Castrojeriz
We stellen een plan voor: laten we de auto pakken en naar een van die onbekende schatten gaan die nog steeds verborgen zijn in ons land. Ja, laten we op roadtrip gaan, wat? de herfst schreeuwt er om.
De herfst en ons verlangen om die magie op te snuiven die de landelijke wereld uitstraalt, we zullen het niet ontkennen. We verwijzen naar degene die deel uitmaakt van de Kleine dorpen die, verspreid over spectaculaire landschappen, ons weten te vangen en ons doen begrijpen dat er een andere wereld bestaat – ver van computers, files en lawaai. Het is dit, niet meer of minder, dat ons wordt geopenbaard zodra we de 4 Villa's van Amaya.
Gelegen ten zuiden van de Cantabrische Bergen en de Ebro-vallei, en aan de westkant van de provincie Burgos, stijgt de Pena Amaya , een merkwaardig kalksteenmassief dat een landschap regeert dat, behalve op dit hoogtepunt – dat bijna 1400 meter hoog– , bestaat uit heuvels met zachte profielen, uitgestrekte landbouwgrond en rustige heidevelden. Het uitzicht vanaf de top is de klim zeker waard en, waarom niet, wat? rutita langs zijn paden.
Het Peña Amaya-massief
Er omheen, nu ja, de vier historische gemeenten die zijn naam stelen en die samen een route vol attracties en belevenissen vormen: Castrojeriz, Sasamón, Villadiego en Melgar de Fernamental Ze wachten op ons op deze reis.
SASAMON, MIDDELEEUWS LAND
We rijden over de rijksweg richting de eerste van de villa's als plotseling iets onze aandacht trekt. doen Is dat een spitsboog midden in het landschap? ? Hmm... Het wordt ja.
We laten de auto aan de kant om dichterbij te komen om dit wonder van de kunst te aanschouwen: de Sint-Michielsboog, laatste overblijfsel van de oude Romaanse kerk van de nu verdwenen stad San Miguel de Mazarreros , staat in het midden van nergens om ons een van de mooiste instellingen van de reis te geven: een deur naar de natuur.
Heel dichtbij, bijna verborgen tussen de vegetatie, nog een overblijfsel: wat overblijft van de oude romeinse brug van trisla , waarlangs een van de belangrijkste Romeinse wegen liep, de weg die de Middellandse Zeekust met Asturië . Beide overblijfselen vertellen ons iets heel duidelijks: we hebben nog maar heel weinig te bereiken Sasamon.
De boog van San Miguel de Mazarreros
Maar voor onze volgende stop zijn we eigenlijk een beetje buiten de gebaande paden gegaan: slechts drie kilometer hiervandaan klein stadje van amper duizend inwoners , daar in de hoogten, het silhouet van een van de meest fascinerende huismusea in het universum . Het is tijd om Salaguti te ontmoeten.
Of beproef in ieder geval uw geluk. Want met deze eigenaardige artiest weet je het nooit: je zult op de deur moeten kloppen om te kijken of de planeten op één lijn staan en de gastheer is aanwezig . Hij zal zelf degene zijn die ons zijn creatieve toevlucht laat zien. Alvorens binnen te komen, laat de gevel van de oorspronkelijke enclave ons al sprakeloos: het is Salaguti zelf die, in a soort architectonisch zelfportret , begroet ons.
Een handvol planeten hangt aan het gewelfde plafond terwijl eigenzinnige schilderijen en sculpturen tot leven lijken te komen aan de muren. Deze autodidactische kunstenaar uit Sasamón hij heeft zijn leven lang geweldige werken gemaakt die naar particuliere collecties gaan, maar ook voor civiele architectuuropdrachten. Gevraagd naar zijn stijl, kondigt hij botweg aan: "Fantastisch surrealisme" . Wel dat.
En nu ja: het is tijd om de oker steegjes van Sasamón , grootgebracht met de kalksteen die zo aanwezig is in de streek. We herkennen een aantal van de oude herenhuizen uit de 16e en 17e eeuw die nog staan. Op de deuren de wapenschilden van de adellijke families die ze bewoonden. Van de Collegiale kerk van Santa Maria la Real De afmetingen trekken onze aandacht. Het is niet verrassend dat het de op twee na grootste in Burgos is.
Sasamon-stad
We bekijken de details van de reliëfs die de veranda sieren voordat we naar binnen gaan, waar we verliefd worden op het prachtige klooster. opgegroeid in de XIII eeuw in opdracht van Alfonso VII, tel met één interpretatiecentrum over de Middeleeuwen binnen.
VILLADIEGO, GESCHIEDENIS EN FANTASIE VERENIGD
Slechts 10 minuten met de auto bereiken we de tweede van de villa's. villadiego , met zijn smalle en kronkelende steegjes, behoudt zijn oude middeleeuwse lay-out.
Het meest opvallende aan deze stad van amper 1500 inwoners is dat het een uitzonderlijk monumentaal erfgoed heeft: de huizen met traditionele architectuur, de Palacio de los Velasco, het Casa de los Borja, het Hospital de San Juan of het Liceo ze zijn slechts een deel van zijn schat.
Plaza en kerk van Santa María, in Villadiego
Samen met laatstgenoemde maken we een technische stop in De Mayla-grot om ons te verrassen met een van zijn mythische Castiliaanse stoofschotels -oog, het is noodzakelijk om ze van tevoren te bestellen!-.
In de buurt zijn de prachtige arcaden Plaza Mayor? , zenuwcentrum van de stad, en de gevangenis boog, de enige van de poorten van de muur die vandaag bewaard is gebleven. In het oude slachthuis gaat echter een hele fantasiewereld schuil: Fabulantis , een interpretatiecentrum gewijd aan strips.
De reden? In deze stad bracht hij geweldige seizoenen door Ángel Pardo, een van de bekendste cartoonisten van ons land en auteur van een strip die voor ons allemaal geweldige herinneringen oproept: Kapitein Donder. Het zal geen gemakkelijke taak zijn om daar weg te komen, vooral als je met de kleintjes reist.
Maar we doen, jongen doen we! Want de tijd is gekomen verken de omgeving . We trekken onze bergschoenen aan om de volste natuur in te gaan: de Geopark Las Loras, dat het verbindingspunt vormt tussen de Cantabrische bergen en de Duero-vlakte, geeft ons een heel netwerk van paden die perfect zijn om te ademen en dronken te worden van de zuiverste lucht. Een landschap gevormd door de oudheid zeebodems, grote canyons, rivieren en de grootste concentratie Romaanse kunst in Europa Het zal ons bezig houden zolang we willen. We kunnen het verzekeren.
Een wandeling door het Las Loras Geopark
MELGAR DE FERNAMENTAL: WAAR WATER HET LEVEN IS
We schakelen over en zetten koers naar de stad van rivieren en kanalen: in Melgar de Fernamental het landschap muteert, en nu zijn ze de immense graanvelden en groene heide degenen die ons vergezellen.
Het stedelijke centrum heeft geweldige attracties en een wandeling door de straten om de Plateresque herenhuis door Fernán López del Campo -zetel van het gemeentehuis-, de Casa del Cordón of de parochiekerk van de Assumptie , waard.
Ons doel ligt echter in zijn omgeving: daar ontdekken we de grote band die Melgar de Fernamental verenigt. met het water , iets dat zijn geschiedenis door de eeuwen heen heeft getekend. Om te beginnen omdat er twee rivieren zijn waarvan de loop door zijn grondgebied loopt: de Pisuerga en de Valdavia. Maar het wordt ook gedekt door twee kanalen: het Pisuerga-kanaal en het Castilla-kanaal.
Parochiekerk van de Hemelvaart van Melgar de Fernamental
Dat laatste is een prachtige constructie die bedacht is met de bedoeling het te vervoeren, van Castilië tot Santander , de granen die in het gebied worden verbouwd, en zo hun afzet naar de zee bereiken om ze op de markt te brengen. Wat is een beter plan voor onze route dan deze te reizen in een kleine plezierboot? Degene die Melgar verbindt met sluis nummer 14 van San Llorente de la Vega , niet meer niet minder.
Onderweg nog meer verrassingen: een oude molen uit de 18e eeuw dat water leverde aan het kanaal en een van de grootste kunstwerken in de omgeving: het Aquaduct van Abánades . Nog iets toe te voegen? Ja, voor de meest gedurfde is er een andere manier om de wateren te verkennen: waterfiets of roeiboot . Wie worden aangemoedigd?
CASTROJERIZ, HET HUIS VAN DE PILGRIM
Als we langs de nationale snelwegen naar de laatste van de Villas de Amaya rijden, komen we sommige pelgrims lopen , rugzak op de rug en illusie naar de oppervlakte van de huid, bij de schouder. ja we ontmoeten elkaar op de Camino de Santiago.
Op de achtergrond Castrojeriz
In feite realiseren we ons meteen dat de weg de ruïnes van het San Antón-klooster kruist, een van de meest magische plekken op de route: voormalig klooster en ziekenhuis voor pelgrims, vandaag is het weer tot leven gekomen en functioneert het tijdens de zomermaanden als een hostel. Natuurlijk: zonder de minste luxe. Maar, wat is er exclusiever dan wakker worden onder deze ongelooflijke architecturale schat?
Eenmaal in de stad We liepen door Calle Real , een weg van twee kilometer die het kruist en waar de pelgrims niet stoppen. Sommigen die vertrekken, anderen die aankomen...
Je hoeft alleen maar na te denken over de schoonheid van de enclave om te weten dat deze fase niet onopgemerkt zal blijven. Er wordt gezegd dat er een tijd was dat Castrojeriz, dat meer dan 4.000 jaar geschiedenis heeft, Het kreeg zes kerken, zeven ziekenhuizen voor pelgrims en drie kloosters. Van de meeste daarvan alleen herinneringen blijven in de vorm van ruïnes.
De meest magische plek op de Camino de Santiago is in Burgos
Maar om al dat universum dat de figuur van de pelgrim sinds onheuglijke tijden omringt beter te begrijpen, gaat er niets boven een bezoek aan de Interpretatiecentrum gewijd aan de Camino de Santiago, gelegen in een van de wonderen van Castrojeriz: de kerk van Santo Domingo.
Een fietsroute door de stad Het kan een goed idee zijn om onze route af te maken, hoewel het ook een goed idee is om naar het kasteel van Castrojeriz te gaan -of wat ervan over is-, een constructie van de Middeleeuwen bovenop een naburige heuvel.
Van daaruit, in volledige eenzaamheid, met de Amaya Universum Aan onze voeten en een horizon vol windmolens en velden bezaaid met gewassen, glimlachen en verheugen we ons over al die hoekjes, onbekend en vol charme, die nog ontdekt moeten worden. En de 4 Villas de Amaya zijn daar ongetwijfeld één van.
Kerk van Santo Domingo, in Castrojeriz