Baksteen en 'street art' bestaan naast elkaar in de roze stad
Gewoon een wandeling door het historische centrum van Toulouse en kijk naar de kleur van de zichtbare baksteen die overheerst in hun gebouwen om het te begrijpen waarom ze het de Ville Rose noemen.
Het palet verandert met het zonlicht, in een eeuwige romantiek besprenkeld met duizenden tinten roze.
Als we echter door de hoofdstad van Occitanië blijven lopen, het kleurengamma zal zich voor onze ogen uitbreiden in een vertoon van talent dat de muren als canvas gebruikt, Het is niet voor niets een baanbrekende stad van straatkunst.
De straten van Toulouse zijn een fascinerende openluchtkunstgalerie vol kleurrijke werken die deze Franse stad aan de rivier de Garonne met leven vullen.
Pak de camera en houd je ogen open: welkom op de stedelijke kunstroute van Toulouse.
Toulouse
WAAR JE OOK KIJKT
Toulousians en buitenlanders, bekend en opkomend, er zijn veel kunstenaars die hun stempel hebben gedrukt op veel locaties in de stad Toulouse.
Op gevels, winkels, openbare meubels binnendringen, kunstgalerijen binnensluipen (zoals 22m2 en Hors Ligne) en hotelkamers (zoals het Hotel des Beaux-Arts of La Villa du Taur) en zelfs in de vorm van sculpturen: Er is geen wijk in de stad die niet zijn selectie van artistieke creaties heeft.
Maar dit is niet altijd zo geweest. Het was in de late jaren 1980 toen verschillende lokale artiesten zoals Mosquito, Tilt, Soune, Tober, Cee-T en Fastoche ze rechtvaardigden graffiti als een vorm van artistieke expressie en werden voorlopers van straatkunst.
Toulouse, bakermat van stedelijke kunst
VAN ONDERGROND NAAR WERELDBEroemdheid
De wijk Arnaud-Bernard werd het epicentrum van straatkunst, dat hij destijds de verwarring speelde met de autoriteiten om zijn stempel op de stad te drukken.
In de jaren 90 werd hij geboren De Truskool , een vriendengroep bestaande uit 2pon, Der, Cee-T, Soune en Tilt die vroeger schilderden in de oude verlaten tabaksfabriek en dat zou het iconische collectief van de graffscene in Toulouse worden.
De clandestiene component die het begin van deze artistieke beweging kenmerkte, maakte plaats voor een meer institutionele straatkunst, met namen als Reso, Miss Van of Maye, die officiële opdrachten ontvangen en exposeren in kunstgalerijen en festivals van het formaat van Rose Béton of Mister Freeze.
ARNAUD-BERNARD, WAAR HET ALLEMAAL BEGON
Een must in de iconische wijk Arnaud-Bernard (Arnaud-B voor Toulousans) is Gramat street, omdat het de plek is waar het allemaal begon.
Gramar is 'LA' straat en hier, beschermd door spuitbussen en stiekem graffiti aan het doen in de jaren 90, groepen zoals de eerder genoemde La Truskool, erkend in Europa en Amerika, werden geboren.
Op Place Arnaud-Bernard staat een enorm fresco gemaakt door zeven leden van La Truskool in 2017 op de gevel van een van de gebouwen. Het werk, uitgevoerd in de warme tinten die typisch zijn voor de Roze Stad, werd in opdracht van het stadsbestuur gemaakt voor de render eerbetoon aan deze wijk, de bakermat van de graffiti van Toulouse.
Zonder de wijk Arnaud-B te verlaten, vinden we de Embarthe-tuin , een oase waar je even de drukte aan de andere kant van het hek vergeet en dat Het herbergt de oudste graffiti van Toulouse: een gemeentelijk verzoek uit 1994 uitgevoerd door vier leden van La Truskool.
Gramat, de straat waar het allemaal begon
VAN ROZE NAAR REGENBOOG
Toulouse is een openluchtmuseum voor stedelijke kunst dat ook permanente en tijdelijke tentoonstellingen heeft, zoals deze dynamische stad genereert met zijn werken een veranderende visuele impact die ervoor zorgt dat de bezoeker steeds weer terug wil om de tijdloze werken en de nieuwe toevoegingen te bewonderen.
Zo vinden we in de rue de Cannes het werk Regard sur l'Horizon, een immens portret van een Berberwever, gemaakt in 2016 tijdens het Rosé Beton festival door hyperrealistische graffitikunstenaar Hendrik Beikirch (ECB).
Ook in 2016 de artiesten Maye en Mondé schilderden La Bergère bij de uitgang van de metro van Saint-Agne met een duidelijke bedoeling: “we zijn schapen en we hebben een herderin nodig”.
Werken zoals de bovenstaande bestaan naast meer recente creaties zoals de 14x25 meter acryl muurschildering gemaakt door de kunstenaar Hense in 2019 aan de Rue Sainte-Anne.
'La Bergère', Maye en Mondé (2016)
BONJOUR! DE KARAKTERS DIE JE ONTMOET
Veel van de werken die in de stad Toulouse te vinden zijn, zijn een eerbetoon aan zijn geschiedenis en zijn beroemde personages.
Lopend onder de bogen van de Place du Capitole, Raymond Moretti vertelt ons de geschiedenis van de stad door middel van 29 zeefdrukken gemaakt op het dak in 1994.
Bovendien bewaken verschillende sculpturen dag en nacht enkele van de meest karakteristieke hoeken van de Ville Rose. Zo kunnen we de bronzen beelden van . begroeten Claude Nougaro (in het park Charles-de-Gaulle) en Carlos Gardel (op nummer 8 Esplanade Compans Caffarelli), beide gemaakt door Sébastien Langloÿs.
Antoine de St. Exupéry , ondertussen, wacht ons op in de Jardin Royal en is het werk van Madeleine Tezenas.
Sculptuur van Carlos Gardel, door de kunstenaar Sébastien Langloÿs
GROOT
De straatkunst van Toulouse herbergt werken van alle soorten en maten, maar dat moeten we erkennen de grote zijn degenen die de meeste gebaren van verbazing opwekken.
Als we de Rue Lapeyrouse opzoeken, naast de ingang van Galeries Lafayette, zien we een fresco van de kunstenaar DER, Gemaakt in het kader van het WOPS-festival in 2015 en waarvan de driedimensionale letters doen denken aan New Yorkse straatkunst uit de jaren 80.
Op vijf minuten lopen, aan de Rue Sainte-Ursule, staat een groot werk van mademoiselle Kat, een van de pioniers van graffiti in Toulouse, wiens pin-up stijl over verschillende delen van de stad verspreid is. In dit geval doet het werk, getiteld Jungle Fever, denken aan filmposters uit de jaren vijftig en Hij is maar liefst 17 meter hoog.
'Jungle Fever', Mademoiselle Kat (2019)
Vanessa Alice Bensimon, beter bekend als juffrouw Van , ook een inwoner van Toulouse, verraste in 2016 iedereen tijdens het Rose Béton festival met La Symphonie des Songes, een dromerig en poëtisch fresco aan de Rue du Pont de Tounis dat het vrouwelijke van stedelijke kunst onderstreept.
30 Rue Marceau pronkt met de geïllustreerde versie van het oude Gilgamesj-gedicht , gemaakt door Parijse kunstenaars Poes en Jober.
Als we het Canal du Midi naderen, worden we op de Avenue Albert Bedouce begroet door de immense graffiti van Cédric Lascours (ook bekend als Reso), kunstenaar uit Toulouse en vader van wat bekend staat als wilde stijl.
'La Symphonie des Songes', Miss Van (2016)
100TAUR: 400 VIERKANTE METER FANTASIE
De lijst met immense werken wordt aangevoerd door 100 Stier, wiens werk, van het meest opvallende tot het kleinste detail, is een eerbetoon aan Goya's beroemde gravure "De slaap van de rede produceert monsters".
Gelegen aan de Rue des Anges, in de wijk Minimes, is deze muurschildering van 400 vierkante meter een van de grootste in de stad en vertegenwoordigt vreemde wezens die verwijzen naar het fantastische universum van Picasso, El Bosco en populaire cultuur.
Naaktslak, symbool van verzet en emblematisch dier van de kunstenaar, speelt ook een hoofdrol, vergezeld van andere personages zoals een stier, een koeriersvogel, Popeye en SpongeBob.
100Taur-muurschildering in de Rue des Anges (2018)
Werken met fantastische wezens, zoals die van 100Taur, zijn zeer terugkerend in de straatkunstscène van Toulouse, waar we ook de kunstenaar vinden CEET Fouad en zijn onmiskenbare en kleurrijke chicks met googly eyes of Space Invader, een Parijse kunstenaar die zijn naam ontleende aan de bekende videogame en die elf werken in de stad heeft verspreid.
EN AAN DE BUITENKANT...
Stedelijke kunst is al lang buiten de grenzen van het stadscentrum om uit te breiden naar de buitenwijken. Op het station van de luchthaven, op de route van de Envol-tramlijn, is er: Fauteuil Levitation, een hangstoel gemaakt in brons door de beeldend kunstenaar Philippe Ramette die bezoekers in de stad verwelkomt en wegstuurt.
In de wijk St Cyprien vinden we nog een groot beeldhouwwerk, Het werk van Franz West, getiteld Agorafobie. Het werd daar geïnstalleerd door het Musée des Abattoirs en er zijn veel vragen omheen: een lus? angst voor de buitenwereld?
De Pont-Neuf is de oudste brug die de rivier de Garonne oversteekt na de Tounis-brug en vormt samen met het Capitool een van de beroemdste beelden van de stad. Zittend vinden we L'enfant au bonnet d'âne (de jongen met de ezelsmuts), een symbool van de gemarginaliseerden.
De rode harssculptuur is het werk van James Colomina en het is niet de enige die je zult vinden: er is ook een jongen met een rode kap die naar de voorbijrijdende treinen kijkt op het dak van zijn werkplaats in de buurt van het station Matabiau of L'attrape Cœur in de Jardin Grand Rond.
'L'enfant au bonnet d'âne', James Colomina
ROOS BETON
We kunnen deze tour door Toulouse niet beëindigen zonder te vermelden de beroemde Rose Béton-biënnale voor hedendaagse en stedelijke kunst, een van de belangrijkste straatkunstevenementen in Frankrijk, dat van Toulouse een straatkunstlaboratorium maakt waar nationale en internationale kunstenaars aan deelnemen.
Het Rose Béton-festival, voorheen Mai des Cultures urbaines ("Mei van de stedelijke culturen"), biedt ruimten van expressie voor deze kunstenaars, die hen uitnodigen om tussen april en januari in te grijpen op enkele van de meest emblematische culturele plekken in de stad.