'And it rained birds': een inspirerende reis door de weelderige bossen van Quebec
Het feit dat een film in de bioscoop verschijnt, begint op zich al een feest te worden. In tegenstelling tot veel andere landen zijn de Spaanse theaters nu open en zullen ze vertoond worden vanaf deze vrijdag 5 maart En het regende vogels.
Na de première op de Internationaal filmfestival van Toronto 2019 was al te zien in Filmfestival van San Sebastián van datzelfde jaar. Het zou in onze theaters zijn aangekomen op 13 maart 2020, het weekend dat de eerste alarmtoestand werd afgekondigd. We weten allemaal wat er daarna gebeurde, dus Met een jaar vertraging zullen we het eindelijk kunnen zien dankzij de distributeur Avalon.
De actie van And It Rained Birds draait om drie oude mannen (Gilbert Sicotte, Rémy Girard en Kenneth Welsh) die hebben besloten alles achter te laten. en ga om de laatste fase van zijn leven door te brengen in de diepten van de bossen die in Abitibi , een afgelegen gemeente in de provincie Quebec (Canada).
Daar, aan de oevers van het gelijknamige meer, hebben ze bijna clandestien gebouwd de hutten waar ze kluizenaar en anoniem wonen.
Andree Lakapelle
De persoon die verantwoordelijk is voor het regisseren en ondertekenen van het filmscript is Canadese filmmaker Louise Archambault, die het gelijknamige boek van Jocelyne Saucier bewerkt.
“De eerste keer dat ik de roman las (…) was ik gefascineerd door zijn unieke universum. Allereerst is de vertelling van Jocelyne erg filmisch. Het maakt het mogelijk om de kluizenaarshutten te zien die verborgen zijn in het hart van het Abitibi-bos met zijn mistige en donkere meren. De geur van het vochtige bos, het korstmos en de open haard bereikt ons. We leven van dag tot dag van de kluizenaars, gerimpeld en alert, met hun bevredigende leven”, zegt hij.
'And it rained birds' komt naar onze bioscopen
Zoals we vermoeden, staat hun oase van rust op het punt uit elkaar te vallen. De dood van de oudste van de drie zal de gebeurtenissen bespoedigen: de branden komen dichter bij hun gebied, terwijl ze worden bezocht door twee onverwachte mensen. Een oude vrouw die haar verleden ontvlucht (Andrée Lachapelle) en een jonge vrouw die zich toelegt op fotografie (Eve Landry).
Een visuele reis door de bossen van Canada
Archambault legt het zelf zo uit: “We waren gefascineerd door Gertrude, de 80-jarige nieuwkomer die ondanks haar krankzinnig verdrongen verleden een geweldige frisse wind brengt. Aan het einde van de roman bewoonden de vulgaire en volwassen karakters, met ongebruikelijke trajecten, me volledig en vulden mijn hart en ziel.
“Het boek vertelt op een eenvoudige manier iets geweldigs. En het regende vogels beschrijft een uniek, visueel, zintuiglijk en cinematografisch universum met rijke en atypische karakters. Het is een ode aan het leven en de liefde, een universeel thema dat ons anderen laat kennen, hun verschillen. Daarom wilde ik er een film van maken vol liefde en gratie", voegt hij eraan toe.
Canadese filmmaker Louise Archambault bewerkt het gelijknamige boek van Jocelyne Saucier
Het landschap is, zoals gebruikelijk in dit soort films, nog een personage. Weelderige bossen en het water van het meer van Abitibi, ideaal voor de personages om dagelijks te zwemmen, roeien en vissen. De persoon die verantwoordelijk is voor het verplaatsen van de pagina's van het boek naar de frames van de film is de director of photography Mathieu Laverdière, gebruind in meer dan dertig korte films en vijftig videoclips.
De thema's van dit drama zijn niemand anders dan die je je kunt voorstellen: leven, dood en hoe ermee om te gaan; het onherstelbare verstrijken van de tijd; het vermogen en de gevolgen om alles achter te laten; liefde en zijn taboes.
Het landschap is een ander personage
Zo legt de regisseur het uit: “Doorheen de verschillende thema's van het script, zoals het verleden (en zijn gewicht), de behoefte om te dwalen en te vluchten (het bos), verlossing (door middel van kunst); we houden altijd de liefde in gedachten. Verloren liefde, nieuwe liefde, atypische liefde; allemaal bruisend van passie”.
En vervolgt: “Marie-Desneige ontdekt voor het eerst liefde op 80-jarige leeftijd, terwijl Ted Boychuck op 82-jarige leeftijd sterft. altijd gestoord door de liefde die niet wist hoe te kiezen. Twee belangrijke liefdesverhalen die met elkaar verweven zijn en op elkaar reageren. En alle andere personages zijn er op de een of andere manier bij betrokken."
Een ode aan het leven en de liefde
In het algemeen, een reflectie over hoe het leven tegemoet te treden bij het bereiken van een hoge leeftijd die kan leer waardevolle lessen aan elke kijker, ongeacht hun leeftijd.
“Met And It Rained Birds wil ik een film maken die je laat genieten van het leven en de liefde. Met die drie kluizenaars en een voormalige teruggetrokken patiënt, zullen we oude mensen nooit meer hetzelfde zien. En we mogen hopen oud te worden met dezelfde vitaliteit van hart als zij', zegt de auteur.
Louise Archambault