Conceptuele stukken van open kanaal
Wanneer je een van de creaties van Marre Moerel het is onmogelijk om te stoppen met aan ze te denken Noordse wortels.
De mist van Breda en de witte afwerking van het keramiek ze versmelten met het licht van de lichten en met zijn lange haar, grijze draden die kruisen met zijn blauwe blik, en met zijn ontembare geest.
De bollen – lampen of vaten – verlengen en hybridiseren, bestaan naast elkaar zachte bodems en vazen die voluptueus op elkaar zitten.
hartvormige bril
Zijn stukken vormen een autobiografisch verhaal. Als kind vond ze afgedankte voorwerpen die ze van speelse inhoud had voorzien. Vandaag zoekt hij naar wat hij niet begrijpt, waardoor hij wordt afgewezen, en transformeert hem.
Tijdens uw verblijf in de Exeter School of Arts, de horror vacui van de Victoriaanse omgeving bracht haar ertoe de functionaliteit van beeldhouwwerk.
In Parsons, New York, de roofzucht van het medische systeem wekte een interesse in de cellulaire die werd belichaamd in de 'Biologiereeks'.
De 'Eten op tafel' collectie
De betekenis van wat nuttig, wat decoratief en wat eetbaar is, verschilt per cultuur. In voedsel wordt deze perceptie aangescherpt.
Het project 'Eten op tafel' ontstond uit de inslag die in Moerel werd geproduceerd door de tentoonstelling van de ingewanden op de Mostenses-markt toen hij twaalf jaar geleden in Madrid aankwam.
De betekenislagen gaan uit van de oorsprong. In Rotterdam, waar hij zijn ontwerpstudies begon, is het vlees bekleed met klinische correctheid.
De Madrileense slachtafvalboxen ze sloegen zijn blik met de kracht van het obscene. Hij verifieerde dat het effect was verdund in de vormen.
Toen hij het bloed en de weefsels naderde en abstraheerde, zag hij: een schoonheid die hij via mallen op keramiek overbracht.
De poot van de koe: de ideale bak om zout of suiker in te bewaren
Maar het was pas toen hij merkte dat hij geconfronteerd werd met het karkas van een schaap op een markt in Delhi wanneer het project werd gedefinieerd. Hij zag in de ribbenkast, omgekeerd, een container.
Het calvinistische stempel van Moerel eist geef het object een functie. De afstoting veroorzaakt door de ingewanden als voedsel bracht hen naar de tafel.
In de keuken, de poot van de koe wordt een pot om rijst of suiker in te bewaren, de criadilla's in peper- en zoutvaatjes, de runderlever in een serveerschaal, het varkenshart in een glas en de darmen in een horizontale kan waardoor de wijn circuleert.
Eten is gemaakt van borden en containers. Wit berooft het object van de ruwheid van bloed, reinigt het. De vormen zijn vloeibaar en organisch.
Marre speelt graag met kleuren: de gouden eieren, de rode echo van bloed, zwart als een fetisj.
Marre Moerel in haar atelier
Vanuit de traditionele en huiselijke cultuur blijft Marre bedenken uitgemergelde stukken, conceptueel open in kanaal. Een ruwheid van de vormen die een bijna bloederig gevoel voor humor niet laat ontsnappen.
India is zijn laatste terugkerende bestemming. Daar heeft hij een nieuwe inspiratiebron gevonden in een samenleving tussen conflict en evenwicht, tussen chaos en transcendentie.
In 2018 deed hij een residentie bij panipat , nabij Delhi, waar hij een project uitvoerde in een tapijtfabriek. Ginder ze vlechtte het haar van de wevers en voegde ze samen in een cirkel. Hij moedigde hen aan om overdag met verboden stemmen te zingen.
De mannen keken de leidende rol van vrouwen, omgekeerd. De uitbuiting van vrouwen, zoals de excessen van het Amerikaanse medische systeem of de fysieke afstoting veroorzaakt door de ingewanden, werd een object, therapie, performance, in een vorm van genezing.
Moerels stukken vormen een autobiografisch verslag