We hebben veel te vieren. Starten, de 35ste verjaardag van de geboorte van Conde Nast-reiziger. Het was in 1987 toen de grote Sir Harold Evans de basis gelegd voor een nieuwe reisjournalistiek zonder welke vandaag noch u deze pagina's zou lezen, noch ik deze regels zou schrijven. Tien jaar later kwam de Britse editie, die dus 25 kaarsjes uitblaast (gefeliciteerd!), en in 2007 zag deze die je in je handen hebt het licht, de Spaanse. Vijftien jaar oud, de mooie jongens. Kijken of we het moeten vieren.
Ook met onze collega's India, Italië, het Midden-Oosten en China, Samen met degenen onder ons die tientallen jaren ervaring opdoen en ideeën delen in een wervelwind om het beste reismagazine ter wereld te blijven.
In een recente brief die ik naar onze abonnees heb gestuurd, heb ik hen gezegd, ik heb u gezegd dat Vijftien jaar geleden kenden we elkaar misschien niet. Of misschien wel. Misschien vielen we samen op een vlucht; misschien kwamen we elkaar tegen in de lobby van dat hotel. De waarheid is dat het vijftien jaar geleden was toen, op een ochtend eind oktober, Ik haastte me naar de kiosk om het eerste aantal te kopen Condé Nast Traveler Spanje.
In die dagen van 2007 hadden we allemaal al het laatste hoofdstuk van The Sopranos gezien en had ik net een van mijn literaire idolen ontslagen, Franciscus Drempel. En daar was hij, glimlachend bij de gedachte aan dat boek met zijn artikelen, Ik ging brood kopen... , al wandelend met de Spaanse editie van mijn favoriete reismagazine In handen. Brood voor de ziel. Ik wist dat ik daarin inspiratie zou vinden voor verder leren verhalen vertellen; om journalist te blijven spelen. Zoals vandaag.
Omslag nr. 151 van 'Condé Nast Traveler Spain', lucht boven de Corredera Baja de San Pablo, in de wijk Malasaña, versierd met gekleurde wimpels.
De zaak: we brandden van verlangen om... onze verjaardag vieren en dat zullen we de hele 2022 doen, vandaar het begin van pracht met deze special opgedragen aan Madrid, de uithoek van de wereld die degenen onder ons die deze pagina's maken het beste kennen en waarvan we altijd alles willen vertellen.
Er zijn genoeg redenen om het te doen. Laten we eens kijken waar andere steden op kunnen bogen glanzende nieuwe hotels om tot de selecte club van plaatsen te behoren UNESCO werelderfgoed (hallo, Paseo del Prado en Buen Retiro), van het hebben van zo'n fetisch cultureel leven, of verlicht een paar dagen die niet eindigen, zelfs niet als de zon ondergaat.
Als je naar Madrid komt we nemen je mee uit voor een drankje broodje inktvis want zo zijn we van castizos, maar ook tot suites van niet geloven, tot daken om de hemel van Velazquez aan te raken, a cocktailbars en restaurants die resoneren over de hele wereld, tot baretos en michelines, tot fijne straten en hippe buurten.
Als je naar Madrid komt, zul je begrijpen wat we je vertellen in het nieuwe nummer van Condé Nast Traveler Spanje, wat er staat Hemingway dat het op het eerste gezicht misschien niet de mooiste is, maar na een tijdje zul je geloven dat het dat wel is De mooiste stad ter wereld. Als je komt, zul je dat zien Threshold had gelijk: “Madrid is een literair genre”. En dat had Sir Harold Evans graag gewild.