Op de crêpe!
1. JE ZULT VAN DE GALLETTE HOUDEN
In Spanje associëren we de crêpe met dessert, waarbij we onvergeeflijk de gallette negeren. Het deeg, gemaakt met boekweit, het is bruiner, heeft een meer consistente structuur en een minder zoete en kinderachtige smaak . Daarom is het altijd gevuld met zoute ingrediënten. Bretons zijn nogal creatief met definitieve recepten, kaas (emmentaler, indien mogelijk) ham, spek, ei op het bord leggen en alles wat in de koelkast staat . Het weerstaat alles, dat is het goede en hier in de oneindigheid van mogelijkheden is zijn magie. Zo niet, dan zouden de meeste crêperieën moeten sluiten omdat ze dezelfde recepten zouden aanbieden.
twee. JE ZULT DE CREPE EERDEN
Het klassieke crêperiemenu heeft twee gangen. Geef ook niet op, anders word je voor het leven uitgekozen. . Na het koekje is het de beurt aan de crêpe. En zelfs als je allerlei zoetekauw-experimenten hebt geprobeerd in mobiele pannenkoeken, in Rennes overtreffen ze zichzelf dag na dag. Aan room of ijs ontbreekt het meestal niet, maar als bijgerecht bij exotisch fruit op siroop, jam en allerlei soorten siropen. Het hoogtepunt van de uitvinding zijn die geflambeerd met Cointreau of soortgelijke likeuren. En het is niet helemaal duidelijk hoe, maar in Rennes weten ze elk diner te overtuigen zodat het gerecht schitterend wordt.
Een Bretonse crêperie
3. ALS JE GROOT WORDT, WIL JE EEN CREAMER WORDEN
Er is iets heel gewoons in de Bretonse jeugd: op momenten van crisis wint de mogelijkheid om een crêperie te openen het geheel. Het wordt de Franse versie van "Ik laat alles achter en richt een strandbar op" . De investering is niet erg overdreven: een paar borden om pannenkoeken te maken en een beetje fantasie. De maatschappelijke acceptatie van dit soort zaken, de door collega's aangemoedigde mond-tot-mondreclame en een goede decoratieve smaak doen de rest. Echt origineel zou natuurlijk zijn om in hartje Rennes een krokettenrestaurant op te richten...
4.**JE DRINKT ALTIJD BRETONSE CIDER (NOOIT NORMANDE)**
En je serveert het altijd in een klein keramieken kopje. De zachte alcoholische toets helpt om zoveel tarwe en zoveel samensmelting van smaken goed te verteren en accentueert iets meer het nationalistische karakter van deze lunches. De Bretons zijn verheugd elkaar te ontmoeten en hun tekortkomingen te overdrijven en daarom vetmesten ze ook hun culturele en gastronomische eigenaardigheden. Dat is de reden waarom ze in veel crêperieën niet eens naar de drank vragen, ze vragen direct of ze de brut of semi brut variant van cider willen. . Soms (zelden) bieden ze zelfs water aan, maar dan puur als begeleiding. Uiteindelijk wordt deze merkwaardige koppeling een gewoonte en een ondeelbare associatie.
5. U HEILIGT DE KLEINE VESTIGINGEN
Een ander belangrijk kenmerk van Rennes-crêperieën is hun zeer kleine formaat. Ga niet naar binnen of vertrouw het restaurant niet dat zich niet in een oud vakwerkhuis bevindt dat groter is dan uw huis. Er is veel genegenheid en liefde in de behandeling, veel toewijding in elke crêpe , dus de atmosfeer die wordt gegenereerd, is behoorlijk warm en vertrouwd. Ze zijn meestal drukke ruimtes, met veel houten tafels en stoelen en een zeer traditionele decoratie , accentueert het thuisgevoel en maakt de folkloristische beleving compleet.
pannenkoeken met oesters
6. JE NODIGT DE FAMILIE UIT
In zekere zin is het succes van crêperies in Rennes gebaseerd op het feit dat het geschikte plaatsen zijn voor alle soorten diners. Daarin vind je van universiteitsstudenten die aangetrokken worden door prijzen tot grote gezinnen die in de technische perikelen van het opslokken van pannenkoeken een ideaal vermaak voor de kleintjes vinden. Er zijn zelfs creperies zoals de Koffie Clochette waar het lijkt alsof het de kinderen zijn die de ouders dragen, en niet andersom. Om deze reden is het meestal de perfecte plek om (voor de eerste keer) het gezin uit te nodigen zonder het budget te overschrijden. Deze Bretons weten hoe zwagers het uitgeven...
7. JE LEERT IN EN VAN DE MARKT
Ondanks al deze regels is de sleutel tot Rennes-crêperieën niemand minder dan concurrentie. Elke maand opent een nieuw restaurant met de daaruit voortvloeiende aantrekkingskracht onder een zeer verspreid publiek. Meer aanbod maar ook meer inspanning en meer fantasie . Om deze reden begint het dagelijkse leven van de crêpero-meester in een van de vele markten die dagelijks in de stad worden opgezet. De meest massieve is Marché des Lices , waar elke zaterdag de dageraad barst van de kleuren en smaken uit alle hoeken van Bretagne. Het is zonder twijfel de meest inspirerende ruimte voor nieuwe talenten die op zoek zijn naar ingrediënten en ideeën om het veeleisende zelfgemaakte deeg voor hun pannenkoeken te vullen en ook een bron van speekselvloed voor de bezoeker. En alsof vraag en aanbod niet laag waren, organiseert de lokale overheid elk jaar het fijnproeversfestival, waar ze maar willen de beste crêperie van het jaar (onder andere prijzen). Deze prestigieuze aanduiding wordt geleverd inclusief plaquette , luxe ruimte in de kranten en later roem die zich vertaalt in steeds meer bezoeken.
Neem een goed ontbijt als je aankomt.