Boerderijverblijf in Aspromonte over bergamot-sinaasappelboomgaarden bij Agriturismo Il Bergamotto
Bij zonsondergang, wanneer de warme oranje mediterrane zon begint te zakken Binnen de Tyrrheense Zee zijn er een of twee uur waarin de kust van Calabrië paars gloeit. Samen met Costa degli Dei en de Riviera dei Cedri, de Costa Viola, of Costa Violeta, maakt deel uit van een kustlijn van 250 kilometer die, hoewel het een van de minder bekende is, een van de meest dramatische in heel Italië is, een schouwspel dat gemakkelijk gelijk is aan dat van de Ligurische of Amalfikust. hier tussen uitgestrekte verlaten constructies en hectares bergamotboomgaarden , geïsoleerde vissersdorpjes en oude versterkte steden die nog steeds aan de Aspromonte kleven, lijken de bergen in de Middellandse Zee te duiken.
Vertel een niet-Calabriër dat je naar Calabrië gaat reizen en het standaard antwoord is een ongelovig, eeuwig en dramatisch " Ma baar? " (Maar waarom?) . Als het Italiaanse schiereiland een laars is die bestaat uit de royale dij van het noorden en de elegante kuit van Lazio en Campania, dan is Calabrië de teen. Het donkere en tragische verleden van de zuidelijkste regio van Italië is lange tijd een last geweest die werd gekenmerkt door oorlogen, aardbevingen, corruptie en, het meest bijtend, de schade veroorzaakt door Ndrangheta het plaatselijke georganiseerde misdaadsyndicaat.
Maar als Calabrië door meer ongeluk is bezocht dan waar dan ook, zijn rauwe schoonheid, zijn culinaire tradities en de lokale cultuur onderscheiden het vandaag als een bezienswaardigheid. Afgelopen zomer bezocht paus Franciscus de regio om de maffia aan de kaak te stellen en leden van de 'Ndrangheta' te excommuniceren, een krachtig symbolisch keerpunt voor een regio die zo diep katholiek is. Nu, na decennia van isolement, Calabrië begint zich eindelijk open te stellen voor reizigers die zich in een totaal onbekend Italië bevinden.
Een van de onverwachte genoegens en uitdagingen van een bezoek aan Calabrië is ontdekken hoe ongewoon het is voor toerisme. Een plek zo ver van het Italiaanse toeristenpad gaat gepaard met een gevoel van avontuur waar de typische accommodatie vaak ofwel een vreemd leeg resort is, of een muffe kamer in iemands huis. Er is echter een paar opmerkelijke uitzonderingen, zoals de Villa Paola, een gerestaureerd 16e-eeuws klooster dat is omgebouwd tot een prachtig hotel met 11 kamers . Gelegen te midden van een tuin van jasmijn, citrus en terpen van magenta bougainvillea, het is net buiten Tropea , een oude versterkte stad bewoond door sommigen 7.000 mensen , de meest dramatische en mooiste plek in heel Calabrië.
Alles is gerelateerd aan de zee op het schiereiland Calabrië
Tropea is een labyrint van smalle straatjes en decadente charme . Met een klif op een van de meest maagdelijke witte zandstranden van Italië, waar je kunt leunen en de vulkanische Eolische eilanden in de verte kunt zien. Volgens de legende is dat Hercules stichtte de stad en in de loop van de millennia is het komen en gaan gezien van rijken. Op wonderbaarlijke wijze gespaard gebleven van de aardbevingsverwoesting die bijna al het andere in Calabrië trof, de stad heeft doorstaan . Maar de dagen van strategisch belang zijn in het verleden verloren gegaan. Kappertjesstruiken en stekelige peren bewonen nu scheuren in trottoirs en gebouwen, die in de loop van de tijd langzaam groter worden. Vijgen die uit de bomen zijn gevallen en badend in de zon liggen bezaaid met stenen straten , parfumeert de lucht met het aroma van gefermenteerde karamel.
Het is tijdens de zomermaanden dat Tropea echt leeft . Overdag trekken gezinnen massaal naar de stranden en graven ze zich in grotten onder Santa María dell'Isola, een klooster gebouwd op een klein schiereiland aan de voet van de stad. In de middag is het gevuld met een vrolijke en Zuid-Italiaanse energie, de zwemmers ze geven hun passeggiata door de straten , stoppen voor pizza of ijs. Dit is een typisch tafereel van veel steden in Italië, maar hier zijn de accenten op het plein niet Duits, Engels of zelfs Noord-Italiaans, maar bijna uitsluitend Italiaans. staccato , het Calabrische dialect.
Verder langs de kust het pittoreske stadje Scilla ligt , waar zwaardvisvissers elke ochtend de zee in waden, leunend over de boeg van hun boten, met groepen shirtloze tieners die hun harpoenen dragen. Net als in Tropea, er is een mythische traditie verbonden aan deze stad , die Scylla werd genoemd naar een waternimf die veranderde in een zeemonster. De legende verwijst waarschijnlijk naar zijn beroemde huis, de stenige punt bekroond door het dorpskasteel , die door de geschiedenis heen veel schepen heeft verwoest.
Lokaal vervoer in Tropea
In steden als Scilla vindt men de wortels van de Calabrische keuken. "Als ik aan de regio denk, proef ik de pekel, de zuurgraad en de hitte", zegt Carlo Mirarchi, chef-kok en mede-eigenaar van Roberta's , een veelgeprezen pizzeria in Brooklyn. Mirarchi, wiens vader naar de Verenigde Staten ging als onderdeel van Calabrië's omvangrijke diaspora, reist vaak naar het gebied voor inspiratie. Een recent bezoek bracht hem ertoe te experimenteren met sardella , een techniek die bestaat uit het fermenteren van kleine sardientjes met een grote hoeveelheid pepers tot een pasta . Het is een smaak die voor de meeste Italianen te scherp en te bescheiden is, maar in Calabrië is het een belangrijk element van de enorme antipasti-schotels die als voorgerecht bij elke maaltijd worden geserveerd.
Het andere belangrijke aspect van de Calabrische keuken zijn chilipepers. vers of gedroogd , ze hangen in ramen of kraampjes langs bermen. Noord-Italianen zijn over het algemeen wars van hete specerijen, maar niet van de Calabriërs, misschien omdat de Saracenen chili via Sicilië naar Italië hebben gebracht. Een menu in een typisch Calabrische trattoria leest als delen van Dante's hel: pizza's, pasta's en antipasti worden beschreven als alla purgatorio, diavolo en infernale . Het is de pepperoncino, pittig en aards, die de Calabrische keuken zijn explosieve drama geeft en ervoor zorgt dat het eten hier, gekenmerkt door zijn beroemdste export, de 'nduja, de pittige sobrassada-achtige smeerworst, anders is dan alle andere. vindt u in Italië.
Bergamot (de geurige smaak geeft Earl Grey-thee zijn kenmerkende aroma)
En als chili de smaak van Calabrië is, dan is bergamot de geur ervan . Net als bij Madagascar vanille of Damascus roos, hangt de kwaliteit van deze sinaasappelsoort af van waar het vandaan komt. Niemand weet precies hoe deze citrusvrucht, beroemd om zijn geur van zowel thee als lotion, hier wortel schoot op deze droge, smalle kuststrook tussen de zee en de bergen; maar het deed het, en het bloeide. In de eerste maanden van de winter vult de geur van zijn bloemen de lucht met een geur die zo zoet en dik is dat hij bedwelmend wordt..
Dan is er nog het karakter van Calabrië zelf, dat vaak net zo pittig is als de keuken. Verguisd door vreemden en prooi voor Ndrangheta , Calabriërs kunnen soms achterdochtig en sceptisch zijn tegenover vreemden. Het is dan ook bijzonder verrassend om zo'n warm welkom te krijgen van de biologische wijnmaker en olijfolieproducent Robert Ceraudo , die bezoekers verwelkomt in Dattilo, zijn wijngaard in Crotone, de armste regio van Calabrië aan de Ionische kust, met een knuffel.
Het Santa Maria dell'Isola-klooster gebouwd op een heuvel boven een strand in Tropea, met het vulkanische eiland Stromboli in de verte
De weg naar Dattilo Gevuld met vervallen fabrieken en roestende energiecentrales, is het een van de minst aantrekkelijke plaatsen in heel Italië. Maar de oase van? Ceraudo het is een voorbeeld van de rauwe schoonheid van Calabrië, en heel belangrijk, het is het bewijs van hoe relatief snel een gebied kan worden gerehabiliteerd. de stenen kantine en logies en ontbijt Agriturismo Dattilo ze liggen te midden van 1200 jaar oude wijngaarden en olijfboomgaarden waarvan de kenmerkende goudbruine kleur de gloed van de heuvels in het middaglicht aanvult.
Ceraudo helpt de wijnbouwtraditie van de regio nieuw leven in te blazen door te investeren in gaglioppo Y magliocco , eeuwenoude lokale druivensoorten, en volgens hem wijnen maken die naar verluidt door de eerste Olympische atleten zijn gedronken. Op prestigieuze beurzen in Noord-Italië, Ceraudo is vaak de enige exposant uit Calabrië , maar zijn wijnen hebben lofbetuigingen gekregen voor hun speciale smaak, waaronder de meest prestigieuze prijs in de Italiaanse industrie, a Tre Bicchieri (Drie Glazen) aangewezen door het prestigieuze voedselmagazine Gambero Rosso.
Roberto Ceraudo, een Calabrische producent van biologische wijn en olijfolie.
WAAR TE SLAPEN?
** Agriturismo Dattilo :** Deze eenvoudige accommodaties maken deel uit van een boerderijachtig complex waar de oude productie van wijn en olijfolie wordt teruggewonnen . U kunt ook genieten van een veelgeprezen kantine (Contrada Dattilo, Strongoli, Crotone; vanaf € 80).
** Agriturismo Il Bergamotto :** warme en vriendelijke gastvrijheid, eerlijk koken is een van de basissen in dit eigendom van rustieke en gerenoveerde boerderijen, gelegen in het midden van een bergamotplantage (Via Provinciale, wijk Amendolea, Condofuri, Reggio Calabria; vanaf €60).
** B&B La Veduta :** Deze charmante bed & breakfast in drie slaapkamers zwevend boven de zee in het vissersdorp Scilla (Via Annunziata 67, Scilla, Reggio Calabria; vanaf € 120).
**Villa Paola:** Dit elegant gerenoveerde klooster op een klif biedt enkele van de beste accommodatie in Calabrië en het is een ideale uitvalsbasis om de regio te verkennen (Contrada Paola, Tropea, Vibo Valentia; vanaf € 250).
Een vrouw in het zwembad van Villa Paola
WAAR TE ETEN
Naar de Pinturicchio: Verscholen in een steegje serveert deze trattoria lokale klassiekers zoals pasta fileja alla 'nduja en gegrilde zwaardvis met citroen en kappertjes (Via Dardano, Tropea, Vibo Valentia).
De Bergamotto: mis de geurende snoepjes niet met de aromatische essentie van bergamot in deze pasteiwinkel verlicht met neonlichten (Piazza San Francesco da Sales 4, Gallina, Reggio Calabria).
Il Normanno: zijn rustieke en aardse menu verandert dagelijks , gebaseerd op de sterke traditie van povera cucina (Via Real Badia 37/39, Miletus, Vibo Valentia).
Osteria in het centrum: Gelegen op de top van een heuvel boven de vissershaven, dit gezellige restaurant is gespecialiseerd in zwaardvis, octopus, sardines en zee-egels (Via Orto Monaci 6, Scilla, Reggio Calabria).
* Dit rapport is gepubliceerd in nummer 86 van het tijdschrift Condé Nast Traveler voor juli-augustus en is beschikbaar in de digitale versie om ervan te genieten op uw favoriete apparaat.
*** Mogelijk bent u ook geïnteresseerd in...**
- Eet zoals in Italië in Madrid en Barcelona
- Alle gastronomische artikelen
- Italië Gids
- Sicilië in tien steden - Alle informatie over Italië - De tien mooiste steden van Piemonte - Florence in tien stappen en zonder op de Uffizi te stappen - Eet Italië in negen stappen
- 100 dingen over Rome die je moet weten - De beste plekken om te eten in Rome
- Plekken in Trastevere waar je geen enkele toerist zult vinden
- Rome Gids
Zeevruchten worden geserveerd gebakken, gebakken, gekookt... bij Al Pinturicchio Tropea