Stil, dit is losgekoppeld
Het mediterrane leven is geen bierreclame met jongeren in een onwerkelijk perfecte zomer. Het mediterrane leven is een wit huis in Formentera met bruine ramen en de zee die klinkt als je de deur opent.
Als de golven die worden gehoord die zijn van strand van Mjorn , dan ben je in het ** Hostal Aigua Clara :** 26 kamers en bungalows bijna aan de voet van het zand die dat op het toeristische Balearische eiland laten zien er is nog steeds een plek om je thuis te voelen.
De rust die elk verblijf in dit hotel kenmerkt, wist hij al te zien 1969-1970 de Duitse arts die eigenaar is van het etablissement. Zijn specialiteit was psychiatrie en elke zomer reserveerde hij een paar weken om met enkele van zijn patiënten als retraite naar de Aigua Clara te gaan.
Als de zee je wakker maakt op het strand van Migjorn, ben je bij Hostal Aigua Clara
De beschrijving van de familie begeleidt Hostal Aigua Clara sinds die tijd, toen Het waren de Maya's die, voordat ze de eigenaren werden, het beheerden. Daar zorgt hij nu voor Mary Maya's die opgroeide tussen toeristen en die, na een paar jaar als leraar op Mallorca te hebben gewerkt, terugkeerde naar Formentera in 2009 om het bedrijf over te nemen.
"Ik was een klein insect dat me ontsnapte. Klanten kwamen en gingen. Er kwamen kinderen, ik speelde met ze. Een Duits gezin begon te komen met een dochter van mijn leeftijd, ze waren hier vele dagen en ik woonde bij hen, sliep met hen, ging met hen naar het strand en zong liedjes in het Duits in de eetkamer. En dan, toen ik opgroeide, werkte ik veel, ik hielp mijn ouders veel bij alles wat eruit kwam”, María legt het uit aan Traveler.es.
Sterker nog, hij werkt nog steeds hard. Het is zeldzaam om haar te zien zitten, zo niet om met een gast te kletsen. En het is precies dat behandeling afsluiten wat María beschouwt onderscheidt de Aigua Clara van andere hotels op het eiland. Het is niet alleen dat hij zes talen spreekt, het is de genegenheid die hij er elke dag in steekt.
“Ik zorg goed voor de klant. Ik ken hem, ik weet wat hij wil. Ik hoop dat het niet opdringerig klinkt, maar ik denk het wel mijn menselijke kwaliteit. Ik was twee jaar oud toen we begonnen met toerisme, ik groeide op in een hotel. Ik heb een half jaar tussen toeristen geleefd en ik denk dat ik daar doordrongen ben geraakt”, blikt María terug.
Bungalows van het Aigua Clara Hostel
Om deze reden heeft zelfs de Aigua Clara een internationale klantenkring die de trouw aan een eenvoudig hotel gemeen heeft, waar men herinnert zich dat de geneugten van het leven, die gepaard gaan met een tevreden kalmte, te maken hebben met de details.
Weet je wat uw gastheren delen met u het beste dat ze hebben, hun meest kostbare luxe, het is de beste garantie dat u goed wordt behandeld op een plek. “Ik probeer dit te maken zoals ik het graag heb in mijn huis. Ik heb graag een hangmat onder een jeneverbes om te lezen en uit te rusten; 's Ochtends drink ik graag mijn thee of koffie terwijl ik naar de zee kijk; bij zonsondergang, mijn wijn... Ik probeer ervoor te zorgen dat wat ik leuk vind, is wat klanten vinden en waarnaar ze willen terugkeren”, vertelt Maria.
Dat in de kamers is er geen televisie is ook een detail die Maria deelt met aanvankelijk terughoudende klanten. “Thuis hebben we jarenlang met kleine kinderen zonder televisie geleefd. Ik heb de dwaze doos nooit leuk gevonden.” Het aanvankelijke vermoeden overwinnen, "na de eerste nacht, [de klanten] Ze vertellen me dat ze hebben geslapen terwijl ze naar de zee luisterden en dat is beter dan luisteren naar een film, muziek of tv”.
Hier kom je om los te koppelen. Sterker nog, bij Aigua Clara is alles hiervoor ontworpen, zodat het leven langzamer gaat.
Ga onder de jeneverbessen liggen om te lezen zonder je zorgen te maken over het 'ik moet'
Het geluid van de golven markeert ons ritme, het turquoise blauw van de decoratie past bij de kleur van het water op rustige dagen brengt de plus van schoonheid, ontbijt met de belofte van ga onder de jeneverbessen liggen om te lezen zonder je zorgen te maken over het 'ik moet' laat de schuldgevoelens achter en de wetenschap dat het genoeg is om een catwalk over te steken om die beroemde te ontmoeten "Neem je hoed en zet hem op, laten we naar het strand gaan, de zon warmt op" het kan ons alleen maar geluk schenken. Veel geluk.
Zozeer zelfs dat de hervorming die hij al in gedachten heeft, is toegewijd aan het creëren van meer rustruimtes en uitbreiding van de yogaruimte, die al de luxe heeft van een platform met uitzicht op zee. Want ook in Aigua Clara ontwikkelen ze deze activiteit al zo'n zeven jaar.
“Ik heb altijd van sporten gehouden. Ik dacht dat het tijd was om richting yoga te gaan en dat het leuk zou zijn om de lessen aan te kunnen bieden. Ik ontmoette Eva [Oller, een yogalerares in Formentera], we praatten erover en we begonnen onder de jeneverbessen (...) Het paste goed bij het concept van rust, van loskoppelen, van genieten van de zee en haar energie” herinnert Maria zich.
Met de geïnteresseerde en dankbare klantenkring was het tijd voor verbetering. "Na een paar jaar hebben we het podium opgebouwd en zo'n drie jaar geleden zijn we begonnen met de retraites." Ze organiseren er twee aan het begin van het seizoen en twee aan het einde. Wie probeert, herhaalt. De positieve energie is er.
De luxe om yoga te beoefenen op dat platform met uitzicht op zee
Verbeter en ontwikkel. De geschiedenis van Aigua Clara is altijd geweest dans met de veranderingen die het eiland de afgelopen halve eeuw heeft doorgemaakt.
Van de kinderen van rijke Franse, Amerikaanse en Engelse families die op zoek waren naar een hippie-levensstijl en bleven om hun bedrijf op te zetten, werd het Formentera in de jaren 70, met de bouw van grote hotelcomplexen en het massatoerisme, voornamelijk Duits; om later aan te komen tot het midden van de jaren 90, toen het in de mode werd onder Italianen. Vandaag is de situatie aan het veranderen. “Ze zeggen dat de Italianen naar Kroatië gaan en andere bestemmingen die tot nu toe erg gevaarlijk waren. Ik weet dus niet waar we heen gaan, maar we zullen onszelf opnieuw moeten uitvinden", Analyseer Maria.
In deze heruitvinding heeft María, naast het toevoegen van comfort, haar zinnen gezet op de keuken en **een steeds uitgebreider ontbijt waarbij rekening wordt gehouden met de verschillende diëten die door de samenleving worden gevraagd (glutenvrij, veganistisch, vegetarisch...) * *, ze bieden ook een restaurant "voor die klanten die geen zin hebben om elke dag uit eten te gaan".
Dit is waar het in het spel komt Marina Cole , voor de keuken van Aigua Clara. Hij kwam van het werken voor Nandu Jubany in Vic (Can Jubany) en La Savina (Can Carlitos), en 2019 was het seizoen waarin hij de uitdaging aanging van maak eerst je brief aan.
Blijven we hier?
“Ik had altijd in opdracht van. Dus of ik ging ergens anders leren, om gestuurd te worden en zo te leren, of ik kwam alleen en leerde van wat ik vond, van wat je moest doen ja of ja” , vertelt Traveler.es.
Met een reeks richtlijnen van Maria gericht op het hebben van lokaal product en vegetarische opties of sommige veganistisch, “maar we beperken ons niet tot wat gegrilde groenten, maar bereiden ze op een iets specialere manier”; Marina ontwierp een brief met voorstellen als: Formentera-inktvis met sobrassada, garnalenceviche, hummussalade of boerenbrood met escalivada en peix sec. Als toetje? Het brood met chocolade, olie en zout. Voor het toetje moet je altijd ruimte overlaten.
En ja, net als die klanten die Aigua Clara in de jaren 70 begonnen te bezoeken en vandaag de dag nog steeds terugkeren, Ook Marina en haar keuken zullen volgend seizoen herhalen. Een reden te meer om naar huis te komen.
Inktvis met sobrassada van Hostal Aigua Clara
Elk detail telt, zoals de turquoise kleur die op rustige dagen bij de zee past