Het goede leven in San Sebastián speelt zich af rond een tafel
Ik kom met dezelfde aan in San Sebastian emotie waarmee een meisje haar nieuwe schoenen debuteert. Ik denk dat de koningin-regentes zich zo had moeten presenteren Maria Cristina toen, zij die dat kon, besloot om deze prachtige noordelijke stad te veranderen in uw zomerverblijf. Het was het jaar 1866 en het was de glamoureuze snoek in Vlaanderen die San Sebastian niet kon worden de stad van de mode waar iedereen het over had. En praat.
Van toen tot vandaag, het heeft veel geregend - voor de goede orde dat ik niet probeer me te verontschuldigen voor de klimaat van het Baskenland -. Ik verwijs naar de geschreven en ongeschreven geschiedenis die zich heeft afgespeeld in Deze belle époque filmset . Bijvoorbeeld: "weinig mensen weten" het militaire verleden van San Sebastián ", hij zei Ana Intxausti, de gids die me vergezelt tijdens mijn verblijf in de stad en die tussen ons de . was secretaris van de mythische Bette Davis in 1989, toen hij, dagen voor zijn dood, de Donostia Award ontving op het San Sebastian Festival. Wat hij me vertelde over Davis tussen pintxo en wijn zal voor altijd blijven opgehaald op mijn recorder met enkele van de sappige repen uit San Sebastian als enige getuige.
Maar teruggaand naar het verleden van de stad, wordt de militaire verbinding gehandhaafd tot 1921 (in 1920, Primo de Rivera het spel verboden en het verval begon) en als een knipoog verkleedt iedereen zich elke 20 januari als soldaat of kok voor de San Sebastiaandag. Alles is een eerbetoon in deze stad: bioscoop, kunst, gastronomie, architectuur...
Wat dit laatste betreft, is het vermeldenswaard dat de meeste gebouwen in de stad zijn intact, en sinds 1912, een toonaangevend jaar in de geschiedenis van San Sebastián, heeft de stad met trots enkele van zijn meest mythische gebouwen, hoe gaat het met ze Hotel Maria Cristina , de Victoria Eugenie Theater golven Warmwaterbronnen van La Perla , die tegenwoordig een interessant centrum voor thalassotherapie zijn waar ze naartoe gaan de donostiarras, zelfs meer dan toeristen.
Het Victoria Eugenia Theater, een authentiek juweel
Maar laten we tot het belangrijkste komen: als iemand zich afvraagt "Wat mag ik niet missen in San Sebastián?", hebben ze geluk, want ik ben doorgegaan, en het antwoord van Intxausti is stellig: het magische uitzicht vanaf de berg Igueldo , de Museum van San Telmo en de straat 31 augustus , waar de vier oudste gebouwen in de stad zich bevinden, de enige overlevenden van de brand die Donosti in 1813 verwoestte met de oorlogen van Napoleon.
De waarheid is de straat is mooi en zonder twijfel is het zeker een wandeling waard, vooral als je vindt drie van de beste pintxo-bars in de stad zoals ** Atari , A Fuego Negro en Gandarias ** (voor het geval je het nog niet gemerkt hebt, ik heb je zojuist het definitieve argument gegeven om het te bezoeken).
Maar voor deze rit is het acceptabel een beetje meer regelen in de stad, in het hier en nu, na deze historische introductie. Het is heel gemakkelijk te navigeren in San Sebastián, aangezien de boulevard de stad verdeelt tussen het nieuwe en het oude gedeelte. Zodra je een voet in de stad zet, hoor je namen als Gros, de hippe buurt en op wiens strand je niet zult stoppen met zien surfers verlangen naar golven; de Schelp , het beroemde halvemaanvormige strand van Donosti, en Ondarreta , eleganter en ook wat stiller.
Laten we, met deze mentale kaart in gedachten, een aantal belangrijke punten van de stad lokaliseren: het majestueuze Hotel María Cristina ligt op de westelijke oever van de Urumea rivier ; Tegenover is het Congrespaleis ** Kursaal ** ontworpen door rafael moneo ; de Windkam -de set sculpturen van Eduardo Chillida- Het is gelegen aan het einde van het strand van Ondarreta en recht ervoor, aan het einde van de Paseo Nuevo, vind je het beeld lege constructie , door de kunstenaar Jorge Oteiza, Chillida's grote rivaal. Dit alles uiteraard onder toezicht van het toeziend oog van de Heilig Hart , die de stad bewaakt vanaf de top van de Mount Urgull.
Moneo's bijdrage aan San Sebastián
SAN SEBASTIAN FOODIE
Maar als de stad ergens om bekend staat, dan is het wel om haar keuken. En het is dat San Sebastián op de kaart van de nationale gastronomie een ereplaats . De beroemde bars, vol heerlijke miniatuur gastronomie, ze vertegenwoordigen een van de grootste attracties van Donosti. Het ritueel is eenvoudig: invoeren, bladeren, let op wat je buurman aan de bar vraagt en start zonder poespas. Hoewel als je liever op veilig speelt, zijn dit enkele van de pintxos die je niet mag missen in de stad:
Bar Nestor
zijn beroemde omelet Elke dag en in twee ploegen, om 13:00 uur en 20:00 uur, verdringen talloze diners zich voor de deur. ze doen gewoon twee per dag en ieder geeft voor slechts 16 pintxos , dus u kunt de uwe maar beter van tevoren reserveren, want 32 elke 24 uur ze zijn er maar weinig voor zo'n grote vraag.
De lepel van San Telmo
De pintxo van foie gras met appelcompote Het is een kenmerk van het huis. eerlijk koken en kwaliteit die van deze bar met een gezellig terras met geweldige uitzichten.
Borda Berri
Moeilijk om uit hun menu te kiezen, want alles wat je hier kunt proberen is? verrukkelijk . De risotto met Idiazábal-crème is misschien wel het meest opvallen hierin ongemakkelijke plek en altijd vol met mensen? , hoewel de rode wijnwangen tal van fijnproevers uit de stad aantrekken.
Ganbara
De gemiddelde prijs is iets meer hoog dan de rest, hoewel ze lekker zijn? paddenstoelenrantsoenen en zijn txistorra bladerdeeg zijn zeker een bezoek waard. De Ganbara heeft er ook zo een kleurrijke balken vol pintxos die we zo lekker vinden.
de wijngaard
De cheesecake van de bar La Viña is de beste manier om een gastronomische route door San Sebastián te beëindigen. Omdat pintxos ook kan zoet , deze cheesecake van pluizige textuur en milde smaak Het is een van de grootste gastronomische attracties in het oude gedeelte van Donosti.
Amaia Ortuzar en haar zoon Amaiur Martínez smaken al een kwart eeuw Donosti in Ganbara
Buiten de oude stad
Buiten het oude gedeelte van de stad vinden we twee verjongde klassiekers: de Anthony's Bar , beschouwd als een van de beste bars in Spanje , en de Zazpi , waarvoor ze klinken michelin belletjes in toekomstige edities.
Met of zonder sterren, het is duidelijk dat het in bescheiden Antonio zal zijn waar we de . zullen vinden beste koks ter wereld in de pauzes van de kermis gastronomie, en dat ze in Zazpi mogen dienen -ik zeg ja- de beste ravioli gevuld met ossenstaart van de hele stad. En dat zegt hier veel.
Alsof dat nog niet genoeg is, domineert in een luxueuze omgeving en tot 15 oktober de chefkok **Hélène Darroze** (drie Michelinsterren) opnieuw de keuken van de Hotel Maria Cristina en de wereld laten zien zijn bijzondere visie op de Baskische keuken , gebruik makend van lokale ingrediënten en seizoensgebonden. Er zijn drie menu's (98, 135 en 180 euro) die deel uitmaken van het gastronomische voorstel, dat wordt geserveerd in ploegen van lunches en diners, en dat brengt gerechten samen die het beste van het land verheerlijken met belangrijke ingrediënten zoals foie gras, speenvarken, Osciète kaviaar of boleet.
Authentieke miniatuur delicatessen
MARÍA CRISTINA, EEN HOTEL VOOR EEN KONINGIN
Geopend in 1912 door koningin María Cristina en heropend in 2012 Na een zorgvuldige hervorming staat dit hotel, waar we het zo vaak over hebben gehad, bekend om de jaarlijkse ontvangst van de vele acteurs en actrices die naar de Filmfestival van San Sebastián . Onder hen valt zijn muze op, bette davis , die in het María Cristina verbleef toen hij de Donostia-prijs ontving.
De actrice, erg ziek, er werd weinig gezien in de stad , hoewel hij genialiteit en figuur toonde in de hotelbar, een cocktail dronk en een sigaar rookte na het in ontvangst nemen van de prijs. Dit is de laatste momentopname bewaard gebleven van de Davis, met een fantastische hoofdtooi en evenwicht.
Festivals terzijde, tegenwoordig persoonlijkheden van het formaat van Bruce Springstee n, grote zuidelijke minnaar, die gemakkelijk te zien is golven nemen op het Gros-strand.
filmmakers toevluchtsoord