El Lechuguita, een verborgen schat in Ronda
DE LECHUGUITA-BAR
_C/ Virgen de los Remedios 35, Ronda _
De muren met een eersteklas collage. Oude foto's van het etablissement worden vermengd met een Betis-poster uit 1973, kaartjes voor de stieren, een olieverfschilderij van de Chinchilla-wijnmakerij in Ronda en een hoek waar ansichtkaarten die door oude klanten worden gestuurd als ze thuiskomen, worden gestapeld. De vloer is ongelijk en de ruimte klein, hoezeer een enorme spiegel de kamer ook probeert te vergroten. Je hoort praten over stierenvechten, wijn, voetbal, politiek. Van Ronda. Van bijna alles. Dames met geplaagd haar delen de bar met executives in pak, hele families, guiri's zo rood als krabben en Japanners die lachend toekijken terwijl ze ja zeggen tegen iedereen. En hoewel een bord duidelijk aangeeft dat "Cante is verboden", soms zijn er die beginnen. Naar de hel met de regels. De witte gevel met witte accenten verschilt niet veel van die in de buurt, dus als je in de buurt bent de Maagd van de Remedies straat Je moet voorzichtig zijn, want je slaat het over zonder het te beseffen.
De taverne El Lechuguita is een microwereld om Ronda binnen te gaan. Een traditionele tapasbar die vooral bezocht wordt door inwoners van de stad, die als je een goede bar vraagt om goedkope tapas, ze je hier altijd brengen. Het makkelijkste is om een biertje te vragen; de moeilijkste, kiezen tussen het immense menu van 72 tapas en zes gerechten . Het is het eerste dat ze je geven als je binnenkomt en het is op dat papier waar je je verzoeken moet markeren met een x in de overeenkomstige vakken: zoals in een zwembad, alleen hier ga je altijd plenair naar 15 . De grootste klassieker is om de tapa te vragen waaraan de plaats zijn naam ontleent, Lechuguita: een half hart dat verfrist en perfect past bij een heerlijk rietje. Van daaruit pens, stokje, kabeljauw, chorizo, diverse soorten toast, pringá, pinchitos, lende in boter, ansjovis in azijn, Russische salade... Verwacht geen geweldige delicatessen, dit Het is geen restaurant met een Michelin-ster, maar het is een goede thuiskeuken? op een van de typische Ronda-plaatsen die terug zijn geopend in 1969 . Wees voorzichtig, ze hebben Twitter en met een moderne naam: @lechuhouse.
72 tapas en zes gerechten om uit te kiezen
FLORIDA PIMPI
Carretera de Almeria, 13, Malaga
In de winter lijken de binnenstraten van de kustwijk El Palo laat in de middag op slot te gaan. Er is nauwelijks een ziel te zien en de duisternis krijgt ruimte. Weinig zin om door de omgeving te wandelen. En de nabijheid van de Middellandse Zee nodigt uit om het naast het strand te doen. Maar verrassing Op nummer 13 van de Carretera de Almería kun je elke middag een rij van dertig, veertig, vijftig mensen tegenkomen. Hoe dichterbij de openingstijd van een van de meest klassieke plekken in Malaga: El Pimpi Florida. Het bevindt zich in een klein en oud huis dat uw aandacht niet trekt en dat, zoals de eigenaar zei, alle ingrediënten heeft zodat u niet gaat: het is moeilijk om te parkeren, het is ongemakkelijk, klein en het is erg warm . Van buitenaf lijkt het op elke andere plaats, maar door de deur gaan is een parallel universum betreden. Aan de muren hangen tientallen foto's: van Lola Flores, Marifé de Triana, Audrey Hepburn of de vele klanten die hun foto's hebben opgehangen. Welke dag het ook is, deze kleine en mythische zee van Malaga stroomt over. En zelfs als je denkt dat het al vol is, zal er altijd een nieuwe groep zijn die binnenkomt en opgaat in de menigte: El Pimpi Florida lijkt een bodemloze put.
De zeevruchten die Rosa Mari in de keuken bereidt, maakt deel uit van haar onlogische succes dankzij de heerlijke rode garnaal, scheermesjes, gamba's of kuit met olie. Maar de echte hoofdrolspeler zijn de goede vibes: je komt binnen in de wetenschap dat je de problemen buiten moet laten , dat je met iedereen vrienden gaat maken en dat je vanavond maar één doel hebt: genieten. Nou, zing, dans, eet en drink ook wat je maar bedient ijverige en zelfs aanhankelijke Pablo van de bar. Het gaat om plezier hebben en hier is het niet moeilijk: om tien uur 's avonds ga je voor de derde fles semi-dry, en dat helpt . Je kunt buren uit de buurt ontmoeten, buitenlanders met ogen zo wijd als schoteltjes en zelfs vrijgezellenfeestjes. El Pimpi Florida moet een van de sites zijn met de hoogste productie van selfies per vierkante meter . En waar meer aan gekoppeld is, want daar is alles mogelijk. Hoewel je hiervoor moet schreeuwen, want anders is het onmogelijk om jezelf verstaanbaar te maken terwijl Rafael je op vol volume verzekert dat dit zijn grote avond wordt, Rafaella Carrá je een goede reden geeft om naar het zuiden te komen en Nino Bravo zegt vaarwel zweren dat hij morgen zal terugkeren, anticiperend op wat je zult denken als je weggaat. Het ongelooflijke mediterrane lawaai, ja, verandert in dodelijke stilte wanneer de rozenverkoper arriveert en een couplet zo groot als een golf zingt, totdat de lijn wordt gelanceerd om de koren te maken. Het loopt tegen middernacht en misschien dragen ze je op hun schouders uit de bar op het geluid van de legioensoldaat Christus des Doods. De volgende dag weet je misschien niet meer wat je hebt gedaan, maar je herinnert je wel wie de wijn maakt. Maar aarzel niet Als je op een dag gelukkig wilt zijn, dan is dit jouw plek. Nog een laatste aanbeveling: in het weekend moet je bijna vroeg opstaan. De wachtrij begint een lang uur voordat El Pimpi Florida zijn deuren opent. Het wachten zal de moeite waard zijn.
Het moet een van de sites zijn met de hoogste productie van selfies per vierkante meter
VERKOOP HET KONIJN
_El Torcal weg, kilometer 3, Antequera _
Als je langs de Venta el Conejo loopt, merk je het misschien niet eens. Het ziet eruit als elk ander huis aan de kant van de weg die van Antequera naar El Torcal gaat. Het is niets meer dan een klein gebouw vergelijkbaar met duizenden in Andalusië. Hoewel als je er tijdens de lunch langskomt, je misschien wordt getroffen door het aantal auto's dat aan beide kanten van het asfalt staat. Door de deur van Venta el Conejo gaan is reizen naar een andere tijd . De decoratie is nul, behalve een oude poster van Ebro-tractoren met in de hoofdrol een kind dat op dit moment een beetje eng is. De tafels staan erg dicht op elkaar en het comfort is niet bepaald het maximum. Maar het is hetzelfde. Het zijn kleine ongemakken om te genieten van een onvergetelijke gastronomische ervaring , vooral als je door de verbazingwekkende landschappen en hoeken van De Torcal.
Bij Venta el Conejo is het menu even kort als voortreffelijk . Het is gebaseerd op enkele klassieke gerechten zoals mager vlees met tomaat, slachtafval, chorizo, lende in boter, aardappelomelet, gemengde salade en natuurlijk konijn met knoflook. Niet meer niet minder. uitblinken je frietjes, ongetwijfeld een zeldzaamheid in de hedendaagse gastronomie: goed met de hand gesneden, precies de juiste hoeveelheid tijd gebakken en in porties om een regiment te voeden. Of twee. Als je wilt, om je menu af te maken, zetten ze ook? een gebakken eitje, zoals je oma vroeger deed . En sluit af met huisgemaakte desserts zoals rijstpudding, vla, chocoladevlaai of cheesecake. In de winter is het alleen op zaterdag en zondag geopend. Denk er niet eens aan om te laat te komen: je zult jezelf op een lijst moeten inschrijven en geduld moeten hebben tot er een gat ontstaat. Je hoeft echter niet al te lang te wachten: de obers draaien op volle toeren en er is geen koffie na het eten, dus je wordt snel bediend. De grootste verrassing krijg je als je om de rekening vraagt: het is moeilijk om de verhouding tussen kwaliteit en prijs te matchen. Ze zijn hier al 40 jaar met een reden.
Verkoop het konijn
KAEDE
Avenida de la Constitución, 37, lokaal 8, Benalmádena
De foto's van de brief zijn onscherp . De eigenaar en zijn vrouw zijn gekleed in iets dat erg lijkt op wat we in Spanje een pyjama noemen. Voordat ze de tv weghaalden, stond deze op vol volume en in het Japans. Het interieur van het pand valt op door zijn absolute afwezigheid in rode muren. En door de buitenkant, op vier lantaarns met een verontrustend rood licht na, lijkt het terras op een Mexicaanse woestijn vol hoge cactussen. Je zult hem niet tegenkomen tijdens een wandeling: het strand is erg ver . Dus je komt er waarschijnlijk niet in, tenzij iemand het je aanbeveelt. Maar wacht niet tot ze het doen: durf, want anders zou je een fout maken; je staat voor Kaede, een van de beste Japanse restaurants in de provincie Malaga en met een kwaliteitsprijs, misschien onverslaanbaar in Malaga.
Zhou Enchun , de kok en eigenaar, werkte in de Melia Marbella La Quinta hotel , een luxe vijfsterrenrestaurant, maar zeven jaar geleden werd hij onafhankelijk en richtte hij dit bescheiden maar magnifieke restaurant op. Een rijke misosoep in de winter of een heerlijke zeewiersalade in de zomer zijn goede voorgerechten om je later in de wereld van sashimi, nigiri en makisushi gevarieerd met vis uit de omgeving, die ze ook gegrild aanbieden. Alles gekookt op dit moment en bij teriyaki's en gerechten als eend of een heerlijke kalfsrollade gevuld met champignons voor je neus op een bakplaat achter in de zaak. Om te begeleiden, daar Sapporo Japanse wijnen en bier. En als toetje kun je de veel (rijstcake), de yokon (rode bonenpasta) of een groene thee-ijs. De smaken en de eindafrekening zullen ervoor zorgen dat u terugkomt en vooral aanbevelen, zodat uw beste vrienden het niet zullen missen.
Volg @sfsherpas
Kaede's California Roll
*** Mogelijk bent u ook geïnteresseerd in...**
- Hoe te flirten met een Andalusiër
- Antequera: een dag, een weekend... of een heel leven
- Het beste toevluchtsoord is in het zuiden: Ronda
- Málaga sin espetos: de definitieve gastro-route
- Een dagje hipster Malaga
- Moderne en ethische gastronomie in Malaga
- Basiswoordenboek om jezelf te verdedigen als je naar Malaga reist
- 10 essentiële stappen in de stad Malaga
- De 40 foto's waardoor je zonder retourticket naar Malaga wilt reizen
- Alles wat je moet weten over Malaga
- De 51 beste gerechten in Spanje
- Hoe stoer ben je? test jezelf
Zhou Enchun, de kok van Kaede