Hier is een lijst met winkels, tenminste, traditioneel
Honderdjarige winkels, curieuze plekken en unieke winkels ze zijn verspreid over Madrid en bieden een kaart die zo gevarieerd is dat het onmogelijk is om ze allemaal te kennen. Ongetwijfeld is het commerciële voorstel ondoorgrondelijk in de hoofdstad, maar hier: een paar winkels Dat, met meer of minder geschiedenis Ze kunnen er prat op gaan uniek te zijn in hun soort.
DE TEMPEL VAN DE DOKKEN (Ronde van Atocha, 16)
Bij Muelles Ros worden alleen veren verkocht. specifiek: 6.385 referenties worden opgeslagen in dozen die van de vloer naar het plafond hiervan klimmen winkel in Embajadores. Uniek in de wereld, deze eigenaardige familieplaats heeft niets minder dan een eeuw lopen.
Het begon allemaal met Luis Boixadera Ros in 1894 “die opende” een lentefabriek in Barcelona en aan het begin van de eeuw besloot hij de winkel in Madrid te openen”, zegt hij Carlos Rodriguez , die 17 jaar achter de toonbank heeft gezeten om de huidige regent, Jorgen Ros , kleindochter van de oprichter.
Voor hem keukenmachine, piano's, trappen, klokken en , natuurlijk, bedbodems , is het aanbod zo groot dat het moeilijk is om alle producten die veren nodig hebben op te sommen.
Maar bij Muelles Ros hebben ze alles onder controle en "We verwijderen en plaatsen modellen volgens de behoeften van het publiek" zegt de directeur. “Mensen van alle leeftijden komen hier langs; sinds de jonge mensen die het motorzadel willen repareren voor levenslange klanten die het handvat van een klassieke knop moeten repareren”.
Er is niets om ze te weerstaan "Als we het niet hebben, maken we het" , Toevoegen. Zijn deskundige hand maakte de eerste matras van het merk Flex gemaakt met zijn veren of dat voor beklim het grasveld van Santiago Bernabéu aangepaste creaties aanvragen. Series zoals La Casa de Papel of Sky Rojo Ze hebben ook om veren gevraagd.
In werkelijkheid, een veer van bijna een halve meter hoog en een dikte vergelijkbaar met een menselijk lichaam begroet iedereen die door de deur loopt. “Ze vroegen ons om deze veren te maken om de vrachtwagens die aan de M-30 werkten” Rodriguez herinnert zich.
"Hij is kapot, maar we hebben hem als souvenir in de winkel laten liggen." Een winkel die alles heeft weerstaan en die volgens de medewerker "met de crisis weer is opgepakt, want" het geeft ons weer te repareren en niet zozeer te gebruiken en weg te gooien”.
Interieur van de Ortega Cereria
MEER DAN EEUW KAARSEN MAKEN (Toledo, 43)
Naast de Kerk van San Isidro te lezen op een bord Cerería Ortega. Fabrikanten van kaarsen sinds 1893. En hij liegt niet. José Manuel Ortega Fernandez is de vierde generatie van de familie die zijn leven aan de was heeft gewijd.
“De winkel bestond al en in 1893 werd het van mijn grootvader , die hier al werkte”, herinnert de inmiddels meester-schepper zich. “Vroeger hadden alle kerken een winkel naast zich; nu is het alleen wij”, voegt hij eraan toe. een kleine exposant Het dient om klanten te bedienen en daarachter kunt u genieten van de ware magie van de chandlery: de werkplaats waar Ortega dagelijks werkt “Op dezelfde manier als mijn grootvader deed, met knock-out kaarsen".
Door onderdompeling in waxbaden wordt het product “ het wordt dikker totdat het de gewenste diameter heeft bereikt en het blijft hangen”, zegt de eigenaar. Door “laag voor laag” vet te mesten kunnen je creaties bereiken diktes van 10 cm en hoogte van 80 cm.
"Ik ben hier geweest Vanaf de leeftijd van 13 , hoewel ik was dertig zonder me aan het bedrijf te wijden. Ik koos voor elektronica, maar de crisis bracht me terug", zegt Ortega, die net als zijn voorgangers maatwerk maakt bij het maken van tientallen verschillende stijlen voor directe verkoop.
"Ik heb alles, van de votiefoffers die mijn grootvader vroeger maakte", zegt hij, kaarsen, geurkaarsen, krullend -wat doet hij met de hand met een tang-, klokken, praalwagens, verjaardag en zelfs esoterisch. Zijn werken zijn gezien in cinematografie of theater, zoals: Rode Arend.
“Alle periodeseries hebben kaarsen nodig” , hij maakt grapjes "Nu kerken geen kaarsen meer gebruiken, draait onze belangrijkste markt om huizen."
HISTORISCHE ACCESSOIRES
In de centrale Imperial Street wacht een emblematisch bedrijf, dat sinds 1832 volledig is gewijd aan het bedekken van hoofden. In Medrano Hoedenwinkel (Imperial, 12) ze vinden het leuk om op te scheppen over het zijn de oudste hoedenwinkel van het land. Ook dat er geen model is dat de familie Medrano kan weerstaan, die het bedrijf runt sinds de jaren 70.
"Er zijn hier veel gezinnen geweest", zegt hij. Hector Medrano , de laatste die zich aansloot bij een bedrijf waar geen gebrek is de klassieke Panama, de chulapa baret, de hoge hoeden of de pamelas in perfecte combinatie met actuele creaties.
"De sleutel is om constant in verandering te zijn, om te weten wat het meest gevraagd wordt, van de veranderingen in de mode", zegt Héctor, die samen met zijn vader in de werkplaats werkt. onderdelen vervaardigen voor directe verkoop aan het publiek maar ook opdrachten voor film- en theaterproducties. De laatste? de serie Matigheid.
Handschoenen Luque bevindt zich in de straat Espoz y Mina
De hoed markeerde en blijft de mode markeren; maar ook een goede handschoen is nog steeds een object van verlangen bij velen. Je hoeft niet ver te gaan van Medrano hoedenwinkel om een ander embleem van de stad te ontmoeten: Handschoenen van Luque (Espoz en Mina, 3). Open in 1886 op Puerta del Sol er was een handschoenenwinkel en een fabriek met de naam Federico Gely.
Een paar jaar later, het bedrijf overgedragen aan Juan Antonio Luque, die de winkel naar de Espoz y Mina-straat heeft verplaatst en registreert het merk in 1927. De naaimachines blijven de etalage van dit ambachtelijke ambacht versieren dat voortduurt drie generaties later staan.
Het logo, twee honden die om een handschoen vechten, heeft op catwalks gestaan - dat waren de modellen die ze droegen in de gala's van Miss Spanje-, film en televisie en natuurlijk voor de ateliers van grote modeontwerpers , die niet aarzelen om Gloves Luque te benaderen om hun modellen te voltooien.
De beste horchata in Madrid? Die van Oroxata
EEN HORCHATA, ALSJEBLIEFT (Pedro Tezano, 11)
Het is zeven uur 's avonds en binnen vijf minuten staat er een rij bij de horchatería-fabriek in Tetuán, Oroxata.
Een opa die vraagt 5 liter om je kleinkinderen mee te nemen , een vrouw van middelbare leeftijd die een glas kiest om mee te nemen en onderweg van te genieten als Valenciaans drankje of een jong stel dat de eerste keer is dat ze komen zoeken probeer het tijgernotensap aan een van de beschikbare tafels op een eenvoudige plek, zonder kunstgrepen, waar ze alleen maar opvallen zwart-wit foto's van het familieverleden van het bedrijf en enkele machines met een levensduur van meer dan een halve eeuw.
Het was zijn overgrootvader die naar Madrid verhuisde met zo kostbaar product van zijn Valencia local om "de eerste fabriek en winkel van" te openen horchata in Madrid herinnert zich Sergio Ferrer, erfgenaam van het bedrijf. was het jaar 1946 “en ze verlieten de horchatería waar ze werkten, De Regionale, die niet meer bestaat”, rekening.
Samen met de fabriek kwam een kiosk in Cuatro Caminos voor directe proeverij en een kraam aan de deur van een ruimte gewijd aan de dagelijkse creatie van 300 liter per dag van een product dat alleen tijgernoot, suiker en water.
Tegenwoordig is de fabriek aan het einde van het pand verborgen om plaats te maken voor een winkel waar verwerven (en nemen indien gewenst) een product "handgemaakt gedurende het hele proces, vers en met machines van een halve eeuw geleden”, Ferrer vertelt geamuseerd, wie, na... tien jaar buiten Spanje ontmoette een vader die met pensioen wilde gaan.
Terras van La Franhuteria
Sinds twee jaar heeft hij de leiding en biedt hij het sterproduct samen met zijn nieuwe creaties zoals Horchata vla met Philadelphia of mousses met hun eigen citroen en geraspte tijgernoot.
PARIJS IN MADRID (Prachtige vallei, 52)
De pandemie, die afgelopen 2020 werd geopend, belette niet twee vrienden uit Frankrijk, Laura James en Alejandro Monteiro, maken hun droom waar: een winkel-bar met een Parijse sfeer gewijd tot kaas en wijn. Gedoopt als La Franchutería, "hadden we een baan die niet veel zin had en we besloten dit avontuur aan te gaan, geïnspireerd door een wijnbar", zegt Laura achter het glas waar dichtbij twintig soorten kaas Ze nodigen je uit om te kwijlen.
Schaap, geit of koe , "we hebben het bedrijf opgericht op zoek naar iets waar Frankrijk en Spanje de ruimte deelden", voegt deze inwoner van de Franse Alpen toe. vanaf a wijn catalogus dat loopt de DOEN. uit Frankrijk en Spanje , "we hebben producten toegevoegd die uitnodigden om te delen met een fles".
Dus samen met een veertigtal labels waaraan geen gebrek is Bordeaux, Bourgondië, Rioja of Rías Baixas , het team werkt om te selecteren vleeswaren uit Spanje, patés uit Frankrijk en , natuurlijk, kazen (deze "de helft van elk land") allemaal gekozen onder dezelfde premisse: “namen die niet in supermarkten staan die afkomstig zijn van kleine producenten, voornamelijk familiebedrijven, en bieden kwaliteitsproducten, respectvol met het milieu en met de hand gemaakt.
Bewust van het aanbieden van een kwaliteitsproduct, zijn reizen, beurzen en "mond-tot-mondreclame" , zijn Laura en Alejandro duidelijk dat hun bedrijf een plek is om "het beste te vinden van elk land dat tegelijkertijd onbekend is", zegt hij. Of zijn brie-kaas of voor de oscense cachirulo -geitenkaas bedekt met as- Liefhebbers van gewaagde, natuurlijke en onconventionele smaken Ze hebben een nieuwe tempel om te winkelen. In feite is er niets beters dan door hen geadviseerd te worden.
DE TOMATENTEMPEL (Cea Bermúdez, 21)
Zonder Chamberí te verlaten, wacht de volgende halte in een kleine etalage die de blik boeit van iedereen die langskomt. Het is niet verrassend, alleen tomaten ze zien er imposant uit voor de blik van enkele voorbijgangers die hieraan gewend zijn geraakt gespecialiseerde supermarkt slechts drie maanden geleden uitgebracht en heeft vers materiaal, op het juiste rijpingspunt , en zeer mooi het hele jaar door.
Want hier zijn er tomaten voor alle smaken en niet alleen in het zomerseizoen. Het was precies uit zijn ervaring met het distribueren van Navarrese producten aan de hotelindustrie toen: Igor Lawrence besefte hoe moeilijk het was om in de winter kwaliteitstomaten te vinden dat "werden gecultiveerd als van ouds", rekening.
Laat u adviseren: elk type wordt voor iets anders gebruikt
Toen ik zo'n gebrek zag, "dacht ik eerst aan" een tomatenrijpingscentrum opzetten. Maar toen ik begon te onderzoeken, Ik heb alle soorten gezien die er in Spanje zijn en toen ik op internet naar tomatenwinkels in de wereld zocht en zag dat er geen verscheen, Ik besloot dat ik een winkel moest opzetten.”
El Colmado del Tomato werd vorig jaar 2018 geboren in Malasaña, in een sanitairwinkel, maar anderhalf jaar later is het in Chamberí waar je dit kunt vinden Navarro is zich bewust van het belang van het verkopen van kwaliteit en seizoensproduct.
"Er zijn veel variëteiten op de markt, zoals zeventig , maar waar we naar op zoek zijn, is dat ze perfect zijn qua zuurgraad, huid ... en we hebben voor wat gekozen 15 soorten” , rekening. Afhankelijk van het seizoen zullen sommige exemplaren of andere worden gevonden, maar ze zijn altijd allemaal van binnenlandse boeren dat "ze alleen met tomaat werken, dat ze er zorgvuldig mee omgaan".
Onder het aanbod is er geen gebrek aan klassieke tomaten voor salade, kersen, raf of Rosa de Barbastro , maar het is ook mogelijk om exotische soorten te vinden zoals Cherokee tomaat of Japans zaad , een van zijn laatste nieuwigheden. Constant op zoek naar "nieuwe nuances die in Spanje uitkomen" stellen zijn tomaten niet teleur. Omdat ze zo smaken, tomaat.
FRIETJES VAN EEN LEVEN (Virgen de la Monjía 2)
In de Wijk La Concepcion praten over La Azucena is synoniem met reizen naar het verleden en het ontdekken van een etalage waar Frieten worden nog steeds op gewicht gekocht nadat u uit een nog in gebruik zijnde friteuse bent gekomen.
"We zijn een van de weinigen die nog een frituurpan in de winkel hebben", zegt hij. dochter lydia , die blijft werken met de traditionele formule gestart in 1943 door zijn grootvader, Melchor de la Hija.
Alleen wedden op de beste grondstoffen, zonder toevoeging van conserveermiddelen of kleurstoffen, meesterlijk gebakken ouderwets en alleen gekruid met een beetje zout, wat begon als een kleine buurtwinkel is geëvolueerd en vandaag maken ze hun aardappelen voornamelijk in de familiefabriek, gelegen in Torrejón de Ardoz, van waaruit ze distribueren naar gespecialiseerde winkels en hotels die een product willen aanbieden zonder conserveermiddelen "die maximaal drie of vier dagen duurt".
"Ik ben hier al mijn hele leven en help mijn grootvader en mijn vader sinds ik klein was" Lidia herinnert zich van achter een toonbank waar de tijd lijkt stil te staan. Achter hun rug om de friteuse ziet er nog steeds geweldig uit die in het weekend blijven opereren om op kleine schaal vanuit de winkel te verkopen.
“Het was er eerder de koekenpan en de kolen waarmee de aardappelen zijn gemaakt. Vandaag we hebben de machines gemoderniseerd maar we blijven de traditionele manier om ze te maken behouden”. Met de hand gevild, op zoek naar een kwaliteitsproduct en zorgdragen voor de omgang met de cliënt, Lidia is blij met de evolutie van het bedrijf.
Sterker nog, hij wijst erop dat “dit jaar komt op gang” vanwege de pandemie “Wij waren degenen die hier waren en dat waarderen mensen. Over het algemeen is de lokale handel gestegen”.