Walden, leven in het bos
Om het te vertellen, verwijzen we naar enkele van de opschriften van de hoofdstukken waaruit Walden bestaat:
WAAR LEEFDE JE EN WAARVOOR?
Twee jaar, twee maanden en twee dagen. Dat is de tijd die Henry David Thoreau doorbracht in een kleine hut die hij zelf bouwde, in de bossen bij het Waldenmeer. Daar leefde hij als een Spartaan, een gepensioneerde asceet die viste, wandelde, wilde dieren observeerde en mediteerde op de spirituele voordelen van een eenvoudig en eenvoudig leven in direct contact met de natuur . Waldens experiment, waarmee hij de zinloosheid van de levensstijl van die tijd wilde aantonen, kristalliseerde zich uit in zijn gelijknamige werk: een essay dat het midden houdt tussen het dagboek van een natuuronderzoeker en een verhandeling over filosofie.
En dit alles waarvoor, Henry-David? Het antwoord staat op de plaquette die vandaag de oorspronkelijke locatie van zijn hut herdenkt: "Ik ging naar het bos omdat ik bewust wilde leven; alleen de essentiële feiten van het leven onder ogen zien en kijken of hij kon leren wat zij moest leren. Ik wilde diep leven en alles weggooien wat geen leven was... om niet te beseffen, op het moment van sterven, dat ik niet had geleefd".
Henry David Thoreau
DE GATEN
De fotogenieke Walden Pond, omgeven door weelderige bossen in New England, het is mooi maar van discrete afmetingen . Thoreau zei altijd over het landschap dat het op een "bescheiden schaal" was. "Hoewel het mooi is, mist het grootsheid", gaf hij toe. We pauzeren hier om het woord te geven aan Julio Camba:
"De meren zijn prima, maar je moet oppassen ze niet te beschrijven. In de literatuur hebben ze een desastreus resultaat. Pas op dat het moeilijk is om de natuur te bewonderen zonder onzin te zeggen, vooral als het gaat om een poëtische natuur! Je kunt origineel zijn aan een salontafel, op een bijeenkomst van vrienden, tegenover de belachelijke gebeurtenissen van het dagelijks leven, maar er is geen manier om een originele houding aan te nemen voor 3.000 meter hoge bergen. Voor deze bergen zwijgt men of zegt men onzin".
Dus we kunnen beter onze mond houden.
Reproductie van Thoreau's hut
BEZOEKEN
Verkleed als de patroonheilige van allerlei ideologieën, van anarchistisch milieubewustzijn tot libertarisme, is Thoreau het voorwerp van bewondering door aanhangers van de meest uiteenlopende doelen. Jonge activisten maken vandaag een pelgrimstocht naar Walden of bebaarde hipsters, geruite overhemden en badpakken (mannen) en gebloemde jurken (dames). Met het boek onder hun arm volgen ze Thoreau's voetsporen op zoek naar de literaire sensatie van het delen van de scènes van zijn leven. Als tip mengen ze zich met de drukke New England Sunday-families die op zoek zijn naar een duik. Het mengsel is pittoresk en, eenmaal daar, het aanbod, beperkt : men kan een bad nemen, met een bedachtzame blik de rotsen aanschouwen waar ooit de hut van Thoreau stond of rond het meer gaan (een route die, in een goed tempo, niet meer dan een half uur duurt) : drie eenvoudige en natuurlijke activiteiten die de mogelijkheden van zo'n diverse fauna democratiseren . We denken dat Thoreau het leuk zou hebben gevonden.
LEZEN
"Geef me de waarheid vóór liefde, geld, geloof, roem en gerechtigheid." Zowel de bestseller Into the Wilderness als de filmversie ervan portretteerde Christopher McCandless, de jonge Amerikaan die alles achterliet om vrij in het wild te leven en uiteindelijk stierf van de honger (of vergiftiging, daar is discrepantie over) in Alaska, als een jongen zeer beïnvloed door de ervaring en het werk van Thoreau. Het kaskrakerverhaal van McCandless markeerde het begin van de recente heropleving van de auteur in de populaire cultuur maximale exponent van de filosofie van "Ik laat alles achter".
En het is dat de opwekking niet alleen ideologisch, maar ook cultureel is . Alleen in Spanje zijn Walden en Brieven van een zoeker aan zichzelf (beide delen in Errata Naturae) heruitgegeven en is de sterk aanbevolen biografische strip La vida sublime (door A. Dan en Maximilien LeRoy, Editorial Impedimenta) gepubliceerd. Bovendien is internet een vruchtbare voedingsbodem geworden voor de verspreiding van Thoreau's wijsheid: de invloedrijke culturele website Brain Pickings citeert hem af en toe, en er zijn verschillende thematische Tumblr-accounts opgedoken die zijn geluidspillen van wijsheid, afbeeldingen, gifs en zelfs humoristische memes over de auteur, zoals Hipster Thoreau.
Een vignet uit 'Het sublieme leven'
En hoe wordt deze opstanding van Thoreau verklaard? Volgens Enrique Redell , redacteur van Impedimenta, het is de crisis die zijn figuur met meer kracht dan ooit heeft doen herleven: "Thoreau koos voor een "zelfvoorzienend" leven: hij trok zich terug in het bos en probeerde niet afhankelijk te zijn van een macht die, vanuit zijn punt van mening, ontkende het hoogste van de menselijke geest", legt hij uit. "De overeenkomsten met het heden zijn evident : geconfronteerd met regeringen die alleen proberen de rommel van de financiële machten (waarvan ze afhankelijk zijn) op te lossen ten koste van het plunderen van de middelen die bestemd zijn voor het algemeen welzijn, is de enige mogelijke reactie om je stem te verheffen, door te zeggen " je kunt niet op onze instemming rekenen", door te weigeren mee te werken", voegt hij eraan toe.
Hoe het ook zij, een van de beste dingen om te doen in Walden is inderdaad, aan de kust zitten lezen . De basisbeweging (hoewel minder origineel) is om met een Walden-exemplaar te staan. Tip: voordat u een van deze delen opent en een van de zinnen hardop voorleest, onthoud dat Thoreau er geen voorstander van was om iemand te citeren, zelfs niet Thoreau.
'Into the wild' of de liefde van Thoreau
GELUID
Ze zijn er niet in overvloed. In die zin is Walden pure herinnering. De suggestie in dit verband van The Boston Globe is merkwaardig: deze krant raadt aan om aan het einde van de winter te naderen, wanneer de lagune bevroren is. Het doel? Oefen de poëtische sport van het luisteren naar het kraken van de naden van het ijs wanneer het begint te smelten door het effect van de eerste zonnestralen.
EENZAAMHEID
Hoewel van gemiddelde grootte (in feite kleiner dan andere naburige lagunes die ook kunnen worden verkend), Walden Pond is genereus in privé-microstranden tussen de drie en twintig vierkante meter waar je hooguit twee handdoeken kunt planten en rondkijken. Veel meer is er niet nodig.
DE STAD
Als je de fetisj-tour wilt voltooien en in de voetsporen van Thoreau naar het graf wilt treden, moet je naar Concord gaan, de aangename stad waar het leven van de schrijver omheen draaide (en trouwens de eerste Amerikaanse stad die plastic flessen verbiedt). Op de beroemde begraafplaats Sleepy Hollow (let op, het is niet dat van Tim Burton), is het graf van de auteur: een eenvoudige grafsteen met een beknopte "Henry" erop gegraveerd.
Het graf van Thoreau
ECONOMIE
De toegang tot het staatspark is gratis, maar de groeiende populariteit van het meer en zijn kleine formaat betekent dat als de toestroom groot is, je in een van de aangrenzende parkeergarages moet wachten tot andere bezoekers de plaats verlaten. Het wachten kan worden besteed aan het doorbladeren van de souvenirs van de winkel of het bezoeken van het standbeeld van Thoreau en de replica van zijn hut die naast het hoofdpark staan . Vanaf de nabijgelegen stad Boston duurt het slechts een half uur met de auto op de Interstate 90.
SUPERIEURE WETTEN
Als je zin hebt om te filosoferen, is dit de perfecte plek om je eigen conclusies te trekken over de relatie tussen mens en natuur; als je gewoon een bad wilt nemen, de enige hogere wet die je moet volgen is om het Walden-filter op je Instagram-foto's te gebruiken . Wat minder.
Walden met Walden-filter
DE LAGUNE IN DE WINTER
Het vriest en verandert in een gigantische, koele en wilde ijsbaan (kijk naar deze foto uit 1972)
LENTE
Vanwege zijn coördinaten is Walden een habitat die gevoelig is voor seizoensveranderingen. Beter dan in het voorjaar, moet het in de herfst worden bezocht, het seizoen waarin de lagune bijzonder aantrekkelijk is. . Net als de rest van de staat Massachusetts, is Middlesex County een van de hotspots van de zogenaamde "foliage", een orgie van kleuren die elk jaar plaatsvindt in de bossen van New England en duizenden toeristen op bedevaart trekt. Op deze website kunt u in detail de chromatische evolutie van het herfstblad volgen, zodat u het kunt bezoeken wanneer het de kleur krijgt die u het mooist vindt.
Walden in de winter
CONCLUSIE
Naast een zeer succesvolle natuurlijke enclave vol literaire emotie, is Walden fort om een menselijk bestaan op te eisen, vrij van verplichtingen en vol vrije tijd (onmisbare voorwaarde in elk begrip van het begrip "vakantie", dus de onze). Daar schreef Thoreau dit:
“Mannen werken per ongeluk (...) ze wijden zich, zoals een oud boek zegt, aan het vergaren van rijkdom waar motten en houtwormen knagen, waar dieven bres openen en stelen. Het is een gek leven, zoals ze zullen begrijpen wanneer ze tot een einde komen, zo niet eerder.
Amen Hendrik.
Volg @mimapamundi
"Ik ging naar het bos omdat ik bewust wilde leven"