De droom is een ontembare, donkere en absurde ruimte waar alles kan en niets is wat het lijkt. Realiteit? Waarschijnlijk ook.
René Magritte wist dit en in zijn schilderijen materialiseerde hij die dromen met een speels gevoel van onbegrip. Het regent heren met een bolhoed. Twee geliefden kussen bedekt met natte sluiers die voorkomen dat ze elkaar zien of aanraken. Via de open haard komt een speelgoedlocomotief de woonkamer binnen. De cast van Napoleons grafmasker is gecamoufleerd met een blauwe lucht en witte wolken die zoveel lijken op de wolken die we ooit op het behang in Andy's kamer zullen zien in Toy Story.
Dit is Magritte: in zijn penseelstreek van de naïeve wrijft tegen Hegel, of is het Kafka?
En het is dat de jouwe een is schilderij van verbijstering en dubbelzinnigheid, dat het ons niet alleen antwoorden geeft, maar ons ook altijd laat twijfelen en op het slappe koord van waarnemingen. Dus meer dan "een roos is een roos is een roos", wat komt ons vertellen? het surrealisme van deze Belgische schilder is dat "het ene is het andere dat het andere is" . En zo, tot de toespeling en de oneindige illusie.
Waar Dalí gokt op schandalige en hoogdravende fantasie, doet Magritte dat op het conceptuele raadsel. In werkelijkheid, een schilderij van een pijp met het opschrift "Dit is geen pijp" heeft hele generaties gediend als een stevige introductie tot kunst hedendaags.
Dat wil zeggen, als een onweerlegbaar feit dat elke afbeelding is een representatie en dat elke voorstelling een verraad aan de werkelijkheid is. Is dat raam echt een raam? Is die vogel een vogel? Is die man echt een man? Is er enige zekerheid daarbuiten?
Magritte met het werk 'Femme-Boteille', ca. 1955.
Direct en betuigd antecedent van popart en conceptualisme, als we in de eenentwintigste eeuw blijven praten over zijn bolhoeden, zijn appels en zijn gebroken ramen, als we zijn anonieme bureaucraat-heren nog steeds reproduceren op kopjes, mappen, onderzetters, magneten en tergal-vellen, komt dat waarschijnlijk omdat zijn schilderij nooit ophield een reclamehalo te hebben (zijn andere beroep) en amuseert ons evenzeer als dat het ons intrigeert.
Vanaf 14 september kunnen alle Magritte-fetisjisten, fans en kunstliefhebbers in het algemeen genieten van een geweldige bloemlezing van de Belgische in het Thyssen-Bornemisza-museum in Madrid.
De titel van de tentoonstelling, The Magritte Machine, is een concept waarmee curator Guillermo Solana de aandacht wilde vestigen op de repetitieve en combinatorische component in het werk van de schilder, wiens obsessieve thema's keer op keer terugkeren met talloze variaties.
'Poging tot het onmogelijke', door René Magritte.
"Gezien mijn wil om" laat de meest bekende voorwerpen huilen, deze moesten in een nieuwe volgorde worden gerangschikt en een verontrustende betekenis krijgen”, aldus de schilder.
Maar waar komt die verontrustende en zo persoonlijke visie vandaan? Magritte werd geboren in Lessines, België, in 1898, als vader van een textielhandelaar en een moeder van een hoedenmaker, een vrouw die zelfmoord pleegde toen hij dertien was springen in de rivier de Samber. Een gebeurtenis die hem op het punt van schrijven markeerde: "Om te voorkomen dat mijn moeder mijn geheugen zou ontnemen, besloot ik mijn hele leven kind te blijven."
Het lichaam van de moeder werd pas drie weken later gevonden en werd uit het water gehaald met haar shirt (of rok, er zijn verschillende versies) over haar hoofd gevouwen en haar gezicht verborgen.
Zijn zoon was aanwezig op dat noodlottige moment en dat beeld van de moeder is vaak in verband gebracht met het uiterlijk van personages met verborgen gezichten door een vod in Magrittes schilderijen, maar de waarheid is dat er geen bewijs is dat het een bewuste associatie was.
René Magritte.
Na tekenen sinds de kindertijd, en Na een opleiding aan de Koninklijke Academie voor Schone Kunsten in Brussel, Magritte ging door futuristische en kubistische stijlen, terwijl hij zichzelf bleef ondersteunen met illustratie- en reclamewerk.
Later, geïnspireerd door de opkomst van het Franse surrealisme, hij maakte de sprong naar het droomachtige en verhuisde in 1927 met zijn vrouw, Georgette Berger, naar Parijs. Dat waren uiteindelijk drie jaar van wonderbaarlijke productie en sociale frustratie.
En het is dat, ondanks dat hij een van de meest gevorderde studenten van de groep was, hij een vreemdeling bleef in de cirkel van het surrealisme, die hem aanvankelijk verwelkomde, maar hem later leeg liet vanwege zijn meningsverschillen met André Breton. Na de minachting en de beurscrisis besloot het paar terug te keren naar hun land.
Sheherazade van René Magritte.
Magritte, die zich kleedde als een bankier en bekend stond om te schilderen op zijn eettafel, zag zichzelf als een "geheim agent". een soort vijfde columnist in de oorlog tegen burgerlijke waarden.
Hij zei ooit over zijn missie: 'Te vaak hebben we de neiging om door een gedachtekronkel het vreemde tot het bekende te reduceren. Ik ben van plan precies het tegenovergestelde te doen, het bekende terug te brengen naar het vreemde.'
De Thyssen-tentoonstelling brengt meer dan 90 schilderijen samen, Het wordt aangevuld met een selectie van foto's en homemovies gemaakt door de kunstenaar zelf, die deel uitmaakt van een reizende tentoonstelling samengesteld door Xavier Canonne, directeur van het Musée de la Photographie de Charleroil.
Na zijn presentatie in Madrid, Magrittes machine zal afreizen naar Caixaforum Barcelona, waar het van 24 februari tot 5 juni 2022 te bezoeken is.
ABONNEER HIER op onze nieuwsbrief en ontvang al het nieuws van Condé Nast Traveler #YoSoyTraveler