dani, de nieuwe belofte van pop
Zijn naam is Daniela Diaz Costas , maar wordt liever gebeld dani . A) Ja, kleine letters en zonder meer aanwijzingen te geven over wat de wortels zijn, want hoewel de de passie van zijn familie voor muziek markeerde zijn jeugd, ondanks het feit dat zijn stijl is beïnvloed door de herinneringen uit de jaren tachtig die bij haar hebben gewoond, de jonge kunstenaar? schijnt met zijn eigen licht.
Daniela is de dochter van Rosa Costas en Silvino Diaz , leden van Federale luchtvaartmaatschappijen , een van de grote mijlpalen van de krachtige zet
'veinte', dani's eerste album
“In mijn huis werd er altijd naar muziek geluisterd, ook in de auto, en vanaf zeer jonge leeftijd Ik was erg geïnteresseerd om te weten wat er speelde. ik vond het ook geweldig luisteren naar mijn vader die gitaar speelt , Die zorg heb ik altijd al gehad”, vertelt hij.
“Ik wilde gitaar studeren, maar ook Ik solliciteerde voor piano en hobo toen ik de testen van het conservatorium deed. Ik herinner me dat mijn vader me een opname liet afspelen van het verhaal van Peter en de wolf vertegenwoordigd met instrumenten en ik hield van de hobopartij”, vervolgt hij.
Ook zijn oom, Miguel Costas, voormalig zanger en gitarist van Siniestro Total , was ook zijn mentor. Maar zijn muzikale DNA was slechts de aanleiding voor een geweldige reis die, dankzij zijn onbetwistbare talent , is geëindigd in Madrid.
Afgestudeerd in Reclame en public relations , heeft veranderd wat ooit slechts een hobby was, liedjes schrijven , in een levensproject wie heeft er gedoopt? 'dani'
Met net 23 jaar geworden , Daniela heeft achtergelaten zijn geboorteplaats, Vigo , waarover hij ons spreekt, koffie in de hand en al met een zekere nostalgie, op een terras aan de Calle Argumosa, in Lavapiés -plan natuurlijk voorgesteld door haar-.
“Ik hou ook erg van Malasaña voor een drankje” zegt hij terwijl we gaan zitten. Voordat we haar essentiële adressen in Vigo onthullen, praten we met haar over de reden die haar hier heeft gebracht: zijn eerste album, twintig.
Daniela componeert liedjes sinds ze 15 jaar oud was
Gecomponeerd door acht thema's waarin ze worden behandeld ervaringen en gedachten dat zijn schepper heeft ervaren Van 18 tot nu is de perfecte dichotomie tussen melancholie en goede energie.
“Het weerspiegelt die verandering tussen de adolescentie en het volwassen leven. Toen ik het album af had, realiseerde ik me dat het een weerspiegeling was van mijn persoonlijkheid op dit moment, van de twintigjarige Daniela. Het viel ook samen met de lancering in 2020 , die ondanks alles altijd voor mij zal zijn een datum om te onthouden ’, legt hij ons uit.
zoek gewoon Tears -zijn favoriete nummer en degene die het album opent- op Spotify en druk op play om de essentie van zijn stijl vast te leggen: een harmonieuze combinatie tussen pop en indie waar ze regeren discrete ritmes en directe teksten , zonder metaforen over liefde. Ze hoeven het niet te doen.
“Ik denk dat mijn liedjes worden gekenmerkt door heel transparant over wat ik wil uitdrukken. Veel kunstenaars inspireren mij, want ik heb altijd van alles gehoord. Al deze invloeden zitten van binnen hoewel ik bij het componeren niet aan een specifieke artiest denk”.
Zijn referentiekader is zeer breed, maar toen hij begon te werken met de producer, Aaron Rux -van het platenlabel El Volcán-, een afspeellijst gemaakt waar we er een paar vinden: van ABBA naar Oasis , gaan door **The Carpenters of Billie Eilish. **
Brighton, Engeland
En hoe zit het met reizen? Maken ze ook deel uit van jouw inspiratie? "Ik hou van reizen , Ik denk dat het de beste manier om tijd door te brengen en het geld. Je leert, je creëert herinneringen voor het leven, je ontmoet mensen... Ik moet nog veel weten, maar Van alle reizen die ik heb gemaakt, geef ik de voorkeur aan Brighton” , er staat.
Uitzicht op Toralla vanaf het Vao-strand, in Vigo
De liefde voor de Engelse stad en haar culturele scene waren niet genoeg redenen om Vigo te verlaten, want, wat ze ook zeggen, er gaat niets boven bekijk de zonsondergang op het strand van Vao te verzoenen met de wereld.
“Het is mijn favoriete strand, vooral in de winter, wanneer er minder mensen zijn. Ik hou ervan om de zonsondergang te zien het zand is wit en bovenop heeft het enkele kleine duinen die, als je op het zand zit, de stad bedekken en Het lijkt erop dat ze je op een eiland vinden”, zegt Daniela vanuit haar hoek om de verbinding te verbreken.
Hoewel ze volgens de kunstenaar niet zo vaak gaan, zijn het ook goede opties om bij zonsondergang van de schoonheid van Vigo te genieten. het dak van Hotel América en het terras van restaurant Albatros , in de haven. Beide bieden een spectaculair uitzicht op de zee.
En zoals elke stedeling is ze ook duidelijk over waar ze heen moet als ze daar zin in heeft. een dosis natuur. castrelos , want naast een oase midden in de stad waar je kunt sporten of picknicken, heeft een buitenzaal wat ze hebben meegemaakt veel beroemde muziekgroepen . Ik heb hele goede herinneringen aan dat park”, onthult hij aan Traveller.es.
Castrelos-park, in Vigo
Hoewel een picknick net zo bevredigend is als een hamburger The Good Burger ("In Vigo is er geen", zegt hij lachend) , het restaurant dat je maag heeft weten te veroveren is een Italiaan uit zijn geboorteplaats . En nee, tegen alle verwachtingen in het is geen pizza zijn stergerecht.
“Vroeger ging ik veel met mijn familie naar een plaats genaamd Il Cheto . Ze hadden een Creoolse chorizo met een zeer goede saus. Nu, door de situatie, het staat stand-by, maar het is een mythische plek in Vigo, Het was al heel wat jaren open en ik vond het erg leuk”, onthoud Daniela , dat is heel duidelijk waar zou ik heen gaan voor een drankje? na een voortreffelijk diner.
“In het wijngebied hangt veel sfeer, maar ik ga toch voor een heel coole bar die in het centrum is. Het heet Jukebox, altijd muziek afspelen en videoclips weergeven . De decoratie is spectaculair: platen, vinyl, gitaren... Het is echt een coole plek", vertelt hij ons.
Aan de andere kant, in die tijd dat je laat op kon blijven, was er maar één mogelijke locatie om Daniela te vinden: Churruca. Dit deel van de stad, dat zijn naam dankt aan een van de hoofdstraten, is een magneet voor liefhebbers van rock, indie en , natuurlijk, van livemuziek.
"In Churruca kun je zijn wie je wilt zijn en je op je gemak voelen"
verdwaal in je alternatief kroegen -sommige van hen opgericht door legendes van de lokale muziekscene-, hun onafhankelijke galerijen en zijn concert hallen Het was een van de weekendplannen bij uitstek van de maker van twintig.
“Er zijn veel kleine zalen en verschillende muziekomgevingen. Ik hou van de goede vibes die er altijd zijn. In Churruca kun je gaan zoals je wilt, zijn wie je wilt zijn en je op je gemak voelen. Ik hou ervan Mondo, het was mijn favoriete disco uitgaan. Om een vergelijking in Madrid te maken, het lijkt op de Ochoymedio” , legt hij ons uit.
“Churruca is als de Malasaña van Vigo” , wijst de zangeres op, die, nu ze in Madrid woont, een vaste klant is in de mythische Madrileense wijk la movida. **
En het is niet voor minder, want in de straten is een plek verborgen waar wat momenteel aan de gang is, werd bedacht: "Lucy in the Sky is een van de plaatsen degene van wie ik het meest hou van Malasaña omdat het zo was waar ik een akoestisch concert heb gegeven dat stond me toe ontmoet Aäron.
Voordat we vertrekken, gooien we nog een laatste vraag in de lucht: Vigo of Madrid?
“Op dit moment, dat ik mijn muzikale carrière lanceer, blijf ik achter met Madrid . Het is een stad waar ik voel me thuis Ik heb hier veel vrienden. Maar vooruit kijkend, als je mij vraagt waar zie je jezelf over 10 jaar, ik hou van Vigo . De levensstijl is erg goed en er is zee!”, besluit hij terwijl hij zijn koffie opdrinkt.
Het was goed, merkt hij op; maar ja, niemand zoals die in The Coffee Land , gelegen in de Rua Serafin Avendaño . en oog voor zijn brownies... Hoe dan ook, Vigo is altijd aanwezig in het hart van deze jonge belofte.