Huismuseum van Salaguti
Een meest rustieke poster in de Sasamon centrum, een stad van amper duizend inwoners in de provincie Burgos , maakt het heel duidelijk: op slechts drie kilometer afstand ligt de Salaguti Huis-Museum . Drie kilometer langs een pad dat ontsnapt uit het verstedelijkte gebied om de Castiliaans landschap.
Daar, bovenop een heuvel en met uitzicht tot in het oneindige, we glimp van ons lot.
Sasamon-stad
Er is niets dat ons kan voorbereiden op wat we gaan vinden. Het hol van een genie zou misschien de beste manier zijn om het te beschrijven. EEN authentiek Salaguti-universum – letterlijk, we leggen het je later uit – waarin de tijd stopt en alles een andere betekenis krijgt.
Oké, misschien begrijp je nog steeds niet waar we het over hebben, maar heb geduld. Je zult het snel begrijpen.
Carlos Salazar Gutiérrez , alias Salaguti, is een autodidactische kunstenaar uit Sasamón, dit kleine stadje in Burgos. Wanneer, terwijl nog een student, de toegangsdeuren tot de Superieure School voor Schone Kunsten van San Fernando, in Madrid , besloot dat dit geen belemmering zou zijn voor zijn carrière.
Het was hem heel duidelijk: hij had een kunstenaar in zich. En, laat je creatieve impuls zal het overnemen, Hij verliet dragen.
Detail van de reling van het huismuseum van Salaguti
Autodidact in de kunstwereld, zou niemand zeggen, als hij zijn auto naast het eigenaardige parkeert huis-museum, dat wat hij voor zich heeft alleen het product van zijn verbeelding is geweest. Hoewel, welke andere verklaring zou er kunnen zijn voor een gebouw waarvan de gevel, een mengsel van? surrealisme en abstracte kunst , is een echte kunstenaar zelfportret ?
Het is tijd om op de deur te kloppen. Hopelijk, en dat is heel normaal, Het zal Salaguti zelf zijn die ons verwelkomt en ons uitnodigt om zijn eigen universum te ontdekken. En nu is het allemaal logisch.
Door de deuren van zijn huismuseum gaan, is een beetje begrijpen wat er in die creatieve geest gebeurt. Voor sommigen zou zijn werk een beetje kunnen herinneren aan Dalí, maar ook Gaudí. Het kan penseelstreken hebben van Picasso, Klee of Munch . Of misschien is het een explosieve cocktail waarin ze allemaal worden gemengd.
De realiteit is namelijk dat het werk van Salaguti uniek is, en dat wordt begrepen zodra men door de verschillende kamers van het gebouw loopt.
Huismuseum van Salaguti
Het idee van het universum wordt niet lang begrepen. En het is dat de koepel die dit huismuseum bedekt, precies de representatie is van de kosmos, van de ruimte. Met zijn planeten en sterren in een baan, natuurlijk.
Daaromheen sieren sculpturen en schilderijen die hij zelf heeft gemaakt de ruimte. Onmogelijke vormen maar vol charisma ster in elke hoek. De meest uiteenlopende stijlen worden weerspiegeld in zijn doeken, sommige half afgemaakt op een ezel die in het huis verloren is gegaan.
We gaan naar de eerste verdieping en worden verrast door een balustrade waarin gezichten - letterlijk - gemaakt van dezelfde steen zijn die lijken te proberen te ontsnappen aan het materiaal. Plastic expressiviteit dringt alles binnen en krijgt vorm. De bovenverlichting, die door het gat in het hoogste deel van de koepel gaat, herinnert ons op de een of andere manier aan de Pantheon van Agrippa.
Dit is Salaguti in al zijn glorie.
De beroemde reling van het museumhuis van Salaguti
De kunstenaar zelf is degene die ons tijdens het bezoek begeleidt en elk detail uitlegt. Hij beantwoordt elke vraag, en terwijl hij dat doet, zijn we ons ervan bewust dat de ideeën zijn hoofd verdringen op dezelfde manier waarop ze later fysieke vorm aannemen. We weten niet wat ons meer fascineert , als zijn werk of de Salaguti van vlees en been.
Hij vertelt ons dan hoe, na te hebben gereisd en jaren in steden als Parijs, Hij besloot terug te keren naar zijn oorsprong, gebruikmakend van het land dat hij van een oudtante had geërfd, om zijn creativiteit de vrije loop te laten.
Zijn werk wordt verspreid over een groot deel van Spanje -en Europa-: opdrachten die tegenwoordig deel uitmaken van privécollecties. Het heeft ook een aantal andere civiele werken: fonteinen, bustes of gedenktekens. Allemaal hebben ze een heel duidelijk stempel: hun stijl, door hemzelf omschreven als fantastische surrealist , is het beste bedrijf.
Tussen tientallen onvoltooide projecten ontdekken we de verf en acryl, de beitels en materialen waarmee zijn creaties tot leven komen. Salaguti is oprecht: hij wist nooit wat hij wilde doen, hij liet zich gewoon meeslepen. En dit alles is het resultaat van wat er is ontstaan.
Overblijfselen van het middeleeuwse verleden van Sasamón
Hij bevestigt dat hij nooit de behoefte verliest om door te gaan met creëren, want dat betekent dat hij zijn training blijft verlengen. En hoewel het Salaguti House-Museum zijn bekroning is, droomt hij nog steeds van wat komen gaat. Een doel? Maak een gigantisch werk dat praktisch is. Er komt iets...
Bij de deur namen we afscheid van Salaguti. Als we in de auto stappen zien we hem, al met een verloren blik, nadenkend over wie weet wat. Misschien heb je het idee gevonden dat je zoekt. Met die droom om te vervullen.
Wat wel duidelijk is, is dat wat je ook doet, Salaguti zal voor altijd in het landschap van Burgos blijven. En dat, hé, heeft al zijn verdienste.
Salaguti-workshop