Rías Baixas: de gastronomische bestemming waar je naar op zoek was
Vergeet alles wat je hebt gehoord over de **Rías Baixas**. Vergeet de foto's die je hebt gezien of wat je is verteld. Omdat ze waarschijnlijk waar zijn, gaan we geen nee zeggen, maar ze zijn slechts het topje van de ijsberg van een gebied dat veel meer dan je denkt en dat je zelf moet ontdekken.
Omdat Rías Baixas in werkelijkheid geen bestemming is: het is een manier van leven.
Het is die hoek van Galicië waar de Atlantische Oceaan uitsteekt in het land, waar de bergen in zee storten en waar de valleien je landinwaarts voeren naar monumentale steden, naar eeuwenoude bossen die zich uitstrekken zover het oog reikt, en naar wegen tussen wijngaarden; Het is die plek waar de barokke herenhuizen oog in oog staan met de riviermondingen , waarin de terrassen de havens bezielen en waar de gastronomie niet alleen op het menu van de restaurants en het wordt een allesomvattende ervaring.
DE GRONDSTOF
De grondstof Het is een van de sterke punten van de Galicische gastronomie en in de Rías Baixas is dit iets dat duidelijk is vanaf het moment dat je aankomt. Als u over land aankomt, zijn ze wijngaarden en percelen beplant met aardappelen, maïs of kool; als je vanuit de lucht aankomt, zullen het zeker de mosselvlotten zijn die de estuaria bevaren, maar in ieder geval zul je snel beseffen dat de grondstof hier zeer aanwezig is en deel uitmaakt van het dagelijks leven, van elk moment van het leven.
Het onvermoeibare werk van schaaldieren in de zandbanken, die van de percebeiros in **Bueu, op het eiland Ons of in de Cíes** en die van de kustvloot uit havens zoals **Cangas, Marín, Portonovo of O Grove** brengen dagelijks de markten enkele van de beste producten van de zee: sint-jakobsschelpen, krabben, krabben, scheermessen, oesters, kokkels, mosselen, kokkels en zeepokken; roggen, sardines, horsmakreel, zeebrasem, zeebaars, tong, tarbot en octopus staan in de schijnwerpers met **soorten die met geweld op de markt komen zoals carneiros (escupiñas), ameixóns (dunne schelpen)** of zelfs algencreërende eindeloze gastronomische mogelijkheden.
Het werk van een zeepok
Wat oesters of wat natuurlijke mosselen? Wat gestoomde kokkels? misschien wat scheermessen met rijst of een inktvis empanada in de inkt . En dan, wie weet, misschien een octopus tot eerlijk , a ray caldeirada of een Visgerecht in enkele van de beste hedendaagse restaurants in Galicië. Alle smaken zullen hier iets vinden dat bij hen past.
Hoewel de voorraadkast niet op zee eindigt. Men hoeft alleen maar terug te kijken naar de aarde om te beseffen dat er een revolutie gaande is: een revolutie die de erfenis van traditionele boerderijen en boomgaarden en vindt het opnieuw uit door autochtone rassen terug te vinden, zoals het Keltische varken, dat vergeten groenten en granen claimt, zoals de corvo gierst - een lokale variëteit van paarse maïs die wordt verbouwd in de Ría de Pontevedra - voor de hedendaagse markt en die de boomgaarden van de regio van O Deza in een onuitputtelijke bron van producten die veranderen met de seizoenen.
De Galicische velden, land van kool, paprika, aardappelen...
DE PRODUCENTEN
Dit alles zou niet mogelijk zijn zonder producenten die zich al generaties lang aanpassen aan het klimaat en de producten.
Hier blijven bijvoorbeeld de oudste conservenfabrieken van Spanje in bedrijf.
Een rondleiding door de havens van Naar Illa de Arousa, Vilaxóan of Aldán Het zal je onderdompelen in een eeuwenoude geschiedenis van zoutsagen, zeilboten die de oceaan overstaken en mensen die van andere plaatsen kwamen om te verblijven.
In veel steden aan de kust, zelfs vandaag de dag, zijn Catalaanse, Italiaanse en Baskische achternamen gebruikelijk, sprekend over zeevaartverhalen, over komen en gaan, over een sector die vanuit deze havens voor de wereld openging.
Breng zeker een bezoek aan het ** Massó de Bueu-museum ** en de oude walvisfabriek in Cangas om iets over deze geschiedenis te leren.
Zonder producenten, veeboeren, zeepokken... zou er geen Rías Baixas . zijn
Als je van voorouderlijke producten houdt, zorg er dan voor dat je de verscheidenheid aan recepten die uit de ovens in de omgeving. Wil je aanwijzingen? Probeer de Boterbrood van Caldas de Reis , de empanadas -met sint-jakobsschelpen, kokkels, xoubas- van Cambados of bezoek een van de ovens van O Porriño.
Laat je meeslepen door je reukvermogen en je zult uiteindelijk een bakkerij vinden waar je kunt genieten van een broa -maisbrood- aan de kust of misschien zelfs een empanada varkensschouder met raapstelen of chorizo en spek in de binnensteden.
Vergeet niet om plaatsen op uw tour te markeren, zoals: Dorp van kruisen. Geniet van de binnenlandschappen, de oevers van de Ulla, de Deza en de Toxa , van plaatsen zoals Een Carixa-brug, dat lijkt ontleend aan een legende, aan een traditionele keuken gekenmerkt door gerechten als bouillon of stoofpot.
En zoek naar projecten zoals Galo Celta. David en Patricia zullen je op hun charmante boerderij begeleiden op een reis door traditie die naar de toekomst wordt geprojecteerd. Als je de kans hebt, vraag ze dan naar het geheim van de kip in zout.
Raapstelen, kikkererwten, spek... de Galicische stoofpot, een ongeëvenaard gerecht
MARKTEN EN MARKTEN
Het ritme van het leven aan de kust wordt gekenmerkt door de havens en de vismarkten. Er is een moment van de dag waarop alles stopt, wanneer kustboten ze naderen de kust geflankeerd door meeuw wolken en waarin? het leven draait om de dokken. Die minuten van aanmeren en lossen van de vangsten moet je weten.
Binnen dit proces is het ritueel van de visafslag het hoogtepunt: de organisatie van de kavels, de rush, een veiling die op het eerste gezicht misschien onbegrijpelijk lijkt maar wordt beheerst door regels en codes die hier generatie na generatie worden gerespecteerd. Een unieke show die het leven in deze havens definieert.
WIJNTOERISME
Rías Baixas staat synoniem voor wijn, met projecten die hun oorsprong hebben in de geschiedenis en die naast andere, meer recente projecten, bestaan die de sector opnieuw uitvinden.
Sommige steden zijn letterlijk omringd door wijngaarden en waar dan ook, als je naar een taverne gaat of de menukaart van een restaurant bekijkt, zul je ontdekken dat hier niet alleen wijn wordt gedronken, maar ook wordt geleefd.
De wijnen van de Rías Baixas, verzorgd met technieken die van generatie op generatie zijn doorgegeven
Wat uw voorkeur op het gebied van wijnen ook is, u heeft de keuze: van bodega's in pazos – Pazo Fefiñáns, Pazo de Lusco, Pazo de Señoráns en een lange etcetera- met drie of vier eeuwen geschiedenis tot meer actuele complexen die de meest innovatieve kant van de sector onder de aandacht brengen.
En samen met het bezoek aan de wijnhuizen, die zich in veel gevallen te midden van spectaculaire landschappen bevinden, concerten tussen de wijngaarden, kooklessen, nachtelijke oogsten, festivals, gedramatiseerde bezoeken en proeverijen die het hele jaar door plaatsvinden.
De wijn in Rias Baixas Het is veel meer dan je je kunt voorstellen. Het is natuurlijk een wereld van fascinerende witte wijnen, maar ook lichtrode wijnen met een Atlantische ziel; is een wereld van elegante distillaten gebaseerd op vele gevallen in formules die gezinnen in de sector al decennialang doorgeven , van mousserende wijnen die je blijven verrassen en het is vooral een wereld die je moet ervaren als je door de vatkamers gaat, slenteren tussen oude camelia's of turen in de vochtigheid van de steen in de historische wijnhuizen om te begrijpen dat een glas Rías Baixas veel meer is dan alleen wijn.
Keltisch Gallië
DE RESTAURANTS
Hier heb je altijd goed gegeten. De meest verse vis en de meest directe boomgaarden hebben de eethuizen en tavernes altijd gevoed met een grondstof van een versheid die moeilijk elders te vinden is. En historisch gezien zijn hier enkele van de beste restaurants in Galicië geweest?.
Het is iets dat vandaag de dag nog steeds gebeurt. In elke stad in de omgeving vindt u een flink aantal traditionele restaurants - ga voor een carne richada als u landinwaarts bent, of misschien een dozijn verse oesters aan de kust - een paar bars en tavernes waar neem een lokale wijn en een tapa –Als je niet weet waar je moet beginnen, met de octopus heb je altijd gelijk.
Als je meer van vlees houdt, misschien een tapa van oor met paprika of een beetje zorza (gemarineerde varkenslende) een goede optie zijn.
Pepe Solla in Solla
En daarnaast restaurants waarvan de naam zeker een belletje doet rinkelen. ** Solla, Culler de Pau, Viñoteca Bagos, Yayo Daporta, Taberna Meloxeira, Sabino, Michael's, Taberna A Curva, Pepe Vieira...** Dit zijn slechts enkele van de huizen waar de Galicische keuken opnieuw wordt uitgevonden, waar de traditie is geformuleerd op ongekende manieren; locals die het product in de watten leggen, die de leveranciers kennen en die elke dag laten zien hoe ver een welbegrepen traditie kan gaan.
Tussen hen verzamelen ze sterren, zonnen en aanbevelingen van de belangrijkste gidsen.
Maar dat is niet belangrijk: aan hun tafels zitten, vanuit hun eetzalen naar het landschap kijken , laat u leiden door het personeel en u zult begrijpen dat deze erkenningen slechts een indicatie zijn dat hier gebeuren dingen die je niet mag missen , dat elk gerecht je zal vertellen een verhaal dat gaat over chefs, producenten en grondstoffen , maar ook van een plek, van landschappen en van een manier om het leven te begrijpen.