen dieren in gevangenschap blijven fokken.
Met de heropening ook de vrijwilligersprogramma , dat het hart zal vormen van Maesa Camp, dat zal worden omgedoopt tot The Maesa Elephant Conservation Centre. Het zal een verblijf van maximaal een week mogelijk maken om voor de olifanten te zorgen, bij de lokale gemeenschap te leven om de Lanna-cultuur te ervaren en schoolhulp te bieden aan de kinderen van de nabijgelegen stammen.
Een gelukkig nieuw leven voor olifanten
HET PROBLEEM ACHTER DE HAPPY PARADIGM SHIFT
"De overgang van de traditionele olifantenshow naar meer vrijheid voor deze dieren is aan het worden een populaire verandering voor veel kampen ", analyseert de expert. "Dit is de manier voor elk bedrijf dat met wilde dieren te maken heeft en wil overleven. Het is meer en meer wat het publiek wil, en we zijn ons er allemaal van bewust dat dit het juiste is om te doen."
Echter, deze release omvat niet de vrijlating van pachydems in het wild om twee redenen: de eerste is dat het bij wet verboden is, maar zelfs als dat niet zo was, zouden de dieren niet weten hoe ze in de jungle moesten functioneren. "Bovendien zou menselijke aantasting van het land leiden tot conflicten voor olifanten", voegt Penberthy toe. "We zien het veel te vaak in de weinige overgebleven kuddes wilde olifanten."
De professional verwijst naar de 3.000 gratis exemplaren die leven in de toch al kleine wilde ruimte die beschikbaar is in het land, een kleiner aantal dan dat van gedomesticeerde olifanten, dat volgens The New York Times 3.800 bereikt. Dus, ervan uitgaande dat het mogelijk was om de dikhuiden in de jungle vrij te laten, het zou ook niet levensvatbaar zijn.
Om al deze redenen, tijdens deze maanden waarin er geen toeristen zijn, met de dieren die worden vrijgelaten in Maesa Camp of gewoon op gedwongen vakanties in de rest van de kampen die ze nog steeds gebruiken om met hen handel te drijven, ligt de grootste zorg in hoe kom je aan de middelen om de olifanten te voeren?.
"We zijn allemaal gesloten vanwege de Coronavirus-situatie, zonder inkomen, terwijl het voeren en gezond houden van de olifant een prioriteit is. We proberen elkaar te helpen door voedsel en andere essentiële items te leveren die we aan anderen kunnen verstrekken. We ontvangen ook veel donaties van het publiek, en niet alleen geld [dat via overschrijving kan worden gedoneerd], maar ook voedsel. Zo kregen we telefoontjes van boeren die ons uitnodigen om naar hun land te gaan en maïs of andere gewassen te snijden om ze te voeden legt Penberthy uit.
Zoals vermeld in het eerder genoemde artikel in The New York Times, het voeren van slechts één van deze gigantische dieren, een symbool van de Thaise natie, het kost ongeveer 40 dollar per dag, een bedrag dat het dagelijkse minimumloon in het land met drie vermenigvuldigt.
De druk is groot. Theerapat Trungprakan, voorzitter van de Thailand Elephant Alliance Association, die attracties met olifanten samenbrengt, zegt te vrezen dat, tenzij de regering ingrijpt, sommige olifanten worden gedwongen om voor zichzelf te zorgen op straat of zelfs om te worden gebruikt voor illegale houtkap, een van de beroepen waarvoor deze dikhuiden van oudsher zijn bestemd.