Havana verdient een tweede deel
In ons vorige artikel hebben we de zwerm die het vormt niet verlaten Oud Havana . Ingewikkelde straten waardoor ze circuleren Amerikaanse en Russische voertuigen uit de jaren 50 , bezaaid met gebouwen van duizend-en-een oorsprong maar die twee elementen gemeen hebben: elegantie en koloniale macht. Terrassen, straatstalletjes, hangende kleding en een decadentie die geen einde lijkt te hebben kenmerken het oude centrum van Havana , het deel van de stad dat nog herinneringen oproept aan voorbije eeuwen.
Aan het einde van Bishop Street , waar de Floridita uitmondt, opent zich een grote en statige ruimte waarin de Central Park en Paseo de Martí , bekend als Wei . Twee grote ruimtes die Oud Havana scheiden van de Centrum . Deze twee verkeersaders vormen het drukste en meest toeristische complex van de stad. In het Central Park verzamelen jongeren zich om te jagen op het wifi-signaal van het nationale bedrijf ETECSA waarmee je tegen betaling verbinding kunt maken.
Cuba fotograferen
De verbinding is gemaakt via kaarten , zeer vergelijkbaar met die in Spanje worden gebruikt voor mobiele prepaid, die op veel plaatsen kan worden gekocht. er zijn van 1 CUC die je een uur internetverbinding biedt op een van de daarvoor bestemde punten, zoals het Central Park, sommige hotels en andere delen van Havana. De kaarten zijn geldig voor alle steden van Cuba en in alles wat er zijn netwerkaansluitpunten waarvoor bijna altijd parken of pleinen zijn ingeschakeld.
Als we onze ogen opheffen van de mobiel, kunnen we enkele van de gebouwen met meer persoonlijkheid en charme in Havana . Recht voor Centrale park , achter de parkeerplaats vol klassieke auto's in alle omstandigheden en kleuren, de Hotel Engeland , de oudste in Havana. Het betreden van de lobby is stap in de pagina's van een spionageroman uit de jaren 50. Graham Greene of Hemingway Ze lijken vanaf hun muren tegen je te fluisteren. We raden aan om een cubalibre in de Louvre Café , uw coffeeshop.
Hotel Engeland
Met de frisheid van rum op de lippen, is het een goede plek om deel uit te maken van een dans van rond de eeuwwisseling waarbij de mannen Panamezen dragen en wit linnen dragen en de vrouwen vloeiende jurken dragen over hun gebruinde huid. Hier maakte hij Jose Marti een toespraak pleiten voor de onafhankelijkheid van Cuba aan het einde van de 19e eeuw en de journalisten die naar het eiland kwamen om verslag te doen van de Onafhankelijkheidsoorlog.
Als we terugkeren naar het Central Park en onze ogen naar links draaien, komen we een van de mooiste gebouwen van de stad tegen, de Geweldig theater van Havana Alicia Alonso . Hoewel het bewonderen van het gebouw van Barokke stijl , die onlangs is gerehabiliteerd en wortel schiet in de oud Galicisch centrum , is iets dat we op het eerste gezicht zullen controleren, het meest aan te raden is om een van hun shows bij te wonen of de rondleiding achter de schermen door het Colosseum . kaartjes kosten tussen 10 en 20 CUC . Alicia Alonso was een geweldige Cubaanse danseres die een paar maanden geleden op 98-jarige leeftijd stierf. Het werd gevormd in Madrid Dansschool en sindsdien glansde zijn carrière briljant.
Heel dichtbij, zo dichtbij dat je alleen maar de straat op hoeft te kijken, verschijnt het silhouet van de Nationaal Capitool . Het oproepen van de gelijkenis met Washington is gebruikelijk bij elke toerist. Maar als we een beetje krabben, ontdekken we dat het gebouwd is tijdens de suikerboom na de Eerste Wereldoorlog waardoor de Cubaanse economie op spectaculaire wijze tot bloei kwam. Eigenlijk wilden de architecten niet het Noord-Amerikaanse Capitool nabootsen maar eerder het Pantheon in Parijs, maar (lijkt mij) dat de kopie enigszins ver van hun bedoelingen uitkwam. Het was het hoofdkwartier van de Cubaanse Academie van Wetenschappen en de Nationale Bibliotheek voor Wetenschap en Technologie. Vormt nu de Cubaanse Nationale Assemblee.
Nationale Assemblee van Cuba (Nationaal Hoofdstad van Havana)
Net achter het Capitool begroet een grote pagode-vormige boog je als je de straat draken . De Chinatown van Havana het bereikte de categorie van de grootste in Latijns-Amerika in de jaren 1920. Tegenwoordig is er geen Chinees in. Burgers van China verlieten Cuba halverwege de jaren zestig toen duizenden naar de Verenigde Staten emigreerden zoek naar welvaart . Er zijn pogingen gedaan om de buurt te promoten op zoek naar zijn meer toeristische kant, maar afgezien van de legendes in het Chinees, is de buurt niet interessant.
Hier in Cuba is het gemiddelde salaris** 25 CUC per maand**, ongeveer 24 euro. Degenen die de meeste kosten in rekening brengen, zijn de artsen die de 50 CUC . Zelfs degenen die kilometers moeten reizen naar hun overeenkomstige gezondheidspost, overschrijden dat aantal niet. Tegenwoordig moeten Cubanen die wat meer geld willen verdienen taxichauffeur worden. Het is het vak waar ongetwijfeld meer wordt ontvangen. Ja, voorspoedig je moet je eigen auto hebben, iets dat niet gemakkelijk is op het eiland . Laten we zeggen dat taxichauffeur zijn net zoiets is als direct worden blootgesteld aan... de belangrijkste bron van rijkdom in het land zijn toeristen.
Het beste wat je kunt doen om Havana te bezoeken is: huur een van die oude klassieke auto's met chauffeur geparkeerd voor Hotel Inglaterra als slapende draken die het die lucht geven tussen oud en elegant. Toeristisch zijn houdt niet op effectief te zijn. We kiezen een '52 Chevrolet bestuurd door Ricardo. Hoewel we het tarief iets meer hadden kunnen verlagen, hebben we het uiteindelijk op 50 CUC gelaten voor twee uur reizen. Er zijn toeristen die tot 60 CUC betalen voor slechts 1 uur.
Gewoon Havana
Aan boord van die oude buga die kerosine afgaf als een klein vliegtuigje, zetten we op weg naar het Morro-gebied , een militair complex gelegen aan het verste uiteinde van de haven en Oud Havana en beschouwd als Werelderfgoed . Omgeven door oude huizen in Amerikaanse stijl, hier zijn de Fort van San Carlos de la Cabaña , van waaruit elke dag om 21.00 uur de kanonschotceremonie wordt gehouden; en de Kasteel van de drie heilige koningen en zijn beroemde vuurtoren. Vanaf hier is de uitzicht op de Malecón en Havana zijn fantastisch . Recht voor de Christus die die in Rio de Janeiro probeert na te streven, kunnen we de Huismuseum van Ché , de plaats waar hij woonde tijdens zijn verblijf in Havana.
De heuvel af gingen we richting Malecon , waar Cubanen elkaar in het weekend en op sommige dagen van de dag ontmoeten om te vissen, verjaardagen te vieren of zelfs te baden in het water, dat verboden en helemaal niet schoon is. De wandeling is verplicht bij zonsondergang , wanneer stellen knuffelen terwijl ze naar de zee kijken, groepen kinderen zingen en dansen op het geluid van een bachata of nieuwsgierigen willen weten wat er buiten het Caribisch gebied gebeurt. Zich ervan bewust zijn dat de meesten u uiteindelijk iets willen verkopen, de Malecón is een van de beste plekken in Havana om naar verhalen over het regime te luisteren , over het leven op het eiland, over economische moeilijkheden en ook verhalen over tradities die worden bewaard als goud op stof.
de achterlaten Koloniaal hotel , waar Al Capone verbleef toen hij naar Havana kwam, gingen we richting Vedado . In een andere tijd van de maffia is het tegenwoordig een buurt met huizen met brede boulevards in Parijse stijl en af en toe een wolkenkrabber. Dat louche jaren 50 buurt het is nu statig en elegant binnen zijn verval. Daar is het magnifieke Revolutie Plein , symbool voor alle Cubanen van het Castro-podium. Als we vooruit kijken en ons de rug toekeren Jose Marti we zullen het iconische zien afbeelding van Che Guevara op de gevel van het Ministerie van Binnenlandse Zaken . Het is een reproductie van de beroemde fotografie door Alberto Korda inclusief de legende Altijd op weg naar de overwinning.
'Altijd op weg naar de overwinning'
Naast haar en in dezelfde stijl gemodelleerd, het portret van Camilo Cienfuegos ingebed in een ander grijs overheidsgebouw , in dit geval Telecommunicatie, met als motto Het gaat je goed Fidel . Hier wordt hulde gebracht aan Castro, maar het is ook een zeer belangrijke plaats voor christenen, de overgrote meerderheid in Cuba. Op de Plaza de la Revolución hebben 3 pausen de mis gevierd , onder het toeziend oog alsof ze een revolutionaire driehoek vormden van Marti, Guevara en Cienfuegos.
Maar in Vedado er is nog een vlaggenschip, een ander mythisch gebouw: de Hotel Habana Libre . heette nog steeds Havana Hilton toen de aanhangers van de revolutie het in 1959 overnamen om de eerste dagen van de Castro-regering van daaruit te leiden. Op de gevel daar een keramische muurschildering van 670 m2 en binnenin herbergt het een interessante fototentoonstelling waarin ze laten zien beelden van de "bebaarde mannen" die in de jaren 60 met hun wapens door de hotelfaciliteiten liepen.
Tryp Habana Libre
Cubanen zijn erg mythomen Voor het geval het je nog niet is opgevallen. 20 jaar geleden bouwden ze een park ter ere van John Lennon in Vedado . Op een van de banken vinden we de briljante muzikant veranderd in een standbeeld. Een goede plek om even uit te rusten en een foto te maken. De normale gang van zaken is dat de Cubaan Lennon zijn bril niet op heeft omdat deze meerdere keren is gestolen. Maar als we de bewaker vragen die daar rondloopt en voor zijn imago zorgt, is de kans groot dat hij met een glimlach de bril van de auteur van 'stel je voor' voor het simpele feit dat het ons behaagt.
Onze route aan boord van de Chevrolet komt tot een einde. De geur van kerosine dringt onze neusgaten binnen met dezelfde intensiteit als het Caribische ritme naar onze heupen . De rondleiding is de moeite waard omdat je niet alleen een idee krijgt van de omvang en diepte van deze stad buiten Oud Havana, maar ook vanwege het gevoel van reis aan boord van een van de objecten die het erfgoed van de geschiedenis van Cuba vormen . Auto's vol patches, duizend keer geverfd en met lichte vliegtuigmotoren. Ja, wat we maar willen, maar aan het eind van de dag een overlevenden van de revolutie , een paradigma van hoe een land duizend-en-een moeilijkheden probeert te overwinnen met de beste glimlach.
Vedado, in Havana
We hebben de mojito's en oude kleren geprobeerd? , we hebben door de straten gelopen en raakten de draad met enkele van zijn inwoners, nu blijft het aan ons, voordat we naar onze volgende stop gaan: Viñales, om een beetje salsa te dansen om onze eerste dagen in Havana af te sluiten.
Er zijn twee plaatsen om in gedachten te houden: het huis van de muziek Y De Guajirito . De laatste is misschien een plaats die erg op toeristen is gericht, maar de kunst die de muzikanten uitstralen is zonder twijfel geen show. Hier is de groep ontstaan. Buena Vista Social Club en vandaag behouden ze diezelfde formatie, hoewel hun originelen dat niet meer zijn. De professionaliteit van de muzikanten en hun toewijding elke avond op het podium staat buiten twijfel.
In Havana zijn er twee Houses of Music, een in Vedado en een andere in Miramar . Het is een van de beste plekken om livemuziek te dansen, want alle groten spelen hier en ze doen het voor een belachelijke prijs.** Een andere belangrijke attractie is dat de klanten vooral Cubanen zijn die plezier willen hebben**.
Havana is pure muziek