Asturië van mijn liefdes
Een landing in de wolken en poef! De huizen verspreid in het intense groen , de zee, de stranden... De belofte om weer bij mijn huis te zijn aangekomen, naar paradijs. Naar de wereld van de dagen waarin je leeft de vier seizoenen in 24 uur. Om in augustus te slapen met quilt en voel een zon die het groen laat schijnen, de witte kalksteen van de Picos de Europa en het blauw van elke golf. Ik weet dat ik nog een lange tijd voor me heb. fijne dagen en schoonheid.
Verborgen achter de muur van de Cantabrische Bergen Dit land is gevonden dat bladeren degenen raakten die het waagden te passeren 'Een paar dagen naar het noorden.' Ze zullen altijd terug willen komen. Welnu, er zijn mensen die in angst vluchten zoveel regen, maar ze beschermt ons tegen de overbevolking en de gebouwen in de frontlinie. De regen is de (bescheiden) prijs om hiervoor te betalen Natuurlijk paradijs.
Aangekomen in Ribadesella en in mijn auto stappen, hem starten en beginnen te rijden langs de wegen omringd door eiken en beuken. Ruik en voel het vocht. Ik ben verliefd! Elke keer als ik terug ga, ben ik gefascineerd door de landschappen en dat denk ik iedereen zou dit moeten zien. Daarom vind ik het zo leuk om vrienden uit te nodigen en te begeleiden. ik wil wel eens horen “Oeh, wat leuk!” elk stukje. Het is de moeite waard dat we in Asturië zeggen "hoe knap" omdat het woord "mooi" niet bestaat, maar als je het zo zegt buiten het Prinsdom denken ze dat je bezig bent de coole En verder niets.
Een "goedemorgen" tussen paddenstoelen en koeien
waarom zullen we zijn? zo patriottisch de Asturiërs? Het eten, de authenticiteit van de mensen, l naar cider ?... Ik weet het niet. Misschien de geur van cuchu ? Ik vind het leuk omdat, als ik het waarneem... het is omdat ik daar ben, tussen "praatjes". Ook het geluid van doedelzak op de achtergrond of een flyer die je waarschuwt wanneer hij ontploft een feestje in een nabijgelegen stad.
Ik ben geboren in Oviedo, maar de eerste levensjaren die ik doorbracht in Cangas de Onis waar een deel van mij woont familie . Toen we zes jaar oud waren verhuisden we naar Ribadesella , een zeer dichtbij vissersdorp waar de Zegel rivier. Daar heb ik een paar gelukkige jaren doorgebracht, heel dicht bij de Santa Marina-strand. Zodra we 12 werden, verhuisden we naar de Empordà , in het noorden van Catalonië, maar elke Pasen, Kerstmis of zomer gingen we terug naar wat ik overwoog mijn huis , de plaats waar hij thuishoorde.
Ik had het geluk om te doen veel vrienden in de adolescentie, een bende die altijd bij elkaar kwam (en samenkomt) op vakantie , waar niets je zorgen baart en waar je alleen maar aan denkt veel plezier en geniet van eeuwige dagen. toen juni kwam we omhelsden opgewonden en verbeeldde zich alles wat zou komen. zoveel middagen trappend fluitend over de wegen om bij de stranden te komen waar wij en de meeuwen de enige waren. We waren voorop paella's, vreugdevuren en gitaren, bedevaarten met gekleurde lichten, toppen waar we opgewonden en stil rusten voor die landschappen. die vriendengroep samen blijven, maar ik geniet er bijna nog meer van om nieuwe mensen mijn Asturische wereld te laten ontdekken, mijn andere leven daar.
De imposante kliffen van Guadamía
Asturië aanbiedingen veel plannen, velen van hen in de buurt natuur en gastronomie. Je kan gaan naar wilde stranden, wandelen in de bergen, klimmen, naar de rivier gaan, naar de meren... we hebben bijna alles, hoewel natuurlijk woestijn die je niet zult vinden.
Op het strand zijn en tegelijkertijd kunnen zie de sneeuw het is iets heel bijzonders. Zelfs in de zomer zie je de "koelkasten", kleine sneeuweilandjes die, beschermd door de schaduw, de "warmste" maanden kunnen doorstaan. De sinaasappelboom van Bulnes Het is een van de bekendste en meest aantrekkelijke bergen in het hele bereik. Het is niet de hoogste, maar het is degene die het meeste genereert beklommen worden. De verticale wanden en de oranje rotskleur gaf het zijn naam, hoewel het in het gebied beter bekend staat als de Picu Uriëllu.
Pedro Pidal, markies van Villaviciosa, was de eerste die zich waagde aan beklim de parel van het Centraal Massief in augustus 1904. Vergezeld van De Cainejo , een herder uit de omgeving, was vol moed en in een historisch touw op de noordwand hebben ze dit overwonnen unieke plek in de wereld.
Ik was vaak naar de basis geweest, wat een drie uur wandelen. En het kan worden gedaan, hoewel in de laatste zigzag je gaat zweten Die reus van dichtbij zien is iets Geweldig, een stenen hoektand zo verticaal dat beneemt je de adem En je voelt je klein.
daar een opvangcentrum gerund door Tomás voor vele jaren en waar u kunt eet en slaap. Veel klimmers brengen de nacht door voordat ze naar de top gaan. Ja, dat zijn ze kamers voor ongeveer twintig personen , dus je moet nog steeds anti-snurkpluggen dragen.
Top van de Naranjo de Bulnes of Picu Urriellu
Het was altijd een van mijn dromen om het te beklimmen en tijdens een excursie met vrienden een zomer vele jaren geleden werd ik gehypnotiseerd terwijl ik ernaar keek en ik vertelde hem: "Op een dag zal ik!" Zo was het. Allemaal dankzij mijn vriend Jimmy, wie was degene die het organiseerde en mij hielp. We slapen in het asiel en we staan bij zonsopgang op om te proberen het te vervullen. Harnas, touw, karabijnhaken, klimschoenen... en veel hoop . Daarnaast werden we vergezeld door een spectaculaire dag . De waarheid is dat ik bij de eerste stap die we deden, al met het touw en al het materiaal, naar beneden keek en dacht: 'O, misschien kan ik het niet.' Ik denk dat het de zenuwen waren van de hoogte...
Maar ik gaf hem kracht en we gingen door. toen was alles makkelijker en voor de middag waren we boven aan het kijken naar de Cantabrisch. Een zee van wolken en wij tweeën zitten alleen, genietend van de geweldig landschap vergezeld van de Maagd van de sneeuw, een sculptuur die op de top leeft. Bedankt Jimmy!
we gaan naar beneden abseilen van de verticale muur (wat een indruk) en, hoewel het touw twee keer verslaafd geraakt en Jaime moest naar boven om haar vrij te laten, we kwamen aan veilig en wel . Geluk. Mijn volgende uitdaging is klimmen de Pidal , de eerste route waarlangs de 2.519 meter meer dan een eeuw geleden.
Een andere must-see plek is de Meren van Covadonga , waar vindt u Enol en Ercin , die in de winter bereiken bevriezen . Mijn grootmoeder Emma vertelde me dat ze daarheen gingen toen ze jong was om te schaatsen en te skiën. Op een dag brachten ze de dag door en hij zei tegen mijn grootvader: "Geef me de camera!" Hij gooide het naar haar toe, gelijk met het ijs, alsof hij vangspelletjes speelde. curling en ineens, oeps! vaarwel camera, zonk in het meer . Ik kan me hun gezichten voorstellen!
Hotel Áliva, op de bovenste verdieping van de Fuente Dé-kabelbaan
Velen van jullie hebben gehoord van de Internationale afdaling van de Sella , beter bekend als Het festival van de kano's , Of gewoon “Les Piragües” . Paddlers van over de hele wereld komen om deel te nemen aan deze race die plaatsvindt in de laatste 15 kilometer van de rivier de Sella. Rondom de wedstrijd wordt een groot feest georganiseerd waarin mensen dragen kleurrijke kettingen en ga naar de rivier om de uitgang te zien.
Het is een van die momenten opwindender van het jaar en, ik geef het toe, op dit moment schreeuwen ze "Puxa Asturië!" en de race begint, het raakt me altijd kippenvel. Het is geweldig om al die te zien atleten die rennen en roeien terwijl het publiek hen toejuicht en applaudisseert. Tenminste iets dat het waard is om te leven Eenmaal in het leven, Vast en zeker.
Torimbia-strand
zoals ik meestal ben het hele jaar door reizen , er is iets waar ik van hou en ik voel me gelukkig dat ik het kan doen: een langdurig thuis. Zonder te bewegen, zonder vliegtuigen of luchthavens, gewoon rustig. Vakantie! Ik hoef nergens anders heen ik verander het niet ergens in de wereld. Ik vind het leuk om aan te trekken een trui dagen dat het slecht weer is. gaan naar de kaasfestival in Cuerres of dansen rond de berg jassen dat ontstaat in de bedevaarten. Er is geen soort feest dat ik leuker vind. Noch mode, noch film, noch festivals... een dorpsfeest is het meest grappig hoe gaat het. Senioren zittend op hun plastic stoelen kijken naar het orkest, kinderen rennen j jonge mensen... iedereen mengt zich en het maakt niet uit of je het hele jaar in de stad woont of van buiten komt, Er is geen verschil tussen mensen of klassen. Zo zou het altijd moeten zijn.
Vaak rennen we weg tot de horreo van mijn grote vriend Bilbo. Gelegen aan de voet van een strand zonder buren voor mijlen, Het is een oase om los te koppelen alles en waarschijnlijk de plek op aarde waar je het beste slaapt en waar meer vallende sterren Ik heb gezien. Er zijn zoveel hoeken die ik beschouw als "mijn plaatsen", zo veel stranden badend in het groen ... Maar bovenal is er een magische plek, waar mijn ouders werden verliefd , waar ik heen ga wanneer ik kan en zo speciaal... dat ik het voor mezelf houd. Wacht op mij Asturië; vroeg Ik blijf voor altijd bij jou.
De boom
WAAR TE SLAPEN?
1 ** Las Caldas Thermische Villa **. Wat werd in 1776 geboren als a Spa is nu een van de meest exclusieve resorts gewijd aan welzijn. Het brengt disciplines zoals geneeskunde, voeding en sport in een natuurlijke omgeving op slechts acht kilometer van Oviedo.
twee land van water . Elf appartementen van landelijke luxe welkom in het dorp Calea , in het hart van Natuurpark Redes , met een ontspanningsruimte van alpine stijl , Turks stoombad en Finse sauna.
3 Puebloastur. Asturische wortels ondersteunen de fundamenten van dit hotel waarin hij naar de natuur leef in luxe vijf sterren. Een accommodatie die finalist was in onze Gouden Lijst 2018 als een van de Beste vakantiehotels in Spanje. Het heeft zijn eigen privé bos genieten van de omgeving en een tuin die haar filosofie levert langzaam voedsel.
4 Corias Parador . In Cangas del Narcea en in bezit nemen van een prachtig klooster bekend als "El Escorial Asturiano". In de refter is het de Chef-kok Maria Patallo die leven geeft aan een brief op basis van de traditie met specialiteiten zoals Asturische kalfslende I.G.P. gegrild of Fabada met zijn metgezel uit Cangas.
5 Hotel La Fonte . familie hotel in Schepen van Llanes, een klein stadje in het oosten van Asturië, halverwege Llanes en Ribadesella. dacht eraan s natuurliefhebbers en de prachtige stranden van de omgeving
Miguel in de hórreo van zijn vriend Bilbo
WAAR TE ETEN
6 Krijgs huis. perfect voorbeeld van hoe de essentie van het traditionele kookboek behouden zonder er helemaal bij te blijven, dankzij a moderne keuken en de chef-kok Nacho Manzano , een van de grootste en meest erkend koks van ons land.
7 Royal Spa van Salinas . Zijn geschiedenis maakt het een van de huizen met de meeste bekendheid van de Asturische keuken. Isaac Loya is verantwoordelijk voor een brief waarin klassiekers als de Félix Loya champagne zeebaars en sommige onoverkomelijk keer bekeken Zee Cantabrisch, ster en onvoorwaardelijke leverancier van het restaurant.
8 ** La Salgar .** Esther Manzano en Gijón zijn het perfecte team om een moderne keuken die is geïnspireerd door smaak geheugen van de gerechten van de beroemde familie van chef-koks. Moderne en stedelijke snit, in de Museum van het volk van Asturië .
9 Castro El Gaiteru. maximale tempel van de sintels Asturisch vlees waarin door het huis geselecteerd vlees wordt aangeboden Txogitxu, evenals zeebrasem, zeebaars, mul of zolen van de lokale regels.
10 pensioen . De unieke persoonlijkheid van het gastronomische discours van de kok Ricardo González Sotres is de eerste claim om een bij te wonen masterclass balans tussen avant-garde en traditie. jouw gerechten van zee en bergen ze borduren het, zoals hun stoofpotje varkensoor met karabijnhaak in twee diensten of de dravers stoofpot , octopus van pedreru en kalamata.
elf Regueiro . de smaken van de wereld samenvoegen zonder angst en met techniek in een keuken waarin geen verschil is tussen traditie en innovatie, met een inktvis chili krab of een Peking moleend . Gelegen in het westen van Asturië, meer specifiek in tox , Daarnaast Puerto Vega en Navia . negeer hun beroemde Hamkroket het wordt als een zonde beschouwd.
Lekkernijen van El Molin de Mingo
12 Fermin Huis . seizoensgebonden gerechten en verbeelding –en een van de eerste restaurants die verantwoordelijk is voor de revitalisering van de Asturische keuken – in het hart van Oviedo , in wat ooit een van de eethuizen en snackbars meest populair in de stad, terug 1924.
13 Gerard Huis . Voorhoede? Ja, traditie? Ook. Casa Gerardo is een van de instellingen van de Asturische keuken onder leiding van de broers Pedro en Marcos Morán. Hun Fabada is een van de meest gerespecteerde in Spanje en zijn heek met appelvinaigrette Het is een essentiële klassieker van het huis. Om nog maar te zwijgen van dat crème van rijst met gebrande melk die heerlijk is in het dessert. Let op ons: blijf niet bij de wens om het te proberen.
14 Gueyu Mar . Het product is de basis, de basis en de as waar dit etablissement om draait. de zee zendt met niets dat tussen zijn natuurlijkheid en karakter staat.
vijftien De boomgaard . Ribadesella zet zijn zinnen op traditie met een eenvoudig, zonder franje koken uiterlijk waardoor het uit de canons van de Asturisch erfgoed. Gegrilde vis, stoofschotels, vlees... en zelfs een gastrobar met een voorstel voor tapas met een moderne snit onder de naam Licht huis.
16 De Foralin . Sta op en zwaai naar de ambachtelijke keuken (en voor een hele goede prijs) van de chef Felix Martínez. Speciale vermelding voor de romige rijst met weekdieren en pil-pil.
17 Chema Huis . Hoewel het waar is dat Gerardo House en Martial House zijn twee van de beste voorbeelden van hoe een fabada moet worden bereid, in Oviedo's Casa Chema lopen ze niet ver achter met een indrukwekkende winnaar van de Award voor de beste ter wereld in 2017.
18 De molen van Mingo (Tel. 985 92 22 63) A klassiek , een van de favorieten van de auteur van deze brieven en ook van alle asturisch dat is de moeite waard Kracht en klassiekers van het land in peruyes , in de buurt van Cangas de Onis.
Koeien in de wei bij Miguel's huis
WAT TE DRINKEN?
19 Warschau . Beroemd en terecht. Uitzicht op de baai San Lorenzo en een van de beste exponenten van de cocktail bar uit de hele regio.
twintig Frisdrank (917 AS-256, 30 Villaviciosa) Het is gelegen In het midden van niets –in Villaviciosa– maar buiten de gebaande paden gaan is de moeite waard om te proeven hun vermout.
2018: EEN ZEER BIJZONDER JAAR
Asturië viert een unieke drievoudige efemeride, gecentreerd op Covadonga . Dit jaar is er het historische samenvallen van drie gelijktijdige eeuwfeesten: die van de Kroning van de Maagd , die van de oprichting van Nationaal Park Berg en de dertiende eeuw van de oorsprong van koninkrijk van asturië . Een feest met meer dan 80 acts gedurende heel 2018
***** Dit rapport is gepubliceerd in **nummer 120 van Condé Nast Traveler Magazine (september)**. Abonneer u op de gedrukte editie (11 gedrukte nummers en een digitale versie voor € 24,75, door te bellen naar 902 53 55 57 of via onze website) en geniet van gratis toegang tot de digitale versie van Condé Nast Traveler voor iPad. Het meinummer van Condé Nast Traveler is beschikbaar in de digitale versie om ervan te genieten op uw favoriete apparaat.
De Cantabrische is een paradijs