Een buitenlander zijn in Barcelona
Volgens de definitie van de RAE is een buitenlander (onder andere) een buitenlandse toerist, maar als een Barcelonaan zegt dat "de stad vol buitenlanders is", verwijst hij vaak ook naar de vele buitenlanders die er wonen. Ik ben een van hen. Ik kwam als Erasmusstudent in Barcelona aan voordat A Loud House uitkwam (die Franse film die een ode wilde zijn aan het Europese multiculturalisme en de goede vibes) en ik ben er nog steeds.
Er zijn een handvol zaken waar iedereen die zich vanuit het buitenland in Barcelona wil vestigen rekening moet houden.
DE VLOEREN
Hoe schattig zijn die appartementen in de Eixample met hun hydraulische tegels en hun Catalaanse gewelfde plafonds! Natuurlijk: het kost je veel geld om de trap op en af te lopen om te leren dat een eerste verdieping een echte derde verdieping is. Tussenverdieping en hoofdgerecht, leuk je te ontmoeten.
BUTAAN, BUTAAN!
Je gaat door de straten van de oude stad en die heren die oranje mandflessen over straat lopen en ze slaan terwijl ze "Butanooo!" roepen. ze lijken je nieuwsgierig en exotisch. Als je onder de douche stapt en plotseling begint het water koud te worden, je zult ze veel onthouden en je rent naar beneden op slippers om ze achterna te jagen en de jouwe te nemen of (waarschijnlijker) een beetje meer te betalen om het te laten opvoeden.
DE TAAL
In Barcelona worden twee talen gesproken. Een daarvan is Catalaans. De klassieker van de klassiekers. Het eerste wat je ontdekt (omdat in jouw land niemand het je had verteld) en het schokt je. Eerst zal het aanleiding geven tot eindeloze en soms vermoeiende discussies met de lokale bevolking en andere buitenlanders, dan zul je eraan wennen, uiteindelijk zul je het onder de knie krijgen en zul je leren dat er uitdrukkingen zijn die zo mooi en onvertaalbaar zijn als Déu n'hi do of home , ik baal!
Natuurlijk, wat je beheersing van "de taal" ook is, één ding is duidelijk: laat niemand je vragen naar de namen van de straten in het Spaans want zelfs als je geen woord Catalaans spreekt, ken je het niet (maar welke uitvinding is dat op Calle de San Pablo?).
De Rambla de Santa Monica
DE UREN
Het maakt niet uit hoeveel jaar je al in Barcelona bent en hoe goed je Catalaans spreekt, zelfs als je geen masterdiploma hebt, kun je de tijd correct leren klokken!
PA AMB TOMÀQUET
Misschien wel het meest typische Catalaanse gerecht is het simpele (en heerlijke) brood met tomaat en een beetje olie. En als het waar is dat ze het in Italië ook hebben en het heet bruschetta, in Catalonië zijn ze verder gegaan en hebben hun gebruik uitgebreid tot de sandwich . Het maakt niet uit of je het met ham bestelt, met een omelet, met tonijn of dat je het hardop spelt "een broodje fuet SIN-TO-MA-TE, alstublieft", zal hij altijd bij zich hebben. Of je houdt ervan, of je haat het.
Koffie en pa amb tomàquet
SOKKEN
Een andere typische specialiteit is calçots. Een delicatesse die eruitziet als een prei en dat niet is, die gegrild wordt gegeten met romescosaus en wordt gebruikt om de maag te openen voor het vlees dat zal komen tijdens een sociale handeling, de calçotada, die als je in Catalonië woont een verplicht onderdeel zal worden jaarlijkse afspraak met je vrienden, tussen februari en maart. Je begint rond 13.30 uur met een vermout en je weet niet hoe en wanneer je klaar bent.
KOFFIE
Als buitenlander vraag je je af waarom de koffie wordt geserveerd in glazen kopjes die de vingertoppen verbranden en niet in (voor ons normale) porseleinen kopjes. Als je Italiaan bent, zul je niet begrijpen waarom ze bij het bereiden van de Cortado de melk opwarmen, het felbegeerde schuim maken, maar het je nooit serveren.
Toch zul je nooit een eetbui kunnen beëindigen zonder **een driefasige of een carajillo (duidelijk in een glas)**.
EEN BIKINI EN EEN NATUURLIJK WATER
Als je Spaans hebt geleerd in Barcelona, zal het even duren voordat je ontdekt dat ze je nergens anders begrijpen als je om een **“bikini” (een gemengd broodje) ** en “een natuurlijk water” vraagt als je wilt het van het weer.
Calçot, de koning
WEES VOORZICHTIG MET DE JET
Je zit 's avonds in een bar, je bent zonder paraplu naar buiten gegaan omdat de zonsondergang mooi was en als je thuiskomt, merk je dat de straat nat is. Je maakt je zorgen over je wasgoed dat je buiten hebt laten hangen en het duurt een halve seconde om te beseffen dat nee, het heeft niet geregend. In Barcelona maken ze elke avond de straten van het centrum schoon met waterslangen. In eerste instantie lijkt het je vreemd, je vraagt je af of het geen nutteloze verspilling is, of waar al dit water vandaan komt, dan is je enige zorg het vermijden van de drukstralen en probeer je voeten niet nat te maken en uit te glijden.
“BLIJVEN WE?” “BIJ DIT WEER?”
In Barcelona is het over het algemeen prachtig weer. Ja inderdaad: Denk er niet eens aan om iemand te vragen naar buiten te gaan als er twee druppels vallen of als de temperatuur onder de tien graden Celsius zakt . Als je het voorstelt, zullen je lokale vrienden je vreemd aankijken en een excuus verzinnen om geen voet op straat te zetten. En als het uiteindelijk sneeuwt (wat gelukkig bijna nooit gebeurt), bid dan dat deze vier of vijf sneeuwvlokken je thuis vangen; zo niet, dan kan het uren duren voordat u weer thuis bent. Degenen die me niet geloven, vragen aan een Barcelonaan hoe het ging in de toch al mythische sneeuwval van 8 maart 2010.
La Rambla, die ongrijpbare puinhoop
GA, GA, HIER IS HET STRAND
Of je nu uit Milaan, Parijs, Londen, Berlijn of Stockholm komt, je zult jaloers zijn op al je landgenoten: je hebt een zomer die vijf maanden duurt en een strand op een paar metrohaltes van het kantoor en je wilt ervan profiteren . Maar, waar je een beetje in geïntegreerd bent, zul je ontdekken dat Barceloneta, met zijn rumoer, zijn verkopers en masseuses (en zijn dieven) is alleen voor toeristen en dat om een dag op het strand door te brengen, je beter kunt doen wat rasechte Barcelonanen doen: de stad ontvluchten.
La Barceloneta: populaire en zeevarende traditie
LUNCH
Het onderwerp dienstregelingen is misschien wel het meest actuele onderwerp over wat er onder de Pyreneeën gebeurt. In het begin zal het moeilijk voor u zijn om te begrijpen dat uw collega's stop tussen elf en twaalf om een broodje tussen borst en rug te leggen , maar je zult al snel beseffen dat als je je lunchpauze van 14.00 uur levend wilt halen, je geen andere keuze hebt dan toe te geven aan dit plezier.
SANT JORDI
Als je een Catalaanse partner hebt, is de kans groot dat ze je negeren op Valentijnsdag, maar dan arriveert Sant Jordi (23 april, patroonheilige van Catalonië en Internationale Boekendag) en geeft je een boek en/of een roos (of beide dingen, de genereus). Of je nu een stel bent of niet, als goede buitenlander vergeet je nooit de emotie van je eerste dag Sant Jordi: de Ramblas (en niet alleen) zijn gevuld met rozen en boeken, schrijvers en feesten; mensen staan in de rij om de handtekening van hun favoriete auteur binnen te krijgen een heerlijke sfeer die ruikt naar papier, inkt en bloemen.
JA OP OPENBAAR VERVOER
Het maakt niet uit hoeveel je klaagt over de (flagrante) prijsstijgingen van de tickets, je zult erkennen dat een van de voordelen van het leven in Barcelona is dat je de auto kunt missen; Met het openbaar vervoer kom je op elk moment van de dag en nacht overal. En zelfs als je een hekel hebt aan de gang die lijn 4 en 2 verbindt met lijn 3 (station Paseo de Gracia), u zult altijd blij zijn om naar buiten te kunnen gaan zonder te denken dat u niet kunt drinken omdat u moet rijden.
De Rambla van Barcelona
ESCHATOLOGIE
Het is niet iets waar je meteen achter komt, maar als je tenminste een paar kerstdagen in Barcelona hebt doorgebracht, zul je je beginnen af te vragen waar deze grote eschatologische interesse die de inwoners hebben vandaan komt. Als u een wandeling maakt door de Santa Lucía-markt (in de Plaza de la Catedral in de maand december), zal het onmogelijk zijn om de kraampjes die ze verkopen de cagatió en de caganer, het zijn twee essenties van de Catalaanse festivals . Ze lijken misschien kitsch of niet, maar je kunt niet ontkennen dat ze schattig zijn.
DE STAD EN HAAR BUURT
Als een goede buitenlander die in Barcelona aankomt, ontdek je de eerste dag Plaza Cataluña, ga je Las Ramblas af (die je later pas leert te vermijden) en kom je in de Gotiek, van daar naar de Born met het is Santa María del Mar (ja, het is de kerk waar Falcones het over heeft in zijn boek) en binnen de kortste keren bereik je het strand van Barceloneta. Dan word je in de Eixample verliefd op het modernisme en word je ziek van Gaudí. Afdalen vanaf Park Güell je passeert Gracia en besluit dat je daar wilt wonen , met zijn pleintjes, zijn terrassen, en deze sfeer die jonge progressieve brillen, grootouders en knappe ouders vermengt met knappe kinderen. Maar later verlies je je angst voor de Raval, je begrijpt het punt, je zult zien dat er niet zoveel toeristen zijn als in de Gotiek en je zult je zeer comfortabel voelen in de bars en nachtclubs. Eindelijk, als je er een tijdje bent geweest, kom je ook in andere gebieden zoals Poble Sec en Sant Antoni (nu op de top van de golf) of Poble Nou, totdat je het Sants-festival bereikt, het Horta-labyrint of de patatas bravas in de Tomás de Sarrià bar.
Maar alleen door Tibidabo te beklimmen en de stad van bovenaf te aanschouwen, zul je begrijpen dat de uitleg die je gids gaf over de naam van deze heuvel helemaal waar is en dat je in Barcelona vestigen is misschien wel de beste beslissing van je leven geweest.
* Andrea Tommasini is een Italiaan, hij is al acht jaar in Barcelona. Hij is persvoorlichter en communitymanager van RocaEditorial.
*** Mogelijk bent u ook geïnteresseerd in...**
- Aankomst in Madrid: kroniek van een avontuur - 22 dingen over Spanje die je mist nu je hier niet woont
- 46 dingen die je alleen begrijpt als je uit Barcelona komt - 30 dingen die je alleen begrijpt als je een pro uit San Sebastian bent - Je weet dat je Galicisch bent als... - Voordelen van Spaans zijn - Allemaal humoristisch Lidwoord
In Barcelona is het gemakkelijk om je weg te vinden