Reis naar een schilderij: 'Harlekijn met een spiegel', door Pablo Picasso
Harlekijn en Pierrot behoren tot de Commedia dell'Arte , a theatraal genre die in de 16e eeuw in Italië werd geboren. Reisgezelschappen stopten in de steden en vertegenwoordigden amoureuze intriges. Harlequin was sluw, dwaas, twistziek, acrobaat en springer . Een kameleon dat concurreerde met pierrot Voor de liefde van Colombiaans . Deze was openhartig, vertrouwend, gevoelig, een voorwerp van spot. Geen van beiden heeft het gehaald. Een knappe jongeman won. Vernedering, armoede en honger waren gelijk aan hen.
In de 19e eeuw veranderde het circus Pierrot en Harlekijn in de clown en de mountebank. De kunstenaar, het middelpunt van zijn eigen werk, eigende ze toe om zijn non-conformistische geest te weerspiegelen.
Picasso verwerkte Harlequin in zijn verbeelding in de blauwe periode , geleid door de dichter Apollinaire . Het gezicht, wit geschilderd, lijkt op Pierrot. Zijn identiteit is in de war. op de bouwplaats 'Au Lapin Agile' Hij is afgebeeld met een ruitenpak en een tweehoekige hoed op de Taverne Montmartre, in 1905 . Hij houdt een glas absint vast. Offstage wordt het pak van de acrobaat een vermomming, het sluit hem uit van een buitenaardse realiteit.
'Au Lapin Agile'
Een reis naar Italië bracht Picasso terug naar de wereld van het theater. Diaghilev , directeur van de Ballets Russes, had hem overgehaald om het decor en de kostuums te ontwerpen voor Voor de , van verzadiging . kwam samen met Cocteau en Stravinsky aan twee vertegenwoordigingen van het bedrijf in Napels. Daar liepen ze door de spaanse buurt , kocht ansichtkaarten, keek naar poppenkastvoorstellingen en dronk. Hun feestvreugde bereikte een hoogtepunt toen ze werden gearresteerd voor het afvoeren van water in de Galleria Vittorio Emmanuele.
De reis veranderde zijn visie. Hij liet het kubisme achter zich. Toen hij terugkeerde naar Parijs, verliet hij Montmartre en vestigde zich naast Olga Khoklova , danseres van de Ballets Russes, in de centrale Rue La Boétie . De sculpturen die hij in het Nationaal Museum van Napels had gezien, leidden hem naar een lyrisch en slaperig classicisme . In 'Harlekijn voor de spiegel' , geschilderd in 1923, vult de monumentaliteit van de figuur het doek.
Het karakter is hetzelfde dat verscheen in de blauwe periode, maar de betekenis is veranderd . Picasso was een beroemde schilder geworden. Zijn vriendschap met Cocteau bracht hem naar een alledaagse omgeving. Étienne de Beaumont, de burggraven van Noailles en Winnie de Polignac Zij waren de beschermheren van een hof dat werd gevoed door frivoliteit, dans, film en poëzie.
De Gouden Eeuw , de film van Luis Bunuel , ging in première in een zaal van het herenhuis van Charles de Noailles. Op een feest voor de graaf van Beaumont, Luisa Casati verkleed als San Sebastian . Zijn pak, beladen met pijlen, lichtte op toen hij binnenkwam en veroorzaakte een schrille kortsluiting. The Murphys, Amerikaanse miljonairs, vierden de première van Les Noces Stravinsky in een boot die tot het ochtendgloren over de Seine reisde. Op elke tafel werden bergen speelgoed gestapeld . Picasso plaatste een koe op een brandweerwagen.
Toen hij naar huis terugkeerde, kon hij zich de regels van Apollinaire herinneren: "Pierrots met rozenkroon komen voorbij, bleke geesten die de nacht rondspoken." Het duurde niet lang of hij liep weg. Je ne suis pas a gentleman . Ik ben geen heer, zei het bord dat hij aan de deur van zijn studeerkamer hing. Als we erin zouden slagen het beeld in de spiegel van Harlequin te onderscheiden, zouden we ongetwijfeld het gezicht van de kunstenaar vinden. Komiek, acteur en masker.
'Harlekijn met spiegel' wordt tentoongesteld in zaal 45 van het Thyssen-Bornemisza Museum.
Reis naar een schilderij: 'Harlekijn met een spiegel', door Pablo Picasso