Het landschap dat verliefd werd op Mel Gibson
Iets meer dan 20 jaar geleden een sterke jonge Mel Gibson Hij rende de hellingen van de Ierse Wicklow Mountains af met zijn gezicht wit en blauw geverfd en riep "Libertaaadddd!". Hij was het zelf die verliefd op die landelijke landschappen , had besloten een groot deel van de enige film, tot nu toe, te draaien waarmee hij de Oscar voor beste regisseur won: Braveheart. En het is dat de natuurlijke schoonheid van de Wicklow-bergen het epos inspireert, of je nu William Wallace bent of een eenvoudige liefhebber van wandelen.
De Nationaal park Wicklow Mountains het ligt op minder dan 50 kilometer van het centrum van Dublin, richting het zuiden. Met een oppervlakte van 220 vierkante kilometer - de meeste in Wicklow County en een kleinere uitbreiding in Dublin - is het een van de zes bestaande nationale parken in Ierland en de beste natuurlijke attractie als u een paar dagen in de Ierse hoofdstad doorbrengt.
Wickow Lakes zal je sprakeloos maken
Door de Wicklow Mountains springen vrolijke beekjes, die leven geven aan belangrijke Ierse rivieren, zoals de Liffey , die is geboren in Sally Gap - een heuvel van ongeveer 500 meter hoogte - om Dublin als een zilveren waterig mes in twee verschillende delen te verdelen voordat het sterft in de Ierse Zee.
Het zijn diezelfde rivieren die leven geven aan de gevarieerde flora van de Wicklow Mountains . Heidestruiken worden afgewisseld met eikenbossen en dichte dennenbossen, waardoor een prachtig polychroom tapijt ontstaat dat contrasteert met het zilvergrijze van de rotsen.
Door de struiken bewegen ze, snel en ongrijpbaar, kleine dassen dat ze zich in hun omnivoor dieet voeden met bijna alles wat ze vinden. Iets gemakkelijker is om herten te vinden. De Ierse edelherten het heeft bijna al zijn zuiverheid verloren, maar het is nog steeds een waardige en mooie afstammeling van het gigantische Ierse hert dat duizenden jaren geleden in dit gebied woonde.
Ook de wilde geiten Ze zwerven vrij rond door enkele bergen die worden doorboord door meer dan een dozijn gemarkeerde paden waar je wandelingen kunt maken die variëren van een half uur tot meerdere dagen. Als u liever iets rustigers wilt, kunt u slechts enkele van de routes nemen die naar de Glendalough Valley , waarin de natuurlijke charme wedijvert met de historische.
Wicklow, tussen beekjes en schapen
De Spaanse vertaling van het Gaelic woord (de oude Ierse taal, voorafgaand aan de Engelse verovering van het eiland tijdens de Middeleeuwen) "Glendalough", " de vallei van de twee meren ”, geeft je een heel specifieke aanwijzing van wat je gaat vinden, maar het zegt niet alles. Ja de Boven- en benedenmeren -zoals de twee lacustriene elementen van de vallei bekend staan- vormen een van de grootste attracties van de plaats, maar er is er nog een die door de hand van de mens is gemaakt... Of beter gezegd, door een heilige.
Sint Kevin Hij kwam naar deze landen toen de 6e eeuw ten einde liep en stichtte een monastieke gemeenschap die in de loop van de decennia voorspoedig was. Tegen het einde van de 8e eeuw had het klooster al zo'n duizend mensen in dienst, die verantwoordelijk waren voor het bewerken van de omliggende velden en het verzorgen van het vee. Maar zoals vaak het geval is, de rijkdom van het klooster betekende de ondergang, en de Vikingen plunderden de plaats bij talloze gelegenheden tussen het einde van de 8e eeuw en de 11e.
Vandaag de dag kun je er nog steeds tussen wandelen deze ruïnes van meer dan een millennium oud . Bij het bewonderen van de grote toegangsdeur tot het kloostercomplex, de kathedraal en de Ronde Toren - een indrukwekkend bouwwerk van zo'n 30 meter hoog - heb je de indruk dat je de tijd machine en je verwacht bijna een monnik te vinden die manuscripten draagt en het Ierse weer trotseert op sandalen.
De ruïnes van Glendalough
Maar Saint Kevin was niet de enige die zich verstopte in de Wicklow Mountains. In de jaren 1800, de Ierse rebellen ze vielen de Engelse troepen lastig vanuit hun gecamoufleerde schuilplaatsen in de valleien. Dus, om de opstandelingen te bereiken en ze af te maken, legde het leger de weg aan die bekend staat als De grote militaire weg . Deze weg is vandaag R115 , die de Wicklow Mountains van noord naar zuid doorsnijdt en doorkruist glencree , de bron van de rivier de Liffey (Sally Gap), de Glenmacnass en Laragh-waterval . Het is de beste landschapsoptie als u de plaats liever verkent met de auto .
Hoe dan ook, de beste manier om Glendalough en de Wicklow Mountains te ontdekken is te voet. Meer dan een miljoen mensen lopen elk jaar de route die leidt van het kloostercomplex naar Lake Superior, eerst door het Lower Lake en enkele prachtige dennen- en eikenbossen. Het uitzicht van bovenaf, met beide meren op de achtergrond en de hellingen bedekt met groen en oker, zal u doen begrijpen waarom Mel Gibson verliefd werd op de plek.
Na de wandeling is het gebruikelijk om iets te drinken op de picknickplaatsen rond Lake Superior, maar als je geen eten hebt meegenomen of liever de Ierse keuken wilt proeven op een meer gastvrije plek, is de beste optie in de buurt Glendalough taverne. Probeer hun Ierse stoofpot _ vergezeld van een pint Guinness en live vioolmuziek.
Ook de route met de auto is spectaculair
De beste tijd van het jaar om Glendalough en de Wicklow Mountains te bezoeken is de lente . Tijdens die maanden zijn de kleuren van de landschappen gevarieerder en intenser, zoals het geval is in de prachtige Powerscourt-tuinen , een verplichte stop tijdens uw reis naar het Nationaal Park vanuit Dublin.
In 1741 werd de bouw van het herenhuis Powerscourt voltooid. leek op een oud Italiaans renaissancepaleis en de omliggende tuinen moeten de taak aankunnen. En dat waren ze. Voor bijna 300 jaar , zijn niet gestopt met evolueren tot wat ze nu zijn: een van de mooiste tuinen ter wereld.
De Italiaanse tuin, de Japanse tuin, de ommuurde tuin, de dierenbegraafplaats, de dolfijnenvijver en de peperpottoren zijn slechts enkele van de attracties waar u in de zon kunt wandelen of een boek kunt lezen met geuren van bloemen uit verschillende continenten.
Powerscourt Gardens, het beste in de lente
Sluit vervolgens uw dag af met een wandeling van zes kilometer die het Powerscourt-herenhuis scheiden van de gelijknamige waterval. Gaat over de hoogste waterval van Ierland. Het water stort naar beneden langs een 121 meter hoge rotswand bedekt met vegetatie. Een show waar je lang sprakeloos van blijft.
En het lijkt erop dat de Ierse goblins bijzonder machtig zijn in dit deel van het eiland, omdat de schoonheid van Glendalough, de Wicklow-bergen en de Powerscourt-tuinen zodanig is dat alleen magie had ze kunnen creëren.
Powerscourt-waterval, de hoogste van Ierland