Pazo de Sabadelle, een voorbeeld van historisch behoud in het hart van Lugo
De Pazo de Sabadelle maakt indruk zodra je hem ziet. Een stenen gebouw, met roodachtige deuren en groene ramen, dat is uitgehouwen tussen heuvels en dat maakt het heel gemakkelijk om je de macht voor te stellen van de families die het eeuwenlang bezaten. specifiek, deze pazo zou dateren uit de 13e eeuw, en dat ging van hand tot hand totdat het Xosé Figueroa bereikte, de huidige eigenaar.
Nu, terwijl ik door zijn poorten loop, objecten uit het verleden worden gecombineerd met actuele sculpturen, foto's en schilderijen, laat zien dat de pazo nog vol leven is. Tegenwoordig serveert de pazo immers biologische proeverijen, laat bezoekers overnachten in zijn kamers en organiseert kunsttentoonstellingen voor iedereen.
EEN HUIS DAT GESCHIEDENIS ADEMT
"Dit huis behoorde tot dezelfde familie als de Pazo de Tor – een andere Pazo uit Lugo in Monforte de Lemos, die ook een bezoek waard is vanwege zijn ongelooflijke historische erfgoed - de familie Varela de Temes", zegt Figueroa. “Door een reeks van omstandigheden, de laatste eigenaar, die tot deze familie behoorde, werd op 70-jarige leeftijd weduwe en non in het klooster van de Salesas, in Oviedo”.
Dat was hoe de pazo, gelegen in de parochie van Santa María de Sabadelle -waar het zijn naam aan ontleent- , kwam samen met de 500 hectare die het pand op dat moment naar schatting gemeten heeft in handen van een beheerder en een kapelaan. “De beheerder heeft twee batches gemaakt, en de kapelaan koos het huis en een paar stukken land uit die hij onder zijn broers verdeelde. Het waren er vijf, dus stel je voor hoe groot het was. Een van hen was de vader van de broer van mijn grootmoeder en dat is de reden waarom de pazo bij mijn familie is terechtgekomen”, legt Figueroa uit.
“Deze man trouwde met een vrouw die we altijd peetmoeder noemden, maar ze hebben nooit kinderen gekregen. Daarom is mijn oma bij hen komen wonen. Later ging het eigendom over op mijn moeder en nu op ons, die vier broers zijn”, Toevoegen. "En vandaag heeft dit landgoed in totaal vijf hectare."
Detail van de keuken van de Pazo de Sabadelle, Lugo.
Xosé Figueroa lacht als hij vertelt over het verleden van deze plek waar alles geschiedenis lijkt te ademen. “Er moet rekening mee worden gehouden dat karakters van bepaalde relevantie leefden hier. Bijvoorbeeld Agustín Lorenzo Varela de Temes, een bisschop die werd geboren in 1776 en stierf in 1849, die bisschop en professor was aan de Universiteit van Salamanca. En een broer van deze bisschop, José María Varela de Temes, een tijdgenoot van de eerste periode van Sargadelos”.
Nutsvoorzieningen, hij en zijn familie zijn verantwoordelijk voor het levend houden van de pazo en zijn omgeving. “We voelen ons tot op zekere hoogte verantwoordelijk voor de erfenis die ons is geschonken, maar hebben geen financiële solvabiliteit. Dat is waarom, we gaan beetje bij beetje, in ieder geval proberen we het niet te vernietigen”, Figueroa vertelt oprecht. “Er is zelfs de mogelijkheid dat op een dag kunnen we het misschien doneren, bijvoorbeeld aan de Royal Galician Academy of aan enige andere openbare instelling die waakt over de belangen van Galicië. Hoewel we het niet weten, zijn het ideeën die we hebben”, voegt hij eraan toe.
BIOLOGISCH VOEDSEL EN ARISTICRATISCHE KAMERS
Tegenwoordig is de Pazo de Sabadelle niet alleen een voorbeeld van erfgoedonderhoud, maar ook opent zijn deuren voor iedereen die zich wil verdiepen in het verleden van het binnenland van Galicië. Zowel om een nacht door te brengen in zijn ongelooflijke kamers -maar van tevoren te reserveren, aangezien het er maar twee heeft-, als het proeven van zijn ecologische en zelfgemaakte gerechten.
Een van de twee kamers van de Pazo de Sabadelle, Lugo.
“We hebben biologische landbouw, we doen ecologische proeverijen, we verhuren kamers, we ontvangen schoolkinderen die op excursies komen om het huis en zijn geschiedenis te zien…”, zegt Figueroa. Wat betreft ecologisch werk is het landhuis Sabadelle opgenomen in het USC Family Farm programma. Daarnaast is het ontbijt –inbegrepen in de kamerprijs– het perfecte moment om check de lekkernijen die in dit huis worden bereid, en stel je voor, als je het niet in de eerste persoon kunt ervaren, hoe een proeverij hier zal zijn.
Zelfgemaakt ontbijt in de Pazo de Sabadelle, Lugo.
in het landhuis bewaar traditionele voorwerpen en recepten en zodra je het hem vraagt, zal Figueroa je enkele van de historische schatten laten zien die deze stenen muren bewaren. “We hebben het een en ander teruggevonden, ook op anekdotisch niveau. Van voorwerpen die we hebben bewaard tot recepten, zoals de gekonfijte vijgen van Álvaro Cunqueiro”, legt Figueroa opgewonden uit.
Maar, zoals de eigenaar van dit huis opmerkt, voor hem en zijn gezin de belangrijkste en wat ze het meest aanmoedigen, is het herstel van waarden in Galicië. "En dit is ook via voedsel", zegt hij. “Met ingrediënten uit de omgeving. Hier is een gebied vol fruitbomen die uiteindelijk worden opgegeten door vogels, terwijl mensen fruit gaan kopen in de supermarkt. Het is ongelooflijk”, blikt Figueroa terug.
EEN OASE IN LANDELIJK GALICIA
Hoewel biologische landbouw, dromerige kamers en een historisch erfgoed voldoende zijn om deze plek te bezoeken, er is iets waar Figueroa nog trotser op is: kunstopeningen.
Sabadelle, een publiek geheim
"Galicië is tot op zekere hoogte onvruchtbaar van veel dingen", zegt hij. “Hoewel het literair en muzikaal zeer geavanceerd is, mist het de sociale en economische begeleiding voor deze activiteiten. Daarom creëren we een oase om aan dat soort ellende tussen aanhalingstekens te ontsnappen.” Om dit te doen, heeft Figueroa, samen met zijn partner, vooral Ze organiseren tentoonstellingen, acts, poëzie-evenementen, muziekevenementen... en promoten altijd de Galicische taal en cultuur.
“Mijn partner, die in Ourense woont, en ik organiseren veel dingen zonder dat er kosten aan verbonden zijn. Maar we worden nog steeds aangemoedigd omdat Het is een heel mooie ervaring." Figueroa legt het uit. "Wat Wat we zoeken is de benadering van de kunstenaars naar de mensen. Vooral van de mensen van de dorpen, want mensen die buiten de steden wonen, hebben het recht om naar de viool te luisteren of geniet van elke andere vorm van kunst, net als iedereen die in een stad woont”, zegt hij.
Xosé Figueroa zegt dat hij zich bewust werd van de noodzaak om... “tentoonstellingen gezien vanuit een andere hoek”, naar shows in heel Galicië. “Normaal gesproken lijkt het alsof je een vreemde bent als je naar tentoonstellingen gaat. Er zijn de auteur of auteur, familie en vier vrienden. Hier is het net het tegenovergestelde, hier is het alsof je op de dag van het feest naar het huis van een neef gaat. Het is weer een rol”, zegt hij trots. "De sfeer is geweldig."
De omgeving van Sabadelle
Hoewel je kunt nu slapen, de tentoonstellingen zijn verlamd door de pandemie, maar Figueroa hoopt dat de situatie snel verbetert en ze weer aan het werk kunnen. “Ik zou graag willen dat we ze binnenkort weer kunnen doen. Natuurlijk, Het is gratis en wie wil kan komen. In de laatste die we deden – normaal gesproken zijn ze in de kraal – waren we met ongeveer 400 mensen. Heel veel mensen".
Xosé Figueroa eindigt door uit te leggen hoe deze artistieke openingen eruit zien: “We doen kleine shows. Dichters presenteren bijvoorbeeld een boek. Maar het is geen poëzierecital waarbij je gaat zitten luisteren naar de hele dichtbundel, maar de dichter draagt slechts twee of drie gedichten voor . Het is alsof je de hele nacht snoep achterlaat om het thema op te vrolijken. En met de muzikanten precies hetzelfde, zet je een groep niet twee uur lang achter elkaar."
Het balkon van Sabadelle
Het idee, zegt hij, is: breng kunst naar alle hoeken en naar alle soorten mensen. “Het publiek is heel divers, dat publiek is niet exclusief elitair. En soms gebeurt het dat de sfeer zo goed is dat, samen met een professionele artiest speelt iemand uit het publiek, bijvoorbeeld. Die sfeer naar Sabadelle brengen is prachtig”.