De Plaza de Oriente gekleed in de herfst
Laten we iets spelen: laten we genieten van Madrid zonder nostalgie en met hoop voor de toekomst . Hoe gedurfd. De eerste is zoals altijd die van Madrid en bestaat uit het maken van wat we deden in de herfst van vorig jaar en die van vijf jaar geleden . Niet alles is veranderd. De tweede is die van Madrid vandaag. Daarin zullen we de stad leven vanuit nieuwe ideeën en projecten die de voedingsstoffen zijn van het Madrid van de nabije toekomst. Het zijn allemaal plannen die even veilig en stimulerend zijn . Natuurlijk er is Madrid, er is morgen en we willen er deel van uitmaken.
EEN MADRID VAN GISTEREN, HET VOOR GISTEREN EN VOOR ALTIJD
Veel van wat we vorig jaar in de weekenden en lange weekenden deden kan worden herhaald en moet worden gedaan zonder gehechtheid aan het verleden . Madrid is het resultaat van vele jaren van verhalen en de energie van vele mensen ; dat is niet zo gemakkelijk om te zwijgen. Dit zijn geen extravagante plannen, wie wil ze in deze tijd waarin we hebben geleerd om het nabije en het alledaagse te omarmen . En wat hebben we een geluk dat dat betekent loop door de zalen van het Prado of het Thyssen ; hoeveel steden kunnen er nog twee musea hebben, gescheiden door een zebrapad.
In het Prado is zijn tentoonstelling te zien 'Gasten' , een kritische blik op vrouwenhaat in de museumcollectie. En de Thyssen is net geopend 'Duits expressionisme in de collectie van baron Thyssen' ; Kirchner, Nolde en Kandinsky wachten op ons.
Afbeelding van de zalen van de tentoonstelling 'Gasten'.
Madrid is Madrid niet zonder Galdós en alles wat de schrijfster omringt, helpt ons haar beter te leren kennen. Daarom is de tentoonstelling van foto's 'Galdós in het labyrint van Spanje' , die wordt gevierd in de Koninklijke Academie voor Schone Kunsten s is een must voor degenen onder ons die van Madrid houden; ook voor degenen onder ons die herlezen Tristan pagina's onderstrepen.
met wie we zijn opgegroeid De weg van delibes op het nachtkastje kunnen we gaan glunderen in de kamers van de nationale bibliotheek , waar de tentoonstelling gewijd aan de schrijver uit Valladolid wordt gehouden. Goed geënsceneerd, uitputtend en met een flinke dosis emotie, deze tentoonstelling ( die sluit op 15 november haast) is ook een excuus om op eigen houtje te gaan nationale bibliotheek . Het bezoeken van deze plaatsen is iets wat we vorig jaar konden doen en het wonder is dat, wat er ook gebeurt, ze elk seizoen worden vernieuwd.
Iets wat we ook al maanden geleden konden plannen het was een buitenroute. Buiten is de nieuwe bar . Ze kunnen worden georganiseerd, zoals degenen die zich organiseren in Routes met geschiedenis . Die gewijd aan Antonio Palacios, die gedeeltelijk verantwoordelijk is voor het silhouet van de stad, is een goed idee.
Een andere optie is om een gratis route te programmeren als een route die nooit faalt, die van Almodóvar . Er gaat niets boven het zien van een van zijn Madrid-films en het bezoeken van de locaties. De laatste, de menselijke stem , is opgenomen in studio's, met uitzondering van één scène, die werd gefilmd in de Hardware lekkernijen . Mythomaniacs kunnen een kijkje gaan nemen in de bijlsectie.
The Human Voice (of Tilda Swinton bij Hardware Delights)
Parken zijn altijd een goed idee, en als we ons wagen aan diegene die niet in het centrum liggen, des te beter. El Capricho is een juweeltje en dat hebben we te danken aan een vrouw, de hertogin van Osuna, María Josefa de la Soledad Alonso Pimentel. , die aan het einde van de 18e eeuw een tuin wilde waarin de cultuur van die tijd zou samenkomen. Vandaag, soms doet ons denken aan Hampstead en soms aan Parijs , maar het is in Madrid en wordt alleen in het weekend bezocht; Bovendien, en houdt een verrassing in: een burgeroorlogbunker kan ook worden bezocht . Een ander interessant park is het Quinta de los Olivos , gelegen in de buurt van San Blas en met gratis toegang. Wandelen tussen bomen zou een eigen artikel in de Grondwet moeten krijgen: het zou, net als onderwijs, verplicht moeten worden.
Het moet ook af en toe naar het theater gaan. Het Pavón Kamikaze Theater bestond vorig jaar en is nog steeds springlevend. In november zie je Dromen en visioenen van Rodrigo Rato Y dood moe . En vroeg of laat een geweldig plan gaat nog steeds eten bij de Indiase restaurants in Lavapiés , net zo goed een deel van de stad als paarse snoepjes. Een bordje kip vindaloo en een toneelstuk was een goed plan voor de pandemie en is dat nog steeds. Laten we daar allemaal voor vechten.
Noch heeft het virus ons twee genoegens ontnomen zeer madrileños, madrileñamente madrileños : de stamppot en de chocolade met churros. Om te genieten van de eerste kunnen we gaan naar Vallecas, naar het Witte Kruis , waar ze het al 15 jaar dienen en er succes mee hebben. Voor de tweede zijn er veel plaatsen, in elke buurt één. We kozen voor een klassieker San Gines en een moderne, die van Kakaw Bar van Popota , waarmee we een brug kunnen bouwen tussen het Madrid van gisteren, vorig jaar, vijf jaar geleden naar het Madrid van nu. Laten we een churro in de chocolade dopen en terug in de tijd reizen naar vandaag.
Chucros de Kakaw Bar van Popota
HET MADRID VAN VANDAAG EN DE LAATSTE MORGEN
Madrid, november 2020 . Er zijn, tegen alle verwachtingen in, nieuwe projecten en ideeën die in het voordeel zijn van de stad. Een jaar geleden bestonden ze nog niet en dat is goed en mooi. Dit is een terugblik op enkele recente initiatieven die een weekend, een brug, een middag kunnen opfleuren. Ze hebben allemaal gemeen dat ze vooruitkijken.
laten we terug gaan naar chocolade . We hebben zeker een bevlekte mond. Er is een nieuwe chocolade met churros die in Malasaña wordt gegeten. Geserveerd in, een spin-off van Popota, Kakaw Bar . Dit is een ijssalon met natuurlijke en originele smaken zoals gofio en stickcut. Als je gaat, kun je daar gemakkelijk zien? Irene Ravchuk , die achter dit idee zit. Ze zal de chocolade voorstellen? , die is gepersonaliseerd met klassieke of geïnfuseerde room en, pas op, met essences zoals tonkaboon, steranijs, rum en sinaasappel; Ze hebben ook een alcoholische versie van de? 1862 Droge staaf . En de churros? Het zijn chucros, een kruising tussen churros en croissant en worden bereid in de oven. Elke nieuwsgierige persoon met een zoetekauw zou dit dessert eens moeten proberen? tussendoortje? enkel gerecht? Deze chocolade met churros dient als introductie om hechte, persoonlijke en veilige plannen te delen. Deze maanden hebben we onszelf ervan kunnen overtuigen dat kleine projecten optellen en een stad maken.
We zijn begonnen met eten en zullen dat blijven doen. Kleine genoegens zijn groot. Tijdens deze maanden hebben ze restaurants geopend zoals Döppelganger, op de Antón Martín-markt vol charisma Mortelhuis , het rechtvaardigen van traditioneel eten, altijd modern en Josefita, waar ze ingelegde mosselen eten die te rijk zijn. We maken er een aantekening van om een dezer dagen te reserveren.
Casa Mortero kroketten
In de buurt, in Justitie is Maïs, water en limoen , een Mexicaans restaurant, gerund door Mexicanen en waar Mexicanen landen. Laten we het gebied blijven verkennen en laten we blijven kwijlen. In Pelayo is Mune net geopend , een hoekje waar je Libanese gerechten kunt eten die altijd gezond, lekker en kleurrijk zijn. Laten we naar Chamberí . lopen . Er is Proper Sound, van de makers van Toma Café. Dit is een ruime plaats (altijd gewaardeerd in deze tijden), en goed verlicht ontworpen voor luister naar muziek, praat zacht en drink koffie of wijn.
Mune, aan de Pelayo-straat in Madrid
Niet ver weg is een van de meest gefotografeerde plekken van de afgelopen maanden en die durfde open te gaan in het voorjaar, Opleiding . Het project van Clara Ten (iemand praat beter over kaas?) is een perfecte kaas voor wie op zoek is naar kazen met iets te vertellen. In het noorden van Chamberí is het nieuwe Aroma Bread, een café-bakkerij-zoetwaren die zich aansluit bij het Oculto-project. Deze ruimte brengt een kapper, Verborgen Haar , een plaats van manipedi, mijn kleine aap , en dit café waar je kunt ontbijten voor of na een knipbeurt of nagelbijwerking.
Laten we stoppen met eten en gaan winkelen . Deze maanden hebben we weer contact gemaakt met ons huis en we zijn niet van plan het te verwaarlozen. In kokosnoot , gelegen op de Plaza de la Paja sinds eind 2018, kunnen we kiezen voor een stuk keramiek, een deken of een handdoek om ervoor te zorgen, net zoals het voor ons zorgt. Dit is het project van Pepa Treinen , een voormalig directeur die eruitziet als een ambachtelijke detective, voor wat ze wil verkopen in haar voortreffelijke winkel. Dat is ook de filosofie van Misia, in Conde Duque , die eind 2019 werd geopend. Elk merk hier, elke riem en elke jurk, is geselecteerd door de maker, Candida Ledo . Een Batsheva-jurk of Carel-schoenen kunnen de meest matte sfeer opvrolijken. Beide projecten delen een geest, maken de stad rijker.
De kunst van het alledaagse
We vervolgen de route op zoek naar persoonlijke initiatieven. Eturel het is vorig jaar ook geopend, net als deze twee winkels. Op deze plek, die ook een werkplaats is, zijn er ambachtelijke en biologische stoffen gebaseerd op de Spaanse textieltraditie, zoals arpillera of canvas . Een nieuw geopende plaats is... Wow, we kunnen de naam niet zeggen omdat het er geen heeft, maar we zullen het uitleggen: is een pop-up ontworpen door Gärna Art Gallery en Rue Vintage 74 waar kunst, design en antiek worden verkocht. zal actief zijn in Jorge Juan steegje tot de laatste dag van het jaar . En ze blijven ruimtes openen.
Deze week geopend Gekamd blikje , de inval in Madrid van een bestaande boekhandel in Barcelona. Het is een plaats gewijd aan onafhankelijke uitgevers van Latijns-Amerikaanse literatuur . Sofia, de boekhandelaar, heeft haar Argentijnse accent. “ is wat we lezen, aanbevelen en motoriseren ”, Laten we gaan en ons laten leiden. Bovendien, terwijl we auteurs ontdekken of herlezen Clarice Lispector we kunnen koffie drinken.
Nu reizen we minder, maar dat betekent niet dat we hotels moeten vergeten . Een contact van tijd tot tijd zal ons verbinden met enigszins sluimerende sensaties. Laten we profiteren van het feit dat er uitstekende hotels en nieuwe initiatieven zijn in Madrid. We kunnen ontbijten of snacken in de Alleen jij Atocha Breakery . Het hotel heeft in samenwerking met Oriol Balaguer deze kleine banketbakkerij ontworpen in de lobby, een plek die altijd levendig is; je voelt je altijd werelds in een hotellobby.
De grote nieuwigheid van het seizoen is de pasgeborene Vier Jaargetijden . Daar, hoewel met een aparte ingang naar het hotel, is Dani's Brasserie . De toon is hoog maar informeel, de Onberispelijke Dani García-keuken (je moet om de Nitro Tomato vragen) en de verplichte views. En aangezien we in het nieuwe blok van Madrid zijn, laten we even langsgaan bij de nieuwe en prachtige Hermès-winkel, ook al is het om de geest te voeden. Laten we het koesteren: laten we naar de film gaan. De Ambassadeurs bioscopen ze openden deze zomer en wilden een goede buurtbioscoop zijn, niets meer en niets minder. En met die energie gaan ze verder.
Dit zijn plannen die vorig jaar gemaakt konden worden en dit jaar nog gemaakt zouden kunnen worden. Het zijn klassieke plannen en moderne plannen, want deze stad is het allebei. Je maakt Madrid niet af.
Dani's Brasserie