De geheime hoekjes van de Belgische hoofdstad, zoals de wijk Laken
** Brussel **, oneindig klein voor sommigen, oneindig voor anderen. Elk jaar wordt het belegerd (we worden belegerd) door hordes gehaaste reizigers, op afstand bestuurd door reisgidsen Op wiens pagina's, ongeacht de uitgever, dezelfde stelregel eindeloos wordt herhaald: de hoofdstad van Europa is in één of twee dagen te bezoeken.
Die mantra dringt uiteindelijk door in het onderbewustzijn en sleept ons allemaal mee, als een kudde zombies, om onscherpe foto's in een drukke Grote Markt, slikken een wafel naast Manneken Pis en kijk opzij Atomium Alsof het de normaalste zaak van de wereld was.
En we eindigen de wandeling met een glimlach, want we hebben nog een hele dag te gaan om over de rest van de stad te rennen.
Het goede is dat de haast en smaak voor toeristische onderwerpen een positieve kant hebben: die verbazingwekkende hoeken die commerciële gidsen over het hoofd zien, prachtige en op onverklaarbare wijze genegeerde enclaves die geen marathontoerist heeft tijd om te perverteren.
In Brussel zijn er onbekende en charmante hoekjes, zoals de wijk Elsene
CHARMANTE BUURTEN DIE NIET DOOR DE RADAR VAN DE MASSA'S GEDETECTEERD WORDEN
Het lijkt erop dat we graag een duwtje in de rug nemen elke keer dat iemand zijn biertje heft in de trendy brasserie of de huidige bar, terwijl we op elk terras van Parvis-Saint Gilles, een mestizoplein met een Parijse uitstraling maar een diep Vlaamse ziel.
Een paar minuten vanaf daar rust halle's deur, het enige overblijfsel van de muur die Brussel in de 14e eeuw beschermde. Hoewel het weinig zin heeft, besteedt niemand veel aandacht aan deze immense historische herinnering.
De Hallepoort, een stukje geschiedenis weg van het bruisende stadscentrum
Iets verder is de eclectische wijk Elsene. Bij de ingang is een samensmelting van Afrikaanse culturen geconcentreerd in de Matong-buurt, waar de goede sfeer heerst, en aan het einde is er sommige meren die uit een fabel lijken te zijn ontleend.
Tussen zijn straten verbergt het het huis waar Audrey Hepburn in 1929 werd geboren.
De eclectische wijk van Elsene
**ONBEKENDE PARKEN OM WEG VAN ALLES (EN IEDEREEN) **
De vijfde grootste kerk ter wereld Het is in een buitenwijk van Brussel. De Elizabeth Park Het is een groene esplanade van onverstoorbare rust, bekroond door de koepel, ook groen, van de imposante De Heilig Hart Basiliek.
Hoewel om het van binnen en van buiten te zien is absoluut de moeite waard, veel reizigers gooien de excursie weg als ze zien dat de locatie niet bepaald centraal ligt.
De imposante Basiliek van het Heilig Hart
Naar het noorden, de duden park het verspreidt zich als een reus die onopgemerkt blijft omdat het verre van een toeristische attractie is.
Het is een alternatieve optie voor andere, meer populaire tuinen, en een rustgevende rit om je hoofd leeg te maken en je op te vrolijken.
Iets soortgelijks gebeurt met Josaphatpark, het meest landelijke punt van het gebied van Schaarbeek.
Alsof dat nog niet genoeg is, verstopt Brussel zich twee sprookjesbossen een stap verwijderd van de beschaving: het Ter Kamerenbos en het Laarbeekse woud, twee gebieden van totale ontkoppeling om de razernij van de stad te vergeten.
Josaphat Park, een hoek vervaagd tot groen
EEN JAPANSE PAGODA EN EEN CHINEES HERENHUIS BESCHERMD DOOR ANONIMITEIT
Aan de rand van Brussel daar een Japanse toren van vijf verdiepingen, omringd door amandelbomen waar niemand het over heeft.
Het was een bevlieging in opdracht van de Koning Leopold II , die de stad met dit soort fantasieën overlaadde tijdens zijn ambtstermijn op de troon.
Iets verder is er nog een surrealistische constructie: een chinees paviljoen nogal overvloedige versiering. De pagode en het paviljoen waren de de thuisbasis van de Musea van het Verre Oosten tot 2013.
Beide oostelijke gebouwen staan op het terrein van de Paleis van Laken, waar ze zich ook verstoppen Koninklijke serres.
Monument voor koning Leopold I in Laken
ART DECO DELUSIUS VAN GRANDEUR VOOR HET ATOMIUM
De Art Deco-stijl stippelt veel gebouwen in Brussel uit, maar weinig mensen denken eraan om zich in het Atomium om te draaien om hun buurman aan de overkant gedag te zeggen: de Heizeltentoonstellingshal.
Deze kolossale figuur die qua gestalte en excentriciteit wedijvert met het metaalatoom is weer een waanzin van koning Leopold II.
Het is het erfgoed van universele tentoonstellingen van 1935 en 1958.
Al deze onzichtbare wonderen, sommige onopvallend en andere van titanische proporties, zijn... onweerlegbaar bewijs dat alle gidsen het bij het verkeerde eind hebben.
Wie bezoekt de hoofdstad van Europa in één of twee dagen? het beste gaat verloren.
Tentoonstellingshal Heizel gezien vanaf het Atomium
Josaphatpark, in de buurt van Schaarbeek