Torremolinos, probeer het eens!
Je zou je afvragen, met zulke attributen , waarom het hier nog steeds tot de nok toe vol zit met bezoekers van over de hele wereld, deze zomer meer dan 90% bezetting op meerdere weekenden. om dat te ontdekken Ik ken geen quois dat zowel de roodachtige guiri als de nationale toerist boeit, dat charme die ons ontgaat , we hebben een excursie gemaakt die begint vanaf de kilometer nul van de gemeente en die ons vervolgens door al zijn hoeken verspreidt. Dit zijn de vijf redenen Wat we onderweg ontdekten:
1. OMDAT HET RUIKT NAAR VAKANTIE
Vakantie is die periode gelukkig en zorgeloos waarin je niet hoeft te werken en besluit dat, wat in godsnaam, ondanks dat je het hele jaar door white label koopt, er geen probleem is om vraag om nog een visschotel. Dat gevoel van lichtheid, van nauwelijks ingehouden euforie, van rust, dat is wat jij haalt adem tientallen jaren in Torremolinos. Je kunt in de zomer de Calle San Miguel niet aflopen, een kleine dorpsader met de pretentie van een metropool, zonder voel het kriebelen.
In Calle San Miguel is vakantie een gemoedstoestand
twee. OMDAT HET UNIEK IS IN ZIJN COMBINATIE VAN BRILJANT EN DECADENTEN
Ja het is juist, sommige franchises zijn geopend zijn deuren in Torremolinos, maar ze zijn daar niet allemaal gebleven. klonk waren de bang van Zara en **Bershka** (geloofde iemand dat de sluiting van een van deze twee winkels überhaupt mogelijk was?), die van Pimkie, Mango en Carrefour en vooral die van McDonalds!
Het fastfoodrestaurant waar honderden kinderen blij van werden al 20 jaar voorzitter van de meest centrale straat in Torremolinos , gesloten in 2012, tekenend een zwijgzame metafoor die het heden van het gebied leek te synthetiseren. Tegen die tijd is de zeer groot aantal bedrijven gesloten -sommige, decennialang- maakte de gemeente onthoud Detroit en zijn sombere levenloze ruimtes. Begin deze zomer heeft de multinational heeft de ruimte ingenomen die het overliet, ook het renoveren van het pand, dat sinds de opening praktisch niet was veranderd.
De gemeenteraad geeft Torremolinos een nieuw gezicht
Springfield, Stradivarius en Pull&Bear hebben de catastrofe inderdaad overleefd en staan met sommigen naast elkaar vestigingen die al meer dan 50 jaar in het gebied zijn . Dat zijn de echt interessante, degenen die Torremolinos dat patina geven van ansichtkaart uit de jaren 70, vervaagd en juist daarom aantrekkelijk, waarin het wordt gelezen, met cursieve en naïeve letters, "Costa del Sol".
Daar hebben we bijvoorbeeld de onverschrokken lladro winkel , naar de slijterij op het European Union Square of naar Crown, de winkel van "souvenirs, porselein, leer, horloges, horloges, parels." Ze blijven onbewogen in het licht van het verstrijken van de tijd, zich niet bewust van de lege panden en die oude winkelcentra -ondergronds of in de vorm van galerijen - die al jaren niets meer zijn dan de weerspiegeling van een spookachtig verleden.
Souvenirs en decadentie: merk Torremolinos
3. OMDAT HET EEN SAPPIGE -EN HEEL OUDE- GASTRONOMISCHE AANBIEDING HEEFT
Vergeet lokale hipsters: in de restaurants van het toeristengebied van Torremolinos is dat over het algemeen niet populair. Om je een idee te geven, de chacha , een tot voor kort visrestaurant langs de weg met nauwelijks zitplaatsen of tafels, is de koningin van Palma de Mallorca Avenue sinds 1956; vandaag is het heel levendig.
La Carihuela en Bajondillo, ondertussen, met hun oneindig spoor van strandbars met gebakken vis, zijn, te oordelen naar hun beroep, het delirium van elke bewoner van planeet Aarde . Tafelkleden van zware witte stof, vis uitgestald in vitrines (of zelfs in aquaria), op de zee geïnspireerde decoraties en a menu in vrijwel elke taal die de mens kent Het zijn hun kenmerken. De keten **Los Mellizos** stelt niet teleur.
Voor degenen die op zoek zijn naar iets meer "exotisch" zijn er Chinese restaurants -die van landschapsschilderijen met licht en beweging-, die lang voor een groot deel van de rest van Spanje in Torremolinos tot stand kwamen. In 1972 arriveerde er ook een crêperie, ** El Bodegón ,** die de decoratie niet lijkt te hebben veranderd van lage stoelen, spiegels en roze servetten sinds de opening. Kies het als je een heerlijke crêpe en een transmutatie in de tijd wilt nemen, of wat hetzelfde is, een stuk van wat was het kosmopolitische Torremolinos.
Chiringuitos voor iedereen!
We hebben het over de Torremolinos die in alle trendmagazines verschenen, toen het veranderde van arm (maar mooi) vissersdorpje naar filmset Hollywood, en zelfs naar het recreatiecentrum van de internationale jetset De foto van Brigitte Bardot blootsvoets lopen door Calle San Miguel, Calle de Gala, Dalí's vrouw doet de eerste topless van de kust of Sinatra feesten in Hotel Pez Espada zal niet worden herhaald, dat is waar, maar ze zullen ook niet zo gemakkelijk worden vergeten.
Voortgaand op onze oude route kunnen we niet anders dan de naam van de banketbakkerij Lepanto, ingericht als een oude theesalon, de IJssalon San Miguel , een instelling in de buurt, de bar ** The Galloping Major ** of de bakkerij op Calle San Miguel waar de traditionele torremoline-cakes worden geserveerd. Met **Los Pampas** gebeurt iets soortgelijks: ook het interieur is onverschrokken gebleven door die toffe trend van meng zichtbare pijpen en een stoel van elke kleur. Het is echter niet uit de pas met de tijd, zoals het was costumbrist ( en kwaliteit) sinds het zijn deuren opende in 1968.
Moderner - en nog steeds exotischer - zijn ** Kathmandu **, met Indiase en Nepalese keuken, blijkbaar erg goed, en Tiki, een sushi-restaurant, dit is een van moderne smaak en veel succes. Als boegbeeld van nieuwe keukens in de buurt kozen we echter voor **Beste onder voorbehoud**, lekker, gastvrij en vernieuwend.
Beter onder voorbehoud, modern en up to par
Vier. OMDAT HET IS ONTWORPEN VOOR ONTSPANNING
Het is niet verrassend dat het hier was dat de stijl "architectuur van ontspanning" werd bedacht , spontaan geboren tussen 1953 en 1965 als gevolg van de noodzaak om de Costa del Sol op de internationale markt te promoten en gekoppeld aan de uitbreiding van het massatoerisme.
Bij hem werd gedaan alsof " weerspiegelen een overdreven en ongeremde moderniteit door de combinatie van radicaal tegengestelde elementen verenigd door de strikt functionalisme die destijds heerste", Wikipedia dixit , in wat een definitie is die uitlegt de essentie van de gemeente. "Als een architectuur gewijd aan vrije tijd, combineert de stijl functionalisme met kitsch om een beeld over te brengen optimistisch en leuk in tegenstelling tot de Franco-moraal van de autoriteiten". En hij slaat opnieuw de spijker op zijn kop.
Torremolinos-stijl
Dit resulteerde in accommodatie zoals de **Miami**, die de Sacromonte-grotten dichter bij Torremolinos wilde brengen. Wat echter echt overvloedig was, waren de gigantische cementconglomeraten slechts een paar meter van het strand, gescheiden van de kust door enorme zwembaden, op hun beurt omringd door honderden hangmatten (niet overdreven).
Zo kan de toerist van gisteren en vandaag zijn vijftien dagen vakantie doorbrengen tussen het interieur van uw hotel, de buitenkant van uw hotel en de trappen die beide scheiden van de zee. Bovendien hoeft u uw reisschema misschien niet voor één dag te wijzigen, zoals veel etablissementen vaak aanbieden vol pension, activiteiten gedurende de dag en entertainment 's nachts (dat deel uitmaakt van de soundtrack van de promenade). stel je voor dat een cruiseschip gestrand op het land en je zult niet ver van de realiteit verwijderd zijn.
Voor de rest is de hele boulevard (helemaal Torremolinos?) bestaat door en voor de toerist, en het zou niet onredelijk zijn om te zeggen dat er in zijn kilometers zijn meer cadeauwinkels dan rond de Notre Dame en de Eiffeltoren samen . De rest bestaat uit de eerder genoemde strandbars, springkastelen, minigolfbanen, zandsculpturen, grote Balinese bedden -sommige met massage- en hordes families die zich in hun mooiste kleren hebben gestoken, om te zien en gezien te worden.
Het Balinese bed lijkt al inheems in Torremolinos
Dit laatste detail mogen we niet uit het oog verliezen, want het blijkt dat Torremolinos bezoekersmode , vooral die in de noordelijke gebieden (en meer in het pre-Instagram-tijdperk dan nu) is ook pure ontspanningsstijl: kitsch, zorgeloos, kleurrijk en zeker heel, heel ver van de Franco-moraal, het is niet ongewoon om wandelaars in zwemkleding te zien, zelfs mijlen van het strand.
Als u hieraan het algemene panorama toevoegt, met zijn torenhoge palmbomen , zijn brede zandstroken, zijn bomen van grote roze bloemen, zijn vier paraplu's per vierkante meter, zijn skaters in korte broek en zijn neonreclames, het lijkt niet onredelijk om te stellen dat de bezoeker een afbeelding van een Miami Beach Castizo ; Hoewel je om over te steken moet lopen en vermijden dat je tegen degene die ervoor loopt botst, kan worden bevestigd dat: lijkt ervan te genieten.
T-shirt? Waarom?
5. OMDAT HET HEEL LEVEND IS
Het lijkt een contradictie om te zeggen dat een plaats die de afgelopen jaren zijn oefening heeft beloond met meer winkels gesloten dan openingen, leeft het . In de zomer is het echter helemaal waar: de glinsterende wandeling waar we het over hadden verandert naargelang het tijdstip van de dag, voortdurend nieuwe attracties toevoegen; de pittoreske afdaling naar het strand van Bajondillo Het behoudt zijn Andalusische en witte essentie en de winkels zijn open tot middernacht; het eerste in Spanje gebouwde waterpark, ** Aqualand **, registreert wachtrijen voor kampioenschappen; Plaza Costa del Sol is op dit moment op een zeer precaire manier autovrij gemaakt en heeft leven toegevoegd aan het landschap met de toevoeging van een draaimolen en een weergave van beeldhouwkunst.
Van hun kant, de etablissementen op de Plaza de la Nogalera, met al hun stoelen aan de straatkant (en niet naar de tafel zelf, publiek kijken is verplicht zoals het gebeurt in de deuren van de steden) worden bewaard behoorlijk vol. Daarnaast is er een omslag van kleurrijk -hoewel kwetsbaar- toegevoegd. paraplu naar een deel van het plein, zoals ze al jaren doen in Agueda (Portugal).
Evenzo zijn de lounges in de wijk Los Álamos, die veranderen in nachtclubs wanneer de avond nadert, zijn een krachtige focus van vrije tijd en zelfs cultuur , dankzij de opname van shows, concerten en DJ's in de programmering (hoewel het er nu op lijkt dat ** zijn voortbestaan in gevaar is ** ).
De Bajondillo trap, een klassieker
Daarnaast programmeert de nieuwe gemeenteraad ook ** gratis concerten ** op de pleinen en bars, waardoor de straten van Torremolinos een beetje leven dat ontbrak bijna sinds vóór de beruchte inval van 1971. Toen besloot de Franco-politie een einde te maken aan de permissiviteit in het gebied homo's arresteren die plezier hadden in het epicentrum van de homoscene, de Passage Begoña . Ook al internationale toeristen werden gedeporteerd in een actie die de covers van de hele wereld bereikte en de omgeving beëindigde met een pennenstreek.
Maar niet alleen bij de homo: ook de muziekscene, die meerdere clubs en zelfs meer bands had - er wordt gezegd dat er waren ongeveer 300 tegelijkertijd in het gebied- was vol met dood ; de winkels van schijven , die het nieuwste naar Torremolinos bracht voordat ergens anders in Spanje, had het niet zo gemakkelijk, en toerisme bij uitstek jong en bohemien dat zijn straten vulde, zag de oren van het regime.
Ondanks alles, na de dood van de dictator, homoseksuele vrije tijd dook weer op, en vandaag blijft het sterk in zowel La Nogalera als La Carihuela, waar het heeft talloze pubs en strandbars die culturele en recreatieve activiteiten aanbieden. Ook festivals zoals de Gay Pride (verboden door de vorige uitvoerende macht en glorieus overgenomen door deze) of de ** Madbear ,** een internationale bijeenkomst van "beren" die zeer binnenkort in het gebied zal plaatsvinden, helpen een scène verder te verlevendigen die dateert uit de jaren 60, en dat heeft er ongetwijfeld toe bijgedragen dat Torremolinos dat blij gezicht, verlossend en zorgeloos wat, zeiden we, een van de grootste attracties is.
Feest en lichaamsaanbidding in Eden