Om gelukkig te zijn wil ik een dorp in Portugal
Alle grenzen zijn historisch geconsolideerd op basis van: oorlogen, verdragen, vredesakkoorden en uitwisseling van gunsten tussen monarchieën en later tussen staten. In de oud europa Deze dynamiek begint in onheuglijke tijden.
Een van de heetste scheidslijnen tijdens de middeleeuwen is die welke tegenwoordig Spanje scheidt van **Portugal**, in de volksmond bekend als De lijn.
Het is verschillende keren van de ene naar de andere kant verhuisd in territoriale geschillen waarbij Castiliaanse, Portugese en Franse indringers betrokken waren met de christelijke, Hebreeuwse en Arabische religie op de achtergrond.
Een van de toonaangevende gebieden van die periode bevindt zich in de regio Centrum van Portugal , waar zijn de Historische dorpen , een set van 12 grenssteden met de Spaanse provincies Salamanca en Cáceres die getuige zijn geweest van eeuwenlange religieuze geschillen, oorlogen, volksverhuizingen en de overdracht van handen van het ene land naar het andere.
Wie wil er in zo'n klein huisje even helemaal tussenuit?
De historische dorpen zijn vandaag een officieel toerismemerk van Portugal bestaande uit 12 locaties: Almeida, Belmonte, Castelo Mendo, Castelo Novo, Castelo Rodrigo, Idanha-a-Velha, Linhares da Beira, Marialva, Monsanto, Piódão, Sortelha en Trancoso.
Het netwerk werd geboren als een ondersteunende strategie tussen de dorpen en is vandaag de dag een van de meest opvallende bestemmingen voor plattelandstoerisme in Portugal geworden, wat heeft bijgedragen aan het herstel van oude dorpen zoals historisch-cultureel erfgoed.
De dorpen zijn een samenvatting van de essentie van het Portugese land: epische landschappen, middeleeuwse forten, unieke gastronomie, rijk plattelandsleven en klein maar erg interessant musea gericht op het verklaren van de culturele en religieuze geschiedenis van deze grensgebieden. Wij stellen voor een 48 uur route door enkele van de belangrijkste plaatsen van het netwerk.
De ruïnes van Marialva
We beginnen onze reisroute en overnachten in Bewaker , voormalig textielimperium en een van de belangrijkste steden van de centrale regio en toegangspoort tot zowel het gebied van de Historische dorpen zoals de Serra da Estrela.
Vanuit Guarda kunnen we korte tochten maken van een half uur tot anderhalf uur naar de meeste dorpen. De eerste die we bezoeken is Trancoso , slechts een half uur naar het noorden.
Trancoso is een geschiedenisles van de stenen architectuur, een juweel omgeven door een muur met een netwerk van smalle steegjes die beschermen tegen de zon in de zwaarste uren van de middag. De bewoners maken er gebruik van om aan de deur van het huis te zitten om over hun spullen te praten en bezoekers geanimeerd te begroeten. Wees niet verbaasd als een buurvrouw je de binnenkant van haar huis wil laten zien.
Het is essentieel om de te bezoeken 10e eeuws kasteel , van wie s 15 torens Ze beschermden de grens met Spanje. Vanaf de bovenste toren zie je een groot deel van het land van de grenslijn. In de oude stad kunnen we een bezoek brengen charmant museum ter ere van António Gonçalves Annes Bandarra , gewoon bekend als Bandarra, een populaire profeet en Portugese schrijver in zijn tijd door de inquisitie vervolgd.
Trancoso, wees niet verbaasd als een buurvrouw je de binnenkant van haar huis wil laten zien
Slechts 25 minuten ten noordoosten bereiken we Marialva, een van de oudste historische dorpen. Marialva is neergestreken op een heuvel , omgeven door een prachtig landschap van gewassen, olijfbomen en fruitbomen. In de kleine kern van slechts tien straten we kunnen tot vier religieuze tempels en de onmiskenbare Portugese cruzeiro vinden.
Knijp de honger. We kunnen naar **Casa d'Irene** in het kleine dorpje Malpartida, op de grens met Spanje. Er zijn geen aanwijzingen maar je staat ineens in de eetkamer van een Portugees huis en Irene zal je zelf de beste producten van de omgeving serveren , met veel wild, op Portugese wijze en genereus, geserveerd uit dezelfde pot.
Als we iets op het bord laten liggen, wordt Irene boos . In het weekend is de plaats gevuld met mensen uit Salamanca die de grens oversteken en deze fantastische plek kennen.
Marialva
In de middag zal een aangename reis van minder dan een uur ons leiden, door de rivierkust , a Kasteel Rodrigo . We zijn aan de grens van Portugal, een paar kilometer van de Spaanse grens met de provincie Salamanca.
Kasteel Rodrigo Het is een land van wijnen. En in een lokale wijnmakerij kunnen we de enige roze wijn ter wereld proeven, bekend als Roze Wijn en verkregen dankzij een natuurlijk proces dat alleen plaatsvindt vanwege de klimatologische omstandigheden van het gebied. Ze hebben het "uitgevonden" en we kunnen het bewijzen in de Coöperatieve wijnmakerij Figueira de Castelo Rodrigo . Ze bieden ook rondleidingen aan.
De kronkelende grens in zuidelijke richting volgend, bereiken we Vilar Formoso , grensovergang met Spanje. Iets meer dan een jaar geleden, de Vredesgrensmuseum , die op een gedetailleerde en grove manier de passage door het station beschrijft van duizenden vluchtelingen uit heel Europa die op de vlucht waren voor de Tweede Wereldoorlog, de meesten van hen Joden.
Het gebouw maakt gebruik van de stationspaviljoens en gerenoveerde wagons om bij de bezoeker de claustrofobie op te wekken die typisch is voor dit soort reizen. Details met afbeeldingen en audiovisuele interviews de geschiedenis van gezinnen in tweeën gedeeld en hoe Portugal ook een gastland werd vanwege zijn status als neutraal land.
Kokette straat in Castelo Rodrigo
We overnachten weer in Guarda om onze tweede dag aan te breken op slechts 40 minuten van het volgende historische dorp dat we zullen bezoeken: Sortelha. Het is een van de juwelen van de historische dorpen, een ommuurd complex gebouwd op een massief stenen, zonder autoverkeer en met een perfect bewaard gebleven architectuur.
De ligging van de huizen tart de onregelmatigheid van het terrein, ze stapelen zich op tussen gigantische stenen of steken erboven uit. Een sprookjesachtige plek waar amper 10 mensen wonen. Vanuit het kasteel kunnen we het beeld van rode daken zien dat de bevolking en het hele omringende gebied trekt, met de Serra da Estrela in de verte.
Sortelha
Als we een glooiende heuvel afdalen, vergezeld van een spectaculair landschap, komen we aan bij Belmonte . In deze stad overleeft een van de meest fascinerende Joodse gemeenschappen in Europa sinds het zijn wortels heeft in de periode van vervolging van de Inquisitie en tot op de dag van vandaag is blijven bestaan dankzij de bescherming die de lokale bevolking van Belmonte hen bood tijdens de donkerste momenten van vervolging.
We kunnen door de straten van de Joodse wijk lopen, waar we verrast zullen worden door een kleine synagoge die vandaag de dag nog steeds actief is en een ontmoetingsplaats is voor de gemeenschap en om de Museum van het Jodendom om dit ongepubliceerde en onbekende verhaal te ontdekken.
De ontdekker van Brazilië kwam uit Belmonte, Pedro lvares Cabral . Een imposant standbeeld herinnert hem samen met het interessante? Ontdekkingsmuseum.
Belmonte Jodendom Museum
Tijd om te eten. We naderen de rokken van de Serra da Estrela . In het kleine dorpje São Miguel, Vallecula Restaurant Hij zal ons met open armen ontvangen. Een kleine taverne met een middeleeuwse uitstraling waar je kunt eten als een fabel.
De route ernaartoe begint het groen te herstellen dat we verloren waren toen we de Spaanse grens naderden. We zouden in Asturië kunnen zijn.
Ons afscheid van de historische dorpen is door de voordeur. We kunnen in de auto stappen voor een lange, bochtige en fascinerende rit naar het historische dorp **Piódão**. Het is 90 kilometer. volgens de duizelingwekkende N-230 letterlijk het grondgebied binnendringen en prachtige en afgelegen bergdorpen achterlatend. De tocht duurt anderhalf uur door bergen, canyons en valleien met allerlei landschappen. Het is op zich al een geschenk.
Buren van Marialva
De beloning is ** Piódão **, een magische plek op de Serra do Açor. De huizen, omgeven door terrassen en midden op hellingen, passen zich aan en kruipen naar het hoogste deel.
Ze hebben allemaal leien daken en ze hebben unaniem besloten om hun deuren en ramen blauw te schilderen. Piodao heeft geen forten nodig om zich te verdedigen, de natuur is de beste muur. Parkeer de auto en ga door alle straten. Een betere climax van de reis kunnen we niet bedenken.
*_Germán Sierra, communicatiedirecteur van Rural Escape _
Steegjes Piodao