Dalston: een verhaal over gentrificatie in Londen
"Ja. Het is gentrificatie”, antwoordt hij bot en met een bezorgd gezicht. Markering , afhankelijk van de Bioscopen in Rio , een aparte kamer die leidt meer dan honderd jaar in het hart van dalston . "Het is het typische scenario: een gebied is goedkoop, kunstenaars wonen er omdat ze elders geen huur kunnen betalen, het trekt mensen aan met meer geld omdat ze denken dat het een plek is koel , er wordt meer geïnvesteerd en de huizenprijzen rijzen de pan uit. De manier om ernaar te kijken is dat er steeds meer winkels sluiten en nieuwe openen, zoals de biologische winkel aan de overkant. Ik heb er niets op tegen! Maar dat zou jaren geleden niet zijn gebeurd. En er komen er natuurlijk nog meer hipster . Alles verandert en dingen die hier al jaren staan, zullen waarschijnlijk verdwijnen.
Dalston is de oude ' trendy nieuwe buurt ' van Londen en één van die voorbeelden van gentrificatie, de socio-urbanistische theorie waarbij de armste klassen naar de buitenwijken van de steden worden verdreven terwijl de nieuwe rijken zich in hun buurten vestigen omdat, plotseling, al het coole gebeurt daar . We hebben het in veel westerse steden gezien: van Williamsburg in New York naar Kreuzberg in Berlijn , of, om een beter voorbeeld te geven, Malasaña of Chueca, in Madrid . Elk heeft zijn bijzonderheden, maar ze herhalen allemaal het patroon. En in feite, als we zeggen dat het de oude nieuwe wijk is, is dat omdat Voor de experts, het is al voorbij en het is heel 2009 . Wat de nieuwe 'nieuwe hippe buurt' is, hebben we het later nog wel over.
Onafhankelijke bioscopen in Rio
DE ARTIESTEN KOMEN AAN
Het gebeurde in de jaren 70 . Met de evolutie van het abstract expressionisme hadden kunstenaars steeds grotere studio's nodig om hun schilderijen te maken. In heel Oost-Londen stonden veel leegstaande panden omdat de havendokken, die er tot dan toe waren geweest, werden verplaatst naar tilbury . Zo kwam het bij meerdere op om een vereniging op te richten, ACME , om de gemeente te vragen die ruimtes te mogen gebruiken. Gebied, goedkoop en traditioneel ontvangende immigranten, het was gevuld met artiesten.
“Er zijn theorieën die zeggen dat de creatieve klasse bepaalde voorwaarden nodig heeft om te floreren en een daarvan is dat: in zeer multiculturele gebieden zijn . Oost-Londen zit vol met mensen uit India, Afrikanen... De artiesten waren gewoon een ander stel en ze waren op hun gemak. Het was het gebied waar het bekend was dat als je een kunstenaar was, je daar naar een studio ging. En er was een gemeenschap van kunst en uitwisseling”, zegt hij. Ricardo Davila-Otoya , die als kunstenaar in Londen woonde en de creatieve industrie en het fenomeen van merkgeografieën , gebieden zoals markeringen of de uitleg waarom je zegt “ Ik woon in Williamsburg / Kreuzberg / Chueca ” geeft een kleine boost aan je sociale status.
Dalston huis, een huis om te beklimmen zonder angst om te vallen
DE HANDEL -EN DE PARTIJ- ZIJN GEACTIVEERD
Joshua Compston , a kunstenaar-ondernemer die snel leefde en jong stierf (op 25-jarige leeftijd, van de alcoholcocktail + snuivende ether) en die vandaag de dag nog steeds vereerd wordt in het gebied, nam contact op met lokale handelaars om degenen te sponsoren die de artiesten rolden. “ Hij was de eerste kunstenaar ondernemer '. Hij had een galerij genaamd Feitelijke onzin . Hij begon kunstfeesten op straat te geven, waar... Demien Hirst naar zijn eerste cirkelvormige schilderijen, Tracey Amin heeft tequilashots verkocht ... Mensen begonnen dingen van kunst te maken in ruil voor wat geld. Hij zei altijd: als mensen gaan zeggen dat hier ongelooflijke dingen gebeuren en dat hier alle artiesten zijn, wil iedereen komen. Aan het eind van de jaren tachtig heeft de hele generatie van Jonge Britse artiesten Hij woonde daar en maakte zijn bewegingen. Beetje bij beetje gaan er bars open: **Zigfrid, On the Rocks, Mother Bar**... en het wordt een feestzone”.
Feest bij Zigfrid, een hippe joint
Voor kunstenaars is het niet langer een creatieve zone, maar een van mensen die dronken worden en vertrekken. Zijn vlucht gaat, in het geval van Londen, gepaard met de geboorte van internet: veel drukkerijen in de omgeving bedienden de Stad , dat naast de deur is, maar de industrie gaat digitaal en grafische en webdesignstudio's vervangen gedrukte. De artistieke wereld wordt opgegeten door de technologische , dat bovendien meer geld verplaatst, met als gevolg prijsstijgingen: vandaag een soort spiegel van Siliconen vallei waarin Google en bedrijf hun basis hebben, zijn er elke dag minstens vijf verschillende evenementen van netwerken en weinig kantoren missen de tafelvoetbaltafel.
Dat in Shoreditch , de wijk geografisch ouder dan Dalston. “In 2000 begon iedereen die het arty Shoreditch had gezien naar berlijn omdat ze denken dat Londen is erg commercieel geworden . Dat is wanneer de sfeer begint' Oost-Berlijn ', zegt Richard. Maar degenen die blijven gaan naar Dalston en met hen de moderne sites. Een van de DJ's Zigfrid , een goktent Shoreditch wiens naam precies afgeleid is van a Berlijn Kreuzberg DJ (als alles met elkaar verbonden is!) Dalston kreeg te horen dat het het gebied zou worden en in 2007 werd het geopend Dalston Superstore , waarschijnlijk de bar overdag en disco 's nachts die moderne mensen het leukst vinden . Net als hij, nieuwe kunstgalerijen, theaters en allerlei soorten café-boekhandel-evenementen met meerdere ruimtes versierd met tweedehands meubels die je hier, in Dalston en in elke coole buurt ter wereld ziet.
Shoreditch, geografisch gezien de wijk voor Dalson
OPEN NIEUWE -EN INNOVATIEVE- LOCALS
Tientallen jongeren met macbook en enorme hoornen bril type achter het raam van Oogst E8 , wat in dit geval een cafetaria-biologische winkel met een levensduur van minder dan een jaar en nog een van de gebouwen die bijdragen aan de geest van duurzaamheid. De magie van gentrificatie laat, tussen de plaatsen een beetje meer "van al het leven", plaatsen zoals deze achter. Het hoogtepunt van de biologische en typische trend is ** The Farm Shop **, een klein café met kas en aquaria binnen.
Oogst E8, een cafetaria waar jonge mensen pastaglazen in overvloed hebben
Naast verschillende hoge gebouwen in aanbouw, is het drie jaar geleden geopend. “De eigenaren wonnen een lokale wedstrijd en gaven hen de ruimte, waarmee ze laten zien dat het mogelijk is om midden in de stad gewassen te verbouwen. Als je naar het terras gaat, kun je de kippen zien ”, Zegt vriendelijk tegen Romina, de serveerster. En inderdaad, buiten zijn de kippen. De eieren die ze leggen worden daar verkocht en de broodjes die ze met het brood bereiden, dat ze ook maken, zijn erg lekker. Meer eetgelegenheden: naast de markt van ridley , vol met f goede route, lekker goedkoop en klaar om te nemen, straatfeest : een straatvoedselbeurs op een bouwplaats. De stukken stedelijke kunst die de plaats versieren, dragen reclame voor Nike.
Streetfeast: een straatvoedselbeurs
PRIJZEN STIJGEN
Door pure markteconomie (vraag stijgt > concurrentie neemt toe) worden sommige bedrijven geraakt en stijgen de prijzen (vraag stijgt > prijsstijging). “ Het heeft ons geraakt Marc gaat verder. “Nu zijn er de **Hackney Picture House**-bioscopen, die een keten zijn. Vroeger waren we de enige bioscoop in de buurt en dat heeft gevolgen voor ons bedrijf, omdat ze meerdere theaters hebben en wij er maar één. Maar ik hoop dat we het overleven."
Als we de prijs van de kebab als referentie nemen (soms vraag ik me af of er, zoals de Big Mac Index, geen ranglijst is die de economie meet op basis van wat een kebab kost), kunnen we het ook zien. “Een kebab was ongeveer £ 3,5 en nu tussen 5 en 6 ”, vertelt Hasan, een jonge Turkse man die al meer dan tien jaar in Londen woont, terwijl hij ontbijt met thee, olijven, eieren, fetakaas, brood, boter, jam en honing.
Dit gesprek brengt ons trouwens bij een van de coolste dingen over Dalston: dat omdat immigratie traditioneel Turks is, er zijn veel Turkse restaurants . Onder hen is de De oudste kebab van Londen , het restaurant ** Mangal **, geboren 25 jaar geleden en waaromheen ook de concurrentie bloeide. In Istanbul portie Turks ontbijt , die alles duurt wat Hasan dronk, tot 2 en in ** Stenen Grot ** tot 5.
In de Stenen Grot geniet je tot 5 uur van een Turks ontbijt
HET GEBIED KALM
"Er is veel veranderd. Vroeger was de buurt niet zo vriendelijk', legt hij uit. Catherine Veitch , die werkt in het **Arcola theater**. Arcola is een goed voorbeeld van de transformatie van Dalston: opgericht in 2000 door Mehmed Ergen , Turkse emigrant, was de eerste theater in de omgeving en nu is het de belangrijkste culturele instelling. Op het moment dat ik dit schrijf, heeft Arcola een klein stukje van de brievenwijk van Madrid naar Londen gebracht door een cyclus te organiseren met werken van de Spaanse Gouden Eeuw . Daarnaast heeft het theater -uiteraard- met biologische coffeeshop gespecialiseerd in mediterrane gerechten en een ruimte om nieuwe projecten te hosten.a
“Toen we openden waren we het enige theater in de omgeving. Nu zijn er nog een paar”, vervolgt Veitch. Aan het begin van het decennium, Dalston en het district Hackney over het algemeen was het geen 'goed' gebied. “Er was veel strijd en misdaad, niet op hoog niveau maar tussen mensen onderling. In Turkije is er een gevecht tussen Koerden en Turken en op de een of andere manier heeft het hier ook gevolgen gehad. Hij is nu veel rustiger, veel rustiger dan voorheen”, zegt Hasan. De Olympische Spelen , Dat getransformeerd Oost-Londen en die waarin het district atleten en evenementen organiseerde, hadden ook een hand.
KUNSTENAARS MISSEN HEM
Nostalgie is een klassieker in gentrified wijken . In een van die nieuwe cafés met wifi, zelfgemaakte taarten, houten tafels, elke stoel uit een andere kringloopwinkel en mooie boeken, vertoont de muur ' Verdwijnende Dalston ', een tentoonstelling van foto's van de Dalston uit het jaar 2000 . "Toen ik de foto's nam, legde ik gewoon het stedelijke landschap vast, dat in die tijd een heel bijzonder karakter had", zegt de auteur, Catherine Forrest .“En toen ik ze ging ontwikkelen, realiseerde ik me dat hoewel de meeste dingen die ik had vastgelegd er nog steeds waren, het eigenaardige karakter aan het verdwijnen was. Het is geen kritiek op de nieuwe hipster Dalston, maar een viering van wat eraan voorafging."
Gevel van het Peckham Hotel
EN TERWIJL HIPPERS HUN NIEUWE BUURT REEDS HEBBEN GEVONDEN
Dalston is al ouderwets . De opening van de verlenging van de oranje metrolijn in 2011 heeft een ander merkwaardig stedelijk fenomeen achtergelaten. De lijn verbindt Oost- en Zuid-Londen rechtstreeks met elkaar, een route die tot dan toe moeilijk begaanbaar was. “Om van het oosten naar het zuiden te gaan moest ik naar London Bridge en vandaar naar een ander treinstation. Er was geen manier om de rivier over te steken. Wat ongelooflijk is, is dat je aan de lijn komt en dat de mensen aan de lijn van top tot teen hetzelfde zijn”, herinnert Ricardo zich.
De lijn leidt naar Peckham. tel het tijdschrift Zonde , die een scan heeft gedaan om te zien welke buurt het was” de nieuwe dalston ” wat inderdaad Peckham is nu al de nieuwe Dalston . En, zoals Ricardo eindigt, "er zijn de... Camperwood School of Arts, Goldsmith College . Alles is zoals intellectuelen, kunstenaars, interdisciplinair ... mensen van vele nationaliteiten, super goedkoop en makkelijk te bereiken vanuit het oosten.” Ook technologie heeft een niche gevonden, want daarnaast ligt de wijk Croydon beweert de Siliconen vallei uit Zuid-Londen.
Zullen we het verhaal herhalen voor een ander artikel?
Peckham is nu al de nieuwe Dalston