Waar magie en realiteit hand in hand gaan
De dans, tussen realiteit en een bijna magische omgeving , neemt je mee om te ervaren hoe geweldig onze planeet kan worden. Zullen we naar Cappadocië gaan?
DE AANKOMST
Wij hebben een auto gehuurd bij Kayseri luchthaven (voorafgaande vlucht vanuit Istanbul) omdat we ons met een zekere vrijheid wilden verplaatsen door die plek die zo afgelegen is als die wordt bezocht duizenden toeristen per jaar. We gingen, onmogelijk te ontkennen, voor de ballon Ervaring, maar we werden verliefd op al het andere.
Het landschap aanschouwen in een ballon is een must
Dogukan ontving ons in de nacht in zijn hotel heropend voor slechts twee weken. De Seven Cave Rock Hotel was strategisch gelegen in Göreme, een van de belangrijkste steden in de omgeving , en net onder de constructies opgegraven in de typische bergen van Cappadocië.
De kamers zijn gebouwd in de grotmuren en dat zijn ze allemaal individuele appartementen die uitkijken op een bescheiden tuin met een zwembad. Een perfecte plek om een spirituele retraite. We hebben de kamer met de veranda en een wijnstok? vol druiventrossen. Perfect om te geloven dat we in ons zomerhuis waren.
Terwijl hij ons vertelde dat hij... elk detail van het hotel hervormen, wat ging ik doen? maak een tuin en wat wilde je erop zetten? keramische kraampjes , Doğukans ogen straalden helder en hij glimlachte non-stop.
ik begon met het project van zijn leven op de plek die hem had zien groeien. Hij bestelde ons een diner om te gaan en de? eerste kebab van de reis in slechts 20 minuten. Hummus, Turkse salade en witte rijst af te maken. Klaar om te slapen en het avontuur voort te zetten.
DAG 1
We hadden een volledige dag om het gebied te bezoeken en besloten, via het hotel, huur een lokale gids een halve dag bij ons komen om de belangrijkste aandachtspunten uit te leggen. De cappadocië het was toevluchtsoord van duizenden christenen die op de vlucht waren vervolging van het Romeinse Rijk en daarom vestigden zij zich in de bergen.
De architectuur van de plaats vertoont eigenaardige vormen: 'paddenstoelen' en omgekeerde toppen bestaan naast elkaar dat huisvestte huizen en kerken die, direct in de berg gebouwd, erin slaagde een neutrale temperatuur te behouden in zeer extreem gebied. De zomers in Cappadocië ze kunnen worden 40 graden , Ondertussen in winter ze komen aan bij 15 graden onder nul.
we beginnen met Kaymakli, de ondergrondse stad, een indrukwekkende constructie zes verdiepingen lager die werd gebruikt vóór de dreiging van een aanval. Ze konden maanden overleven opgesloten in de berg, kamers delen om te slapen, eten en dieren in leven houden die ze als voedsel gebruikten.
Ze hadden hun eigen waterleiding en creëerden tientallen uitlaten, deuren en luchtkanalen , voor zorgen voor zuurstof en de mogelijkheid om te ontsnappen.
Kan bezoeken naar de bovenste verdieping , maar bereid je voor om te gaan hurken En let op je hoofd. indruk maken.
Nadat we uit de diepte waren gekomen, gingen we naar de Openluchtmuseum van Göreme die destijds een complex van kloosters waarin ze hun toevlucht zochten de christenen. Elk van hen had zijn eigen kerk en vandaag zijn ze nog steeds te bezoeken (en niet gefotografeerd) en overweeg de fresco's van hun plafonds en muren.
Grotten in Nationaal Park Göreme
Dit museum is trots van de bewoners van de stad -Doğukan drong er vurig op aan dat we hem bezoeken- en maakt deel uit van de UNESCO Werelderfgoed sinds 1984.
Om drie uur 's middags wordt de lunchpauze essentieel: we bestellen een koud biertje en veel gegrild vlees. Opnieuw, salades van komkommer, tomaat en ui , een flinke portie humus en we worden aangemoedigd met de aardewerk kebab, typisch voor Cappadocië.
Het bleek een kebab te zijn gekookt in een keramische kan die je blootlegt door hem lichte klappen te geven. een stoofpot die gecombineerd met rijst het is heerlijk.
Rode Vallei
Met een volle buik en al bijgekomen beginnen we aan de route naar de laatste verplichte stop: Pasabag, een oude stad midden in een wijngaard. Ook bekend als de Vallei van de monniken , valt op omdat de constructies de vorm hebben van paddestoelen, hoewel de populaire traditie ze noemde "feeën schoorstenen" en is uiteindelijk geworden de meest geinstagramde plek van het gebied.
De dag is intens, maar eindigt niet voordat de zon ondergaat. Hier hadden we een duidelijke aanbeveling: Rode Rozenvallei. zijn naam ontleend aan de kleur van zijn rotsen , en het is dat het roze wordt intens als de zon ondergaat.
De vallei heeft paden voor wandelaars , maar het beste punt om de koningsster te zien vallen is in de rotsen van voor de bar waar de menigte is. De onmetelijkheid opent zich aan je voeten in een landschap waarin Kun je je voorstellen dat de Kleine Prins zelf zou in elke hoek kunnen verschijnen om voor zijn roos te zorgen.
DAG 2
De wekker gaat om 4:10 uur Een transfer haalt ons om 4.15 uur op en met half gesloten ogen stappen we samen met onze mede-avonturiers in een busje. Ons we zijn met vier en we hebben besloten om erin te vliegen een ballon van 16 personen - je kunt het doen privé reis door middel van een hoger budget.
Stilte versterkt magie
We zijn een uur of zo voor zonsopgang en al de goreme wegen is dat zo vol busjes zoals de onze. Allemaal met hetzelfde doel: ons naar onze eerste ballonvlucht.
in Cappadocië dageraad rond vijf uur in de ochtend en het busje laat je in het midden van nergens. Er zijn alleen ballonnen die nog op de grond liggen en geleidelijk opblazen. De klein licht Hoe gaat het? het verlichten van de gezichten van illusie (en slapen) van alle aanwezigen.
Het vuur dat uit de branders komt, begint te blaas het gaas op en, in een kwestie van minuten, de ballonnen zijn klaar voor de vlucht.
We gaan door met onze, we wachten, ervaren piloot , wie vertelt ons dat? onze grote man heet Titanic. De vlucht begint zonder het te beseffen.
Geleidelijk en bijna magisch vult de lucht zich met tientallen en tientallen gekleurde ballonnen vol grote ogen die het moment voor altijd proberen vast te leggen. Aan de ene kant, de maan, die nog niet verborgen is; van het andere, Zon hoe verlegen begint te verschijnen in de verte.
Meer van Tuzo
Gedurende een uur zijn in de lucht hangend de valleien oversteken, omgeven door stilte en lucht. Het is beter dan alle foto's die je hebt gezien (en ik weet dat er niet een paar zijn).
De afdaling gebeurt ongeveer zes uur in de ochtend , perfecte tijd om nog even uit te rusten en naar de volgende stop te gaan: we verlaten Cappadocië op doorreis Lake Tuz, of Tuz Gölu, in het Turks , Wat betekent het zout meer
dit meer, de op een na grootste in Turkije , is een groot zoutgebied bedekt met een paar centimeter water dat een indrukwekkend optisch effect. Water wordt roze en versmelt met de lucht tot het punt waar de horizon verdwijnt.
Het is een natuurspektakel dat fungeert als perfecte afsluiting voor twee dagen waarin realiteit en verbeelding zijn gemengd in een unieke enclave.