Pasolini in Quarticciolo, afbeelding van de tentoonstelling 'Pasolini Roma'
Roma is een palindroom, een woord dat logisch is als het achterstevoren wordt gelezen. De eerste, opgevat als plechtigheid, perfectie, grootsheid, goddelijkheid en spiritualiteit. Liefde echter onthecht iets veel puurder, menselijker, zondig, eenvoudig, nederig en authentiek . De stad van oude stenen is klein en het is er, als een dode diva. Het populaire is eeuwig, immens, authentiek en levend.
Het is handig om het voorzichtig te benaderen, op een nette en seculiere manier, zoals Pier Paolo Pasolini (atheïst, verbannen uit de Communistische Partij omdat hij homoseksueel was) deed met Christus in Het evangelie volgens Mattheus . En er zijn minstens zeven dagen nodig - die God gebruikte toen hij de wereld schiep - om haar intuïtief te beginnen te voelen, met het altijd duidelijke risico om te vervallen in verveling, angst, extase, slapeloosheid, depressie, wanorde of rusteloosheid. Paris zal optreden als Cicero in deze metafysische fabel.
De kunstenaar Blu drukt zijn stempel op een bezet gebouw in de wijk Testaccio in Rome
Dies Lūnae
Paris is een jongen van 33 jaar dat hij op maandag graag wild zwijnvlees eet, de dag ervoor vers gejaagd. Hij kan het niet vinden in Rome, dus hij is gedwongen om te bezoeken Alatri (op korte afstand van de hoofdstad). Behalve dat hij het mee naar huis neemt, wanneer hij kan, aarzelt hij niet om het te proeven bij de Sisto-restaurant, waar ze het bereiden met fettuccine en tomaten. De ochtend culmineert het terug, stoppen en n Via dell'Almone 111 om truffels, cavolo nero (donkere kool) te kopen en om goedkoop water te halen uit een beekje bij de Via Appia. Fris, natuurlijk.
Dan keert hij terug naar zijn huis, naar Montesacro, ten noorden van de stad . Hij koos ervoor om daar te wonen vanwege de authenticiteit van het populaire gebied, halverwege Borgata del Tufello en Città Giardino, een aaneenschakeling van villa's in Engelse stijl met een overvloed aan vegetatie. De eerste is een van de vele wijken die Mussolini liet bouwen om onderdak te bieden, bijna massaal, aan de mensen die in de Via della Conciliazione en Piazza Venezia woonden . Anders gezegd: er was een periode dat Rome slechts het centrum was en bestond uit Rioni (historische buurten) waar arme mensen woonden. Wat daarna kwam was een megalomane uitbarsting om het land en de kerk te verheerlijken , het "schoonmaken" van resten die zijn onbeperkte kracht belemmerden.
sterft martis
Paris helpt een paar dagen een handje in een schoenenwinkel in de buurt, die nog steeds bestaat. Dinsdagen zijn vast. Harde werkuren voor een paar lira . Het beste is wanneer het eindigt, want je gaat door een groenteboer gerund door Egyptenaren met de geur van basilicum, peterselie, selderij en munt, die het je elke keer dat je draagt siciliaanse rode sinaasappels non trattate (zonder chemische producten), artisjokken, escarole en puntarelle, een type cichorei typisch voor de stad, zeer gewaardeerd om zijn bittere smaak.
Na het eten is het een goed moment om naar te gaan Mount Gennaro en vooral om L'Angolo Russo (Corso Sempione), een bar met een banketbakkerij waar om de paar uur verse croissants en slagroomsoesjes tevoorschijn komen. Zijn favoriete lekkernijen zijn pistache, witte chocolade en nutella . En de koffie natuurlijk in Lo zio d'America , de oudste bar in de omgeving. Laat het indien mogelijk daar roosteren.
Waar vis kopen in Rome? In Blue Marin
Dies Mercuri
Onze hoofdpersoon brengt, ondanks dat hij niet ver van het historische centrum ligt, maanden door zonder erheen te gaan. Ten eerste omdat de zaak erg kunstmatig lijkt ; ten tweede omdat de precaire toestand van het vervoermiddel dit verhindert. In het voorjaar, als het mooi weer is, eet hij met zijn vrienden op straat aan grote houten tafels. Een enorme pan met pasta, knoflook en olie Serveer de plastic borden.
Pecorino kaas, optioneel, verschijnt alleen in goede tijden , zoals de gebakken vis geselecteerd bij de Via Tirreno visboer ( Marine blauw ) . En alles blijft daar, in die kleine microklimaten ontworpen om mensen te verwelkomen die in het centrum zijn overgebleven . Aan mensen die thuis nog steeds hun eigen brood bakken.
Word verliefd op patisserie Desideri in Rome
Parijs, op woensdag, kiest ervoor om te baden in de rivier de Anniene, minder suggestief maar dichterbij dan de Tiber. Steel rozemarijn, munt en laurier van de buren om het aroma op je handen te verspreiden en het huis te parfumeren. Koop Genzano-brood voor bij de porchetta (en de wijn) dei Castelli Romani, die elke week naar de oudste delicatessenzaken in de stad komt, sommige meer dan honderd jaar oud. Ja inderdaad, kabeljauw en verse kikkererwten bestellen voor vrijdag.
En zo brengt hij zijn dagen door, genietend Ponte Mammolo, Monteverde (verliefd op bakkerij Ambrosini en desideri gebak ), Pietralata, Tor Marancia, Tor Bella Monaca, Magliana, Tor Vergata… Prenten in okerkleuren en, zien van sommigen van hen de koepel van het christendom . tegenstrijdige ruimtes. Dusver; zo dichtbij.
Blu, de Italiaanse graffitikunstenaar die de muren van Rome versierde aan de Via del Porto Fluviale
sterven jovis
Met donderdag nadert het weekend. De perfecte tijd om Garbatella en Testaccio te bezoeken, borg dat ze beetje bij beetje hun smaak voor hun retrotrend verliezen. In de De huidige Garbatella, in de winter wordt er nog steeds gevoetbald in het oratorium van San Filippo , en de kinderen kleden zich om in de kleedkamers van de catacomben.
Het Montemartini-museum in Rome
Ook Testaccio, een paar meter van de Gasometer (Iron Colosseum), van de niet-katholieke begraafplaats, De graffiti van Blu en de Montemartini-museum . Het is een plek waar vroeger de arbeidersklasse leefde, zoals het was buiten de Aureliaanse muren . Er is ook zijn berg, per ongeluk gebouwd toen de inboorlingen van het gebied de keramische vaten met zalf opsloegen die vanuit Spanje in de oude haven aankwamen.
Montemartini Museum: klassieke kunst in een industrieel gebouw
Die Veneris
In deze anti-Romegids geeft Parijs, hoe arm het ook is, niet veel geld uit. Een vast, op vrijdag, is om te eten bij de Quagliaro, gelegen in de wijk Quarticciolo . Daar worden kwartels geproefd. Ook toast met boter en ansjovis . Populaire deal, eet een volta. Romeinse keuken, huisgemaakt, met geruite papieren tafelkleden en geen prijzen op de kaart. De Mangiarozzo (de antithese van Gambero Rosso , een soort Michelingids) is een boek dat je kan helpen bij het vinden van dit soort restaurants. Koop het ook niet in een boekhandel, want er zijn overal kraampjes waar ze het gebruikt, bevlekt en gescheurd verkopen?.
Corviale, dat kilometrisch gebouw dat werd gebouwd om duizenden Italianen op te slaan
Dies Saturnus
De week is voorbij en daarmee keert het gevoel van alles in een lus te zijn terug. Schone lucht wordt ingeademd, Romanesco-dialect wordt gesproken , er worden beledigingen geuit, stemmen worden verheven, kleren worden opgehangen, mensen gaan op blote voeten, de puntenslijper komt langs de oudste kapperszaak van de stad, een plek zo ver weg en tegelijkertijd dicht bij het schemerlicht dat de Trevifontein uitspuugt.
Zaterdag is een dag om naar de markt op Piazza Vittorio te gaan, vis te onderhandelen, kruiden van over de hele wereld en Roemeens spek te kopen. Het is ook geen slechte optie, althans voor Parijs, om in de omgeving te bezoeken? Portuense de Corviale , een gebouw bezet door de onderwereld. Zijn gevaarlijkheid staat niet haaks op het perspectief van een afstand, waar het doet denken aan Le Vele (Napels, beroemd om Gomorra). Een slang van ijzer en cement die de lucht stopt die door de zee naar de stad wordt geblazen. Vandaar de constante verstikking in de zomer.
Aquaductenpark in Rome
Dies Solis
Zondag, Koningsdag . Geschikte tijd om het eerste vervoermiddel te nemen en een van de kilometerslange straten te lopen (daarom leiden alle wegen naar Rome): Prenestin, Casilín (het is toegankelijk vanaf de Laziale, de oudste tram in de stad met bijna een eeuw), Laurentine of Tuscolona , van waar je komt Aquaductenpark.
Maar Parijs en zijn volk, in de zomer, ze komen meer uit Ostia, plaats waar Pasolini woonde. Om er te komen, is het raadzaam om de Trenino del Mare te nemen vanaf het metrostation Pirámide. 's Middags moeten we op de terugweg een stop maken om een rijstijsje te eten bij de Palazzo del Freddo Giovanni Fassi , een ijssalon die dateert uit 1880. Als dit moment van vluchtige kunst voorbij is, ook ideaal om de herfstblues te bestrijden, is het handig om naar huis te gaan terwijl je denkt aan die honderden toeristen die in de rij staan om de Sixtijnse Kapel na een droge pizza.. . “En ze zullen denken dat ze Rome hebben gekend…”, zou Paris zeggen, als het had bestaan.
PS: Pier Paolo Pasolini droeg de film postuum op aan paus Johannes XXIII.
Volg @julioocampo1981
*** Mogelijk bent u ook geïnteresseerd in...**
- Graffitisteden (naast Banksy)
- Roma Nuova: de moderne eeuwige stad
- 100 dingen over Rome die je moet weten - De beste plekken om te eten in Rome
- Plekken in Trastevere waar je geen enkele toerist zult vinden
- Rome Gids
Sixtijnse Kapel, een van de meest gewilde punten in Rome